ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม นิยาย บท 250
บทที่ 250 อยากใช้เวลาอยู่ร่วมกับภรรยา
โดย
EnjoyBook
บทที่ 250 อยากใช้เวลาอยู่ร่วมกับภรรยา
วันต่อมา หลินชิงเหอกับโจวชิงไป๋ก็ได้ขี่จักรยานคนละคันเข้าไปในอำเภอ
เธอคืนจักรยานให้โจวเสี่ยวเหมยด้วยวิธีนี้ จากนั้นก็พาโจวชิงไป๋ไประบายขายของที่ซื้อมาจากไห่หนาน
ตลอดการขาย โจวชิงไป๋ทำได้แค่มองดูภรรยา เห็นชัดว่าภรรยาของเขาเป็นระดับมืออาชีพ จนเขารู้สึกไร้พลังและอัศจรรย์ใจไปพร้อม ๆ กัน
นาฬิกาสามเรือนถูกขายไปในตลาดมืด และหลินชิงเหอก็ได้เงินมา 600 หยวน
เดิมทีเธอวางแผนว่าจะขายนาฬิกาเรือนหนึ่งในราคา 220-230 หยวน แต่หลังจากคิดดูแล้ว เธอก็ลดราคาลง เพราะรู้สึกว่าสะดวกที่จะขายด้วยราคา 200 หยวนมากกว่า
หลินชิงเหออารมณ์ดีอย่างมากขณะเอ่ยกับโจวชิงไป๋ “ตอนที่ฉันเดินเล่นในเมืองไห่หนานในช่วงว่าง ๆ มันราคาแค่ 130 หยวนเองค่ะ กำไรเกือบ 70 หยวนเลยทีเดียว”
โจวชิงไป๋ส่งเสียง ‘อืม’ ตอบรับ เขารู้ว่าสิ่งที่ภรรยากำลังทำอยู่คือสิ่งที่โลกอนาคตเรียกว่า ‘การขายเก็งกำไร’
จุดนี้คือเรื่องใหญ่ที่สุด มันไม่ใช่แค่การสร้างความวุ่นวายธรรมดา แต่เทียบกับคนอื่น ๆ แล้ว กล่องที่ภรรยานำมาด้วยจากอนาคตถือว่าปลอดภัยกว่าอย่างเห็นได้ชัด
ถึงอย่างนั้นโจวชิงไป๋ก็ยังไม่เต็มใจให้ภรรยาออกมาทำอะไรแบบนี้อยู่ดี
“อย่าเอาบรรทัดฐานทั้งหมดของผู้ชายมาตัดสินฉันนะคะ ฉันมีความสุขมากที่เป็นอยู่แบบนี้” หลินชิงเหอเอ่ยขณะกวาดสายตาเหลือบมองเขา
“ผมไม่ได้คิดแบบนั้นนะ” โจวชิงไป๋ปฏิเสธ
เป็นครั้งนี้เองที่หลินชิงเหอยอมให้เขาตามมา เดิมทีเธอไม่ได้ให้เขาตามมาในตอนที่เอาของไปขายต่อ แต่เขายืนกรานว่าอยากตามมาด้วย เธอจึงยอมให้เขามา แต่ก็ไม่อนุญาตให้เขาขัด
จากนั้นหลินชิงเหอก็ขายต่อนาฬิกาที่เหลืออยู่ในมือ ตามมาด้วยพัดลมไฟฟ้าและวิทยุ แล้วพวกเขาก็หาคนที่จะเป็นตัวแทนซื้อของไปขายต่อ
พวกเขาเจอเสิ่นอวี้และขายส่งสินค้าในมือให้หล่อน
จากนั้นก็ให้เสิ่นอวี้นำของไปขายต่อ
เสิ่นอวี้มีความกล้าที่จะทำ โดยเฉพาะหลังจากที่หล่อนมีลูกสองคนแล้ว แม้ครอบครัวของหล่อนจะมีรายได้สองทาง แต่ใครล่ะจะไม่อยากได้เงินมากกว่าเดิม?
หล่อนรับของเหล่านี้มาจากหลินชิงเหอ หลังจากนั้นก็แค่บอกแหล่งที่มาของสินค้าว่ามาจากไหนในตอนที่จะขาย เรื่องนี้ไม่มีปัญหาแต่อย่างใด
โดยเฉพาะในตอนนี้ที่ของขาดตลาด มันค่อนข้างไว
แน่นอนว่าหล่อนต้องระวังตัว จะทำตัวให้เป็นที่ผิดสังเกตไม่ได้
ทั้งหมดทั้งมวลแล้ว สินค้าของหลินชิงเหอก็ถูกขายออกหมดเกลี้ยง และได้ผลตอบแทนจำนวนมหาศาล
ขณะอยู่ที่นั่นเธอก็ซื้อของขวัญปีใหม่กลับมาที่บ้านด้วย เธอไม่ได้มาอีกครั้งเว้นแต่ว่าจะเป็นวันที่ครอบครัวของเธอออกไปเที่ยวนอกบ้านในวันขึ้นปีใหม่
“ที่ไห่หนานพัฒนาเป็นยังไงบ้าง?” โจวชิงไป๋ถาม
“ที่นั่นพัฒนาไปเร็วมากค่ะ คุณไม่รู้หรอกว่าของบางอย่างที่นั่นไม่ต้องใช้คูปองซื้อแล้ว ตราบใดที่มีเงินก็ซื้อพวกมันได้ค่ะ” หลินชิงเหอตอบ
ตอนนี้เข้าสู่สิ้นปี 1978 แล้ว จะเห็นได้ว่าโลกภายนอกกำลังพัฒนาไปอย่างรวดเร็ว แต่ละท้องถิ่นเริ่มเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมแล้ว
“ผมจะหาเวลาว่างออกไปดูสักหน่อยนะ” โจวชิงไป๋เอ่ย
“คุณไม่ต้องรีบร้อนหรอกค่ะ ถ้าคุณมีเวลาแค่มาหาฉันที่เมืองหลวงก็พอ” หลินชิงเหอบอก
“คุณอยากให้ผมไปเยี่ยมเหรอ?” โจวชิงไป่ถามพลางยกยิ้มเล็กน้อย
หลินชิงเหอเอ่ย “จริง ๆ แล้วฉันก็อยากนะคะ คุณไม่รู้หรอกว่าฉันคิดถึงคุณมากขนาดไหน บางคืนฉันก็ฝันถึงคุณ แต่ก็รู้ว่าคุณยุ่งมาก ยิ่งกว่านั้นการเดินทางไปกลับยังใช้เวลานาน เสียเวลาไปไม่ใช่น้อย”
“พรุ่งนี้ผมจะหาเวลาไปนะ” โจวชิงไป๋บอก
“ก็ได้ค่ะ”หลินชิงเหอตอบ
ริมฝีปากของโจวชิงไป๋แสดงถึงความปิติยินดี จนสหายของเขาต้องเอ่ยเตือนในตอนที่เขามานั่งอยู่กับสหายในกรม
ภายในปีนี้เท่านั้น มันก็เกิดเหตุการณ์หลายอย่างที่บัณฑิตหนุ่มสาวหลายคนละทิ้งครอบครัวเพื่อเข้ามหาวิทยาลัย
แม้พื้นเพของสะใภ้จะอยู่ในหมู่บ้าน แต่เขาก็ยังต้องใส่ใจกับเรื่องนี้ เพราะเหล่านักศึกษามหาวิทยาลัยก็มีอุบายของตัวเองซ่อนอยู่เหมือนกัน
แต่โจวชิงไป๋เชื่อใจภรรยาของเขามาโดยตลอด
อย่างเช่นว่า ตอนนี้เธอไม่ได้ดูถูกเขาเพราะเขาเป็นชายชนบทที่อาจสร้างความเสื่อมเสียให้เธอหากต้องไปหาเธอที่มหาวิทยาลัยเลยสักนิด
กลับกัน เธออยากให้เขามาหาอย่างเห็นได้ชัด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม
ทำไมเปิดอ่านไม่ได่...
รอตอนต่อไปอยู่นะคะ...