The Novel’s Extra นิยาย บท 549
บทที่ 549 ความจริงเหมือนมีความจริง (5)
พวกเราซ่อนตนเองอย่างดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ รถซีดานล้อมรอบไปด้วยความมืดมิดของยามค่ำคืน ในไม่ช้าประตูด้านหลังก็เปิดออกมาชายและหญิงก็ลงจากรถ บอสค่อยๆเดินไปหาพวกเขาอย่างประหม่า
หลังจากนั้นผมก็ได้รับข้อความของยูจินฮยอก
== [ข้อความของยูจินฮยอก] ==
[ชายและหญิงคู่นี้เป็นพ่อแม่ของเด็กผู้หญิงผู้หญิงคนนี้]
===
ผู้ชายคนนี้เป็นคนแรกที่เห็นบอส เขาหยุดอยู่ตรงหน้าหญิงสาวและขมวดคิ้ว
– …ฉันบอกแกแล้วว่าอย่าออกมาข้างนอก
ผมรู้อยู่แล้วในเรื่องนี้เพราะมันอยู่ในเนื้อเรื่องของผม
– ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่?
แม้จะเจอท่าทางเย็นชาจากพ่อของเธอ แต่บอสก็ยังยิ้มเล็กๆเธอดูเหมือนจะมีความสุขที่ได้เห็นเขา
– …คือ สิ่งนี้
บอสหยิบของบางอย่างออกมาจากกระเป๋าของเธอ มันเป็นสร้อยข้อมือที่ทำจากดอกไม้และเงา เธออาจทำเอง อย่างไรก็ตามพ่อของเธอก็กำกำปั้นของเขาและ…
เพี๊ยบ!
…ตบ สร้อยข้อมือ
– …ฉันไม่ต้องการของที่เกิดขึ้นจากพลังคำสาปของแก
“ไอ้ สารเลวมัน-”
ผมจับข้อมือของ ชอคจุนกยอง และพยายามทำให้เขาใจเย็น
“ชู่ว มันเป็นแค่ของเสมือนจริงไม่ใช่ความจริง”
ในขณะนั้นแม่ของเธอก็ออกมาข้างหน้า เธอมองบอสด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรังเกียจและเดาะลิ้นของเธอ
– แกมันเป็นเด็กต้องสาป ฉันยังไม่ได้บอกให้แกออกมาแถมนี้ทำอะไรไปจับดอกไม้แบบนี้เดียวมันก็พัง! แกรู้สึกไม่ดีต่อดอกไม้งั้นหรือ?
ความโหดร้ายของพวกเขาทำให้ผมสงสัยว่าพวกเขาเป็นพ่อแม่ของเธอจริงๆหรือเปล่า ทั้งคู่เหยียบย่ำบนสร้อยข้อมือของบอสและมุ่งหน้าไปยังโรงเรือน บอสจ้องมองที่ด้านหลังขณะที่พวกเขาจากไป แต่บอสไม่ได้ร้องไห้จริงๆแล้วใบหน้าของเธอไม่เปลี่ยนแปลงเธอหยิบสร้อยข้อมือของเธอขึ้นมาจากพื้นดินและบ่นกับท้องว่างๆของเธอแล้วเริ่มเดินไปที่
โรงเรือน
“…หืมมม”
“ไอ้พวกนั้น ฉันจะฉีกท้องพวกมันแล้วเอาไส้พวกมันมาใช้กระโดดเชือกต่อหน้าพวกมัน”
“ใจเย็นได้แล้ว”
ผมยกมือปิดปากของ ชอคจุนกยอง และลุกขึ้น แน่นอนผมรู้สึกไม่ดี แต่นี่เป็นเพียงความจริงเสมือน ผมรู้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นและแล้วตอนนั้นผมก็ได้รับข้อความอีกฉบับ
== [ข้อความของ ยูจินฮยอก] ==
[ค้นหาว่าพ่อแม่ของเธอว่ามาจากไหน คุณจะพบ ยียอนจุน ที่นั่น]
===
ข้อความเหล่านี้ที่ยูจินฮยอกทิ้งไว้มีประโยชน์มากจริงๆ
ซ่าาา
“…?”
และแล้ว
ซ่าาา
ผมรู้สึกว่ามีอะไรอยู่หลังพุ่มไม้ข้ามทุ่ง ไม่มันไม่ใช่แค่การปรากฏตัว
[ผู้ใช้]
ผมเห็นเครื่องหมาย – ‘ผู้ใช้’
“…ผู้ใช้?”
‘นั่นคืออะไร?’
ดวงตาผมเบิกกว้างตาและเปิดใช้งานพรสวรรค์
[การสังเกตการณ์และการอ่าน]
[ผู้ใช้ – รหัส GreasyPaper] [เวลาเล่น 7236 ชั่วโมง]
“ทำไมถึงมีผู้ใช้ที่นี่…?”
ทันใดนั้นการรับรู้ทำให้ผมรู้สึกราวกับว่าถูกค้อนกระแทกอยู่ในหัว
ความคิดที่ปรากฏเข้ามาในความคิดของผมทำให้ผมขนลุก
“อืม ผมเห็น 2-3 คนตรงนั้น พวกเขาไม่ใช่ศัตรู”
แม้แต่เสียงของ ชอคจุนกยอง ก็ยังห่างไกล ผมเริ่มคิดเช่นเดียวกับ
ร้านแคปซูลที่ [แคปซูลเดอมาร์ส] ใช้เครือข่ายสาธารณะที่ใช้ร่วมกัน และในเวลานั้นมีลูกค้าที่ร้านกาแฟมากกว่า 1,000 คนบางทีเมื่อผมเชื่อมต่อแฟลชไดรฟ์กับแคปซูลทุกคนที่ร้านกาแฟ …
“เอ่อ รอเราคิดว่าพวกเรามีปัญหาใหญ่”
ผมเกาที่หลังคอ นอกเหนือจากเครื่องหมาย ‘ผู้ใช้’ ข้อมูลเกี่ยวกับ
‘เวลาเล่น 7236 ชั่วโมง’…ถ้าประโยคนั้นเป็นจริงนั่นหมายความว่ามีปัญหากับแกนเวลา
“เอ่อ…..ฉันว่า”
ผมเพิ่งรู้ตัวว่าเรื่องที่เกิดขึ้นมาใหญ่ขนาดไหน ผมตื่นขึ้นมาและขยี้ผม
“…ชอคจุนกยอง?”
“ว่า.”
“นายเห็นคนพวกนั้นไหม”
“นายอยากให้ฉันจับพวกเขาเหรอ?”
ชอคจุนกยอง ยิ้มแล้วก็ส่ายหัว
“ไม่ จับไม่ได้ไปหาพวกเขาอย่างสุภาพ”
ชอคจุนกยอง วิ่งไปทั่วทุ่งเหมือนสัตว์ร้ายก่อนที่ผมจะพูดจบ
*************************************************************************
[โรงแรมในเขตซูวอน A]
เช้าตรู่ท้องฟ้าที่ส่องแสงสีฟ้าสลัวไม่ช้าดวงอาทิตย์ก็จะขึ้น แต่บรรยากาศภายในโรงแรมยังคงเงียบงัน
“ฉันต้องไป…ฉันต้องไป….”
“เฮ้ออออออออออ….”
ยูยอนฮา กำลังเกาที่ผนังด้วยความเจ็บปวดขณะที่ คิมซูโฮ และ
ยุนซึงอา ถอนหายใจด้วยความคิดแบบเดิมรอบที่ 3 ซึ่งจะเป็นบ่อยๆในช่วง 3 วันที่ผ่านมาและชินจงฮักกำลังปลอบใจ แชนายอน
“…”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The Novel’s Extra