เมื่อสามพี่น้องกลับมา โจวชิงไป๋กับหลินชิงเหอก็ยังไม่เสร็จ
เมื่อได้ยินการเคลื่อนไหวด้านนอกกับเสียงกระซิบกระซาบของสามพี่น้อง คนทั้งคู่ก็ไม่สนใจ ยังคงกอดกันและทำกิจกรรมต่อ
ครอบครัวนี้เคยเลี้ยงสุนัขทหารชื่อเฟยอิงไว้เฝ้าบ้าน แต่ในเดือนกุมภาพันธ์ของปีที่แล้วมันก็ได้จากไปเพราะอายุที่มากและโรคชรา
มันถือเป็นสมาชิกตัวหนึ่งของครอบครัว พวกเขาจึงฝังศพของเฟยอิงอย่างสมเกียรติเพื่อให้มันไปสู่สุขคติ
หลังจากทั้งคู่เสร็จกิจแล้ว หลินชิงเหอก็เอ่ยขึ้น “ทำไมคุณถึงยังคลั่งไคล้กับเรื่องนี้อยู่อีกคะ?”
เธอเคยได้ยินมาจากเพื่อนผู้หญิงมาก่อนหน้านี้ว่า คู่รักจะหลงใหลซึ่งกันและกันใน 2 หรือ 3 ปี หลังจากนั้นพวกเขาก็จะบริสุทธิ์ยิ่งกว่านักพรต แม้จะนอนเปลือยอยู่ด้วยกันก็ไม่เกิดความคิดพรรค์นั้นขึ้นมาแม้แต่น้อย
ทำไมสถานการณ์ที่เธอเผชิญอยู่ไม่ตรงกับสิ่งที่บรรดาเพื่อนสนิทในชาติที่แล้วพูดไว้เลยล่ะ?
ความปรารถนาในตัวเธอของสามีไม่ได้ลดน้อยลงเลยยามที่ทั้งคู่ใกล้ชิดสนิทสนมกับอีกฝ่ายมากกว่าเดิม กลับกันยิ่งแรงกล้ามากขึ้นเรื่อย ๆ
“แต่คุณก็ชอบไม่ใช่เหรอครับ?” โจวชิงไป๋ตอบ
หลินชิงเหอพยักหน้าด้วยอาการสงบ ใช่เธอชอบ
“นอนนะครับ” โจวชิงไป๋หัวเราะ และนอนกอดเธอ
เขากับภรรยาจะสูญเสียความเสน่หาต่อกันได้อย่างไรล่ะ? นี่ภรรยาของเขานะ เขารักใคร่เธอมาก
ก่อนหน้านี้ที่เธออยู่บ้านก็เป็นแบบนี้ แล้วตอนนี้ล่ะ? จะมีกี่ครั้งกันที่พวกเขาได้อยู่ด้วยกันใน 1 ปี? เขาต้องคิดถึงเธอแน่ ๆ
น่าเสียดายที่เธอไม่สามารถตั้งครรภ์ได้ ไม่อย่างนั้นเขาก็ยังจะรอจนกว่าเธอจะเรียนจบและขยันทำงานอย่างหนักต่อ แต่ตอนนี้มันไม่มีโอกาสแล้ว
หลินชิงเหอไม่รู้ว่าผู้ชายคนนี้กำลังคิดอะไรอยู่ เธอเหนื่อยมากจนนอนหลับไปแล้ว
วันที่สองของวันปีใหม่คือวันที่ลูกเขยและครอบครัวของพวกเขาจะมาเยี่ยม ซึ่งพี่สาวใหญ่กับพี่สาวรองก็มาเคาะประตูบ้านเรียก
กฎหมายต่าง ๆ ผ่อนคลายลงเมื่อต้นฤดูใบไม้ผลิปีที่แล้ว พี่สาวทั้งสองจึงไม่มีใครยั้งมืออีกต่อไป ทั้งคู่ต่างเลี้ยงไก่ไว้เป็นจำนวนมาก
บางทีอาจเป็นเพราะการได้บริโภคไข่ พวกหล่อนจึงดูผุดผ่องมีน้ำมีนวลมากกว่าปีที่แล้ว
พี่สาวทั้งสองคนมาถึงครู่หนึ่งแล้ว จากนั้นซูต้าหลินก็พาลูกชายคนโตทั้งสองคือซูเฉิงน้อยกับซูสวิ่นน้อยมา
ส่วนโจวเสี่ยวเหมยนั้นไม่ได้มา เพราะกำลังดูแลลูกสาวคนเล็กอยู่ที่บ้าน
“ทำไมพวกเธอถึงไม่มาด้วยกันล่ะ?” หลินชิงเหอถาม
“เสี่ยวเหมยท้องน่ะครับ” ซูต้าหลินสารภาพเสียงอ่อย
หลินชิงเหอรู้สึกประหลาดใจอย่างแท้จริง เพราะโจวเสี่ยวเหมยบอกว่าหล่อนจะไม่คลอดลูกอีกแล้ว
เหตุการณ์นี้ช่างน่าขันนัก
ทั้งซูต้าหลินกับโจวเสี่ยวเหมยต่างไม่มีแผนจะมีลูกคนนี้ ลูกชาย 2 คนกับลูกสาวอีก 1 คนก็น่าจะพอแล้วถูกไหม?
ครอบครัวของพวกเขาไม่ได้รวยมากนักต่อให้จะมีรายได้สองทางก็ตาม แรงกดดันคงจะหนักไม่น้อยในยามที่เด็ก ๆ โตขึ้น
หล่อนจึงไม่อยากมีลูกเลย
แต่แล้วก็เกิดอุบัติเหตุขึ้นมา
คนทั้งคู่ยังอยู่ในวัยหนุ่มสาว จึงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่หลายครั้งจะเกิดอารมณ์ขึ้นมา พวกเขาซื้อถุงยางอนามัยกันทุกเดือน แต่มีบางครั้งที่ถุงยางหมด จึงมีบางครั้งที่พวกเขาไม่ได้สวมถุงยางกัน
ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเป็นเวลานาน มีเพียงครั้งนี้ครั้งเดียวที่พวกเขาไม่ได้ใส่ถุงยางอนามัยในเดือนที่แล้ว เด็กน้อยคนนี้จึงมาเกิดในเดือนนี้
พวกเขารู้เรื่องนี้เมื่อสามวันที่แล้ว โจวเสี่ยวเหมยพบว่ารอบเดือนเดือนนี้ของหล่อนไม่มาแถมยังมีอาการคลื่นไส้ ทำให้หล่อนรู้สึกตงิดใจขึ้นมา
หล่อนไปที่โรงพยาบาล และก็เป็นที่แน่ใจว่าหล่อนตั้งครรภ์
ซูต้าหลินจึงถูกโจวเสี่ยวเหมยค้อนใส่บ่อย ๆ
พวกเขาทำอะไรไม่ได้เพราะหล่อนตั้งครรภ์ไปแล้ว ทั้งสองจึงตัดสินใจจะให้กำเนิดเด็ก โจวเสี่ยวเหมยถึงกับบอกว่าหลังคลอดลูกครั้งนี้แล้วจะต้องให้ซูต้าหลินไปทำหมัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม
ทำไมเปิดอ่านไม่ได่...
รอตอนต่อไปอยู่นะคะ...