ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 89

เนลล์หน้าซีด มันเป็นเสียงของเฮย์ลีย์

บ้าจริง! เมื่อเสียงฝีเท้าด้านนอกใกล้เข้ามาและขู่ว่าจะพุ่งเข้ามาในช่วงเวลาใดเนลล์ก็รีบตะครุบและล็อกประตูทันที

จากนั้นเธอก็วางโทรศัพท์และโทรออกหมายเลข

"ฮะ? ทำไมประตูถึงเปิดไม่ได้”

"จริงเหรอ? ขอฉันดูหน่อย" มีเสียงของใครบางคนกำลังหมุนลูกบิดประตูอีกด้านหนึ่ง เนื่องจากถูกล็อคจากด้านในจึงไม่สามารถเปิดประตูได้หากไม่มีกุญแจ

เฮย์ลีย์นึกได้ทันที

“ฮ่า! นังตอแหลรู้แล้วเหรอ แกคิดว่าแค่ประตูจะหยุดเรา? คุณควรคิดทบทวนให้ดีกว่านี้!” ด้วยเหตุนี้เธอจึงดึงโทรศัพท์ออกมาเพื่อโทรออก

“ผู้จัดการบาร์ช่วยเอากุญแจห้อง 8828 มาให้ฉัน เลิกถาม! พรุ่งนี้คุณไม่ต้องมาทำงานถ้าคุณยังกล้าพูดออกมา” เสียงที่เย่อหยิ่งอยู่ข้างนอกทำให้ความทรงจำของเนลล์นึกขึ้นได้ว่าโรงแรมนี้เป็นของมอร์ตัน เธอแอบขบฟัน

บ้าจริง!

จากโรงแรมทั้งหมดที่เธอสามารถเลือกได้ทำไมถึงต้องมอร์ตันเป็นเจ้าของด้วยล่ะ?

เธอไม่อยากโยนความผิดสถานที่นี้ได้รับเลือกโดยผู้จัดการเฟอร์นันเดซ บริษัทมอร์ตันมีธุรกิจอยู่ทั่ว จินเฉิง และเนื่องจากอสังหาริมทรัพย์ในสังกัดพวกเขามีจำนวนมากจึงยากที่จะทราบว่า บริษัทนี้เป็นของพวกเขาโดยไม่ได้ตรวจสอบอีกครั้ง

ความหวังเดียวของ เนลล์คือโทรศัพท์ของเธอ ในขณะที่เธอโทรออกเธอก็สวดมนต์ในใจว่า 'รับสิ! รับสิ! '

เธอขอบคุณโชคชะตาของเธอที่ผู้ชายคนนั้นไม่เคยทำให้เธอผิดหวัง หลังจากดังสี่ครั้งสายก็เชื่อมต่อ

“เนลลี่ มีอะไรเหรอ?”

“กิดเดียน ลีย์ ช่วยฉันด้วย!” มีการเปลี่ยนแปลงในน้ำเสียงของเขา

"เกิดอะไรขึ้น?"

“ฉะ ฉันถูกวางยา ฉันอยู่ในโรงแรมที่ฉันส่งไปให้คุณก่อนหน้านี้ ห้อง 8828 มาเร็ว ๆ !”

เธอพูดคำเหล่านี้เมื่อประตูถูกผลักเปิดอย่างกะทันหัน

ในขณะที่แสงสีขาวที่ส่องทะลุไปทั่ว เนลล์หลับตาและยกมือขึ้นเพื่อป้องกันไม่ให้มันส่องตา โทรศัพท์ข้างหูของเธอร่วงออกจากมือของเธอ

"แกร๊ก!" โทรศัพท์หล่นลงบนพื้น เสียงร้อนรนของชายคนนั้นดังมาจากโทรศัพท์

“เนลลี่! เนลลี่!” ในเวลาไม่ถึงหนึ่งวินาทีเท้าเหยียบโทรศัพท์พังหน้าจอจนเละเป็นชิ้น ๆ

“เนลล์ เจนนิงส์! ใครจะไปคิดว่าคุณจะเป็นไก่ในกำมือฉัน!” เฮย์ลีย์ก้าวเข้ามาด้วยความยินดี

ข้างหลังเธอมีบอดี้การ์ดสี่คนที่แข็งแรงบึกบึน เนลล์เดินเซถอยหลังไปสองก้าว

"คุณกำลังจะทำอะไร?" ใบหน้าของ เฮย์ลีย์ฉายด้วยรอยยิ้มที่ชั่วร้าย

“แน่นอนฉันมาที่นี่เพื่อช่วยคุณ มันเป็นความรู้สึกทรมานที่มีคุณอยู่ไม่ใช่เหรอ? ดูสิว่าฉันดีกับเธอแค่ไหน ฉันเข้าใจความต้องการของคุณ ดังนั้นฉันจึงพาผู้ชายสองสามคนมาให้ด้วย” จากนั้นเธอก็ทำหน้านิ่งและสั่งให้บอดี้การ์ดทั้งสี่คน

“พวกแกยืนรออะไรกัน? ไปสิ!” บอดี้การ์ดทั้งสี่ตอบพร้อมเพรียงกันว่า

“ครับ” ใบหน้าของเนลล์แสดงอาการออกมา ขณะที่พวกเขาเข้ามาใกล้

“เฮย์ลีย์ มอร์ตัน ฉันคิดมาตลอดว่าคุณเป็นคนผิดปกติ แต่ฉันไม่คิดว่าคุณจะเป็นคนชั่วร้ายขนาดนี้ คุณไม่กลัวว่ากิดเดียน ลีย์ จะตามหาคุณไปเพราะคุณกำลังทำไม่ดีกับฉันเหรอ??” เฮย์ลีย์ยิ้มด้วยความยินดี

“เนลล์ เจนนิ่งส์ คุณคิดว่าคุณเป็นใครเหรอ? ให้ฉันบอกคุณผู้ชายทุกคนมีความอ่อนแอโดยสันดาน กิดเดียน ลีย์สนใจเพราะรูปลักษณ์ของคุณ เขาจะไม่สนใจคุณเลยเมื่อเขารู้ว่าคุณเป็นคนที่แพศยา

“ในทางกลับกันฉันลูกสาวคนเล็กของบริษัทมอร์ตัน มีหน้ามีตาและครอบครัว ผู้ชายที่มีสมองจะรู้ว่าควรเลือกแบบไหน คุณคิดว่า กิดเดียน ลีย์ ต้องการคนแบบคุณหรือฉันลูกสาวของบริษัทมอร์ตัน กันล่ะ?”

ใบหน้าของเนลล์มืดลง เธอแค่รู้สึกว่าเฮย์ลีย์อาจจะล้างแค้นแทนเซลีน แต่มันไม่ใช่เลย เธอไม่คิดว่าเฮย์ลีย์จะมีแรงจูงใจแอบแฝง เธอจับตาดูกิดเดียนตั้งแต่แรกพบ