ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม นิยาย บท 666

บทที่ 666 ไร้ภาพจำ

หลังจากนั้นโจวลิ่วนีก็ได้พบโจวเอ้อร์นีในตอนที่มาร้านขายชา

หล่อนเห็นลูกพี่ลูกน้องแต่งตัวได้อย่างชาญฉลาด อีกฝ่ายหน้าตาดีแค่สามส่วนกลับแต่งตัวจนออกมาดูดีได้เจ็ดส่วน เสื้อผ้าที่สวมกระเป๋าที่ถือดูก็รู้ว่าเป็นของมีราคาทั้งหมด ไหนกันล่ะภาพลักษณ์ของคนที่มาจากชนบท?

โจวลิ่วนียิ่งไม่สบอารมณ์เข้าใหญ่ คิดดูสิว่าชาติก่อนโจวเอ้อร์นีได้แต่งงานกับคนแบบไหน?

แม้จะถือว่าคนที่แต่งด้วยใช้ได้ก็เถอะ มีคนแนะนำครูประถมให้หล่อนรู้จัก ถือว่าดีมากแล้วในบรรดาพี่น้อง อย่างไรเสียคนรับเงินเดือนย่อมเอามาเทียบกับคนที่คลุกอยู่กับดินไม่ได้

แต่ถึงอย่างไรก็เทียบกับชาตินี้ไม่ได้

พูดไปพูดมาก็เป็นเพราะได้ผู้ชายดีนั่นแหละ โจวลิ่วนีคิดอย่างขุ่นเคือง ถ้าตอนนั้นหล่อนได้อยู่ปักกิ่งต่อ ชีวิตของหล่อนในตอนนี้คงดียิ่งกว่าโจวเอ้อร์นีเสียอีก!

ตอนนี้โจวเอ้อร์นีอยู่ในฐานะอะไรก็ยังปฏิบัติต่ออาสะใภ้สี่ของหล่อนเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน ท่าทางที่มีต่อบ้านเกิดก็คงเดิม แต่ถ้าจะให้หล่อนทนกับคนที่แววตาฉายชัดถึงความแค้นใจนั้นคงเป็นไปไม่ได้

โจวเอ้อร์นีในตอนนี้ไม่ใช่โจวเอ้อร์นีคนเดิมแล้ว หวังหยวนทำให้หล่อนรู้สึกปลอดภัยอย่างยิ่ง กระทั่งต่อให้อยู่ต่อหน้าแม่สามี โจวเอ้อร์นีก็ไม่เกร็งมือเกร็งเท้าเหมือนแต่ก่อน

อาสะใภ้สี่ของหล่อนพูดถูก เข้ากันได้ก็อยู่ เข้ากันไม่ได้ก็แยก ในเมื่อเข้ากับโจวลิ่วนีไม่ได้ก็ไม่มีอะไรต้องพูด

โจวเอ้อร์นีจึงมีท่าทางเรียบเฉย ต้อนรับไปอย่างนั้น

โจวลิ่วนีเห็นแล้วก็หงุดหงิด…ทำเป็นหยิ่ง ชาติก่อนได้แต่งแค่ครู แถมยังโดนพ่อแม่สามีที่เห็นผู้ชายสำคัญกว่าผู้หญิงรังแกทั้งชีวิต ชาตินี้แค่ได้ดีเพราะแต่งงานกับผู้ชายดี ๆ เท่านั้นแหละ

“พี่สาวและพี่เขยของฉันมาที่นี่หมด ตอนนี้หลานก็โตแล้ว ฉันยังไม่เคยเห็นหน้าหลานเลยค่ะ” โจวลิ่วนีเอ่ย

หมายความว่าหล่อนอยากไปเยี่ยมโจวซานหนี

โจวเอ้อร์นีสนิทกับโจวซานนี จึงไม่อยากให้หล่อนไปรบกวนเท่าไรนัก แต่อย่างไรเสียหล่อนก็เป็นน้องสาวแท้ ๆ ของโจวซานนี จึงเอ่ยขึ้น “ถ้าเธออยากไปเดี๋ยวฉันพาไป”

โจวลิ่วนีมาหาโจวซานนี อีกฝ่ายถึงได้รู้ว่าหล่อนมาหา

เทียบกับตอนเพิ่งมาแล้ว โจวซานนีและหลี่อ้ายกั๋วก็เปลี่ยนแปลงไปไม่น้อยเหมือนกัน โดยเฉพาะโจวซานนีที่เมื่อก่อนทำงานบ้านทุกอย่าง จนมีนิสัยซึมกระทือเอาแต่ก้มหน้าทำงาน

แต่หลังจากมาที่นี่ ได้ใส่เสื้อผ้าใหม่ ๆ ได้ออกไปซื้อของทุกวัน ข้างหูไม่มีเสียงเพื่อนบ้านคนในละแวกคอยตำหนิหล่อนเรื่องไม่มีลูก แถมหล่อนต้องทำตัวให้สดชื่นมีแรงเพื่อรับแขก แบบนี้ถึงจะช่วยอาสี่อาสะใภ้สี่ขายอาหารทะเลแห้งออกไปได้

สามีภรรยาอย่างพวกเขาจะได้มีรายได้

แต่ต้องยอมรับว่าตอนนี้หล่อนเปลี่ยนไปมากมายจริง ๆ นี่ถ้าเดินไปอยู่ตรงหน้าสะใภ้รองโจว บางทีคนเป็นแม่อย่างสะใภ้รองโจวอาจจะจำหล่อนไม่ได้ก็ได้

2 ปีมานี้โจวซานนีเคยส่งเงินกลับไปเหมือนกัน แต่ส่งให้แค่ผู้เป็นพ่อ ไม่เยอะมาก เป็น 10 หยวนที่เก็บได้ด้วยการประหยัด

ส่วนโจวซานนีในตอนนี้นิสัยร่าเริงมาก

โจวลิ่วนีที่ได้เห็นพี่สาวแท้ ๆ ที่ถูกหล่อนถากถางแดกดันดูถูกมาตั้งแต่เด็กเปลี่ยนไปมากขนาดนี้ ก็ไม่ต้องพูดเลยว่าจะอิจฉาขนาดไหน

หล่อนจำได้ว่าชาติก่อนตอนไปใช้ชีวิตทางใต้ก็ได้ยินข่าวร้ายเช่นกัน

ชาติก่อนพี่สาวหล่อนก็แต่งงานกับหลี่อ้ายกั๋ว ชาตินี้เป็นอย่างไรก็ไม่เปลี่ยนไป แต่หลี่อ้ายกั๋วเมื่อชาติก่อนเดินทางข้ามเขาไม่ทันระวัง ลื่นตกผาตาย ส่วนพี่สาวหล่อนมีลูกชายเหมือนกัน หลังจากนั้นก็กลายเป็นแม่หม้ายของหมู่บ้านตระกูลหลี่

แล้วยังต้องโดนบ้านสามีชี้หน้าด่าว่าดวงกินสามี หลังจากนั้นหล่อนก็ไม่รู้ว่าเป็นอย่างไรต่อ เพราะหลังจากที่หล่อนไปใช้ชีวิตทางใต้แล้วก็ไม่เคยกลับไปอีก แต่เห็นได้ชัดว่าชีวิตไม่ได้ดีเท่าไร