ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 97

เสียงเย็นชาดังขึ้นเมื่อผู้จัดการล็อบบี้เดินมา

พนักงานต้อนรับที่เห็นเจ้านายของพวกเขาเดินเข้ามาในตำแหน่งเดิมทันทีเหมือนหนูเห็นแมว

“ผู้จัดการเราไม่ได้พูดอะไรเลย”

“ใช่ ๆ เราไม่ได้พูดอะไรเลย” ผู้จัดการแค่ตะคอกใส่พวกเขาเพราะเธอเห็นพวกเขารวมตัวกัน แม้ว่าพวกเขาจะหลบหนีไปบ้างในบางครั้ง แต่เธอก็เมินเกือบตลอดเวลา ดังนั้นเธอจึงไม่ได้ไล่ตามหัวข้อและพูดแทนว่า

“ตอนนี้คุณลีย์อยู่ในสำนักงาน ดังนั้นคุณควรระมัดระวังในการทำงานให้มากขึ้น! ฉันไม่สามารถปกป้องคุณได้ถ้าคุณถูกจับได้!” พนักงานต้อนรับรู้ว่าสิ่งที่ผู้จัดการพูดเป็นความจริงและรีบพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง

“ผู้จัดการเราจะไม่กล้าทำอีก” ผู้จัดการพอใจและจากไปพร้อมกับส่งเสียงในลำคอ

…

ลิฟต์มาถึงชั้นที่สี่สิบแปดด้วย 'ติ๊ง’ แมทธิวจึงพาเนลล์ไปที่สำนักงานของประธานโดยตรง

ไม่ใช่ครั้งแรกที่เนลล์มาที่สำนักงานของกิดเดียน แต่มันแตกต่างจากครั้งที่แล้ว ก่อนหน้านี้เธอมาตอนพักเที่ยงคนในสำนักงานเลขานุการจึงออกไปจึงไม่มีใครรู้ว่าเนลล์อยู่ที่นี่

วันนี้กิดเดียนอยู่ทำงานล่วงเวลาคนในสำนักงาน เลขานุการจึงไม่กล้าออกไปก่อนเวลาโดยปกติ

ดังนั้นเนลล์ทำได้เพียงบังคับตัวเองให้เดินต่อไปภายใต้สายตาที่อยากรู้อยากเห็น เธอรู้สึกเสียใจเล็กน้อย

เมื่อคืนเธอคิดว่าจะทำอย่างไรให้ชายคนนี้พอใจ แต่เธอก็ลืมไปว่าคนอื่น ๆ ก็ยังคงทำงานอยู่เช่นกัน เมื่อเป็นเช่นนี้ความสัมพันธ์ของเธอกับกิดเดียนก็ต้องถูกเปิดเผย เนลล์อดไม่ได้ที่อยากจะถอยหนีในความคิดนี้

“อืม…แมทธิวทำไมคุณไม่ช่วยส่งอาหารให้แทนฉันล่ะ ฉันจะไม่เข้าไป” แมทธิวมองเธออย่างเชื่องช้า

“คุณผู้หญิงประธานรู้แล้วว่าคุณมาที่นี่ ถ้าคุณไม่ไปเขาคงจะต้องผิดหวังมาก” เนลล์หัวเราะอย่างเก้ ๆ กัง ๆ

“แต่…มีคนอยู่เยอะในสำนักงานของคุณ…” แมทธิวยิ้ม

“ไม่ต้องกังวล สำนักงานเลขานุการอยู่ภายใต้การควบคุมของผมและคนข้างในล้วนถูกคัดเลือกมาอย่างดีโดยผม ไม่มีปากเสียงคุณจึงไม่ต้องกังวลว่าใครจะพูดอะไร”

เนลล์โล่งใจเล็กน้อยกับคำพูดของเขา

ในสำนักงาน

ขณะนี้กิดเดียนกำลังจัดการกับงานบางอย่างในมือของเขา แมทธิวเคาะประตูและเขาตอบว่า

“เข้ามา” แมทธิวผลักเปิดประตู แต่ไม่เข้าไปและยิ้มให้เนลล์ข้างๆเขาแทน

“คุณผู้หญิง เข้าไปเถอะครับ”

เนลล์พยักหน้ารับภาชนะกระติกน้ำร้อนไว้ในอ้อมแขนก่อนจะเดินเข้าไป กิดเดียนเงยหน้าขึ้นมองเธอ

เธอสวมชุดสีชมพูพาสเทลยาวถึงข้อเท้าเสื้อคลุมตัวบางสีเดียวกันและรองเท้าส้นเตี้ยสีชมพูอ่อนที่เท้า

เธอดูอ่อนโยนและเป็นผู้หญิงมากกว่าปกติเล็กน้อย มุมปากของเขาเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะเบา ๆ ขณะที่เขาพูดด้วยน้ำเสียงอบอุ่น

“นั่งลงก่อนสิ เดี๋ยวผมมา" เนลล์พยักหน้า เธอบอกได้เลยว่าเขายุ่งมาก

เธอนั่งอย่างเชื่อฟังบนโซฟาข้างประตูและหยิบนิตยสารมาพลิกดูอย่างไม่จริงจัง สำนักงานของ

กิดเดียนมักจะเต็มไปด้วยนิตยสารหรือหนังสือพิมพ์เกี่ยวกับการเงินหรือการทหาร

ดังนั้นจึงเห็นได้ชัดว่าเขาสนใจเฉพาะเรื่องเหล่านี้เท่านั้น เป็นเรื่องยากที่จะเห็นนิตยสารบันเทิงใต้โต๊ะกาแฟ

หน้าปกของนิตยสารเป็นภาพของนักแสดงหญิงยอดเยี่ยมที่ได้รับรางวัล รางวัลร้อยดอกไม้และรางวัลไก่ทองคำในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา เธอคือสเตฟานี การ์เร็ตต์ซึ่งได้ชื่อว่าเป็นราชินีแห่งภาพยนตร์ที่สวยที่สุด

เนลล์ค่อนข้างชอบ สเตฟานี การ์เร็ตต์ คนนี้ ท้ายที่สุดเธอก็แสดงผลงานได้ดีสวยและเก่งมาก เธอไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกับดอกไม้เล็ก ๆ ที่ดูโง่เขลาที่แสดงได้แย่มาก