The Novel’s Extra นิยาย บท 414

สรุปบท ตอนที่ 414: The Novel’s Extra

ตอน ตอนที่ 414 จาก The Novel’s Extra – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

ตอนที่ 414 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายAction The Novel’s Extra ที่เขียนโดย Internet เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

The Novel’s Extra – ตอนที่ 414
บทที่ 414 จุดจบของหอคอย (2)

“ใช่ ลาก่อน ฉันเองก็สนุกมากเลยละในช่วง 3 วันที่ผ่านมา”

เอลฟ์มองพวกเราด้วยสายตาที่อบอุ่นและเต็มไปด้วยน้ำตา

เพี้ยววววววว…

ไม่ช้าโรงน้ำชาก็เริ่มสั่นและเราก็ก้าวออกไปข้างนอก ผมก้าวไปสู่ทิวทัศน์อันน่าเศร้าของอาณาจักรปีศาจและเมื่อผมมองย้อนกลับไปโรงน้ำชาก็หายไปแล้ว

“พวกเรา พักผ่อนกันดีใช่มั้ย”

ผมพูดกับทุกคนที่ดูเหมือนไร้ความหวังเล็กน้อย แต่ตอนนี้ไม่มีเวลาที่จะรู้สึกเหงา

“เริ่มกันเลย ทุกคนเตรียมตัวให้พร้อม”

**

[วลาดิวอสต็อก, รัสเซีย – สำนักงานใหญ่ของ สังคมปีศาจ]

วันหนึ่งในที่มืดมิดการไปเยี่ยมสำนักงานใหญ่ของ สังคมปีศาจ เขาแนะนำตัวเองในฐานะผู้ส่งสารถึงแม้ว่าเขาจะเป็นปีศาจก็ตาม

“….”

คนที่ลุกขึ้นสู่จุดสูงสุดของสมาคมแห่งความชั่วร้ายหลังจากหอคอยแห่งความปรารถนา – คิมฮักเคียว – ทักทายสัตว์ประหลาด

รูปร่างของสัตว์ประหลาดนั้นคล้ายกับมนุษย์ยกเว้นร่างของเขาถูกปกคลุมไปด้วยขนและหัวของเขาคล้ายกับหมาป่า ฉลาก ‘มนุษย์หมาป่า’ จะพอดีกับสัตว์ประหลาดอย่างสมบูรณ์แบบ

“ …แกคือผู้ส่งสารใช่ไหม”

ใช่.

จากลำคอของสัตว์ประหลาดมีเสียงออกมาเป็นรอยโลหะแปลก ๆ คิมฮักเปียว ไม่อยากยินมันอีกเลย เขาถามด้วยหน้านิ่งๆ

“ฉันเข้าใจแล้ว. แล้วธุระของแกคือออะไร?”

มันเป็นหนึ่งใน ‘สัตว์ประหลาดรูปร่างมนุษย์’ ที่มีชื่อเสียงอย่างแน่นอน จริงๆแล้วมันค่อนข้างน่ารำคาญที่จะจัดการกับพวกมัน คิมฮักเปียวไม่สามารถไล่พวกมันออกไปได้เมื่อพิจารณาสถานการณ์ใน Pandemonium ‘คิดว่าอย่างน้อยเราควรฟังสิ่งที่พวกมันพูด’ เขาคิด

– ราชาของพวกเรา ออร์เดอร์ ต้องการความภักดีจากแก

“…?”

แต่คิมฮักเปรวยก็ตกใจทันทีกับคำพูดอวดดีของมัน

“อะไรนะ? ฉันได้ยินไม่ผิด ใช่มั้ย…? พูดอีกครั้งสิ ความภักดี?”

– ใช่ถูกต้องแล้ว

คิมฮักเปียวไม่พูดอะไร มนุษย์หมาป่าจ้องมองที่คิมฮักเปียวอย่างนิ่งเงียบ ความเงียบงันเต็มช่องว่างระหว่างคนทั้งสอง

…ผ่านไปซักพักเงียบ ๆ

ทันใดนั้นเสียงหัวเราะก็ออกมาจากปากของคิมฮักเปียว เสียงหัวเราะของเขาทำให้โลกสั่นสะเทือน

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า-!”

ผู้แทนของราชาใช้เสียงหัวเราะของเขาเป็นคำตอบในเชิงบวก มนุษย์หมาป่ายิ้มเบาๆ

– ราชาของพวกเราจะปกครองโลก แต่เขาก็ใจดีพอที่จะแบ่งปันบางส่วนให้กับปีศาจ …

“ แก ไอ้สวะ!”

คิมฮักเปโยก็ตะโกนจนเกิดการระเบิดขึ้นอีกครั้ง เสียงโห่ร้องที่เต็มไปด้วยพลังเวทย์เข้าไปในหูของมนุษย์หมาป่าและส่ายหัวกะโหลกของมันจากด้านใน

“เจ้าสัตว์ร้าย อย่าอยู่เลย?”

คิมฮักเปโยตะโกนและทุบหมัดของเขาลงไป

ตู้มมมมมมมมมมมม-!

เสียงคำรามดังกึกก้องเต็มอากาศ ในขณะเดียวกันพลังเวทมนต์ก็ลอยขึ้นไปในอากาศและกระจายออกไปในคลื่นกระแทกขนาดใหญ่

“แกคิดว่าแกกำลังพูดกับใคร -!”

คิมฮักเปโยตะโกนและจับมนุษย์หมาป่าที่กำลังสับสนอย่างชัดเจน

แกว๊ก …

เขาฉีกแขนของหมาป่าออกก่อนที่หมาป่าจะพูดอะไรสักอย่าง เขาคว้าหัวของหมาป่าและกระแทกลงกับพื้น

“แก ไอ้สวะ แกคิดว่าฉันเป็นใคร อะไรนะราชา ราชา งั้นเหรอ-?!”

คิมฮักเปียวกระทืบหัวชองมนุษย์หมาป่าซ้ำแล้วซ้ำอีกเพื่อปลดปล่อยความโกรธออกมา

ตู้ม— ตู้ม— ตู้ม—!

เสียงของการกระทืบดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ไม่ช้ามนุษย์หมาป่าก็ทรุดลงไปกองกับพื้นและแทบไม่เหลือแรงหายใจ

“แฮก ….แฮก “

คิมฮักเปียวถอนหายใจและก้มตัวคุกเข่าลฝข้างหนึ่ง จากนั้นเขาก็จับหัวมนุษย์หมาป่าและดึงขึ้นมาเพื่อสบตากับเขา

“ฟัง ฉันนะ เจ้าหมาป่า”

ดวงตาของคิมฮักเปียวนั้นจ้องมองอย่างเดือดดาน ดวงตาสีแดงของเขาซึ่งเป็นลักษณะของปีศาจจ้องมองเข้าไปในดวงตาสีเหลืองสดใสของมนุษย์หมาป่า

“ฉันไม่รู้และไม่สนใจที่จะรู้ว่าราชาของแกเป็นใคร แต่….”

คิมฮักเปียว อ้าปากกว้าง มีหมอกหนาของพลังปีศาจไหลออกมาจากปากของเขาและกลืนร่างของเขาไปทั้งหมด คิมฮักเปียวเปียกชุ่มไปด้วยพลังปีศาจเปลี่ยนเป็น

‘สิ่งที่ไม่ใช่มนุษย์’ เป็นสัตว์ร้ายที่น่ากลัวยิ่งกว่าสัตว์ประหลาดและเป็นอันตรายมากกว่ามนุษย์ มันเป็นความมุ่งมั่นที่สมบูรณ์แบบ

– ไปบอกมันว่าฉันจะฆ่ามันทันทีที่ฉันเจอมัน

เสียงของปีศาจเดือดดานด้วยความโกรธแค้น

**

[ชั้น 28 – กำแพงปราสาทปีศาจราชา]

หลังจากเดินทาง 3 วันในที่สดุพวกเราก็มาถึงปราสาทของราชาปีศาจ ปราสาทที่ล้อมรอบด้วยกำแพงขนาดใหญ่ให้ความรู้สึกหดหู่เศร้าโศกและกลิ่นอายของความแข็งแกร่ง

“ก่อนอื่นฉันคิดว่ามันจะเป็นการดีที่สุดที่จะเดินทางใต้ดินเข้าไปในปราสาท”

พวกเราซ่อนตัวอยู่หลังพุ่มไม้ใกล้ๆและเริ่มประชุมกลยุทธ์ของเรา แน่นอนหัวหน้าของการประชุมคือผม ผมเป็นคนเดียวที่รู้เกี่ยวกับโครงสร้างและจุดบอดของปราสาท

“พวกเราจะเข้าไปตัวปราสาทจากใต้ดินได้ยัไง”

งับ งับ ไอลีน ถามขณะที่เธอส่งเสียงเคี้ยวช็อคโกแลต

“ กำแพงด้านตะวันออกและกำแพงด้านเหนือมีรอยแตกที่นำไปสู่ข้างในได้”

“…งับ แล้วนายรู้ได้ยังไงช?”

“สายตาของฉันดีมากๆ คุณรู้เกี่ยวกับมุมมองดาวเทียมใช่มั้ย”

“พวกเราสร้างทีมเสร็จแล้ว ดังนั้น คิมฮาจิน? บอกแผนให้เราฟัง”

“แน่นอน แผนก็ตามนี้: มีรอยแตกลับ 2 ทาง ทางตะวันออกและทางเหนือ พวกเราจะใช้ช่องเหล่านี้เพื่อ….”

**

หลังจากการบรรยายสรุปไอลีนและผมเข้าไปในปราสาทผ่านช่องทางทิศเหนือ ไม่มีการพูดคุยกันระหว่างพวกเรา แม้แต่เสียงฝีเท้าก็สามารถทำให้เกิดอันตรายได้

แต่ยิ่งพวกเราก้าวต่อไปในปราสาทมากเท่าไหร่พลังปีศาจก็ยิ่งหนาแน่นมากขึ้นเท่านั้น ทันใดนั้นผมก็ได้ยินเสียงคร่ำครวญเล็ก ๆ จาก ไอลีน

“…ไอลีน, มีอะไรผิดปกติหรือเปล่า?”

“อามันเป็นแค่…บาดแผลจากก่อนหน้านี้ รอแป๊บมันจะดีขึ้นเอง”

ไอลีน สร้างหน้ากากโดยใช้ วาจาสิทธิ์ แล้วสวมมัน

“ฉันพร้อมแล้ว ไปกันเถอะ.”

เป็นการแก้ปัญหาเป็นเพียงชั่วคราว แต่เราไม่มีทางเลือกอื่น พวกเราเดินหน้าต่อไป

ปราสาทมืดมิดและพวกเรามองไม่เห็นอะไรเลย แต่พวกเราทั้งคู่ต่างก็รู้ว่าทันทีที่พวกเราเจออะไรนั้นคือศัตรูจะปรากฏตัวทันที

ซ่าาาาา …

และเวลานั้นก็มาถึงอย่างรวดเร็ว พวกเราได้ยินเสียงประกายไฟ เลยเงยหน้าขึ้นมอง

โคมระย้าขนาดใหญ่ห้อยลงมาจากเพดานของปราสาท เหนือแสงนั้นแสงบางๆปรากฏขึ้นเหมือนหมอก

“ …มันเป็นศัตรูใช่มั้ย”

“…ใช่. หัวหน้าระดับกลางเลยละ”

ไอลีน มองไม่เห็นในความมืดที่ทำให้ไม่เห็น แต่ผมทำได้ ด้านบนของโคมระย้าเป็นหัวหน้าปีศาจระดับกลางของปราสาทปีศาจยืนอยู่

– ข้ามีความสุขที่ได้พบพวกเจ้า….

เสียงเพรียวบางของมันทำให้พวกเรารู้สึกเหมือนว่าถูกงูเลีย จนถึงตอนนี้เนื้อเรื่อง

ค่อนข้างโบราณ ‘พรรคพวกแบ่งออกเป็น 2 กลุ่มและในขณะที่สหายกำลังต่อสู้กับหัวหน้าปีศาจระดับกลาง ก็ต้องผ่านไปเจอหัวหน้าใหญ่’

‘แต่นั่นมันก็คือเรื่องจริง….’

ผมเหลือบไปที่ ไอลีน ที่ถัดจากผม ไอลีนดูเศร้าสร้อย สีหน้าของเธอดูไม่สู้ดีนัก

– ชื่อของข้าคือ ไกเอน นักเชิดหุ่นที่รอให้พวกเจ้ามาถึง….

เสียงร้องแนะนำตัวเอง

ตู้ม, ตู้ม

ทันใดนั้นเสียงฝีเท้าดัง ๆ ดังขึ้นในหูของผม แต่นี่ไม่ใช่การรับรู้ของผมเอง มันเป็นความ

รู้สึกที่สปาร์ตันแบ่งปันกับผม ผมยิ้มเบาๆ ตอนนี้ไม่มีอะไรต้องกังวล

‘…เฮ้ นายแน่ใจเหรอว่านี่เป็นทางที่ถูกต้องแล้ว?’

นักรบที่แข็งแกร่งที่สุดใน โกคูรยอ ทหารเทพที่กวาดล้างประเทศด้วยดาบเพียงเล่มเดียว

สปาร์ตันพาชายที่ชื่อ ชอคจุนกยอง ผู้ทิ้งความประทับใจตลอดกาลไว้ในประวัติศาสตร์ของคาบสมุทรเกาหลีกำลังใกล้เข้ามาแล้ว

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The Novel’s Extra