ทาสรัก นิยาย บท 14
EP13
“คุณบ้าไปแล้วรึไง…นิขอโทษไปแล้วจะเอาอะไรอีก” นิวาพูดออกไปด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ดวงตาสั่นระริกต้องการคำตอบ ว่าเขาต้องการอะไรถึงจะพอใจ
“ขอโทษหรอ…จะขอโทษทำไมอยากได้ฉันไม่ใช่ ฉันก็จะกำลังสนองความต้องการให้เธออยู่นี้ไง…” สิ้นคำพูดมือหนาก็คว้ากุญแจมือที่อยู่หลังเบาะออกมา ทำเอาคนที่มองอยู่เริ่มรู้สึกว่ามันมีอะไรไม่ชอบมาพากล
“จะทำอะไร…คุณเหนืออย่านะ” นิวาเกิดอาการลนลานเธอมองออกไปนอกกระจกรถมองหาคนเพื่อที่จะความช่วยเหลือ แต่กลับไร้เงาของใครแม้แต่คนเดียว ข้อมือถูกล็อกด้วยกุญแจ หัวใจดวงน้อยหล่นวูบเมื่อคิดว่าตัวเองไม่มีทางรอด เธอหันหน้ากลับไปมองชายหนุ่ม “คุณบอกนิสักทีสิ…ว่านิไปทำอะไร ทำไมต้องทำกันแบบนี้ด้วย”
“ฉันจะนับหนึ่งถึงสามถ้าเธอยังไม่ยอมรับว่าตัวเองทำ…จะโดนอะไรก็คงรู้ตัวดีนะ”
สายตาคมกริบที่ยังมีบันดาลโทสะอยู่เพ่งมองด้านหน้า เขาเริ่มหงุดหงิดคนข้างกายมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเธอเอาแต่ปฏิเสธว่าตัวเองไม่ใช่คนทำ…
“ก็พูดออกมาสิ…คุณไม่พูดแล้วนิจะรู้มั้ย?” นิวาพูดสวนขึ้นในทันใด เธอไม่เข้าใจกับการกระทำของทิศเหนือเลยสักนิด หรือที่ผ่านมาเขายังไม่พอใจหาเรื่องให้เธอเจ็บอีก…
“หนึ่ง”
“นิไม่รู้ว่าคุณพูดถึงอะไร…”
“สอง”
“ถ้าเป็นเรื่องที่นิช่วยคุณ ก็ปล่อยนิลงไปเถอะ” น้ำเสียงเธอเริ่มเหนื่อยล้าขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งคนข้างกายไม่ยอมบอกออกมาสักที เธอก็ยิ่งสับสน ลำพังเมื่อคืนน้ำตาที่ไหลออกมามันก็มากพอแล้ว เธอไม่อยากร้องไห้อีก…
“สาม…”
“ช่วยบอกนิที…”
“ก็เธอเป็นคนถ่ายรูปฉันกับยิหวาไงว่ะ!” ชายหนุ่มตะเบ็งเสียงออกมาอย่างเหลืออดพร้อมกับมือที่ทุบลงพวงมาลัย สายตาหาเรื่องมองคนข้างกายแทบอยากจะบีบคอเธอให้มันรู้แล้วรู้รอด ทวาใบหน้าหวานกลับส่ายปฏิเสธเบาๆ เป็นเชิงว่าเธอไม่ใช่คนทำ…
“นิไม่เข้าใจว่าคุณหมายถึงรูปอะไร แต่นิยืนยันว่านิไม่เคยไปยุ่งเรื่องของคุณ ถึงนิจะอยากไปจากคุณมากขนาดไหน นิก็ไม่มีวันทำแบบนั้น…”
“ไม่ใช่เธอแล้วจะเป็นใคร?” ทิศเหนือยื่นหน้าเข้ามายิงคำถามใส่เธอ มือหนาคว้าหมับเข้าที่คอเสื้อแล้วกระชากขึ้น จนร่างเล็กขยับตามแรงกระชากป่าเถื่อน
“…” หญิงสาวนิ่งเงียบเพราะเธอเองก็หาคำตอบไม่ได้เหมือนกัน
“ตอบมาดิ!!”
“คุณก็ไปหาคำตอบเองสิ…ทำไมต้องมาทำแบบนี้กับนิด้วย” ใบหน้าหวานเริ่มเบ้ เธอขี้เกียจจะอธิบายเต็มทน คนตรงหน้าเอาแต่ทำร้ายเธออย่างทารุณ ไม่เคยมีเลยสักครั้งที่จะได้รับความอ่อนโยนจากเขา…
“มันก็ไม่ใช่เพราะเธอหรอ ที่ทำทุกอย่างเพราะอยากให้วันหมั้นมาถึงเร็วๆ” เขาขบกรามพูดระงับอารมณ์ตัวเองไม่ให้พลั้งมือฆ่าเธอซะก่อน
“นิจะทำแบบนั้นทำไม…”
“คิดว่าฉันลืมไปแล้วรึไง ว่าเธอชอบฉันมาตลอด!”
ทิศเหนือตะเบ็งเสียงขึ้นมาอีกรอบแล้วเขย่าร่างเธอจนศีรษะทุยสั่นคลอนตามแรง พอได้ยินคำตอบ มันก็ยิ่งตอกย้ำว่าชายหนุ่มไม่เคยต้องการเธอตั้งแต่วันนั้นจนถึงตอนนี้…
“นิรู้…นิรู้หัวใจตัวเองดี…แต่นิก็ไม่เคยหวังไปมากกว่านี้ เพราะนิรู้ว่าคุณเกลียดนิ สิ่งเดียวที่นิหวังคือสักวันจะเลิกรักผู้ชายอย่างคุณ…” สิ่งที่หญิงสาวพูดออกมาเป็นสิ่งที่เธอพยายามทำมันมาตลอด แต่สุดท้ายหัวใจมันก็วกวนอยู่ที่เดิม ติดอยู่กับความปวดร้าวแบบนี้ไปไหนไม่ได้…
“แล้วไง…แต่เธอก็เสือกทำมันลงไปแล้ว”
“ไม่ว่านิจะพูดยังไง…คุณก็ไม่เชื่อใช่มั้ยว่านิไม่ได้ทำ”
“เป็นคนบอกเองไม่ใช่หรอว่าชอบฉัน?”
“…” ใบหน้าหวานก้มหงุด ริมฝีปากเม้มแน่น มันพูดอะไรไม่ออกอีกแล้ว เธอชอบทิศเหนือก็จริง แต่สิ่งที่ต้องการจะสื่อคือเธอจะไม่ใช้วิธีแบบนั้นให้ได้ใจเขามา นิวาอยู่ในที่ของตัวเองมาตลอด ไม่เคยยุ่งวุ่นวายเรื่องส่วนตัวของเขาเลยสักครั้ง มีแต่ช่วงนี้ที่ชายหนุ่มเป็นฝ่ายคอยหาเรื่องเธอตลอด…
“ฉันก็จะทำให้เธอกระอักความสุขอยู่นี้ไง…”
ชายหนุ่มพูดออกมาด้วยน้ำเสียงยากจะคาดเดา ทำเอาขนอ่อนลุกชูชันทั่วร่าง นิวารู้ดีว่าชายหนุ่มคิดจะเอาคืนเธอเพราะเข้าใจผิดเปลือกตาคู่สวยปิดลงกลั้นไม่ให้น้ำตามันไหลออก สิ่งที่เธอทำได้ตอนนี้คือต้องเข้มแข็งยอมรับความเจ็บปวดที่หนีไม่ได้ให้มันผ่านพ้นไป แล้วสักวันจะเป็นวันของเธอ…
ซ่า…!
เสียงน้ำกระทบกับใบหน้าสวยเฉี่ยวที่กำลังหลับใหลอยู่ จนหญิงสาวสะดุ้งขึ้นมาจากห้องนิทรา ยิหวาตวัดสายตามองคนตรงหน้าที่ทำราวกับเธอเป็นหมูเป็นหมาด้วยสายตาเคียดแค้น…
“นี้แกมีสิทธิ์อะไรมาทำกับฉันแบบนี้?” เธอพูดออกมาอย่างเหลืออด กฤษฎากำลังยืนกอดอกมองเรือนร่างเปียกชุ่มจากน้ำที่เขาใช้สาดเข้าร่างเพื่อปลุกเธอให้ตื่น รอบข้างมีการ์ดชุดดำยืนอยู่สองคน
หลังจากที่เมื่อคืนเธอถูกคนของกฤษฎาจับตัวมา ยิหวาก็ถูกมัดตัวกับเก้าอี้ ตามใบหน้ามีรอยบอบช้ำจากการถูกทำร้ายของกฤษฎาคู่หมั้นที่เธอไม่ต้องการ
“ดีเท่าไหร่แล้วที่ฉันไม่ฆ่าเธอ”
“แกมันเหี้ย…”
“สมน้ำสมเนื้อกับเธอดีไม่ใช่หรอ? ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทาสรัก