ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม นิยาย บท 69
บทที่ 69 เข้าเมืองพร้อมพ่อและแม่
โดย
EnjoyBook
บทที่ 69 เข้าเมืองพร้อมพ่อและแม่
หลินชิงเหอไม่ได้อยู่ที่บ้านตลอดช่วงเทศกาลปีใหม่ เธอพาเจ้าสามไปเยี่ยมบ้านตระกูลโจว จากนั้นก็สนทนากับสะใภ้ใหญ่ สะใภ้สาม และโจวเสี่ยวเม่ย เว้นสะใภ้รองที่เธอไม่ได้พูดคุยอะไรด้วย
แม้สะใภ้สามจะยังอยู่ในช่วงพักรักษาตัวหลังคลอด แต่ร่างกายของหล่อนก็ฟื้นตัวดีขึ้นแล้ว แถมวันนี้ยังเป็นวันปีใหม่ หล่อนเลยมีความสุขที่ได้พูดคุย
หลินชิงเหอพูดคุยกับคนทั้งสามได้เกือบชั่วโมงแล้วก็จากไปเพื่อไม่ให้เป็นการรบกวนพวกหล่อน
วันนี้สะใภ้รองไม่อยู่บ้าน เนื่องจากหล่อนออกไปเที่ยวสนทนากับผู้หญิงคนอื่น ๆ ในหมู่บ้าน
หลินชิงเหอพาเจ้าสามกลับมาที่บ้านโดยมีโจวเสี่ยวเม่ยเดินตามมาด้วย เมื่อพวกเธอกลับมาถึงบ้านก็เห็นโจวชิงไป๋กำลังเลี้ยงหมู
โจวชิงไป๋ยังคงทำหน้าที่เหล่านี้อยู่เป็นหลัก โดยมีหลินชิงเหอช่วยเหลือบ้างเป็นครั้งคราว มันเป็นไปไม่ได้ที่จะโยนหน้าที่ความรับผิดชอบทั้งหมดให้เธอทำ
“พี่สะใภ้สี่เปลี่ยนไปมากนะคะ ตอนนี้พี่ทนเลี้ยงหมูอยู่ที่บ้านได้ด้วย” โจวเสี่ยวเม่ยเอ่ยอย่างประหลาดใจ
“เข้ามาเร็ว” หลินชิงเหอปรายตามอง ก่อนจะพาน้องสามีเข้าไปในบ้าน
โจวเสี่ยวเม่ยยิ้มกริ่ม “พี่คิดว่าฉันควรหาคนแบบไหนมาเป็นสามีคะ?”
“คนที่พ่อแม่ไม่อยู่และมีรถมีบ้านเป็นของตัวเอง” หลินชิงเหอตอบเรียบ ๆ
โจวเสี่ยวเม่ยระเบิดหัวเราะคิกคัก “พี่สะใภ้สี่ ฉันว่าสิ่งที่พี่พูดมาฟังดูน่าสนใจดีนะคะ”
“ทำไมล่ะ? มันไม่เข้าท่างั้นเหรอ?” หลินชิงเหอเอ่ย
“ใช่น่ะสิคะ คนแบบนี้หาได้ไม่ง่ายเลย แล้วถ้าเกิดอะไรขึ้นก็ไม่มีใครให้ขอความช่วยเหลือด้วย” โจวเสี่ยวเม่ยชี้แจง
“เธอต้องการความช่วยเหลือแบบไหนล่ะ? เธอมีพี่ชายตั้งมากมายในครอบครัวฝั่งแม่ ถ้าต้องการความช่วยเหลือก็แค่ร้องเรียก ใครล่ะจะไม่ช่วยเหลือเธอ?” หลินชิงเหอกล่าว
โจวเสี่ยวเม่ยเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ก็ยังไม่มีโอกาสเจอคนแบบนี้อยู่ดีค่ะ”
“ถ้าไม่เจอก็ทำแค่ยอมแพ้และหาคนสำรอง แต่เธอต้องเขี่ยผู้ชายคนนั้นออกไปก่อนนะ ไม่ต้องคิดอะไรมากแล้ว” หลินชิงเหอแนะนำ
“ฉันจะเขี่ยเขาทิ้งทันทีที่หมดเทศกาลขึ้นปีใหม่แล้วกันค่ะ” โจวเสี่ยวเม่ยตกลง
“หาคนที่พึ่งพาได้ เหมือนอย่างพี่ชายสี่ของเธอ เขาต้องมีความรับผิดชอบ บ่าของเขาต้องแบกรับอะไรต่าง ๆ ได้ เขาต้องปกป้องลูกเมียที่บ้านได้ และต้องรูปร่างหน้าตาดีด้วย” หลินชิงเหอร่ายคุณสมบัติให้ฟัง
โจวเสี่ยวเม่ยถึงกับอุทานอย่างตกใจ “ไม่ใช่ว่าพี่เคยพูดว่าพี่ชายสี่ของฉันไม่ดีอย่างนั้นอย่างนี้หรอกเหรอคะ? พี่นึกเปลี่ยนใจตั้งแต่เมื่อไหร่กันเนี่ย?”
หล่อนไม่เห็นเลยจริง ๆ ว่าพี่ชายสี่จะมีข้อดีอะไรมากมาย พี่ชายสี่ในสายตาหล่อนคือผู้ชายหยาบกระด้างคนหนึ่ง
“หัวใจหญิงสาวเหมือนมหาสมุทรล้ำลึกยากหยั่งถึง ชั่วขณะหนึ่งมีลมแต่อีกชั่วขณะหนึ่งกลับมีฝน ไม่ได้มีแค่พี่เท่านั้นนะ แม้แต่เธอก็ยังรู้” หลินชิงเหอบอก
แน่นอนว่าโจวเสี่ยวเม่ยรู้เรื่องนี้ แต่อยางไรพี่สะใภ้สี่ก็เปลี่ยนใจเร็วเหลือเกินอยู่ดี
“พี่เคยใช้เวลาอยู่กับเขาน้อยมาก ทุกครั้งเขาไม่เคยอยู่บ้านได้นานกว่า 3 วันเลย แล้วพี่จะเห็นนิสัยของเขาได้อย่างไร? แต่ตอนนี้พี่ได้มีปฏิสัมพันธ์กับเขามากขึ้นแล้ว ก็เลยคิดว่าเขาเป็นคนดีจริง ๆ อย่างน้อยเขาก็สามารถเชิดหน้าชูตาครอบครัวของพี่ได้ในฐานะหัวหน้าครอบครัว” หลินชิงเหอสาธยาย
แม้จนถึงตอนนี้เขาจะยังไม่อนุมัติการขายต่อเนื้อหมูของเธอและยังเถรตรงเกินไป แต่เขาก็ไม่มีเรื่องให้เธอต้องบ่นในเรื่องอื่นเลย
พูดง่าย ๆ ก็คือ ผู้ชายคนนี้คือคนหล่อ มีเงินทองมากมาย ร่างกายแข็งแรงกำยำแถมด้วยอาวุธขนาดใหญ่
แค่ก…ถึงเธอจะไม่เคยเห็นอย่างสุดท้ายด้วยตาของตัวเอง แต่เธอก็ไม่ได้โง่ จากการนอนกอดกันบนเตียงทุกคืน ทำไมเธอจะไม่รู้สึกถึงขนาดอันมโหฬารของเขาล่ะ?
เอาเข้าจริงเธอก็รู้สึกหวาดกลัวนิดหน่อยว่าตนเองจะไม่สามารถทนไหว
เธอรู้สึกหวั่นใจเหลือเกิน
แต่ทั้งนี้คุณสมบัติของโจวชิงไป๋นับว่าตรงกับรสนิยมเธอไม่น้อย มีเพียงข้อเสียอย่างเดียวก็คือความเถรตรงของเขา ซึ่งเธอยังต้องฝึกเขาในเรื่องนี้ต่อไป
โจวเสี่ยวเม่ยร่วมรับประทานอาหารกลางวันที่บ้านของเธอด้วย เมื่อหล่อนทานเสร็จแล้วก็กลับไปที่บ้านตระกูลโจว แต่ก่อนหน้านั้นหลินชิงเหอได้บอกไปแล้วว่าในวันพรุ่งนี้ครอบครัวของเธอจะเดินทางไปยังตัวอำเภอและให้เจ้าเฟยอิงเฝ้าบ้าน ดังนั้นไม่จำเป็นต้องมาหาเธอ
โจวเสี่ยวเม่ยได้ยินก็รีบตอบทันควัน “งั้นฉันไปกับพี่ด้วย!”
“คือว่าจักรยานไม่มีที่ว่างแล้วน่ะ แล้วก็เป็นเรื่องยากที่พวกเราจะได้ท่องเที่ยวกันทั้งครอบครัวสักที เธอแน่ใจเหรอว่าอยากมาด้วย?” หลินชิงเหอถาม
“งั้นก็ไม่เป็นไรค่ะ” โจวเสี่ยวเม่ยโบกมือ
“เธออยากกินอะไรไหม? ฉันจะได้ซื้อมาฝาก” หลินชิงเหอถาม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม