ทะลุมิติทั้งครอบครัว นิยาย บท 158

ตอนที่ 158

ท่านย่าหม่าโค้งตัวหรี่ตามอง ดูเหมือนนางมองเห็นไม่ค่อยชัดนัก จึงคอยส่องมองดูสามคนที่อยู่มุมกำแพงนั้นเป็นระยะ

เมื่อถูกมองเห็นแล้วก็ต้องส่งเสียง ถึงแอบยังไงก็แอบไม่พ้น

“ท่านย่า ท่านย่า พวกข้าเอง ทำกับข้าวเสร็จแล้วหรือ?” ซ่งฝูหลิงรีบส่งเสียงทักทาย

ท่านย่าหม่ารีบเดินเข้ามาถามว่า พวกเขามานั่งทำอะไรกันตรงนี้?

เฉียนเพ่ยอิงเลียฟันด้วยความรู้สึกผิด นางกลัวช็อกโกแลตติดบนฟัน นางลุกขึ้นยืนแล้วเอามือจับผมทัดหู สีหน้าไม่ค่อยเป็นธรรมชาตินัก

ซ่งฝูเซิงเช็ดปากแล้วลุกขึ้นยืน ก่อนจะพูดขึ้นมา “อ๊าห์”

อ๊าห์ หมายความว่าอย่างไร ข้าถามพวกเจ้าสามคน ทำไมช่วงเวลากลางดึก อากาศหนาวเย็นแบบนี้ ถึงพากันมานั่งกันในมุมนี้ ตั้งแต่ลูกสะใภ้สามทำแผลเสร็จ พวกเจ้าทั้งสามคนก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย พวกข้าก็ไม่รู้ว่าพวกเจ้าจะทำอะไรกัน

“ลูกสาม เจ้ารีบกลับไปกับข้า ไปจ่ายเงินให้แม่นางสวีด้วย ข้าซื้อข้าวมาจากนาง อีกครู่หนึ่งพวกเราค่อยดื่มน้ำข้าวกัน…

…ข้าคุยกับนางเรียบร้อยแล้ว นางจะไปบ้านของเพื่อนบ้าน เพื่อช่วยขอยืมแป้งข้าวโพดให้กับพวกเราและยังช่วยเป็นธุระไปดูร้านขายพวกอาหารแห้งให้ด้วยว่าเปิดขายของหรือไม่…

…ถ้าร้านไม่ปิด ข้าไหว้วานให้นางซื้อบะหมี่มาเยอะหน่อย ถ้าหิวระหว่างทาง จะได้ต้มกินได้…

…แต่เจ้าต้องให้เงินเขาไปก่อนนะ ไม่ใช่ให้เขาทำธุระให้ แล้วยังต้องช่วยออกเงินให้พวกเราก่อน”

“อ๊าห์” ซ่งฝูเซิงอุทานออกมาด้วยอาการเหม่อลอย

ท่านย่าหม่าเหล่ตามองเขา แล้วเหลือบตามองซ่งฝูหลิง “พั่งยา เจ้าหัวเราะอะไรกัน เมื่อครู่นี้พวกเจ้าสามคนทำอะไร?”

“ท่านย่า ข้าหัวเราะที่ไหนกัน ไปเถอะ พวกเรารีบไปกัน”

เมื่อครู่ซ่งฝูหลิงหัวเราะออกมา สวรรค์เป็นพยาน

อีกทั้งเดินไปก็แอบก้มหน้าหัวเราะไปด้วย นางระงับอาการดีใจเอาไว้ไม่อยู่เพราะนางกำลังคิดถึงเรื่องหนึ่ง

ในที่สุดนางก็สามารถใช้ผ้าอนามัยได้แล้ว ฮ่าๆ

ตอนนี้นางไม่ต้องประหยัดยาสีฟันแล้ว ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปนางจะบีบยาสีฟันให้เต็มแปรง ฮ่าๆ

นางจะไม่ให้ท่านแม่ใช้สบู่ล้างหน้าแล้ว ต่อไปให้ท่านแม่ใช้ครีมล้างหน้าน้ำนม ล้างคอ ล้างแขน ล้างขาก็ใช้ครีมล้างหน้าน้ำนมของนาง ฮ่าๆ

ตนเองช่างโชคดี เพราะตอนอยู่ในยุคปัจจุบันซื้อมาตุนไว้ไม่น้อย ตอนนี้สามารถใช้ได้อย่างเต็มที่แล้วและยังนำกลับมาใช้ซ้ำอีกได้และยังไม่ต้องใช้เงินซื้อ ฮ่าๆ

อืม ยังมีท่านพ่อที่ใช้ลอรีอัล ต่อไปก็ให้ท่านพ่อเปลี่ยนมาใช้เซรั่มกับครีมทาหน้าเอสเคทู (SKII) ก็แล้วกัน

“พวกเจ้าสามคนทำไมทำตัวแปลกๆ” ท่านย่าหม่ามองซ้ายทีขวาทีแล้วพูดขึ้น

อาจจะเป็นเพราะมีความสุขมาก จึงพบเจอสิ่งที่เศร้าเสียใจ

เมื่อพวกเขากลับมายังเรือนพัก ซ่งหลี่เจิ้งที่มีผ้าขาวพันหัวก็รีบตะโกนเรียกอย่างร้อนรน “ฝูเซิงกลับมาแล้วใช่ไหม? ฝูเซิง รีบมานี่หน่อย”