ทัณฑ์นางโลม นิยาย บท 15

“ซี๊ด” มือเล็กเกี่ยวเอวหนา เธอค่อยๆปลดเข็มขัดหนัง ตะขอกางเกงแล้วรูดซิปลงอย่างโหยหา เนื้อนุ่มที่อยู่ภายในกระตุกตอบ มือเรียวกล้าๆกลัวที่จะแตะต้องมัน จนชายหนุ่มโน้มกลางตัวให้เชยชิดเรียวมือเธอเอง เพียงสัมผัสเบาความนุ่มนิ่มที่เคยเห็นก็หายไป ท่อนเนื้อสู้มือคนสาวความแข็งแกร่งดุจชายชูท้าทายให้คนกระสันหยอกล้อ

“อย่ากลัวมันสิ...เห็นไหมมันชอบคุณจะตาย”

“อีตาบ้า”

“บ้าทุกครั้งที่เจอคุณ” ธัญญ์กระซิบตอบเบาๆ ก่อนจะเม้มงับติ่งหูบางนุ่ม

“คุณธัญญ์ ฉันไม่ไหวแล้วนะ” เขายิ้มมุมปากอย่างพึงพอ นิ้วยาวลูบสัมผัสกลีบกุหลาบบางที่ชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำที่เกสรสวรรค์หลั่งออกมา ใบหน้าคมเลื่อนจูบสัมผัสหน้าท้อง ก่อนจะพรมความอุ่นที่นุ่มนวลจนร่างสาวแอ่นเกร็ง

“อ๊า...ซี้ด” คูหาสวรรค์เต้นตุบๆ ร่างกายสาวเหมือนกำลังจะล่องลอย ม่านกลีบบัวที่อ่อนนุ่มถูกเปิดด้วยความเสน่หา เกสรสีสวยละเมียดเรียงเป็นระเบียบ เย้ายวนให้คนฮึกเหิมสัมผัส ความร้อนวาบครอบครองใจกลางกายสาว จนสะโพกกลมบิดไปมา ความบอบบางช่างรัญจนใจ ยิ่งเสียงกระเซ้าฟังแล้วราวกับเสียงเพลงมาร์ชเชียร์ให้เขารีบลงสนาม ขาเรียวแยกออกเปิดทางสะโพกสวยส่ายรับความร้อนแรง

“อ๊า ซี๊ด” ความชุ่มฉ่ำดุจไอหมอกยามเช้าบอกให้รู้ว่าหญิงสาวพร้อมที่จะให้เขาครอบครอง แต่ก็ต้องชะงักเพราะคนหนุ่มกลั่นแกล้ง เขาเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าที่ต้องการเขามาก ชายหนุ่มก้มลงกระซิบข้างหูบาง

“คุณต้องการผมมากไหม” ใจสาวอยากจะผลักเขาออกไปให้ห่าง แต่ร่างกายมันกลับเว้าวอนให้เขาปลดปล่อยความหนักหน่วงในกาย สายตาสวยมองอย่างโหยหา นิ้วเรียวเกี่ยวปัดปอยผมถ่วงเวลาราวกับอยากจะให้อ้อนวอนเขา จมูกโด่งคลอเคลียแก้มแดงที่ร้อนผ่าว เขายิ้มอย่างมีชัย มือเรียวโน้มลำคอหนาเข้ามาประกบจูบดื่มด่ำแลกลิ้นสัมผัสที่ซ่านสยิว

“คุณกำลังแกล้งฉันใช่ไหม”

“คุณก็เหมือนกัน สายตาแบบนั้นไม่รู้เหรอมันทำให้ผมแทบบ้า” พิยะตาส่งยิ้มหวานแล้วประกบจูบเขาอีกครั้ง มือเรียวลูบไล้แผ่นหลังผ่านเสื้อที่สวมใส่ แผงอกหนาด้วยมัดกล้ามแนบชิดอกอวบทาบทับบนร่างเธอ

“ผมต้องลงโทษคุณ...ที่ทำให้ใจผมสั่นระรัวทุกทีที่เห็นหน้าคุณ” ชายหนุ่มดึงกางเกงตัวเรียบลงแค่พอให้หนุ่มเต็มวัยได้ออกมาหายใจ ความเป็นชายที่โดดเด่นแข็งกร้าวจดจ่ออยู่หน้าทางสายหลักเขาค่อยๆ ดันตัวเองให้ชิดเนื้อนิ่ม ความอ่อนนุ่มตอดรัดจนท่อนเนื้อเต้นตุบๆ ตอบโต้ ชายหนุ่มเริ่มขับเคลื่อนดันตัวเองเข้าออกช้าๆให้คนสาวได้รู้จังหวะของความเสียวซ่าน กล้ามเนื้อเชิงกรานของคนสาวบีบแน่นราวกับไม่อยากให้เขาพ้นออกจากตัวเธอ ชายหนุ่มคล้องแขนหนากับเรียวขายึดไว้เพื่อใช้ส่งแรงต่อต้านความซาบซ่าของตนเอง

“อ๊า...ซี้ด” เสียงครางที่สุขสันต์เรียกร้องให้เขาออกแรงเพิ่มขึ้นอีก ลมหายใจอุ่นๆลอยวนอยู่เหนืออกสวย ก่อนที่เธอจะต้องลูบเส้นผมสีดำขลับนั่น

“อืม พิตต้า คุณอย่าทำแบบนี้อีกนะ” หญิงสาวไม่อยากจะตอบเขา เธอกำลังสนุกที่ได้เห็นเขาโมโหบ้าคลั่งทุกครั้งที่เธอยวนยั่ว

“อืม...อ๊า” คนสาวหลับตาพริ้มรอรับความสุข ร่างกายที่กระสันโหยหาตอดรัดจนคนหนุ่มเผลอสูดปากอยู่หลายครั้ง

“ซี้ด อ๊า น่ารักที่สุด” เขาพูดในขณะที่ขบเม้มยอดอกอิ่มเล่นสนุกปาก ไม่นานเขาก็ต้องเร่งเคลื่อนเพื่อสัมผัสจุดเสน่หาที่รอคอย กล้ามเนื้อบั้นท้ายชายเกร็งแข็งด้วยมัดกล้าม เรียวขาสาวเกี่ยวรัดอยู่รอบเอว เสียงเนื้อสัมผัสเนื้อหนักแน่นและสะท้านพอๆ กับเสียงครางที่ทั้งคู่ปลดปล่อยออกมา ร่างหนากระตุกถี่ก่อนที่ร่างบางจะงอตัวหายใจติดขัดรั้งตัวเขาแนบชิดเธอ อ้อมกอดของหญิงสาวคลายลง ชายหนุ่มเลื่อนจูบเบาๆที่ปากสวย สายตาที่เธอมองเขามันช่างหวานเสียจริง เธอขยับตัวเล็กน้อยเมื่อรู้ว่าน้ำอุ่นๆ ไหลผ่านบั้นทาย แต่คนเจ้าเล่ห์ก็ยังไม่ยอมออกจากตัวเธอ เขาควบคุมท่อนหนาให้เต้นไปมาในร่างกายสาวจนเธอหน้าแดงกล่ำ

“คุณธัญญ์ อย่าแกล้งพิตต้านะคะ”

“ไม่ได้แกล้งซักหน่อย...ผมยังไม่หายคิดถึงคุณเลยนะ” หญิงสาวเอียงอายเบนหน้าหนี ความนึกสนุกของชายหนุ่มเริ่มขึ้นแล้วเขาเคลื่อนตัวเข้าออกอีกครั้งช้าๆ เสียงอวัยวะที่เปื้อนคราบน้ำสวรรค์ดังราวปลุกเร้าอารมณ์ของคนสาว

“พอแล้วค่ะ...เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า”

“ใครล่ะ” เขานึกน้อยใจที่เธอบ่ายเบี่ยงความโหยหาของเขา หญิงสาวไม่ตอบเธอเม้มปากอย่างสะกดกั้นอารมณ์ ยิ่งเห็นชายหนุ่มก็ต้องเลื่อนใบหน้าสัมผัสความอ่อนนุ่มของปทุมขาวอีกรอบชายหนุ่มบีบเคล้นเต็มมือ

“อืม” ไม่กี่อึดใจความเป็นชายก็กลับมาผงาดเต็มตัว ร่างสาวถูกช้อนขึ้น เธอผวากอดรอบคออย่างตกใจ ชายหนุ่มย้ายตัวไปนั่งที่โซฟาเล็กๆ โดยให้คนสาวนั่งค่อมเขา แผ่นหลังหนาเอนพิงพนักทำให้ร่างบางโน้มตามจนทรวงอกสัมผัสลิ้นอุ่นพอดี ท่านี้เธอต้องเห็นหน้าเขาทุกจังหวะ ยิ่งทำให้หญิงสาวเอียงอายแต่การที่ถูกกระตุ้นอย่างเร้าร้อนก็ผลักอารมณ์ของเธอ หญิงสาวแอ่นอกสวยให้เขาอย่างว่าง่าย สะโพกยกขึ้นนิดๆ แล้วทิ้งตัวให้สัมผัสกับหน้าขาของเขา มือหนาช่วยพยุงตัวเธอให้รู้จังหวะ ไม่นานเธอก็สามารถควบคุมมันได้เอง

“อืม อ๊า” ฝ่ายชายถึงกลับครางออกมาเมื่อคนสาวรู้งานก้มลงขบเม้มกล้ามอกเขา พร้อมออกแรงยักย้ายบิดสะโพกไปมา ความร้อนแรงกระตุ้นให้ชายหนุ่มแทบกั้นการปลดปล่อยไม่อยู่ ยิ่งเห็นสีหน้าที่โอดครวญ หญิงสาวก็เร่งแรงส่ายบั้นท้ายจนเขาเกร็งไปทั้งตัว แขนหนากอดร่างบางเอาไว้แน่น กลิ่นเหงื่อที่ซึมตามร่างกายหอมหวนเสียจนเขาไม่อยากปล่อยเธอไป

หลังความสุขชั่วคราวจบสิ้นหญิงสาวก็รีบออกจากบาร์ไปทันที เธอไม่กล้าหันกลับไปมองชายหนุ่มเพราะกลัวว่าจะยับยั้งใจและความรู้สึกไว้ไม่อยู่ ธัญญ์รู้สึกผิดหวังไม่น้อยที่เห็นเธอไม่ใยดีเขา ชายหนุ่มกลับนึกเข้าข้างความคิดเดิม ว่าผู้หญิงที่ยึดอาชีพบริการมักจะเป็นแบบนี้ทุกคน จบเกมส์ทุกอย่างก็จบ เสียงครวญครางเสียงความสุขเมื่อครู่หายไปหมดแล้ว เธอไม่ทิ้งอะไรไว้ให้เขาได้ชื่นใจเลย นอกจากความทรงจำที่เขาต้องรำลึกเองเมื่อคิดถึงเธอ ส่วนร่างบางเมื่อออกห่างจากเขาได้เธอก็ตรงไปหาดนุพรที่พึ่งเดียวของเธอ จิตใจสาวอ่อนยวบจนควบคุมไม่ได้ เธอตกหลุมที่ชายหนุ่มปากร้ายขุดเอาไว้อย่างจัง จิตสำนึกความโหยหาตอนนี้มีเพียงเขาคนเดียว แต่จะให้ทำอย่างไรในเมื่อเธอต้องรับหน้าที่อันหนักอึ้งนั่นคือการเป็นผู้หญิงของผู้มีพระคุณ

“ก๊อกๆ” ประตูหนาเปิดออกร่างบางก่อนโผกอดสาวประเภทสองทันที

“พิตต้า...เกิดอะไรขึ้น” ความช่ำชองของคนที่อยู่ในสังคมโลกีย์ แค่ดนุพรสัมผัสกลิ่นไอจากร่างกายหลานสาว หล่อนก็รับรู้ว่าก่อนมาหญิงสาวต้องผ่านกิจกรรมร้อนแรงมาก่อน พิยะตานั่งเหม่อลอยอยู่บนโซฟาริมหน้าต่าง โดยมีคนห่วงใยนั่งมองดูเธอ กว่าชั่วโมงแล้วที่หญิงสาวไม่ได้ปริปากพูดจา ทำเอาดนุพรอึดอัดไปด้วย

“พิตต้า ใครทำอะไรบอกอามาสิ หนูนั่งซึมแบบนี้อาไม่สบายใจเลยนะ” หญิงสาวปาดน้ำใสจนแห้งก่อนหันไปฝืนยิ้มให้คนกังวล

“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ”

“อาไม่ใช่เด็กสามขวบนะ...ที่จะดูไม่ออก”

“อะไรคะอา” หญิงสาวแสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง

“ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร...มันกล้าดียังไงถึงมาพรากพรหมจรรย์หลานอา”

“อาโด่ง” พิยะตาตกใจ เธอไม่กล้าจะพูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้น แต่ดนุพรกลับรู้ความเสียใจที่สะกดเอาไว้เลยล้นออกมา

“ฮือๆ อาโด่ง ทำยังไงดีคะ พิตต้าผิดเองที่ไม่รักดี”

“ใครจ๊ะบอกอามาเถอะ” หญิงสาวส่ายหน้าไม่กล้าบอก

“งั้นก็ตามใจ” มือยาวลูบศีรษะปลอบใจ หล่อนคิดไว้แล้วว่าซักวันหลานสาวคงต้องเจอแบบนี้ ชีวิตคนกลางคืนมันจะมีอะไรที่ดีไปกว่าการสูญเสีย

“ขอโทษค่ะอา พิตต้ายังไม่พร้อมที่จะบอกตอนนี้”