The Novel’s Extra นิยาย บท 414
บทที่ 414 จุดจบของหอคอย (2)
“ใช่ ลาก่อน ฉันเองก็สนุกมากเลยละในช่วง 3 วันที่ผ่านมา”
เอลฟ์มองพวกเราด้วยสายตาที่อบอุ่นและเต็มไปด้วยน้ำตา
เพี้ยววววววว…
ไม่ช้าโรงน้ำชาก็เริ่มสั่นและเราก็ก้าวออกไปข้างนอก ผมก้าวไปสู่ทิวทัศน์อันน่าเศร้าของอาณาจักรปีศาจและเมื่อผมมองย้อนกลับไปโรงน้ำชาก็หายไปแล้ว
“พวกเรา พักผ่อนกันดีใช่มั้ย”
ผมพูดกับทุกคนที่ดูเหมือนไร้ความหวังเล็กน้อย แต่ตอนนี้ไม่มีเวลาที่จะรู้สึกเหงา
“เริ่มกันเลย ทุกคนเตรียมตัวให้พร้อม”
**
[วลาดิวอสต็อก, รัสเซีย – สำนักงานใหญ่ของ สังคมปีศาจ]
วันหนึ่งในที่มืดมิดการไปเยี่ยมสำนักงานใหญ่ของ สังคมปีศาจ เขาแนะนำตัวเองในฐานะผู้ส่งสารถึงแม้ว่าเขาจะเป็นปีศาจก็ตาม
“….”
คนที่ลุกขึ้นสู่จุดสูงสุดของสมาคมแห่งความชั่วร้ายหลังจากหอคอยแห่งความปรารถนา – คิมฮักเคียว – ทักทายสัตว์ประหลาด
รูปร่างของสัตว์ประหลาดนั้นคล้ายกับมนุษย์ยกเว้นร่างของเขาถูกปกคลุมไปด้วยขนและหัวของเขาคล้ายกับหมาป่า ฉลาก ‘มนุษย์หมาป่า’ จะพอดีกับสัตว์ประหลาดอย่างสมบูรณ์แบบ
“ …แกคือผู้ส่งสารใช่ไหม”
ใช่.
จากลำคอของสัตว์ประหลาดมีเสียงออกมาเป็นรอยโลหะแปลก ๆ คิมฮักเปียว ไม่อยากยินมันอีกเลย เขาถามด้วยหน้านิ่งๆ
“ฉันเข้าใจแล้ว. แล้วธุระของแกคือออะไร?”
มันเป็นหนึ่งใน ‘สัตว์ประหลาดรูปร่างมนุษย์’ ที่มีชื่อเสียงอย่างแน่นอน จริงๆแล้วมันค่อนข้างน่ารำคาญที่จะจัดการกับพวกมัน คิมฮักเปียวไม่สามารถไล่พวกมันออกไปได้เมื่อพิจารณาสถานการณ์ใน Pandemonium ‘คิดว่าอย่างน้อยเราควรฟังสิ่งที่พวกมันพูด’ เขาคิด
– ราชาของพวกเรา ออร์เดอร์ ต้องการความภักดีจากแก
“…?”
แต่คิมฮักเปรวยก็ตกใจทันทีกับคำพูดอวดดีของมัน
“อะไรนะ? ฉันได้ยินไม่ผิด ใช่มั้ย…? พูดอีกครั้งสิ ความภักดี?”
– ใช่ถูกต้องแล้ว
คิมฮักเปียวไม่พูดอะไร มนุษย์หมาป่าจ้องมองที่คิมฮักเปียวอย่างนิ่งเงียบ ความเงียบงันเต็มช่องว่างระหว่างคนทั้งสอง
…ผ่านไปซักพักเงียบ ๆ
ทันใดนั้นเสียงหัวเราะก็ออกมาจากปากของคิมฮักเปียว เสียงหัวเราะของเขาทำให้โลกสั่นสะเทือน
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า-!”
ผู้แทนของราชาใช้เสียงหัวเราะของเขาเป็นคำตอบในเชิงบวก มนุษย์หมาป่ายิ้มเบาๆ
– ราชาของพวกเราจะปกครองโลก แต่เขาก็ใจดีพอที่จะแบ่งปันบางส่วนให้กับปีศาจ …
“ แก ไอ้สวะ!”
คิมฮักเปโยก็ตะโกนจนเกิดการระเบิดขึ้นอีกครั้ง เสียงโห่ร้องที่เต็มไปด้วยพลังเวทย์เข้าไปในหูของมนุษย์หมาป่าและส่ายหัวกะโหลกของมันจากด้านใน
“เจ้าสัตว์ร้าย อย่าอยู่เลย?”
คิมฮักเปโยตะโกนและทุบหมัดของเขาลงไป
ตู้มมมมมมมมมมมม-!
เสียงคำรามดังกึกก้องเต็มอากาศ ในขณะเดียวกันพลังเวทมนต์ก็ลอยขึ้นไปในอากาศและกระจายออกไปในคลื่นกระแทกขนาดใหญ่
“แกคิดว่าแกกำลังพูดกับใคร -!”
คิมฮักเปโยตะโกนและจับมนุษย์หมาป่าที่กำลังสับสนอย่างชัดเจน
แกว๊ก …
เขาฉีกแขนของหมาป่าออกก่อนที่หมาป่าจะพูดอะไรสักอย่าง เขาคว้าหัวของหมาป่าและกระแทกลงกับพื้น
“แก ไอ้สวะ แกคิดว่าฉันเป็นใคร อะไรนะราชา ราชา งั้นเหรอ-?!”
คิมฮักเปียวกระทืบหัวชองมนุษย์หมาป่าซ้ำแล้วซ้ำอีกเพื่อปลดปล่อยความโกรธออกมา
ตู้ม— ตู้ม— ตู้ม—!
เสียงของการกระทืบดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ไม่ช้ามนุษย์หมาป่าก็ทรุดลงไปกองกับพื้นและแทบไม่เหลือแรงหายใจ
“แฮก ….แฮก “
คิมฮักเปียวถอนหายใจและก้มตัวคุกเข่าลฝข้างหนึ่ง จากนั้นเขาก็จับหัวมนุษย์หมาป่าและดึงขึ้นมาเพื่อสบตากับเขา
“ฟัง ฉันนะ เจ้าหมาป่า”
ดวงตาของคิมฮักเปียวนั้นจ้องมองอย่างเดือดดาน ดวงตาสีแดงของเขาซึ่งเป็นลักษณะของปีศาจจ้องมองเข้าไปในดวงตาสีเหลืองสดใสของมนุษย์หมาป่า
“ฉันไม่รู้และไม่สนใจที่จะรู้ว่าราชาของแกเป็นใคร แต่….”
คิมฮักเปียว อ้าปากกว้าง มีหมอกหนาของพลังปีศาจไหลออกมาจากปากของเขาและกลืนร่างของเขาไปทั้งหมด คิมฮักเปียวเปียกชุ่มไปด้วยพลังปีศาจเปลี่ยนเป็น
‘สิ่งที่ไม่ใช่มนุษย์’ เป็นสัตว์ร้ายที่น่ากลัวยิ่งกว่าสัตว์ประหลาดและเป็นอันตรายมากกว่ามนุษย์ มันเป็นความมุ่งมั่นที่สมบูรณ์แบบ
– ไปบอกมันว่าฉันจะฆ่ามันทันทีที่ฉันเจอมัน
เสียงของปีศาจเดือดดานด้วยความโกรธแค้น
**
[ชั้น 28 – กำแพงปราสาทปีศาจราชา]
หลังจากเดินทาง 3 วันในที่สดุพวกเราก็มาถึงปราสาทของราชาปีศาจ ปราสาทที่ล้อมรอบด้วยกำแพงขนาดใหญ่ให้ความรู้สึกหดหู่เศร้าโศกและกลิ่นอายของความแข็งแกร่ง
“ก่อนอื่นฉันคิดว่ามันจะเป็นการดีที่สุดที่จะเดินทางใต้ดินเข้าไปในปราสาท”
พวกเราซ่อนตัวอยู่หลังพุ่มไม้ใกล้ๆและเริ่มประชุมกลยุทธ์ของเรา แน่นอนหัวหน้าของการประชุมคือผม ผมเป็นคนเดียวที่รู้เกี่ยวกับโครงสร้างและจุดบอดของปราสาท
“พวกเราจะเข้าไปตัวปราสาทจากใต้ดินได้ยัไง”
งับ งับ ไอลีน ถามขณะที่เธอส่งเสียงเคี้ยวช็อคโกแลต
“ กำแพงด้านตะวันออกและกำแพงด้านเหนือมีรอยแตกที่นำไปสู่ข้างในได้”
“…งับ แล้วนายรู้ได้ยังไงช?”
“สายตาของฉันดีมากๆ คุณรู้เกี่ยวกับมุมมองดาวเทียมใช่มั้ย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The Novel’s Extra