ทาสรัก นิยาย บท 45
EP44
ฉันผลักคนตัวโตออกจากทางประตูแล้วเดินออกมาจากห้องโดยที่ไม่หันกลับไปมองอีกเลย ได้ยินเพียงเสียงเอ่ยเรียกของเขาที่ดังตามมาติดๆบอกว่าขอโทษ แต่นั้นมันไม่ได้ทำให้ความผิดของคุณเหนือเบาลงเลย เขาพูดก่อนคิด ไม่ได้คิดก่อนพูด…
-END-
คอนโดอิฐ…
ก๊อก ก๊อก ก๊อก…
“เข้ามาก่อนสิ” อิฐเดินออกมาเปิดประตูพอได้ยินเสียงเคาะจากด้านนอก นิวาจึงสอดส่ายสายตาเข้าไปในห้องมองหาร่างของยิหวา
“คุณหวาละคะ”
“อยู่ข้างใน” ตอบเพียงเท่านั้นร่างหนาก็เดินตามเข้าไปข้างใน นิวาจึงเดินตามเข้าไป แล้วทั้งสองก็หยุดอยู่หน้าห้องนอนเมื่อเห็นแผ่นหลังของยิหวาที่นั่งหันหลังให้
“รอที่ห้องนั่งเล่นก่อนนะคะ ให้นิจัดการเอง”
“…ยิหวาเขาจะยอม”
“ไม่เอาสิคะ มั่นใจหน่อย เชื่อนินะ” อิฐยอมเงียบ คนตัวเล็กจึงเดินเข้าไปในห้องนอนแล้วล็อกประตูเอาไว้ นิวาเดินเข้าไปหายิหวาแล้วหย่อนตัวนั่งลงข้างกายเธอ
“นิขอคุยอะไรหน่อยนะคะ”
“…ฉัน ไม่ได้ตั้งใจจะเข้ามาในห้องของแฟนเธอนะ นายนั้นลากฉันมา”
“นิว่าคุณหวากำลังเข้าใจอะไรผิดอยู่นะคะ คุณอิฐไม่ใช่แฟนนิค่ะ แล้วนิก็ไม่คิดเกินกับเขามากไปกว่าพี่ชายด้วย…” นิวาไม่รอช้ารีบเข้าเรื่อง ยิหวาจึงหันกลับมามองเธอเหมือนไม่ค่อยเชื่อกับสิ่งที่เด็กสาวพูด นิวาจึงฉีกยิ้มจริงใจไปให้…
“…”
“เรื่องทั้งหมดคุณอิฐเขาทำเพราะเป็นห่วงในฐานะน้องสาวค่ะ…”
“เธอพูดจริงหรอ”
“ค่ะ…ทั้งหมดคือความจริง แล้วคุณอิฐเขาแคร์คุณมากเลยนะคะถึงได้ให้นิมาอธิบายให้คุณหวาเข้าใจ”
“ฉัน…”
ยิหวาก้มหน้าหลบสายตา เธอเบือนมองไปทางประตูห้องพร้อมกับครุ่นคิดไปตามในสิ่งที่นิวาพูด…
“…นายนั้นตัดใจจากเธอได้แล้วหรอ”
“เพราะเขาเจอคนที่ใช่กว่ายังไงละคะ โอกาสมาถึงแล้วนะ รีบคว้าเอาไว้สิ”
“ฉันจะไม่ดูใจง่ายเกินไปหรอ…ที่หายโกรธนายนั้นเร็วไป” มือเรียวยกขึ้นเกาศีรษะตัวเองเบาๆแก้เก้อ แค่ได้ยินจากปากนิวาคนที่น่าเชื่อถือเธอก็เชื่อสนิทใจแล้วว่าสิ่งที่อิฐพยายามง้อ พยายามอธิบายก่อนหน้านี้มันคือความจริง…
“ถ้าเข้าใจกันแล้วก็ไม่จำเป็นต้องปล่อยให้เวลาสูญเปล่านิคะ…จริงมั้ย?”
“ก็จริง…ทั้งที่จัดการเรื่องใหญ่ๆได้แต่ทำไมเรื่องหัวใจ ฉันถึงจัดการเองไม่ได้นะ”
“ตอนนี้คุณหวาก็สบายใจได้แล้วใช่มั้ยคะ…” นิวาถามออกไปด้วยรอยยิ้ม ยิหวาจึงพยักหน้าตอบด้วยความมั่นใจ “งั้นนิไม่รบกวนแล้วดีกว่า…ขอตัวกลับก่อนนะคะ”
นิวาลุกขึ้นจากปลายเตียงแล้วเดินมาที่ประตูห้องนอน
“เดี๋ยวนิ…”
“คะ…?”
“ขอบคุณนะ…ส่วนเธอก็คืนดีกับเหนือเร็วๆล่ะ”
“…” นิวาเพียงฉีกยิ้มให้หญิงสาวแล้วเดินออกมายังห้องนั่งเล่นก็เห็นอิฐยืนแนบกับผนังรอฟังข่าวดีจากเธอ
“เป็นไงบ้าง…หวาเชื่อมั้ย”
“เรียบร้อยดีค่ะ”
“…ฉันขอโทษด้วยนะ ที่ต้องรบกวน”
“ไม่เป็นไรค่ะ…แล้วก็ไม่ต้องไปส่งนิด้วยนะ รีบไปอยู่กับเธอเลย” นิวาที่รู้ทันว่าอิฐจะเดินออกมาส่งเอ่ยบอก ร่างหนาจึงหยุดชะงักแล้วค่อยๆก้าวถอยหลังกลับ
“รู้ทันเฉย…งั้นก็กลับดีๆเดี๋ยวพรุ่งนี้เลี้ยงข้าวขอบคุณ”
“ค่ะ” ทิ้งท้ายไว้แค่นั้นเด็กสาวก็เดินเลี่ยงออกมาเพื่อจะไปขึ้นแท็กซี่กลับคอนโด แต่ในใจก็ฉุกคิดขึ้นมาได้ว่าไม่อยากกลับไปเจอหน้าทิศเหนือจึงเลือกจะไปที่อื่นแทน…
-นิวา-
ตอนนี้ฉันปลีกตัวมานั่งอยู่ในร้านเค้กแทนหลังจากที่ออกมาจากคอนโดของคุณอิฐ กลับไปตอนนี้คงมีเรื่องทะเลาะกันอีกแน่ๆ ให้อารมณ์มันสงบลงบ้างแล้วค่อยกลับไปจะดีกว่า…
“นิวา…” เสียงใสสอดแทรกเข้ามาในโซนประสาทฉันจึงมองไปที่ประตูร้านก็เห็นลูกพีชเดินมาที่โต๊ะในชุดนักศึกษา รอยยิ้มสดใสปรากฏบนใบหน้าสวย ก่อนที่เธอจะหย่อนก้นนั่งลงเก้าอี้ตัวกันข้าม
“ว่าไง…เรียนเสร็จแล้วหรอ”
“เสร็จแล้ว แล้วนึกไงถึงชวนมาอ่ะ แล้วกับพี่เหนือนี้ยังไง” พอมาถึงลูกพีชก็ยิงคำถามทันที ดวงตากลมโตยังคงมองเมนูในมืออยู่ จะยังอีกล่ะ ทำตัวเป็นเงาตลอด ไม่ยอมห่างแม้แต่วิเดียว ป่านนี้คงนั่งงอนฉันไปถึงไหนแล้วไม่รู้…
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทาสรัก