ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม นิยาย บท 693

บทที่ 693 สามีภรรยาแค่ในนาม

ให้โจวตงเอาอย่างน้องชายของเธอและพี่สามโจวในเรื่องเปิดร้านขายของแล้วกัน แน่นอนว่าแค่ทำเป็นอาชีพเสริม อาชีพหลักของเขายังต้องทำโรงเลี้ยงสัตว์อยู่

เธอให้โจวตงไปดูที่อำเภอว่ามีหน้าร้านตรงไหนที่น่าซื้อบ้างไหม ถ้ามีก็ซื้อไว้สักร้านสองร้าน แล้วตัวเองค่อยเปิดธุรกิจ

จะจ้างคนที่เชื่อใจไปทำหรือจะไปทำเองก็ได้ เรื่องพวกนี้ให้โจวตงจัดการเอง

โจงตงฟังแล้วพยักหน้ารับ ไม่มีข้อกังขาเลยสักนิด

เจ้าสามยิ้มและเอ่ยขึ้น “พี่ตง พี่ไม่ถามมากกว่านี้เลยเหรอ ไม่กลัวว่าจะโดนแม่ผมหลอกไปขายเหรอครับ”

“แม่ขายแค่ชา ไม่ขายคน” สาวน้อยมี่มี่พูดเข้าข้างแม่เธอ

“มี่มี่พูดถูก” โจวข่ายอุ้มน้องสาวคนเล็กออกไป สาวน้อยมี่มี่ไม่ค่อยคุ้นชินกับพี่ชายคนโตคนนี้ แต่อย่างไรเขาก็เป็นพี่ชายตัวเอง เธอจึงไม่ได้รังเกียจ

ส่วนโจวตงหัวเราะ “ที่อาสะใภ้บอกว่าดีเคยพลาดซะที่ไหนล่ะ ไม่ต้องถามให้มากความหรอกครับ”

ดูแค่น้องสามหลินและพี่สามโจวก็รู้แล้ว บ้านของพี่สามโจวที่อำเภอติดตั้งโทรศัพท์บ้านด้วย น้องสามหลินก็เปลี่ยนจากจักรยานเป็นมอเตอร์ไซค์ แล้วเปลี่ยนจากมอเตอร์ไซค์เป็นรถกระบะ

ส่วนโจวตงเองก็มีความคิดด้านนี้เหมือนกัน ต่อให้เขาเปิดฟาร์มไก่ได้ไม่เลว แต่ถ้าเปิดร้านเองไม่รู้จะเป็นอย่างไรบ้าง?

ด้วยความที่เขาไม่มั่นใจ จึงฉวยโอกาสที่หลินชิงเหอกลับมาที่นี่ถามเรื่องนี้ดู เมื่อหลินชิงเหอชี้ทางให้แล้ว เขาจะได้ไปทำอย่างสบายใจ

เขาตั้งใจไว้แล้วว่าจะขายแค่ไก่ อย่างอื่นไม่ขาย

ที่หลินชิงเหอคิดไว้คืออาจจะขายได้ในระดับธรรมดา แต่ถ้าเพิ่มอาชีพเสริมมาอีกหนึ่งอย่าง ที่บ้านก็จะมีรายได้เพิ่มมาอีกแหล่ง

แน่นอนว่าสิ่งสำคัญที่สุดคือ ถึงแม้ที่เล็ก ๆ อย่างอำเภอในยุคหลังจะไม่ก้าวกระโดดมหาศาลเหมือนอย่างเมืองใหญ่ แต่ร้านที่ตั้งในทำเลดีก็ได้เงินไม่น้อยเหมือนกัน

ถึงแม้เดี๋ยวนี้จะยังขายได้ในระดับธรรมดา ไม่อาจหาเงินเป็นกอบเป็นกำ แต่ซื้อไว้แล้วบริหารไปเรื่อย ๆ สักร้านก็เป็นการลงทุนเหมือนกัน

โจวตงเป็นเด็กที่เธอเห็นมาตั้งแต่เล็กเหมือนกัน เธอย่อมอยากเห็นเขาได้ดี

เพราะฉะนั้นก่อนที่หลินชิงเหอจะไป เธอจึงบอกว่าน้องชายของเธอและพี่สามโจวต่างซื้อบ้านในเมืองซึ่งไม่เลวเลย ถ้าเขามีเงินเย็นก็ซื้อไว้สักหลัง อีกหน่อยลูก ๆ ไปเรียนมัธยมปลายที่อำเภอจะได้มีที่อยู่กัน ไม่ต้องไปพักในหอพักของโรงเรียน

หลินชิงเหอไม่รู้ว่าโจวตงฟังเข้าหูไหม แต่ก็บอกเขาไปแบบนั้น

วันรุ่งขึ้นเป็นวันจัดงานศพของพ่อหลิน

คนทั้งครอบครัวไปร่วมงานกันหมด ไม่เจอกันนานหลายปี พี่ใหญ่หลินพี่รองหลินรวมถึงพี่สาวคนโตและพี่สาวคนรองที่หลินชิงเหอไม่ค่อยติดต่อไปต่างผงะกันหมดเมื่อได้เห็นครอบครัวของเธอ

โดยเฉพาะบรรดาหลานชาย แต่ละคนล้วนเป็นที่จับตามองจนคนในหมู่บ้านหยุดมองไม่ได้เลย

ทั้งหมู๋บ้านหาเด็กหนุ่มที่เพียบพร้อมทั้งรูปโฉมและความสามารถแบบนี้ไม่ได้อีกแล้ว

พี่สาวคนโตและพี่สาวคนรองล้วนอยากปรับความเข้าใจให้ความสัมพันธ์ดีขึ้น แต่หลินชิงเหอไม่อยากข้องแวะอะไรกับบ้านหลินแล้วจริง ๆ

แม่หลินเพิ่งจากไป ตอนนี้พ่อหลินก็จากไปอีกคน พอพ่อหลินสิ้นแล้ว หลังจากนี้เธอคงไม่มาที่บ้านหลินอีก

ทั้งบ้านหลินเธอยอมรับแค่น้องชายของเธอ ส่วนคนที่ด่าว่าเธออกตัญญูดูแลแค่บ้านสามีแต่ไม่ดูแลบ้านตัวเองก็ปล่อยให้ด่าไปไม่เป็นไรหรอก

เงินที่ต้องออกก็ออกแล้ว ของที่ต้องให้ก็ให้แล้ว หลินชิงเหอและโจวชิงไป๋จึงพาเจ้าสามและมี่มี่อยู่ในหมู่บ้านเพิ่มอีกวันด้วย