ทะลุมิติทั้งครอบครัว นิยาย บท 241
ท่านย่าหม่ากล่าวขึ้น “เมื่อข้าซื้ออิฐกลับมาแล้ว ทําเตาจนเสร็จเรียบร้อย พวกเจ้าก็ไม่ต้องทำงานอื่นแล้ว”
หลายคนที่คุกเข่าอยู่อดไม่ได้ที่จะเบนสายตามองไปยังซ่งฝูเซิง
ซ่งฝูเซิงยืนมองอยู่ตรงประตูเพื่อดูสถานการณ์
“พั่งยาจะสอนวิธีทําเค้กให้กับพวกเจ้า รู้หรือไม่ว่าได้รับการถ่ายทอดงานฝีมือนี้หาโอกาสได้ยากเพียงใด? พวกเจ้ารู้ไหมว่างานฝีมือนี้จะสามารถทําให้อนาคตของพวกเจ้ามีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น จะสอนให้พวกเจ้าทำเป็น…”
ท่านย่าหม่าเริ่มพูดต่อไปไม่ไหวแล้ว ได้แต่ปลอบใจตนเองอย่างเงียบๆ ไม่เป็นไร คนพวกนี้ไม่มีทางที่จะหักหลังนางได้ คงไม่ถ่ายทอดฝีมือนี้ออกไปให้คนนอกได้รับรู้
นางจะคอยสังเกตแต่ละคนอยู่บ่อยๆ หากใจกล้าเกิดความโลภขึ้นมา ยกตัวอย่างเช่น ต้ายา เอ้อร์ยา เมื่อถึงตอนนั้นนางก็จะไม่ยอมให้พวกนางได้แต่งงานออกไป
อีกอย่าง หลานสาวคนเล็กก็พูดถูก หลานสาวได้ศึกษาวิธีทำเค้กวันเกิดแล้ว ไม่เป็นไร อันนั้นยิ่งดีมากกว่า ถ้าเกิดมีข่าวรั่วไหลออกไปก็ไม่มีทางที่จะทำได้เกินหน้าเกินตานางกับหลานสาวคนเล็กคนนี้ได้
“ถ้าพวกเจ้าไม่รู้คุณค่าว่ากว่าจะได้เรียนวิธีทำนี้ได้มันยากแค่ไหน ข้าจะอธิบายกับพวกเจ้าอย่างละเอียด ถ้าพวกเจ้าทําเค้กได้หนึ่งเตา ก็จะให้เงินพวกเจ้าแปดเหวิน พวกเจ้าไม่ใช่คนโง่ ในวันหนึ่งคนหนึ่งสามารถทําเค้กได้อย่างน้อยสิบเตา หนึ่งคนจะมีเงินแปดสิบเหวินต่อวัน ในหนึ่งเดือนเต็ม พวกเจ้าอย่างน้อยหนึ่งคนก็จะได้รับเงินสองตําลึงครึ่ง”
“ท่านแม่” จูซื่อคุกเข่าลงข้างเอ้อร์ยา นางมีปฏิกิริยาตอบสนองอย่างรวดเร็วมาก เงยหน้าอันแดงก่ำกล่าวอย่างตื่นเต้น “ท่านแม่ ทำไมท่านไม่ให้ข้าทำด้วย”
ท่านย่าหม่าทำตาเหลือกใส่ “รีบไสหัวไปซะ”
“ท่านแม่ ข้าไม่ลุกขึ้น” นี่เป็นครั้งแรกที่ให้จูซื่อออกไป แต่จูซื่อยังอยากจะคุกเข่าต่อไป
ซ่งฝูสี่เตะก้นภรรยาไปหนึ่งทีทำให้จูซื่อล้มลง หลังจากนั้นเขาก็ถลึงตาใส่นาง จูซื่อจึงจำใจลุกขึ้นอย่างไม่ค่อยเต็มใจนัก
ท่านย่าหม่าไม่ค่อยพอใจนักที่จูซื่อขัดจังหวะการอบรมของนาง จึงถลึงตาใส่ก่อนจะเอ่ยต่อ “เถาฮวา ต้ายา เอ้อร์ยา พวกเจ้าสามคน ปีหน้าก็ต้องแต่งงานแล้ว หากโลภมาก กล้านำงานฝีมือที่ทำเป็นอาชีพที่พั่งยาสอนให้บอกคนภายนอก ตั้งแต่นี้ไปพวกเจ้าจะไม่มีครอบครัวทางฝั่งนี้คอยช่วยเหลืออีก...
…และอย่าคิดว่าข้าพูดเล่นๆ อีกสักครู่ให้กรีดนิ้วจนเลือดออกแล้วประทับรอยนิ้วมือไว้ คนที่เป็นพ่อกับแม่ก็ต้องปั๊มรอยนิ้วมือไว้เช่นเดียวกัน”
ขณะที่นางพูด นางก็หยิบมีดทําครัวที่วางอยู่ด้านหลังนางออกมา
“ท่านย่า” ใบหน้าของซ่งฝูหลิงแดงก่ำ สองมือโบกไปมา นางอ้ำอึ้ง ไม่ต้องถึงขนาดนี้ก็ได้ นี่จะทําอะไรกันน่ะ
ทำอะไร?
เพื่อยับยั้งเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดที่อาจเกิดขึ้นได้
“ลูกสะใภ้ใหญ่ ข้าไม่รู้ว่าในอนาคตเจ้าจะสามารถตามหาครอบครัวของแม่เจ้าเจอหรือไม่ แต่ข้าต้องขอพูดก่อน หากเจ้าหาเจอ ถ้าเจ้ากล้าเปิดเผยวิธีทําเค้กให้คนนอกรับรู้ ข้าจะให้ลูกคนโตของข้าหย่ากับเจ้า ตระกูลซ่งไม่ต้องการลูกสะใภ้แบบนี้ ลูกสาม อีกสักพักเจ้าเขียนกฎข้อนี้ไว้ด้วย”
ซ่งฝูเซิงรู้สึกกระดากใจต้องมาเขียนกฎที่ให้พี่ชายใหญ่หย่ากับพี่สะใภ้
“อิ๋นเฟิ่ง”
“ท่านแม่”
“ช่วงนี้เจ้ายังต้องไปส่งของกับข้าอีก”
“รับทราบ”
“แต่เมื่อสร้างเตาเสร็จแล้ว เจ้าก็ต้องเรียนรู้วิธีทำจากพั่งยา หลังจากนั้นเจ้าก็ไม่ต้องไปส่งของแล้ว แต่ถ้าเจ้ากล้า?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติทั้งครอบครัว
น่าสนุกจัง...