ทะลุมิติทั้งครอบครัว นิยาย บท 274

ซ่งฝูเซิงถามซุ่นจื่อ​ว่า​พา​เด็ก​ไป​ไหน​มา รบกวน​เจ้านาย​หรือไม่​ เสียมารยาท​ตรงไหน​หรือเปล่า​

นี่​เป็นเรื่อง​แรก​ที่​เขา​เป็นห่วง​

ตั้งแต่​มีคน​มารับ​เด็ก​ไป​เขา​ก็​ไม่มีอารมณ์​กินข้าว​ ใจคอ​ไม่ค่อย​ดี​

อย่างไร​เสีย​ ต่อให้​หมี่​โซ่ว​ฉลาด​เพียงใด​ก็​อายุ​แค่​ห้า​ขวบ​

อีก​ทั้ง​ยัง​ถูก​เอา​ตัว​ไป​อย่าง​กระทันหัน​ อยาก​จะกำชับ​อะไร​ก็​ไม่ทัน​

อย่างไร​เสีย​ เมื่อก่อน​ผู้อาวุโส​ก็​เป็น​เพียง​พ่อค้า​เล็ก​ๆ กังวล​ว่า​หมี่​โซ่วจะ​ไม่เคย​มีประสบการณ์​ เข้าไป​ใน​จวน​กั๋วกง​แล้​วจะ​พูดจา​ไม่ถูก​กาลเทศะ​

ซุ่นจื่อ​ชี้หมี่​โซ่ว​ที่​เฉียน​เพ่​ย​อิง​อุ้ม​อยู่แล้ว​บอ​กว่า​ไม่มี ซึ่งคำพูด​นี้​ก็​ไม่ใช่ว่า​พูด​ไป​ตามมารยาท​

ไม่ได้​เกรงใจ​ ถ้าไม่เชื่อ​ก็​เชิญดู​ได้​

เครื่อง​ยืนยัน​ก็​คือ​ ดู​ที่​คอ​ของ​เด็ก​บ้าน​ท่าน​ เหล่า​ฮูหยิน​ได้​มอบ​สร้อยทอง​ให้​กับ​มือ​ตัวเอง​

เจ้านาย​เฉิน​แอบ​ตกใจ​ “ไอ๊ห​ยา​ สุดยอด​ไป​เลย​!”

ซุ่นจื่อ​เหลือบมอง​เจ้านาย​เฉิน​ จากนั้น​ก็​พยักหน้า​ ใช่ สุดยอด​

ดังนั้น​ซ่งฝูเซิง ท่าน​เข้าใจ​สายตา​ของ​ข้า​หรือไม่​

สร้อยทอง​ที่​องค์​หญิง​ใส่ให้​ ปรารถนา​อยาก​ให้​หมี่​โซ่ว​ร่มเย็น​เป็นสุข​ ใคร​ที่​กล้า​ทำให้​หมี่​โซ่ว​ไม่เป็นสุข​ลับหลัง​ นั่น​ก็​เท่ากับ​ตบหน้า​องค์​หญิง​เหล่า​ฮูหยิน​ นั่น​ก็​เท่ากับ​รนหาที่​ตาย​ ใคร​ที่​กล้า​หาเรื่อง​หมี่​โซ่ว​ ข่มขู่​ความปลอดภัย​ของ​เด็ก​คน​นี้​ มีเรื่อง​อะไร​ท่าน​ก็​ร้องเรียน​ได้​เลย​

จากนั้น​ซุ่นจื่อ​ก็​ให้​หมี่​โซ่ว​เอา​ ‘ปี่​ติ้ง​หรู​อี้​’ ออกมา​

“ไอ๊ห​ยา​ ไอ๊ห​ยา​ แบบนี้​คือ​อวยพร​ให้​สอบ​ได้​บัณฑิต​เลย​เชียว​นะ​” หลังจาก​เจ้านาย​เฉิน​ชะโงก​หน้า​เข้า​ไปดู​ปี่​ติ้ง​หรู​อี้​ใกล้​ๆ ก็​กำมือ​คารวะ​แสดงความยินดี​จาก​ใจจริง​กับ​ซ่งฝูเซิง

เขา​คิดในใจ​ จวน​กั๋วกง​ถึงขั้น​อวยพร​ให้​เด็ก​บ้าน​เจ้าสอบ​ได้​บัณฑิต​แล้ว​ วันหน้า​ใคร​จะกล้า​ไม่ให้ได้​บัณฑิต​ล่ะ​

ต้อง​ทราบ​ก่อน​ว่า​นาย​ท่าน​กั๋วกง​ไม่ได้​เป็น​แค่​กั๋วกง​ แต่​เขา​เป็น​ถึงหัวหน้า​สภาขุนนาง​ ขุนนาง​ทั้งหมด​อยู่​ใน​ความดูแล​ของ​เขา​

น้อง​ซ่ง นี่​มัน​เป็นที่​แน่นอน​แล้ว​ว่า​วันข้างหน้า​ครอบครัว​เจ้ามีคน​คอย​สนับสนุน​แล้ว​

อย่าง​น้อย​ใน​สายตา​ของ​เจ้านาย​เฉิน​ก็​เป็น​แบบ​นั้น​ บางที​ใน​สายตา​ของ​ชาวบ้าน​ตัวเล็ก​ๆ ก็​มีกระบวนการ​คิด​เช่นนี้​ ขุนนาง​ใหญ่​บอ​กว่า​เจ้าใช้ได้​ก็​คือ​ใช้ได้​ ไม่ได้​ก็​ต้อง​ได้​

ซ่งฝูเซิงกำมือ​คารวะ​กลับ​อย่าง​กระอักกระอ่วน​

เขา​คิดในใจ​ เจ้านาย​เฉิน​ ท่าน​ช่วย​อยู่​กับ​ร่อง​กับ​รอย​หน่อย​ได้​หรือไม่​ เด็ก​เพิ่งจะ​ห้า​ขวบ​ ท่าน​ก็​เล่น​ตื่นเต้น​เสีย​ขนาด​นั้น​ ราวกับว่า​ตอนนี้​เด็ก​สอบ​ได้​จอหงวน​แล้ว​ แบบนี้​คน​ของ​จวน​กั๋วกง​จะคิด​อย่างไร​

ไม่คิด​อย่างไร​ ไม่ว่าง​

ซุ่นจื่อ​หันไป​ส่งสัญญาณให้​เสี่ยว​เฉวียน​จื่อ​เดิน​ขึ้นหน้า​ เปิด​กล่อง​ออก​แล้ว​อธิบาย​ว่า​นี่​คือ​ของ​ที่​เมื่อก่อน​คุณชาย​ของ​เขา​พก​ติดตัว​ บัดนี้​ได้​มอบให้​หมี่​โซ่ว​แล้ว​

“อึ๊ก​” ไม่ได้​ตั้งใจ​สะอึก​ แต่​เป็น​เพราะ​เจ้านาย​เฉิน​ตกใจ​มากเกินไป​

หลังจาก​เห็น​ของ​สิ่งนี้​ เขา​ก็​พบ​ว่า​สิ่งที่​เขา​คิด​ก่อนหน้านี้​มัน​ง่าย​เกินไป​

ต้อง​ทราบ​ก่อน​ว่า​บุคคล​อย่าง​คุณชาย​ลู่​ คุณชาย​แห่ง​จวน​กั๋วกง​ ของ​ติดตัว​ของ​เขา​ไม่ใช่ว่า​ต้อง​เก็บ​ไว้​ให้​ลูก​ของ​เขา​หรอก​หรือ​ แต่กลับ​เอา​ให้​ ยก​ให้​? ไม่ต้อง​สน​ว่า​เวลานี้​มีสถานะ​อะไร​มัน​ไม่สำคัญ​แล้ว​ เอาเป็นว่า​ได้​ยก​ให้​เด็ก​บ้าน​น้อง​ซ่งไป​แล้ว​

ทำได้​แค่​ฟัง เวลานี้​ซุ่นจื่อ​ยัง​ได้​บอก​ซ่งฝูเซิงต่อ​ ว่า​ของ​สิ่งนี้​อานุภาพ​รุนแรง​มาก​ ใส่ลูกดอก​ กดปุ่ม​ มีเสียง​ฟึ่บ​ ก็​ทำ​คน​ล้มพับ​ได้​

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติทั้งครอบครัว