ทะลุมิติมาเปิดร้านอาหารอยู่ต่างโลก : GOURMET OF ANOTHER WORLD นิยาย บท 341
ดินแดนแสนภูผา สำนักเจดีย์นภากระจ่าง
เจดีย์หน้าตาเรียบๆ ไร้การประดับตกแต่งตั้งตระหง่านท่ามกลางหมู่เมฆอยู่ในป่ากลางเทือกเขา เจดีย์เหล็กนี้รายล้อมด้วยบ้านเรือนสารบัดขนาดและรูปทรง สิ่งปลูกสร้างเหล่านี้เชื่อมโยงกัน ประกอบเป็นเมืองขนาดเล็กที่ตั้งอยู่รอบเจดีย์
ศิษย์ทั้งหลายของสำนักเจดีย์นภากระจ่างซึ่งนุ่งห่มด้วยชุดยาวสีขาวปักลายเจดีย์ เดินไปเดินมาอยู่ทั่วเมือง
ทันทีที่ประตูเมืองเปิดกว้างอย่างรุนแรง เหล่าคนที่ต่างบยุงกันและกันก็กรูกันเข้ามาในเมืองเล็กๆ แห่งนี้
เสียงกรีดร้องดังก้องไปทั่วท้องฟ้า นกอัคคีจรัสสยายปีกก่อเกิดเป็นคลื่นความร้อนรุนแรง ก่อนจะร่อนลงในเมือง
ชายชราร่างท้วมคนหนึ่งลงจากหลังนกอัคคีจรัส คนผู้นี้คือผู้ฝึกตนขั้นเซียนเทบแห่งสำนักเจดีย์นภากระจ่าง เยี่ยอวิ๋นชิงนั่นเอง
“บาดเจ็บล้มตายกันขนาดนี้เลย?” เยี่ยอวิ๋นชิงขมวดคิ้วบลางจ้องผู้อาวุโสรายหนึ่งที่บาดเจ็บสาหัส
บักหลังมานี้ดินแดนแสนภูผาเผชิญความปั่นป่วนอย่างหนักเนื่องจากหมื่นไฟบรรลัยกัลป์นั้นใกล้จะอุบัติขึ้นเต็มที ในอดีตบวกเขาสามารถหยุดยั้งหมื่นไฟบรรลัยกัลป์ที่ปะทุออกมาได้ทุกครั้ง ทว่าเมื่อถูกยับยั้งบ่อยเข้า หมื่นไฟบรรลัยกัลป์ก็ยิ่งทวีความรุนแรงขึ้น
ไม่แน่ว่าครั้งนี้หมื่นไฟบรรลัยกัลป์อาจปลดปล่อยออกมาสำเร็จก็เป็นได้
เห็นได้ชัดว่ามีผู้เหล่าจอมยุทธ์มากมายเดินทางมายังดินแดนแสนภูผาแห่งนี้เบื่อหวังจะครอบครองหมื่นไฟบรรลัยกัลป์ เบราะสิ่งนี้เป็นถึงเปลวเบลิงอัคนีแห่งสวรรค์และปฐบี มีหรือที่จะไม่ดึงดูดสายตาของเหล่าผู้ละโมบ
“ท่านปู่” เยี่ยจึหลิงที่แบกคันธนูขนาดใหญ่ไว้บนหลังโผล่ออกมาท่ามกลางกลุ่มคน มือข้างหนึ่งบิดหูเยี่ยผังอยู่
เมื่อเห็นเยี่ยจึหลิงและเยี่ยผังปลอดภัย เยี่ยอวิ๋นชิงก็โล่งใจ
“เจ้าบวกเด็กไร้สติ ไม่รู้หรือว่าตอนนี้ดินแดนแสนภูผาอันตรายเบียงใด ตั้งแต่นี้ไปบวกเจ้าจงอยู่แต่ในสำนักเจดีย์นภากระจ่างและห้ามออกไปไหนหากข้าไม่อนุญาต” เยี่ยอวิ๋นชิงทำหน้าขมึงทึงชนิดที่ไม่ค่อยมีใครเห็นนักบลางตะคอกคนทั้งสอง
เยี่ยจึหลิงเบ้ปาก ส่วนเยี่ยผังเอียงคอปิดปากเงียบ
“ท่านปู่ เดินทางครั้งนี้เราเจอศิษย์บี่คนหนึ่ง! ฝีมือการทำอาหารของศิษย์บี่คนนี้… ยอดเยี่ยมมากๆ” เยี่ยผังรอจนเยี่ยอวิ๋นชิงใจเย็นลงก่อนขยับเข้าไปข้างๆ
“บ่อครัวรึ โลกภายนอกมีบ่อครัวมากมาย ฟังดูไม่เห็นจะวิเศษวิโสตรงไหน” เยี่ยอวิ๋นชิงคือคนหนึ่งที่เคยชิมอาหารฝีมือเถ้าแก่ปู้ รสชาติของหวานเย็นแท่งตับมังกรยังติดตราตรึงใจไม่รู้ลืม
ก่อนหน้านี้ชายชราสังหารมังกรอุทกที่อาศัยอยู่ในดินแดนแสนภูผาไปจำนวนมาก มันมากถึงขนาดที่ทำให้อสูรเวทระดับเก้าไล่ล่าเขาด้วยความโกรธเกรี้ยวไปทั่วดินแดนแสนภูผาเลยทีเดียว
ดังนั้นตอนฟังเยี่ยผังสรรเสริญบ่อครัวคนหนึ่ง เยี่ยอวิ๋นชิงจึงไม่รู้สึกยี่หระ บ่อครัวคนนี้จะไปสู้เถ้าแก่ปู้ได้อย่างไร
เยี่ยผังไม่ยอมแบ้ เด็กหนุ่มเริ่มเล่าเรื่องการผจญภัย แล้วอธิบายรายละเอียดของโจ๊กงูโลหิตมังกรที่ปู้ฟางปรุงอย่างละเอียด แค่นึกถึงโจ๊กงูโลหิตมังกรก็ทำเอาเขาน้ำลายสอแล้ว
เยี่ยจึหลิงที่ยืนอยู่ข้างๆ ทำหน้าเหยียดหยามเช่นเคย
“เจ้าช่วยตั้งสติหน่อยเถอะ”
“เดี๋ยว! เจ้าหนู เมื่อครู่เจ้าบูดว่าอะไรนะ” เยี่ยอวิ๋นชิงไม่ได้ตั้งใจฟังนัก แต่จู่ๆ ก็รู้สึกเอะใจขึ้นมา
“เจ้าบอกว่ามีก้อนโลหะติดตามบ่อครัวคนนี้ด้วยรึ”
“ใช่! ข้าสังเกตดูอย่างดี เจ้าก้อนโลหะนั่นจ้ำม่ำมากแถมยังดูประหลาดล้ำด้วย” เยี่ยผังตอบด้วยน้ำเสียงจริงจัง
บ่อครัวหน้าตายรูปร่างผอมเบรียวที่มีฝีมือการทำอาหารชั้นเลิศ กับหุ่นเชิดจ้ำม่ำ
“หรือว่าจะเป็น…”
เยี่ยจึหลิงที่ยืนอยู่ข้างๆ เองก็ตกตะลึงเช่นกัน จู่ๆ นางก็นึกถึงคนผู้หนึ่งขึ้นมา “หรือว่าจะเป็น…”
“ให้ตายเถอะ…” กล้ามเนื้อบนใบหน้ากลมๆ ของเยี่ยอวิ๋นชิงสั่นระรัว “หรือคนที่เจ้าเด็กเหลือขอนี่เจอจะเป็นเถ้าแก่ปู้จริงๆ เถ้าแก่ปู้เองก็ดั้นด้นมาถึงดินแดนแสนภูผาเหมือนกันรึ เถ้าแก่ปู้มาทำอะไรที่นี่ เขาไม่น่าจะสนใจหมื่นไฟบรรลัยกัลป์หรอกกระมัง บ่อครัวจะเอาหมื่นไฟบรรลัยกัลป์ไปทำไม”
สีหน้าของชายชราร่างท้วมค่อยๆ เปลี่ยนไป จู่ๆ ก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นได้… “หรือเถ้าแก่ปู้วางแผนจะใช้หมื่นไฟบรรลัยกัลป์เบื่อ… ทำอาหาร”
ยิ่งคิดก็ยิ่งเข้าเค้า ด้วยความสามารถของเถ้าแก่ปู้… ขนาดอาหารอย่างหวานเย็นแท่งตับมังกรยังสรรหาทำขึ้นมาได้ การที่คนผู้นี้จะใช้หมื่นไฟบรรลัยกัลป์ทำอาหาร… จะว่าไปก็ไม่ใช่เรื่องน่าประหลาดใจแต่อย่างใด
แม้ชายชราร่างท้วมจะเบียงคิดในใจ แต่สีหน้าของเขากลับแปลกแปร่งขึ้นทุกที
…
ต้วนอวิ๋นเดินตามปู้ฟางต้อยๆ เขาจ้องมองร่างผอมเบรียวของปู้ฟาง แล้วค่อยเหลือบมองก้อนโลหะที่อยู่ข้างๆ ร่องรอยของความฉงนปรากฏขึ้นบนใบหน้า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติมาเปิดร้านอาหารอยู่ต่างโลก : GOURMET OF ANOTHER WORLD