ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม นิยาย บท 672

บทที่ 672 เตรียมงานแต่งงานของเจ้าใหญ่

หลังจากได้ยินสิ่งที่ลูกสาวพูดแล้ว สะใภ้ใหญ่โจวก็วางใจลงและเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ก่อนหน้านี้แม่สามีลูกโทรหาแม่ บอกให้แม่กับพ่อไปร่วมงานแต่งงานของเจ้าใหญ่กับน้องสาวสามีของลูกในปีนี้ด้วยน่ะ”

“ถ้าอย่างนั้นแม่กับพ่อก็มาสิคะ พาหยางหยางกับวั่งวั่งมาด้วย บ้านอาสะใภ้สี่กว้างขวางมาก ต่อให้มาหมดก็มีที่ให้อยู่” โจวซื่อนีบอก

“แม่คุยกับพ่อแล้ว พ่อบอกว่าถึงตอนนั้นค่อยว่ากัน” สะใภ้ใหญ่โจวบอกพลางยิ้ม

“มีอะไรให้ค่อยว่ากันอีกคะ ถึงตอนนั้นให้พี่เขยใหญ่กลับไปอยู่บ้านก็สิ้นเรื่องแล้ว มาฉลองปีใหม่ที่นี่ดีออก ไม่ใช่ว่าที่บ้านไม่มีที่พอให้อยู่เสียเมื่อไหร่ บ้านพวกเราก็มีห้องเหลือ” โจวซื่อนีเอ่ย

บ้านของหล่อนและเวิงกั๋วต้งมีห้องนอนสองห้อง ห้องโถงหนึ่งห้อง เพียงพอที่จะอยู่อาศัยแล้ว

“ก็ได้ ถึงตอนนั้นแม่จะไปกับพ่อ จะได้ไปเยี่ยมพวกลูกด้วย” สะใภ้ใหญ่โจวพูดอย่างดีใจ

สองแม่ลูกคุยกันไปสักพักถึงวางสาย

เวลาผ่านไปเร็วมาก โดยเฉพาะสิ้นปีนั้นหาซื้อตั๋วรถยาก ถ้าตัดสินใจว่าจะไปแล้วต้องซื้อตั๋วรถล่วงหน้าให้แน่นอน

สองสามีภรรยาบ้านสะใภ้ใหญ่โจวและลูกชายอีกสองคนจึงตัดสินใจว่าถึงตอนนั้นจะไปกันให้หมด ส่วนตัวหล่อนมาหาโจวต้านีอีกครั้ง

มาเพื่อถามโจวต้านีว่าถึงตอนนั้นจะไปด้วยกันไหม?

โจวต้านีก็อยากไปเช่นกัน น้องสาวสองคนของหล่อนแต่งงานไปอยู่ปักกิ่งกันทั้งคู่ แต่ตัวหล่อนเองจนถึงตอนนี้ก็ยังไม่เคยไปปักกิ่งเลยสักครั้ง

เจ้าใหญ่อุตส่าห์ได้แต่งงาน หล่อนจึงอยากไปดูจริง ๆ

“คุณอยากไปก็ไปเถอะ เดี๋ยวผมดูแลทางบ้านให้” สามีของหล่อนพูดกับหล่อน

ถ้าโจวต้านีตามไปด้วย บ้านสะใภ้ใหญ่โจวก็จะไม่มีคนดูแล ดังนั้นหล่อนจึงมาถามพี่รองโจว

พี่รองโจวไม่คิดจะไปด้วย เขาคิดว่าถึงตอนนั้นค่อยฝากซองไปก็พอ สะใภ้ใหญ่โจวจึงคุยกับเขาว่าหากถึงตอนนั้นแล้วก็ฝากเขาดูแลที่บ้านด้วย

พี่รองโจวรับปากหล่อน บอกให้หล่อนไปปักกิ่งกับพี่ใหญ่ได้อย่างสบายใจ เดี๋ยวเขาเป็นคนดูแลบ้านทางนี้ให้

สะใภ้ใหญ่โจวจึงส่งข่าวแจ้งพวกพี่สามโจว ซึ่งสะใภ้สามโจวก็อยากไปด้วย พี่สามโจวและลูก ๆ จึงอยู่เฝ้าร้านเฝ้าบ้าน

จากนั้นพี่สามโจวก็เป็นคนไปแจ้งข่าวน้องสามหลิน

เดี๋ยวนี้น้องสามหลินยุ่งมาก

เป็นเพราะเขามีหน้าร้านอยู่สองที่ ต้องขับรถกระบะรับของส่งของทุกวัน แต่ลูกชายคนโตของพี่สาวสามแต่งงานทั้งที เขาก็อยากไป

แถมภรรยาของเขาเป็นคนเก่ง ดูแลจัดการเรื่องที่บ้านได้ ถึงตอนนั้นเขาเตรียมสินค้าไว้ขายล่วงหน้าก็ได้

จากนั้นก็ปล่อยให้ภรรยาเขาอยู่เฝ้าร้าน โดยที่ตัวเขาจะไปด้วยกันกับพวกพี่ใหญ่

โจวเซี่ยที่อยู่อำเภอเดียวกันก็ได้ข่าวเหมือนกัน

ตอนนี้สะใภ้รองโจวอยู่ที่นี่ เป็นคนคอยช่วยซักผ้าทำกับข้าว

พอพี่สามโจวมาบอกเสร็จสะใภ้รองโจวก็เบ้ปาก “น่าไปตรงไหนกัน? ตอนแกแต่งงานพวกเขาไม่เห็นกลับมาเลยสักคน”

“แม่ ตอนผมแต่งงานพวกเขาไม่ว่างน่ะครับ ก็เป็นเรื่องปกติที่จะไม่กลับมา” โจวเซี่ยเอ่ย ถึงตัวจะไม่ได้กลับมา แต่ก็ใส่ซองมาไม่น้อยเลย

“นี่เป็นญาติที่ปักกิ่งเลยนะ คุณให้โจวเซี่ยไปมาหาสู่กันบ้างสิ คิดจะตัดสัมพันธ์ของสองบ้านเลยหรือไงกัน?” หม่าเหมี่ยวเหมี่ยวตำหนิ

เมื่อก่อนหม่าเหมี่ยวเหมี่ยวไม่รู้ว่าอากับอาสะใภ้บ้านสี่มาจากปักกิ่ง แต่หลังจากที่รู้แล้ว ท่าทางของหล่อนจึงเปลี่ยนไป

ถึงแม้บ้านของหล่อนจะอยู่ในอำเภอ ถือเป็นคนในเมืองเหมือนกัน แต่พวกเขานั้นอยู่มหานครใหญ่ หล่อนจะเอาความยโสจากไหนไปเทียบเล่า?