ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม นิยาย บท 72
บทที่ 72 นอนห้องข้าง ๆ
โดย
EnjoyBook
บทที่ 72 นอนห้องข้าง ๆ
เธออยากให้เขาเป็นพระถือครองพรหมจรรย์ตลอดชีพงั้นเหรอ?
คิดดังนี้แล้วโจวชิงไป๋ก็ย่นคิ้ว ยังไงเรื่องนี้ก็รับไม่ได้ มันไม่ใช่เรื่องปกติเลยที่คนเป็นสามีภรรยาจะไม่มีอะไรกันเลยสักครั้ง
มันผิดปกติอย่างไม่ต้องสงสัย!
แต่เขาก็ยังไม่ได้รับอนุญาตจากภรรยาของเขาสักที
โจวชิงไป๋มองหมูสองตัวที่กำลังเติบโตอย่างอ้วนท้วนสมบูรณ์แล้วก็เป็นกังวลขึ้นมาหน่อย ๆ
ไม่ได้มีแค่โจวชิงไป๋ที่รู้สึกงุ่นง่าน หลินชิงเหอเองก็ร้อนใจยิ่งกว่า ตอนนี้เข้าสู่ฤดูใบไม้ผลิอันเป็นฤดูที่ทุกสิ่งทุกอย่างกลับมามีชีวิตชีวาแล้ว เมื่อวานซืนนี้ตอนที่เธอไปซื้อเนื้อ เม่ยเจี่ยก็ได้แต่ถามเธอว่าเมื่อไหร่จะเริ่มซื้อเนื้อไปขาย ทางฝั่งนั้นพร้อมแล้วแต่ติดที่โจวชิงไป๋ไม่ยอมให้เธอทำงานนี้เสียที
พูดถึงเรื่องนี้แล้วหลินชิงเหอก็ต้องยอมใจโจวชิงไป๋ในเรื่องนี้ เขาทนความทรมานทั้งหลายทั้งปวงได้แถมยังยืนหยัดอยู่ในจุดยืนของเขาได้อีก นับว่ามีฝีมือนัก
แต่หญิงสาวก็ไม่มีเวลาที่จะมาเสียให้เขา ดังนั้นเธอจึงตั้งใจว่าคืนนี้จะให้รางวัลกับเขาสักหน่อยแล้วจะบีบให้เขาเห็นด้วยให้ได้!
ใช่แล้วล่ะ ตั้งแต่สมัยโบราณมา มารยาเคลือบน้ำผึ้งแสนหวานที่สาวงามใช้ล้วนไม่เคยพลาดในการทำให้วีรบุรุษทั้งหลายต้องมาตกม้าตาย ดังนั้นเธอจะมอบผลประโยชน์บางอย่างให้กับเขาแล้วกัน ถ้าเขาปฏิเสธแล้วล่ะก็ เธอก็จะทำให้เขาอารมณ์ค้างจนทนไม่ไหวเลยคอยดู!
หลินชิงเหอตัดสินใจแล้วก็เก็บผักป่าใส่ตะกร้ากับลูก ๆ จนเต็ม
ผักป่าพวกนี้กินก็อร่อย ใช้เลี้ยงหมูก็เหมาะสม
หลังจากนั้นพวกเขาก็คงจะเพาะปลูกผักขมไว้ใช้เป็นอาหารชั้นเลิศสำหรับหมูได้
ผักที่เธอเก็บได้เป็นของ ๆ เธอเองต่อให้ฝ่ายผลิตจะเป็นเจ้าของพื้นที่ตรงนี้ก็ตาม เธอจึงเต็มใจเก็บรวบรวมผักขมมา จุดประสงค์หลักก็เพื่อประหยัดธัญพืชที่มีอยู่
หลังขุดผักป่ามาได้เต็มตะกร้า หลินชิงเหอก็พาลูก ๆ กลับบ้าน มันเพิ่งจะเลยเวลาเก้าโมงเช้าไม่นานนัก ซึ่งเวลานี้โจวชิงไป๋ก็ได้ออกไปทำงานแล้ว
หลินชิงเหอห่อเกี๊ยวไส้หมูผสมผักจี้ฉ่าย(1) เตรียมไว้สำหรับอาหารค่ำวันนี้ ส่วนเวลาที่เหลือจากนั้นเธอก็เลี้ยงหมู ถึงเวลาต้องให้หมูได้กินเกลืออาหารเสริมบ้างแล้ว
มีเพียงเธอ เจ้ารอง และเจ้าสามเท่านั้นที่อยู่บ้านในตอนนี้ แล้วเจ้าใหญ่หายไปไหนล่ะ? คำตอบก็คือเขาเข้าโรงเรียนแล้วในทันทีที่เปิดการศึกษาภาคฤดูใบไม้ผลิ โดยมีโจวชิงไป๋เป็นคนไปส่งเขาที่โรงเรียนประถมของฝ่ายผลิตด้วยตัวเอง
หลังผ่านการฝึกฝนในฤดูหนาวจากหลินชิงเหอ เจ้าใหญ่ก็สามารถเรียนทันเพื่อน ๆ ด้วยความรู้ที่มีอยู่ในตอนนี้ หลินชิงเหอจึงไม่เป็นกังวลมาก
เพื่อให้ลูกชายคนโตไปโรงเรียนได้อย่างสงบสุข เธอก็จัดการเย็บกระเป๋านักเรียนให้เขาหนึ่งใบ ไม่ยอมให้เขาทำกระเป๋าทหารของผู้เป็นพ่อเสียหายหรอก
เจ้าใหญ่รู้สึกลิงโลดมากเมื่อได้กระเป๋านักเรียนฝีมือแม่ใบใหม่ เขาไปโรงเรียนพร้อมกับผู้เป็นพ่ออย่างมีความสุขไร้เสียงบ่นว่าจากแม่
นับตั้งแต่ต้นฤดูใบไม้ผลิจนถึงตอนนี้ ถือว่าเขาปรับตัวได้ดีมากเลยทีเดียว
ในตอนเที่ยงวันนี้เอง เจ้าใหญ่ก็กลับมาที่บ้าน ขณะเดียวกันก็ได้เวลาเลิกงานของโจวชิงไป๋
ในช่วงนี้เป็นช่วงที่กินพลังอย่างมาก หลินชิงเหอจึงไม่สนใจเจ้าใหญ่นัก แต่พุ่งความสนใจไปที่โจวชิงไป๋ผู้เป็นเสาหลักของบ้าน
เธอเตรียมน้ำอุ่นพร้อมกับสบู่ล้างหน้าแบบเย็นไว้ให้เขา
โจวชิงไป๋ที่รู้จักนิสัยของภรรยาตั้งแต่กลับมาอยู่บ้านแล้วก็รู้สึกภาคภูมิใจขึ้นมา หากเขาอยากให้เธอก้มหัวมันก็คงไม่ใช่วิสัยของเธออย่างมาก
ดูจากการกระทำที่ผ่านการใคร่ครวญมาเป็นอย่างดีในวันนี้แล้ว เห็นชัดว่าเธอต้องการอะไรบางอย่าง
เธอตั้งใจจะใช้ท่าไม้ตายกับเขางั้นเหรอ? เขาจะทนคมมีดอันแสนนุ่มนวลจากภรรยาได้หรือเปล่านะ?
แต่ไม่ว่าชายหนุ่มจะคิดอย่างไร เขาก็มีท่าทีสงบอย่างยิ่งและเพลิดเพลินไปกับการดูแลเอาใจใส่อย่างพิถีพิถันจากภรรยา
อาหารกลางวันนี้เป็นเกี๊ยวไส้หมูผสมผักจี้ฉ่าย รสชาติของมันช่างอร่อยล้ำและให้ความรู้สึกสดใหม่จริง ๆ
ผักจี้ฉ่ายในฤดูนี้มีกลิ่นหอมและรสสัมผัสนุ่มลิ้นอย่างมาก หลินชิงเหอเองก็ชอบทานผักชนิดนี้
หลังทั้งครอบครัวทานอาหารกันจนอิ่มหนำสำราญแล้ว พวกเขาก็พากันนอนพักกลางวัน หลินชิงเหอเริ่มทวนความรู้ที่เจ้าใหญ่เรียนไปเมื่อเช้า จากนั้นก็เสริมความรู้ให้ ก่อนจะให้คำถามในตอนท้ายเพื่อให้เขากลับไปหาคำตอบ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม