ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม นิยาย บท 671

บทที่ 671 หยวนหยวน

แม่นางมี่มี่ก็มีความฝันจะเป็นพี่สาวเหมือนกันนะ

อย่าเอาแต่มองว่าเธอมีศักดิ์สูงกว่า แต่จริง ๆ แล้วไม่ว่าจะเป็นแฝดมังกรหงส์ของโจวเอ้อร์นีหรือพั่งพั่งของโจวซานนีล้วนอายุมากกว่าเธอ

ตอนนี้โจวซื่อนีคลอดลูกสาวพอดี นี่ไงล่ะ น้องสาวที่เธออยากได้อยากมี และด้วยความที่เธอรู้ว่านั่นเป็นเด็กบ้านพี่สี่ไม่ใช่บ้านตัวเอง ดังนั้นก็ควรกลับบ้านมาขอน้องสาวน้องชายกับแม่ไม่ใช่หรือ?

หลินชิงเหอบอกปัดเธอไป จะเอาอะไรกันอีก เด็กคนนี้ช่างตื๊อจริง ๆ โดยเฉพาะตอนที่คลานเป็นเดินเป็นแล้ว ถ้าไม่ใช่โจวชิงไป๋ยอมแบกรับทุกอย่างไว้เพียงผู้เดียว เธอคงเลี้ยงไม่ไหวแน่ ๆ

โจวกุยหลายเข้ามาอุ้มน้องสาวออกไปและกล่อมให้เธอดูทีวี

หลินชิงเหอมองบนใส่โจวชิงไป๋ คิดว่าเธอไม่รู้หรือว่าเขาเป็นคนสอนให้ลูกสาวพูด โจวชิงไป๋หัวเราะ ก่อนจะจูงมือเธอไปดู <<ไซอิ๋ว>> ที่เพิ่งออกฉายในปีนี้

มันฉายไปแล้ว 25 ตอนแรก มีภาคต่ออีกหนึ่งภาคสิบหกตอน แต่ถ่ายเสร็จช่วงยุค 90 ตอนนี้ยังไม่ฉาย

แต่ 25 ตอนนี้เป็นความทรงจำในวัยเด็กที่งดงามของทุกคน

แม้แต่ตัวหลินชิงเหอเองก็ดูอย่างสนุกสนาน ตอนที่ฉายวันนี้เป็นตอน ‘กำราบกระต่ายหยกที่เมืองเทียนจู๋’

ทั้งบ้านดูกันจนถึงสี่ทุ่มกว่าแล้วถึงไปนอน

วันรุ่งขึ้นหลินชิงเหอเอาซุปที่อาอี๋จ้าวตุ๋นไว้มาเยี่ยมโจวซื่อนี และถามโจวซื่อนีว่าแม่บ้านดูแลหล่อนดีไหม

แม่บ้านคนนี้มีชื่อเสียงไม่เลว อาอี๋จ้าวเองก็เป็นคนแนะนำหล่อนเหมือนกัน ดีกว่าคนก่อนที่เวิงกั๋วต้งคิดจะจ้างเยอะ

ทั้งตบเด็กเบา ๆ ให้เรอหลังกินนม ซื้อของกิน ทำกับข้าว ทำความสะอาด หล่อนเหมาหมดเลย

โจวซื่อนีจึงไม่ต้องเหนื่อย อย่างไรเสียเวิงกั๋วตงยังต้องไปทำงาน คุณแม่เวิงก็ต้องเปิดร้าน หล่อนมีลูกน้องผู้หญิงแค่คนเดียว ถ้าหล่อนไม่ไปจะขายของทันได้อย่างไร

แต่หล่อนเป็นคนออกเงินค่าของบำรุงตอนโจวซื่อนีอยู่ไฟทั้งหมด นอกจากนั้นยังให้รางวัลโจวซื่อนี 500 หยวน

หลินชิงเหอได้ยินแล้วหัวเราะ “คุณแม่เธอให้มาเธอก็รับไว้เถอะ อาได้ยินว่าตอนภรรยากั๋วเหลียงมีลูกก็ได้เท่านี้เหมือนกัน”

ถึงแม้พี่ใหญ่อย่างเวิงกั๋วต้งจะแต่งงานก่อนเวิงกั๋วเหลียง แต่เนื่องจากโจวซื่อนีอยากเรียนหนังสืออยู่และไม่อยากท้องไวขนาดนั้น จึงปล่อยให้เขานำหน้าไปก่อน

เวิงกั๋วเหลียงได้ลูกชาย คุณแม่เวิงจึงซื้อของบำรุงให้เหมือนกันและให้เงิน 500 หยวน หล่อนให้คุณพ่อเวิงส่งไปให้ที่ค่าย และจะได้ไปดูความเป็นอยู่ด้วย

ตัวหล่อนเองนั้นไม่ว่าง ไปกลับหลายวันขนาดนั้นกิจการที่ร้านอยู่ไม่ได้หรอก

หลินชิงเหอนั่งคุยกับโจวซื่อนีอยู่ตรงนี้สักพักแล้วถึงมาหาคุณแม่เวิง

ตอนนี้คุณแม่เวิงกับลูกน้องกำลังตั้งเสื้อผ้ากันอยู่

พอเห็นหลินชิงเหอมาหล่อนก็ดีใจมาก ให้ลูกน้องไปทำงาน ส่วนตัวเองเรียกหลินชิงเหอมานั่ง

“ไปเยี่ยมหงเสียมาแล้วเหรอจ๊ะ?” คุณแม่เวิงเอ่ยยิ้ม ๆ

“อื้ม ได้ข่าวว่าเธอให้อั่งเป่าเจ้าตัวไป 500 หยวนเลย” หลินชิงเหอยิ้ม

คุณแม่เวิงกล่าว “เพราะเห็นพวกหล่อนเป็นเหมือนกัน ไม่มีใครด้อยไปกว่ากันหรอกจ้ะ”

ขณะนั้นมีลูกค้าผู้หญิงเข้าร้านสองคน ลูกน้องจึงเข้าไปต้อนรับ ส่วนคุณแม่เวิงไม่ได้ไปเพราะคุยกับหลินชิงเหอ “เธอโทรไปบอกข่าวดีกับแม่ยายลูกชายฉันหรือยังจ๊ะ?”

“บอกแล้ว หล่อนเองก็ดีใจมากเหมือนกัน” หลินชิงเหอบอก ส่วนเรื่องที่สะใภ้ใหญ่โจวกังวลเรื่องบ้านเวิงจะเห็นผู้ชายสำคัญกว่าผู้หญิงนั้นเธอไม่ได้พูด “ถ้าไม่ใช่ว่าปีนี้เจ้าใหญ่กับเหม่ยเจี่ยจะแต่งงานกัน เอ้อร์นีกับหวังหยวนอาจจะกลับไปฉลองปีใหม่ที่บ้านเกิดพร้อมลูกแฝดมังกรหงส์แล้ว ฉันดูแล้วปีนี้ไม่น่าจะได้ไป ปีหน้าก็ให้กั๋วต้งกับซื่อนีกลับไปกับเอ้อร์นีและหวังหยวนเถอะจ้ะ”