ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม นิยาย บท 673

บทที่ 673 เจ้าใหญ่กับเหม่ยเจี่ยกลับบ้าน

คนเราเวลาพบเจอเรื่องที่น่ายินดีจิตใจก็มีความสุขตาม เมื่อถึงเดือนธันวาคมอากาศก็จะหนาวมาก แต่ถึงอย่างนั้นหลินชิงเหอก็ยังเรียกคนมาจัดการทำความสะอาดทั้งนอกบ้านในบ้าน

แล้วยังติดโคมไฟพร้อมแปะตัวอักษรมงคลบนนั้นด้วย

ภายใต้การจัดแจงตกแต่งของเธอ ทั้งเรือนสี่ประสานจึงเต็มไปด้วยกลิ่นอายความเป็นสิริมงคล

เจ้าใหญ่โจวข่ายและเวิงเหม่ยเจี่ยกลับถึงบ้านในวันที่ 18 ธันวาคม พอมาถึงบ้านก็เห็นภาพนี้

เจ้าสามคลี่ยิ้มกว้าง “แม่เป็นคนจัดการเรื่องนี้ให้พี่กับพี่สะใภ้ใหญ่หมดเลย รวมถึงห้องหอของพวกพี่ด้วย”

เวิงเหม่ยเจี่ยไม่ได้กลับบ้านของหล่อน แต่มาที่เรือนสี่ประสานด้วยกัน และได้เจ้าสามพาพวกเขามาดูห้องหอของทั้งสอง

“ต้องลำบากน้าหลินแล้ว” เวิงเหม่ยเจี่ยเอ่ยยิ้ม ๆ

“แม่บอกว่าพวกพี่ชอบก็ดีแล้ว ไม่ลำบากอะไรหรอกครับ” โจวกุยหลายบอกพร้อมยิ้มกว้าง

โจวข่ายพอใจมากกับห้องหอที่แม่เขาเตรียมให้ แต่ตอนนี้หลินชิงเหอไม่อยู่บ้าน เพราะเธอนัดคุณแม่เวิงออกไปแช่น้ำพุร้อน

เดี๋ยวนี้การแช่น้ำพุร้อนเป็นกิจกรรมระหว่างสองครอบครัวที่กำลังจะเกี่ยวดองกันบ่อย ๆ ไม่ใช่แค่พวกเธอสองคน โจวเอ้อร์นีกับโจวเสี่ยวเหมยก็ไปด้วยเหมือนกัน

พอหลินชิงเหอกลับมาถึงบ้านก็เห็นลูกชายและลูกสะใภ้คนโตถึงบ้านแล้ว เธอรู้สึกดีใจมาก

“ทำไมกลับมาก่อนกำหนดหนึ่งวันล่ะจ๊ะ น้านึกว่าพวกเธอจะมาถึงพรุ่งนี้เสียอีก เมื่อกี้แม่เธอก็อยู่กับน้า” หลินชิงเหอพูดกับเวิงเหม่ยเจี่ยด้วยรอยยิ้ม

“เดี๋ยวฉันกลับไปค่ะ” เวิงเหม่ยเจี่ยตอบยิ้ม ๆ “น้าหลินคะ พวกเราเห็นห้องแล้วนะคะ”

“ชอบไหมจ๊ะ?” หลินชิงเหอยิ้มและถาม

ห้องหอที่เตรียมไว้ให้คู่แต่งงานใหม่นี้เรียกได้ว่าพิถีพิถัน ทั้งดูสวยและโอ่อ่า แถมยังไม่ดูรกรุงรังเกินไป

เวิงเหม่ยเจี่ยชอบอยู่แล้ว ส่วนโจวข่ายเอ่ยขึ้น “ม้า ทำไมม้ายังสาวขนาดนี้ล่ะครับ ดูสภาพป๊าผมสิ อย่างกับเป็นพ่อของม้าแน่ะ”

“พี่จะชมม้าก็ชมไป ต้องว่าป๊าด้วยเหรอ สภาพป๊าก็ยังดูหนุ่มอยู่มากนะ” โจวกุยหลายกล่าว

“ปะป๊ายังหนุ่ม ปะป๊าไม่แก่” สาวน้อยมี่มี่ก็ปกป้องพ่อของเธอเหมือนกัน

โจวชิงไป๋ถึงไม่ไปตบลูกชายคนโต เขาอุ้มลูกสาวขึ้นมา โจวข่ายทำมือจะรับน้องสาว แต่โจวชิงไป๋ไม่ให้ “อยากได้ก็มีเองสิ”

“ป๊าอย่าได้ใจไป ปีหน้าผมจะมีให้ดู” โจวข่ายกล่าว

เวิงเหม่ยเจี่ยหน้าแดงเล็กน้อย มองค้อนเขาไปทีหนึ่ง ขณะที่โจวข่ายเอ่ยต่อ “ที่นู่นเราเตรียมทุกอย่างไว้พร้อมแล้ว มีลูกได้แล้ว มีเร็วจะได้สลัดหลุดเร็วด้วย”

เวิงเหม่ยเจี่ยแอบหยิกเขาเบา ๆ เรื่องแบบนี้บอกกับหล่อนส่วนตัวก็ได้นี่ พูดแบบนี้แล้วจะให้หล่อนพูดต่อว่าอะไรเล่า?

หลินชิงเหอเทน้ำผึ้งมะนาวให้พวกเขาก่อนจะเอ่ย “พวกลูกสองคนจะไปอาบน้ำที่โรงอาบน้ำหรืออาบที่บ้านละ”

“อาบที่บ้านน้ำไม่เย็นไปหรอครับ?” โจวข่ายเอ่ย

“มีเครื่องทำน้ำอุ่นอยู่ ไม่เย็นหรอก” หลินชิงเหอบอก

เธอสั่งทำห้องอาบน้ำบ้านตัวเองเป็นพิเศษ ตอนอาบน้ำจึงไม่ถึงกับหนาว โจวข่ายเข้ามาดูแล้วไม่สนใจเท่าไร เขาอาบน้ำที่โรงอาบน้ำจนชินแล้ว ไม่ว่าจะที่กองทัพหรือที่ไหนเขาก็ชินกับการอาบที่โรงอาบน้ำ มีคนช่วยขัดหลังอย่าให้พูดเลยว่าสบายขนาดไหน