ทะลุมิติ เปลี่ยนชะตา ชีวิตนี้ของข้าต้องรุ่งโรจน์ นิยาย บท 313

บทที่ 313 ตกม้าตาย

บนไหล่เขา เจิ้งฟางกำลังซ่อนตัวอยู่ในความมืด อดไม่ได้ที่จะกำหมัดแน่นขณะที่มองดูสวี่ตางเจียนำกลุ่มโจรเขาหู่โถวเข้าไปในฉางเสอโกว

ยังดีที่แม้ว่าจะผิดแผนแต่พวกโจรก็ยังคงตกเป็นเหยื่อ

ในขณะที่เจิ้งฟางกำลังรู้สึกดีใจ ทันใดนั้นเขาก็ค้นพบว่ากลุ่มโจรซวงถัวเฟิงได้เดินเข้ามายังฉางเสอโกวผ่านทางแยกเล็ก ๆ บนถนน

“จบเห่แน่!”

เจิ้งฟางแอบพึมพำกับตัวเองเล็กน้อยและขมวดคิ้ว

“หัวหน้า โจรจากเขาหู่โถวได้เข้ามาในฉางเสอโกวแล้ว เราควรลงมือเลยหรือไม่?”

ผู้ช่วยที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เจิ้งฟางเอ่ยถาม “ข้าเกรงว่ามันจะสายเกินไป!”

ถนนเสี่ยวช่าก็สามารถนำไปสู่ซีเหอวานได้เช่นกัน เพียงแต่ระยะทางจะไกลออกไปเล็กน้อย

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือไม่มีสถานที่ใดเหมาะสมในการซุ่มโจมตีเท่ากับเส้นทางนี้ เมื่อโจรซวงถัวเฟิงข้ามภูเขาลูกนี้ไปได้ พวกเขาจะสามารถเข้าไปในซีเหอวานได้อย่างราบรื่น

เมื่อถึงตอนนั้นก็จะไม่สามารถหยุดพวกเขาได้แล้ว

เจิ้งฟางชกต้นไม้ใหญ่ที่อยู่ข้าง ๆ และพูดอย่างไม่เต็มใจนัก “ลงมือเลย ยิงธนูหัวนกหวีดขึ้นฟ้าสองดอก!”

ก่อนที่จะลงมือ จินเฟิงและเจิ้งฟางได้วางแผนหลายอย่างเพื่อจัดการกับสถานการณ์ที่เป็นไปได้

การยิงธนูสองดอกหมายถึงปฏิบัติการตามแผนสอง

ขณะที่ลูกธนูยิงออกไปก็มีก้อนหินพุ่งออกมาปิดกั้นที่ปลายเขาทั้งสองด้านของฉางเสอโกว

แม้ว่าจะไม่ได้ฆ่าโจรแม้แต่คนเดียว แต่มันก็สร้างผลลัพธ์ที่แข็งแกร่ง

พวกโจรเขาหู่โถวต่างตกตะลึง

“มีการซุ่มโจมตีจริง ๆ!”

กุนซือเฝิงและหลู่ตางเจียมองหน้ากัน ทั้งคู่เห็นร่องรอยแห่งความสุขของอีกฝ่าย

โชคดีที่พวกเขาไม่ได้ผ่านฉางเสอโกว ไม่เช่นนั้นตอนนี้คงเป็นพวกเขาที่ติดอยู่ในนั้น!

“เร็วเข้า เร็วเข้า รีบออกไปในขณะที่เขาหู่โถวกำลังตรึงพวกซีเหอวานเอาไว้!”

กุนซือเฝิงเร่งเร้าอย่างร้อนรน

“ท่านกุนซือ จะไม่มีการซุ่มโจมตีบนเส้นทางนี้ใช่หรือไม่?”

หลู่ตางเจียถามอย่างเป็นกังวล

“ไม่ต้องห่วง ข้าคุ้นเคยกับพื้นที่ใกล้กับซีเหอวานแล้ว เส้นทางนี้อยู่ห่างจากถนนหลวงเพียงร้อยจั้ง และตลอดทั้งเส้นทางก็ไม่มีจุดที่สามารถทำการซุ่มโจมตีได้เลย”

กุนซือเฝิงพูดอย่างรวดเร็ว “หากพวกเขาต้องการปิดกั้นเราบนถนนสายนี้ก็ทำได้แค่ต่อสู้แบบประชิดตัวกับเราเท่านั้น แต่ตอนนี้พวกซีเหอวาน…”

ก่อนที่กุนซือเฝิงจะพูดจบ เขาก็เห็นทหารผ่านศึกกลุ่มหนึ่งวิ่งออกมาจากภูเขาใกล้ ๆ พร้อมหอกและโล่ในมือ

แม้ว่าจะมีคนจำนวนไม่มากนัก แค่ประมาณยี่สิบคนเท่านั้น แต่พวกเขาทั้งหมดล้วนแข็งแกร่งและได้รับการฝึกฝนมาอย่างดี ทั้งยังมีความสามัคคีกันอีกด้วย

ในขณะที่กุนซือเฝิงและหลู่ตางเจียกำลังตกตะลึง ทหารผ่านศึกมากกว่ายี่สิบคนก็ก่อตัวเป็นกระบวนทัพแฟแลงซ์มาซิโดเนียเล็ก ๆ เพื่อปิดกั้นเส้นทางคับแคบตรงหน้า

แผนนี้สามารถพูดได้ว่าเกี่ยวข้องกับความเป็นความตายของซีเหอวาน จินเฟิงจะไม่หงายไพ่ลับได้อย่างไร?

ทหารผ่านศึกกลุ่มนี้ได้รับการอบรมมาเป็นพิเศษเพื่อรับมือกับเหตุฉุกเฉิน

“หนึ่ง สอง หนึ่ง! หนึ่ง สอง หนึ่ง!…”

ทหารผ่านศึกเดินไปตามจังหวะอย่างเป็นระเบียบและพุ่งเข้าหาโจรจากซวงถัวเฟิง

อาจเป็นเพราะมีน้อยคนหรืออาจเป็นเพราะพวกเขาได้รับการฝึกฝนมาอย่างหนักและร่วมมือกันเป็นอย่างดี กล่าวโดยสรุปคือกลุ่มทหารเล็ก ๆ นี้กำลังรุกคืบเร็วกว่ากองทัพเถี่ยหลินในสนามรบมาก

แต่ผู้ที่ถือหอกไม่ได้เลือกใช้หอกไม่ไผ่ที่หนาและหนักอีกต่อไป ทุกคนใช้หอกแหลมคมยาวมากกว่าหนึ่งจั้ง โดยด้ามหอกทำจากท่อเหล็กซึ่งไม่เพียงแต่มีน้ำหนักเบาเท่านั้นแต่ยังสามารถหลีกเลี่ยงการถูกตัดด้วยดาบอีกด้วย

สอดคล้องกับการเคลื่อนทัพที่เป็นไปตามลำดับ แรงผลักดันของทหารผ่านศึกแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ แม้ว่าพวกเขาจะยังอยู่ห่างออกไปหลายจั้ง แต่เขาก็ทำให้พวกโจรหวาดกลัวและถอยกลับไป

“สหาย พวกเขามีเพียงยี่สิบกว่าคนเท่านั้น แต่พวกเรามีหลายร้อยคน ไม่ต้องกลัวไปหรอก พวกเขาแค่ทำให้เรากลัว!”

หลู่ตางเจียตะโกนเสียงเข้ม “ฆ่าพวกมันซะ แล้วข้าจะให้รางวัลสิบตำลึงเงิน ใครก็ตามที่ทำสำเร็จก่อน ข้าจะให้รางวัลร้อยตำลึง!”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน