ทะลุมิติ เปลี่ยนชะตา ชีวิตนี้ของข้าต้องรุ่งโรจน์ นิยาย บท 312

บทที่ 312 นกกระจอกเหลือง

มหาบุรุษเคยกล่าวไว้ว่า พลังมวลชนไม่มีที่สิ้นสุด

ชาวจินชวนเกลียดชังกลุ่มโจรที่มาเก็บส่วยข้าวประจำปี เมื่อรู้ว่าท่านอาจารย์จินส่งคนมาปิดล้อมรังโจร ชาวเมืองจินชวนต่างก็สนับสนุน

ในทุก ๆ วัน ชาวบ้านที่ทำไร่ทำนาจะไปที่เขาหู่โถว ซวงถัวเฟิงและเฮยสุ่ยโกวเพื่อนำเสบียงไปให้จางเหลียงและคนอื่น ๆ

โจรซวงถัวเฟิงคิดว่าคงไม่มีใครสังเกตเห็นตอนที่พวกเขาลื่นไถลลงมาจากภูเขาอย่างเงียบ ๆ แต่ในความเป็นจริง พวกเขาถูกนายพรานบนภูเขาเห็นเข้าและเจิ้งฟางก็ได้รับการรายงานทันที

แน่นอนว่าเจิ้งฟางไม่กล้าตัดสินใจเรื่องใหญ่ ๆ ด้วยตัวเอง ทว่าหลังจากส่งคนออกไปยืนยัน เขาก็รีบแจ้งให้จินเฟิงทราบทันที

ในความเป็นจริง จินเฟิงกังวลเกี่ยวกับกลุ่มโจรหลายกลุ่ม เพราะกลุ่มโจรแต่ละกลุ่มต่างก็มีกันเป็นร้อยชีวิต แม้ว่าสุดท้ายแล้วพวกเขาจะพ่ายแพ้ แต่มันก็ทำให้ทหารผ่านศึกและทหารหญิงได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นกัน ดังนั้นพวกเขาจึงทำได้แค่สกัดกั้นและหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้าเท่านั้น

โจรเหล่านี้หาเลี้ยงชีพด้วยการเก็บส่วยข้าว พวกเขามีสถานที่เก็บเมล็ดพืชไว้มากมาย การเผชิญหน้านั้นต้องยืดเยื้อยาวนานอย่างแน่นอนและอาจไม่จบลงได้ในหนึ่งหรือสองปี

เมื่อเวลาผ่านไป ทหารผ่านศึกที่รับผิดชอบการปิดล้อมจะเหนื่อยและผ่อนคลายความระมัดระวังลงอย่างแน่นอน หากวันหนึ่งพวกโจรฉวยโอกาสบุกรุก ทหารผ่านศึกที่รับผิดชอบการปิดล้อมจะต้องตกอยู่ในอันตราย

หลังจากได้รับข่าวจากเจิ้งฟาง จินเฟิงก็ส่งคนไปตรวจสอบภูเขาหู่โถวทันที แน่นอนว่าเขาพบกลุ่มโจรจากภูเขาหู่โถวที่กำลังออกมาจากตรอกเล็ก ๆ เช่นกัน

จินเฟิงตัดสินใจใช้อุบายตั๊กแตนตามจับจักจั่น แต่หารู้ไม่ว่ามีนกกระจอกเหลือง*[1] อยู่ข้างหลัง เขาขอให้เจิ้งฟางแสร้งทำเป็นว่าไม่ได้พบอะไรและยังคงปิดล้อมซวงถัวเฟิงต่อไป ขณะเดียวกันก็แอบส่งคนไปดูทุกการเคลื่อนไหวของโจร

ตอนนี้ในซีเหอวานมีคนมากหน้าหลายตาเข้ามาอยู่อาศัย เพื่อป้องกันข่าวรั่วไหลจึงมีเพียงจินเฟิงและเจิ้งฟางที่รู้เกี่ยวกับแผนนี้ แม้แต่ชิ่งมู่หลานเขาก็ไม่ได้บอกนาง

กำลังคนที่ใช้ก็ถูกย้ายกลับจากกวางเหยวียนอย่างลับ ๆ และได้ทำการประกาศว่าพวกเขากำลังนำขบวนไปยังที่อื่น

หลังจากจับจูเหล่าเหยียและเผิงเหล่าเหยียได้แล้ว จินเฟิงก็ขอให้จางเหลียงส่งพวกเขาไปที่เขาหู่โถวและซวงถัวเฟิงเพื่อหลอกล่อให้พวกเขายอมจำนน

การวางแผนนี้คือการหาโอกาสจับโจรทั้งหมดด้วยต้นทุนที่ต่ำที่สุด!

การจะทำเช่นนี้ได้ สิ่งแรกที่ต้องมีคือพื้นที่ที่เหมาะสำหรับการซุ่มโจมตี

และสุดท้ายจินเฟิงก็เลือกฉางเสอโกวซึ่งอยู่ไม่ไกลจากซีเหอวาน

ที่เรียกว่าฉางเสอโกวนั้นเพราะมันเป็นหุบเขาที่ทอดยาว จึงตั้งชื่อนี้เพราะมีรูปร่างเหมือนงู

เมื่อโจรเข้ามา พวกเขาก็ใช้เพียงเครื่องเหวี่ยงหินไม่กี่เครื่องเพื่อปิดกั้นทางขึ้นลงทั้งสองด้านของภูเขา จากนั้นพวกโจรก็จะตกเป็นลูกไก่ในกำมือ

อีกอย่างฉางเสอโกวเป็นพื้นที่ที่ไม่กว้าง เขาจึงทำการวางเครื่องเหวี่ยงหินบนไหล่เขาทั้งสองข้างเพื่อเป็นการป้องกัน

ที่นี่เป็นสถานที่ที่เหมาะสำหรับการซุ่มโจมตี

หลังจากเลือกจุดซุ่มโจมตีและตั้งเครื่องเหวี่ยงหินให้ได้อย่างเหมาะสมแล้ว สิ่งที่ต้องทำคือล่อพวกโจรเข้าไปในฉางเสอโกว

จินเฟิงรู้ดีว่าพวกโจรต้องการแก้แค้นซีเหอวานอย่างแน่นอน แต่พวกเขาอาจกลัวความแข็งแกร่งในการป้องกันของซีเหอวานจึงไม่กล้าไปที่นั่น

เพื่อสร้างความมั่นใจให้กับพวกโจร จินเฟิงจงใจเปลี่ยนกลุ่มผู้คุ้มกันในหมู่บ้านให้เป็นกองกำลังปราบโจรและย้ายพวกเขาออกไป

แต่ยังไม่ทันได้ให้บุรุษทั้งหมู่บ้านย้ายออกไปข้างนอก ก็มีการโจมตีที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นเสียก่อน

สถานการณ์ที่คาดไม่ถึงนี้ทำให้บุรุษทุกคนในหมู่บ้านออกมาช่วยเขาโดยไม่ได้รับคำสั่งจากจินเฟิง

โดยปกติ จินเฟิงจะไม่เปิดโอกาสดี ๆ แบบนี้ให้พวกโจร เขาจึงรีบหาวิธีแจ้งกองกำลังปราบโจรทันที เขาเพิ่มความถี่ในการลาดตระเวนที่อื่น และจงใจผ่อนคลายพื้นที่รอบ ๆ ฉางเสอโกว

พวกโจรกลัวที่จะเผชิญหน้า พวกเขาจึงใช้ถนนฉางเสอโกว

เมื่อเห็นว่าแผนกำลังจะสำเร็จ พวกโจรเองก็กำลังจะเข้าไปในฉางเสอโกว แต่กลับมีกลุ่มควันหลายกลุ่มปรากฏขึ้นจากภูเขาที่อยู่ตรงข้าม…

นี่ไม่ใช่สัญญาณที่ส่งให้พวกโจรหยุดซ่อนตัวเพราะถูกจับได้แล้วหรอกหรือ?

ตอนนี้พวกโจรกำลังตื่นตระหนกจริง ๆ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน