ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 93

แม้กระทั่งสำหรับคนที่มีความยับยั้งชั่งใจตัวเองมากเขาก็อยู่ในช่วงยอมจำนน ผู้หญิงที่อยู่ในอ้อมแขนของเขาสวยงาม - มีเสน่ห์และน่าดึงดูดเหมือนไวน์ชั้นดีที่เพลิดเพลิน

หายใจเข้าลึก ๆ เขาขบกรามของเธอและควบคุมจูบของเธอที่หายไปจากริมฝีปากอย่างป่าเถื่อน เสียงของเขาแหบพร่าราวกับเชือกเกี่ยวกับตะขอ

“ตอนนี้สบายขึ้นไหม?” ด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนาเนลล์จ้องมองมาที่เขาและพยักหน้าตามราวกับว่าเธอเข้าใจ

กิดเดียนอุ้มเธอไปที่ห้องนอนและวางเธอลงบนเตียง เสื้อผ้าของเนลล์ขาดออกจากกันแล้ว แต่กางเกงของเธอยังคงสภาพเดิม

กิดเดียนค่อย ๆ ถอดเสื้อผ้าของเธอและตรวจดูบาดแผลของเธอ เธออยู่ในสภาพที่ค่อนข้างดียกเว้นแขนของเธอและมีรอยฟกช้ำเล็กน้อยจากการกระแทกหรือการกระแทกที่นี่และที่นั่น เขาถอนหายใจอย่างโล่งอก กลัวว่าเธอจะเป็นหวัดเขาจึงดึงผ้าปูที่นอนมาทับเธอ

“อยู่เฉย ๆ และรอผมอยู่ที่นี่”

ด้วยเหตุนั้นเขาจึงลุกขึ้นเพื่อเดินออกไป ทันใดนั้นเนลล์ก็ดึงเขา กิดเดียนมองย้อนกลับไปและพบกับสายตาที่เศร้าโศกของเธอ

“สามีคุณจะไปแล้วเหรอ? คุณจะช่วยฉันไม่ได้เหรอ?” เมื่อดวงตาของเขาเข้มขึ้นกิดเดียนจึงโค้งริมฝีปากของเขาให้เป็นรอยยิ้ม

“คุณกลัวว่าผมจะจากไปเหรอ?” เนลล์พยักหน้าด้วยพลังทั้งหมดของเธอ

“ถ้าอย่างนั้นก็จะดี ผมจะไปหยิบผ้าขนหนูออกแล้วออกมา”

“โอ้” ไม่นานกิดเดียนก็กลับมาพร้อมกับผ้าร้อน หลีกเลี่ยงบาดแผลที่แขนของเธออย่างระมัดระวังเขาเช็ดใบหน้าและมือของเธอ

เนลล์ต่อสู้กับชายที่แข็งแกร่งสี่คนด้วยตัวคนเดียวในเพิร์ลริเวอร์อินเตอร์เนชั่นแนล คราบแอลกอฮอล์และอาหารทั่วร่างกายของเธอเป็นภาพที่ทนไม่ได้

หลังจากเช็ดตัวเธอเสร็จแล้ว กิดเดียนก็อุ้มเธอเข้าไปในห้องน้ำเพื่อล้างหน้าอย่างรวดเร็ว เพื่อไม่ให้สัมผัสกับบาดแผล

กิดเดียนจึงให้ เนลล์ยื่นแขนของเธอขึ้นไปในอากาศในระหว่างการทำความสะอาด ด้วยเหตุนี้หญิงสาวจึงฉวยโอกาสเอาแขนมาโอบรอบคอเพื่อเคี้ยวอีกรอบ กิดเดียนใกล้จะขาดสติแล้ว

ทันใดนั้นออดก็ดังขึ้น เขาอุ้มเนลล์ขึ้นมาจากอ่างและวางเธอลงบนเตียงในห้องนอน หลังจากจับเธอไว้ใต้ผ้าปูที่นอนแล้วเขาก็เดินไปที่ประตู

แมทธิวได้พาแพทย์หญิงไปด้วย กิดเดียนให้เธอเข้าไปในขณะที่แมทธิวรออยู่ข้างนอก ไม่ใช่ว่าแมทธิวจัดการบาดแผลไม่ได้ แต่ผู้หญิงคนนั้นมีเนื้อที่นุ่มและบาดแผลที่แขนก็ค่อนข้างลึกเช่นกัน

เพื่อหลีกเลี่ยงการทิ้งรอยแผลเป็นทางที่ดีที่สุดเขาควรหาแพทย์ที่เชื่อถือได้เพื่อจัดการกับมัน เธอต้องรักษาอาการบาดทะยักด้วย

คุณหมอรีบดูแลบาดแผลของเนล อย่างไรก็ตามผลของยาไม่สามารถรักษาได้ หมอไม่มียาให้เธอมากนักเพราะเธอรีบมา แม้ว่าเธอจะมียาเพื่อบรรเทาอาการอยู่ในครอบครอง แต่ก็มีผลข้างเคียงที่ไม่พึงประสงค์อย่างมาก

เมื่อทำใจว่าไม่จำเป็นต้องทำเช่นนั้น กิดเดียนจึงโบกแขน ให้เขากลับไปที่ห้องนอน หลังจากที่แมทธิวส่งหมอออกไป

ภายใต้ผ้าปูที่นอนสีเข้มในห้องนอนหญิงสาวนั่งอยู่ที่นั่นอย่างเชื่อฟัง เธอเป็นคนที่ยั่วยวนชวนหลงใหลทุกกระเบียดนิ้วโดยมีผมสีดำยาวสลวยคลุมไหล่และผิวขาวราวกับหิมะ เธอยิ้มเมื่อเห็นเขา เนลล์กระโดดลงจากเตียงและตะครุบเขา

“สามี คุณกลับมาแล้ว!” กิดเดียนรู้สึกถึงน้ำหนักที่ลดลง ผู้หญิงคนนั้นห้อยตัวรอบเอวของเขาผู้หญิงคนนั้นล่ามแขนไว้รอบคอของเขาแล้วหว่านเสน่ห์เขา

“สามีฉันรอคุณมานานมาก ฉันคิดถึงคุณ" กิดเดียน

“ ... ” รู้สึกถึงชีพจรผ่านเส้นเลือดที่ศีรษะเขาจ้องมองผู้หญิงตรงหน้าอย่างตั้งใจดวงตาของเขาเข้มขึ้นและลึกขึ้น

“คุณคิดถึงผมเหรอ?”

“ใช่แล้ว!”

กิดเดียนยกเธอไปที่เตียง เขาอยู่ข้างเตียงเมื่อจู่ ๆ ผู้หญิงคนนั้นก็คลายการจับที่เอวของเขา เธอดึงเขาลงด้วยการลากจูง