นางได้ยินแล้วแทบจะระเบิดออกมา เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร แต่เมื่อคิดดูแล้ว สวี่ปั๋วเหวินยังกล้ากอดจูบกับซูอวี้ฟางในวันนี้ เรื่องที่น่าตกตะลึงเช่นนี้ยังทำได้ แล้วจะมีเรื่องอะไรที่เขาทำไม่ได้อีก?
เฉินเอ้อร์นิวกัดฟันพูดว่า “พี่ พวกเรากลับไปกันเถอะ เรื่องนี้จะปล่อยไปแบบนี้ไม่ได้ พวกเราต้องทวงความยุติธรรม”
ซูเสี่ยวหลิงก็พูดกับเฉินต้านิวว่า “ต้านิว นี่ไม่ใช่ความผิดของเจ้า ไม่ว่าอย่างไร ตระกูลสวี่ก็ควรขอโทษเจ้า ควรขอโทษอาหู่จื่อและอาสะใภ้ ทั้งในแง่ของความรู้สึกและเหตุผล จะปล่อยไปแบบนี้ไม่ได้”
เฉินต้านิวก็สงบสติอารมณ์ลง นางก็ไม่ใช่คนโง่ เมื่อคิดดูอย่างละเอียดแล้วก็เข้าใจถึงผลประโยชน์และผลเสีย
นี่ไม่ใช่เรื่องที่สวี่ปั๋วเหวินจะแต่งงานกับนางหรือไม่ แต่มันเกี่ยวข้องกับครอบครัวของนาง
มันส่งผลต่อมุมมองของคนอื่นที่มีต่อครอบครัวนี้ และต่อมุมมองที่มีต่อน้องสาวและน้องชายของนาง
เฉินต้านิวปาดน้ำตา พูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้งว่า “ไป กลับบ้านกัน ข้าจะไปพูดกับพ่อแม่ เขาสวี่ปั๋วเหวินจะแต่งงานกับคนอื่นก็ได้ แต่ต้องขอโทษครอบครัวของพวกเรา ไม่เช่นนั้นเรื่องนี้ไม่จบแน่”
เฉินต้านิวมองซูเสี่ยวลู่และซูเสี่ยวหลิงด้วยความซาบซึ้ง และกล่าวว่า “เสี่ยวลู่ เสี่ยวหลิง ขอบคุณพวกเจ้ามาก”
หากไม่ใช่เพราะซูเสี่ยวหลิงวิเคราะห์ให้นางฟัง นางก็คงจะหลอกตัวเองต่อไป และนั่นจะยิ่งทำให้นางรู้สึกเจ็บปวดยิ่งขึ้น
หากไม่ใช่เพราะซูเสี่ยวลู่เตือนให้นางทวงความยุติธรรม เกรงว่านางคงจะไม่คิดถึงเรื่องนี้ และปล่อยให้เรื่องนี้ผ่านไป แต่ผลที่ตามมาก็คือชื่อเสียงของนางจะเสียหาย นางจะกลายเป็นคนที่คนอื่นไม่ต้องการ น้องสาวของนางก็จะถูกรังเกียจตามไปด้วย พี่สาวยังไม่ดี แล้วน้องสาวจะดีได้อย่างไร ด้วยเหตุนี้ แม้แต่น้องชายก็จะพลอยแย่ไปด้วย
ครอบครัวหนึ่ง ย่อมรุ่งเรืองไปด้วยกัน และตกต่ำไปด้วยกัน
“ไปเถอะ พวกเราไปทวงความยุติธรรมให้เจ้ากัน”
ซูเสี่ยวหลิงยิ้มและมองเฉินต้านิวอย่างแน่วแน่
เฉินต้านิวสามารถสงบสติอารมณ์ลงได้อย่างรวดเร็ว นับเป็นเรื่องดี เรื่องนี้ต้องรีบแก้ไข ไม่สามารถปล่อยทิ้งไว้ได้
วันนี้หากครอบครัวสวี่ไม่ให้คำอธิบาย ก็อย่าหวังว่าจะได้กลับออกไป
ซูเสี่ยวลู่ยกกำปั้นขึ้นแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “พี่ต้านิว ไม่ต้องกลัวนะ ข้ากับพี่ใหญ่กำปั้นแข็งแรง เราสามารถจัดการพวกเขาทั้งครอบครัวได้สบายๆ”
เฉินต้านิวหัวเราะออกมาเบาๆ รู้สึกเหมือนมีความอบอุ่นไหลเวียนไปทั่วร่างกายทันที
เฉินเอ้อร์นิวก็ยิ้มออกมาแล้วพูดว่า “ถึงข้าจะไม่เก่งเหมือนเสี่ยวลู่ แต่ในช่วงหลายปีมานี้ข้าก็ฝึกมาอย่างจริงจัง ถ้าต้องสู้กัน ข้าไม่กลัวหรอก ถ้าใครกล้าแกล้งพี่สาวข้า ข้าจะจัดการให้เอง!”
เฉินต้านิวยิ้มออกมา น้ำตาก็เริ่มไหลอีกครั้ง “ดี มีพวกเจ้าเป็นกำลังใจ ข้าไม่กลัวอะไรแล้ว ข้าจะเรียกร้องความยุติธรรมให้ตัวเอง ข้าจะไม่ยอมเป็นคนขี้ขลาดอีกต่อไป!”
มีครอบครัวแบบนี้อยู่ข้างๆ นางไม่รู้สึกกลัวเลยสักนิด นางมั่นใจและชัดเจนในสิ่งที่ต้องทำ

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติไปเป็นสาวน้อยนำโชคของครอบครัวชาวนา