ทะลุมิติทั้งครอบครัว นิยาย บท 248
เหตุกาณ์ที่เกิดขึ้นในปีนั้น เดือนนั้น ท่านย่าหม่าไม่มีวันลืมเลือนไปจากความทรงจำได้
ตอนนั้นต้าหลังซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องของซ่งฝูหลิงมีอายุยังไม่ถึงหนึ่งขวบ เขายังเล็กมาก
ซ่งฝูสี่ซึ่งเป็นลุงคนที่สองของซ่งฝูหลิง ก็ถึงวัยที่จะต้องแต่งงานแล้ว
ก่อนหน้านั้นสองปี ท่านย่าหม่าก็เตรียมหาภรรยาให้กับบุตรชายคนที่สอง แต่ในหมู่บ้านกลับไม่มีใครอยากให้ลูกสาวแต่งเข้าบ้านนี้
ส่วนหนึ่งเป็นเพราะชื่อเสียงที่ไม่ดีของนางซึ่งสะสมมานานหลายปี ตั้งแต่ตอนอายุยังน้อยก็ร้ายกาจ ครอบครัวของหญิงสาวดีๆ ต่างก็ไม่อยากให้แต่งเข้าบ้านนี้ เพราะเกรงว่าจะถูกนางกดขี่ข่มเหง
อีกด้านหนึ่ง พวกเขาก็คิดว่า ซ่งฝูสี่เป็นลูกชายคนที่สอง ไม่เหมือนกับซ่งฝูไฉที่เป็นพี่ชายคนโต ในอนาคตเขาสามารถรับส่วนแบ่งมรดกจากบรรพบุรุษได้มากกว่า ถัดไปยังมีน้องชายคนที่สามซึ่งกำลังเรียนหนังสือ
การเรียนหนังสือเป็นสิ่งที่ครอบครัวทั่วไปสามารถส่งเสียค่าเล่าเรียนได้หรือ? สามีก็เสียชีวิตเร็วไป พวกเขาต่างก็รู้ว่าครอบครัวของนางไม่มีทรัพย์สมบัติอะไรเหลืออยู่แล้ว
นอกจากนี้ ซ่งฝูเซิงก็ยังเรียนไม่จบ เขายังไม่ถึงช่วงวัยเข้าสอบ ไม่มีใครมองออกว่าเขาจะประสบความสำเร็จในอนาคตหรือไม่ พวกเขากลับรู้สึกว่าการที่ทั้งครอบครัวทุ่มเทเพื่อส่งเสียให้เรียน ถือเป็นภาระอย่างหนึ่ง ยังไม่ต้องพูดถึงครอบครัวตระกูลเฉียน เพราะตอนนั้นยังไม่มีวี่แววรู้จักกัน
ในสถานการณ์แบบนั้น แม้ว่าหลายครอบครัวพึงพอใจซ่งฝูสี่คนนี้ แต่ก็ยังไม่ยอมที่จะแต่งงานเข้ามาอยู่กับครอบครัวนี้
หาลูกสะใภ้ในหมู่บ้านเดียวกันไม่ได้ พื้นที่ใกล้เคียงก็ไม่มีคนที่เหมาะสม ท่านย่าหม่าจึงไปไถ่ถามครอบครัวตระกูลจู
ลูกสะใภ้รอง จูซื่อคนนี้ มีนิสัยใจคอคับแคบ ในสายตาของท่านย่าหม่าแล้วล้วนแต่มีเหตุผล
เพราะในครอบครัวตระกูลจูเองก็ไม่ค่อยมีฐานะนัก พวกเขาไม่ใส่ใจดูแลลูกสาว ตอนปรึกษาหารือกันเรื่องแต่งงาน พวกเขาทำเหมือนกับขายลูกสาวไม่มีผิด ไม่สนใจว่าจะเป็นตายร้ายดีอย่างไร ในเมื่อรับเงินสินสอดสิบตำลึงมาแล้ว พวกเขาก็อยากให้พาลูกสาวไปทันที เพื่อจะได้ประหยัดอาหารในบ้าน
ซ่งฝูสี่เจอเรื่องราวมากมายจนหมดอารมณ์ เขาพยักหน้าตอบรับโดยไม่คิดอะไรอีก
ท่านย่าหม่าเองก็ร้อนใจ เพราะลูกชายคนรองอายุมากแล้ว ถ้ายังไม่แต่งงานก็อาจจะถูกคนหัวเราะเยาะได้ กลัวว่าคนอื่นจะด่าว่าลูกชายคนรองของนางเป็นชาย (แก่) โสด นางจึงตัดสินใจเลือกจูซื่อ
หมั้นหมายเรียบร้อยแล้ว เงินก็ให้ไป ที่บ้านก็ขายที่ดินผืนหนึ่งเพื่อรวบรวมเงินค่าสินสอด แต่เวลาช่างประจวบเหมาะพอดีกับที่หลานชายคนโต ต้าหลัง เกิดป่วยกะทันหัน
มีอาการป่วยอย่างหนัก ถ้าไม่ได้รับการรักษาอาจจะต้องถูกฝังอยู่หลังเขาเเล้ว เหอซื่อร่ำไห้ นางกลับไปที่บ้านแม่เพื่อยืมเงิน
พูดจากใจจริง ถึงตอนนี้บางครั้งท่านย่าหม่าก็ปฏิบัติดีกับลูกสะใภ้เหอซื่อมากหน่อย เพราะตอนนั้นบ้านตระกูลเหอ ยายของต้าหลังยื่นมือเข้ามาช่วยจริงๆ
แต่ครอบครัวก็ยากจนเช่นกัน ไม่สามารถช่วยเหลือได้มากนัก ยืมเงินได้แค่ครึ่งพวง
คนยากจนเมื่อป่วยขึ้นมาก็ลำบาก ไปในอำเภอ เงินเพียงครึ่งพวงก็ได้ยามาไม่กี่ชุด โรคยังไม่ได้รับการรักษาเลย เงินก็จ่ายไปหมดแล้ว
ท่านย่าหม่ายอมถอนหมั้นลูกชายคนรอง นางอยากได้เงินค่าสินสอดกลับมาเพื่อรักษาต้าหลัง แต่ครอบครัวจูบอกว่าเงินสินสอดไม่มีแล้ว สุดท้ายก็ทะเลาะกันอย่างหนัก แต่ก็ไม่สามารถนำเงินค่าสินสอดกลับมาได้
ต่อมานางก็ไปบ้านน้าเพื่อยืมเงินพี่สาว
บ้านแม่ของพี่สาวก็เป็นครอบครัวธรรมดา
ในชีวิตของท่านย่าหม่า นางรู้จักคนที่มีเงินมากที่สุดในชีวิตก็คือพ่อตาของลูกสาม ท่านเฉียน
พี่สาวเห็นแก่ความสัมพันธ์ตอนที่อยู่บ้านแม่ นางจึงกัดฟันให้ยืมเงินโดยที่สามีของนางไม่ทราบเรื่อง
ตอนนั้นท่านย่าหม่าอยากจะคุกเข่าโขกศีรษะขอบคุณพี่สาวคนนี้มาก นางเช็ดน้ำตา สาบานต่อฟ้าและให้คำมั่นสัญญา เมื่อเก็บเกี่ยวข้าวได้แล้วและหักส่วนหนึ่งเพื่อเสียภาษี นางก็จะนำข้าวไปขายเพื่อเอาเงินมาคืน จะไม่ทำให้พี่สาวต้องลำบาก นางจะต้องหาเงินมาคืนให้หมดแน่นอน ก่อนที่พี่เขยจะรู้เรื่อง
พี่สาวจิตใจดี ตอนที่พวกนางพาเด็กไปหาหมอที่อำเภอ พี่สาวก็กัดฟันให้นางยืมเงินอีกหนึ่งตำลึงกับสองเหรียญ
ท่านย่าหม่านึกถึงตอนนี้ก็พลิกตัวนอนอีกด้านหนึ่ง ตอนนี้นางสามารถทำเค้กขายเองได้แล้ว สามารถหาเงินได้ทุกวัน แต่เมื่อนึกถึงสภาพพี่สาวกัดฟันให้นางยืมเงินในปีนั้น นางก็ถึงกับน้ำตาไหลอาบแก้ม
ในปีนั้นนางไม่คาดคิดมาก่อน แม้ว่าต้าหลังจะค่อยๆ ฟื้นตัวดีขึ้น แต่โชคร้ายมากที่ปีนั้นประสบปัญหาภัยแล้งและเกิดภัยพิบัติจากฝูงตั๊กแตน
ส่วนครอบครัวของนางในตอนนั้น อย่าว่าแต่กินอิ่มเลย นางเตรียมขายบ้านขายที่ดินแล้ว
แต่ใครจะมาซื้อบ้านซื้อที่ดินของนาง ในสถานการณ์แบบนั้นก็ไม่มีใครมาซื้อเพราะถูกฝูงตั๊กแตนทำลายพื้นที่เสียหายไปเกือบครึ่ง
แต่ละคนหิวโหยจนต้องดื่มน้ำเย็นๆ ให้ท้องอิ่ม
ในปีนั้น หมู่บ้านตระกูลซ่งมีหลายครอบครัวที่มีชายฉกรรจ์ มีเจ็ดครอบครัวที่เกิดเรื่อง คนหิวจนอดตาย นับประสาอะไรกับครอบครัวของนางที่ไม่มีผู้ชาย ถึงแม้จะมีเรี่ยวแรงก็ไม่มีงานให้ทำ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติทั้งครอบครัว
น่าสนุกจัง...