ทัณฑ์นางโลม นิยาย บท 50

“ถ้ายังไม่หายโกรธล่ะก็ พิตต้าคงจะต้องลงโทษคุณธัญญ์บ้างแล้วล่ะ โทษฐานที่ทำผิดกับพิตต้าตั้งหลายครั้ง” ชายหนุ่มถึงกับอ้าปากค้าง นี่เขาถูกเธอดัดหลังจนได้ หญิงสาวอมยิ้มพิใจที่เห็นใบหน้าคมเข้มยอมจำนนต่อเธอ

“ฮ่าๆ โดนเข้าแล้วไงเจ้าหลานชาย แบบนี้คงจะไม่มีใครช่วยแกได้แล้วนะเจ้าธัญญ์”

“โธ่ อา ทิ้งกันเลยนะครับ”

“คริคริ ช่วยไม่ได้ค่ะ โด่งก็ไม่รู้จะทำยังไง”

“โอ๊ย ผมโดนลุมอีกแล้วเหรอเนี่ย” ธัญญ์ถึงกับกุมขมับเมื่อภรรยาสาวเล่นงานเขาอย่างไม่คิดจะปราณี

หลังจากตั้งวงสนทนาเฮฮากันแล้ว พิยะตาขอกลับขึ้นไปพักผ่อนร่างกาย หญิงสาวดูอ่อนเพลียงานกว่าเดิม ไม่รู้ว่าเพราะงานที่ต้องทำหามรุ่งหามค่ำหรือเพราะเจ้าตัวน้อยในท้องพยศนัก หญิงสาวกังวลใจไม่น้อย การที่จะให้กำเนิดชีวิตใหม่มันทำให้เธอตื่นเต้นและหวาดกลัว ไม่ว่าเดิน ลุก นั่ง ทุกย่างก้าวเธอต้องระมัดระวังเป็นพิเศษ เพื่อความปลอดภัยของลูกน้อย อีกทั้งสามีตัวแสบก็เฝ้าประคบประหงมเธอราวกับเจ้าหญิงก็ไม่ปราน

“คนดีของผม คุณเป็นอะไรหรือเปล่า” เสียงนุ่มกระซิบข้างใบหู เขาจูบแก้มเนียนเบาๆ อย่างรักใคร่

“เปล่าค่ะ...อาโด่งกลับไปแล้วเหรอคะ”

“ออกไปหาอะไรทานนอกบ้านกับอาธีร์ครับ”

“คู่นี้รักกันดีนะคะ” ธัญญ์หมุนตัวคนสวยให้เผชิญหน้ากับเขา มือเชยคางเรียวขึ้นดวงตามองไล้ใบหน้าสวยสร่าง หญิงสาวเอียงอายที่เขาส่งสายตาหวานมองเธอ ลมหายใจที่ค่อยๆ เลื่อนเข้ามากระทบผิวหน้าทำให้เธอหายใจติดขัด เขาหอมแก้มเนียนแผ่วเบาและพรมจูบนุ่มนวลที่กลีบปากหวาน

“แล้วคู่ของเราล่ะ ไม่รักกันเหรอ”

“ใครรักคุณไม่ทราบคะ” พิยะตาเบี่ยงหนีเล็กน้อย

“โธ่คนดี ผมรักคุณจนแทบจะเป็นบ้าแล้วนะครับ...ใจคอจะไม่รับรักผมหรือไง”

“คนเจ้าชู้ปากดีอย่างคุณธัญญ์เนี่ยนะจะรักใครเป็น” ปลายหางตาตวัดค้อนน้อยใจกับเรื่องที่เขาเคยทำไม่ดีกับเธอ

“ผมรักคุณ ตั้งแต่แรกพบ ผมพยายามห้ามหัวใจตัวเองด้วยการคิดว่าคุณเป็นผู้หญิงไม่ดี แต่ผมก็ทำไม่ได้ พิตต้าจ้า ยกโทษให้สามีนะครับ นะครับ” เสียงแหบพร่ากลืนหายไปเมื่อปากหนาประกบปากบาง เขาขบเม้มเบาๆ ดูดดื่มความหอมหวานอย่างนุ่มนวล ดวงตากลมคลอเคลียใบหน้าคนหนุ่ม หญิงสาวไม่ขัดใจเขาเธอปล่อยให้เขาดูดความหอมหวานที่เธอปรุงรสเพื่อคนที่เธอรักเต็มที่ มือหนารวบสะโพกกลมช้อนขึ้นจนร่างกายหญิงสาวแนบชิดตัวเขา เอวบางจงใจปล่อยให้เนินอวบอิ่มสัมผัสเป้าตุงที่แข็งแกร่ง จมูกโด่งลู่ดอมดมซอกคอเรื่อยไปจนถึงเนินอก เขาชะงักราวกับแกล้งให้หญิงสาวอ้อนวอนให้เขารีบเผด็จศึกกับเธอ

“อย่าแกล้งสิคะ”

“จุ๊บ บอกรักผมก่อนสิ” หญิงสาวเบ้ปากอย่างน่าเอ็นดู แล้วเธอก็เป็นฝ่ายคล้องลำคอหนาประกบจูบเขาเสียเอง ชายหนุ่มตอบสนองพัลวันลิ้นอุ่นที่รัดรึงเรียวลิ้นหนาดึงดันดูดดื่มอย่างช่ำชอง มือเรียวหมายกลั่นแกล้งเขาบ้างเธอลูบไล้แก่นการชายที่ยังหลบอยู่ใต้กางเกงตัวเก่ง

“อืม...เล่นแบบนี้เหรอ”

“คริคริ...ทำไมล่ะ ไม่ชอบหรือไงคะ” คนตัวเล็กคลึงเคล้นกระตุ้นความแข็งแกร่งนั้นให้ผงาด หญิงสาวปลดกางเกงตัวยาวของเขาออกง่ายดาย มือหนาเกาะเกี่ยวดึงเสื้อตัวบางออกเช่นกัน นวลเนื้อที่เปลื่อยเปล่าผุดผ่องจนเขาอดที่จะเลียไล้ไม่ได้

“จุ๊บ...ตัวคุณหอมจังเลย”

“อืม” ร่างสวยแอ่นหลังเชิดหน้าอกอิ่มให้เขาสัมผัสโดยไม่ต้องร้องขอ ยอดปทุมสีหวานดุจทับทิมชูชันเป็นไตแข็ง ความเสียวซ่านแผ่กระจายทั่วทั้งเรือนร่างจนอณูขุมขนลุกเกลียว ปลายเท้าจิกพรมเขย่งรับความซาบซ่าน โดยที่เธอยังสนุกกับการปลุกเร้าเครื่องเพศของคนหนุ่ม

“อืม...คุณน่ารักที่สุดรู้ไหม”

“อ๊า” มือที่ประคองร่างกายหญิงสาวอ้อมใต้เรียวขา นิ้วแกร่งขยับหาที่เหมาะๆ แสนนุ่มนวล

ขาขาวยกขึ้นทาบขายาวเปิดทางให้นิ้วแข็งเข้าสัมผัสกลีบกุหลาบที่สวยงามของเธอ หญิงสาวหลับตาพริ้มเมื่อชายหนุ่มขบเม้มยอดอกทั้งสองข้างสลับกัน ขณะที่ท่อนล่างของชายหนุ่มผงาดเด่นอยู่แนบหน้าท้องสาว เขาเบียดมันกับเนื้อบางละเอียดกระตุ้นความสะท้าน

“ไม่ไหวแล้วค่ะ” เสียงเครือที่โหยหาเขาฟังแล้วช่างมีความสุขยิ่งนัก ชายหนุ่มโน้มร่างบางบนที่นอนเพียงครึ่งเดียว ก่อนที่เขาจะยกขาขาววางบนไหล่หนา

“อ๊า” เนื้ออุ่นๆ ที่แทรกเข้าสู่ร่างกายหญิงสาว เต้นตุบๆ เอวแข็งแกร่งแน่นไปด้วยมัดกล้ามกระทบเนื้อนิ่มเป็นจังหวะกระเส่าให้หญิงสาวต้องผวาหาที่ยึดเกาะ เขาออกแรงดันเร่งแรงขับเคลื่อนให้เธอหน่ำใจในความรักที่มีให้

“อ๊า อืม” มือเรียวจิกผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น เมื่อร่างกำยำเร่งไม่ยั้ง หญิงสาวหายใจหอบเหนื่อยปนเสียงเครือกระเส่าเร้าอารมณ์ ชายหนุ่มล้มตัวทาบร่างบางเพียงชั่วอึดใจ มือเขาก็ช้อนให้เธอครอบครองเขาอยู่ด้านบน เอวบางขยับหน้าขยับหลังโยกตัวตามที่เธอถนัด จนชายหนุ่มที่แทบจะขาดใจต้องบังคับให้จังหวะนั้นแน่นหนักขึ้น สะโพกกลมยกขึ้นลงเสียงดังไม่กี่นาที ชายหนุ่มเกร็งขาจนแข็งไปทั้งตัว หญิงสาวหอบหายใจพร้อมก้มล้มหายที่ยึดเหนี่ยว

“ฉันรักคุณ” ร่างบางกระตุกหนักพร้อมรอยยิ้มที่พิมพ์อยู่บนหน้าหวาน

“จุ๊บ ผมก็รักคุณ”

หญิงสาวปิดเปลือกตาด้วยความเหนื่อยล้า โดยมีชายหนุ่มนอนกอดก่ายอยู่ข้างกาย เขาเกี่ยวปอยผมออกจากใบหน้าสวย ก่อนจะพรมจูบหวานหยด ธัญญ์ยิ้มอยู่เนิ่นนานที่มองคนตัวเล็กหลับสนิท หัวใจที่โหยหาความรักบัดนี้มีเธอมาเติมจนมันเต็มเปี่ยมแล้ว ชายหนุ่มไม่ต้องการอะไรอีกนอกจากการใช้ชีวิตอยู่กับเธอเท่านั้น เขาฝันอยากมีครอบครองที่มีความสุข มีเขาและเธอพร้อมเจ้าตัวน้อยวิ่งเล่นรอบบ้าน ยิ่งมองภาพในมโนความคิดเขาก็ยิ้มจนแก้มแทบปริ

“ฝันดีนะครับคนดีของผม”

“ฝันดีค่ะ”

“ฝันดีนะครับลูกพ่อ” เขาเลื่อนจูบแผ่วเบาที่หน้าท้องสาว มือลูบไล้ราวกับกำลังรอสัมผัสตอบรับจากชีวิตน้อยๆ ในครรภ์ ทั้งสองยิ้มให้กันอย่างมีความสุข

อีกด้านคู่รักที่ร่วมเรียงเคียงป่าเดียวกันก็หวานไม่แพ้หลานชายหลานสาว ธีร์มีความสุขมากที่เขาและดนุพรสามารถไปไหนมาไหนกันได้อย่างเปิดเผย แต่หล่อนก็ยังวางตัวกล้าๆ กลัวๆ ที่จะเผชิญชะตากรรมทางสังคมกับเขา

“อุ๊ย ว๊าย” เสียงร้องตกใจของคนที่ถูกจู่ดังขึ้น หลังจากที่ชายหนุ่มแอบลอบมาด้านหลังโอบกอดร่างเพียว พร้อมขโมยหอมแก้มนุ่มไปหลายฟอด

“อืม หอมจังเลย ไม่รู้ว่าจะมีใครเคยสัมผัสแก้มนุ่มของคุณหรือเปล่านะ”

“คุณธีร์ จะเอาความจริงหรือให้โด่งประชดค่ะ” ธีร์นิ่วหน้าบึ้งทันที แขนแข็งรัดตัวหล่อนแน่นกว่าเดิมจนแทบขยับไม่ได้

“อย่ามาล้อผมเล่นนะครับ เพราะผมเอาจริง”

“ใครจะกล้าค่ะ...เดี๋ยวนี้โหดนะปากว่ามือถึงตลอดเลย ชิส์” ดนุพรเบ้ปากใส่ชายหนุ่มอย่างนึกหมั่นไส้

“ถ้าไม่โหดแล้วจะสยบแม่เสืออย่างคุณได้ยังไงล่ะ”

“อุ๊ย” ชายหนุ่มหอมแก้มสวยอีกฟอดใหญ่

“พอแล้วค่ะ” หล่อนยกมือผลักใบหน้าเขา เมื่อจมูกโด่งเป็นสันเลื่อนมาใกล้แก้มสวยอีกครั้ง

“อีกนิดน่านะ ไม่มีใครเห็นหรอก”

“ไม่ได้ค่ะ” ดนุพรย่นจมูกให้เขาอย่างเอ็นดู แขนยาวเกี่ยวกอดร่างสวยไม่ยอมปล่อย สายลมที่พัดเข้ากระทบใบหน้าสดชื่นราวกับอากาศที่ผ่านสายฝนมาแล้ว

“อืม คุณว่าลูกคนแรกของเราจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย” ดวงตากลมโตขึ้นด้วยความตกใจ นี่ชายหนุ่มหยอกหล่อนเล่นใช่ไหม หรือเขาลืมไปแล้วว่าหล่อนไม่มีมดลูกที่จะสืบสกุลให้เขา

“ห๊า คุณพูดอะไรของคุณค่ะ”

“อ้าวก็ลูกของเราไง”