The Novel’s Extra นิยาย บท 671

บทที่ 671. เรื่องราวที่ไม่ควรมีอยู่จริง (12)

ผมเปิดประตูออกไป ภายใต้ท้องฟ้าที่มืดมิด ชายห้าคนสวมสูทยืนอยู่ตรงนั้น ผมตื่นตัวทันที แต่เมื่อผมเห็นหน้าคน ๆ ความงุนงงก็เข้ามาแทนที่

เขาเป็นคนคุ้นเคยกับผม
เขาไม่รู้จักผม แต่ผมรู้จักเขา

“สวัสดี”

“….”

ในขณะที่ผมยืนอยู่ในความงุนงง เขาก็โค้งคำนับด้วยความเคารพ

“ผมชื่อจินเซชาน เรามาจากบริษัทเภสัชกรรม คุณคือเภสัชกรบนหน้าผาแห่งจุดจบใช่ไหมครับ?”

**

[15 เมษายน – คฤหาสน์ของตระกูลยู]

“ฮึบบบ….”

ยูยอนฮาสูดหายใจลึก ๆ ที่ด้านหน้าประตูห้องหลัก หัวใจของเธอเริ่มเต้นดังขึ้น

ที่ผ่านมา ประตูนี้เป็นของพ่อเธอ เขากำลังคิดอะไรอยู่? เขากำลังกลัวเหมือนกันไหม? หรือว่าเขายอมรับชะตากรรมของเขาและไม่พอใจลูกสาวของตัวเอง?

ยูยอนฮากัดฟันแน่นและเปิดประตูอย่างช้า ๆ หลังจากเสียงเคาะจบลง

“… .”

จากช่องว่างที่เพิ่มขึ้นอย่างช้า ๆ เธอเห็นด้านหลังของยูจินวอง ดูเหมือนว่าเขากำลังจัดเอกสารอยู่
เมื่อรู้สึกถึงการปรากฏตัวของยูยอนฮา, ยูจินวองก็หันกลับมาและยิ้มอย่างเจื่อนๆ

“ คุณอยู่ที่นี่เอง”

ยูจินวองปฏิบัติต่อเธอเหมือนที่เคยทำมาตลอด
อย่างไรก็ตาม ยูยอนฮาไม่สามารถยิ้มออกมาได้ เธอจะยิ้มได้ไง? หลังจากเรื่องทั้งหมดจบลง เวลาสำหรับการอำลาของพวกเขากำลังใกล้เข้ามา

“… .”

“ …มันดีแล้ว ยอนฮา”

เมื่อยูยอนฮาจ้องมองเขาอยู่เรื่อย ๆ ยูจินวองก็เริ่มพูดก่อน เขายิ้มอย่างซุกซนเหมือนเด็กวัยรุ่น

“ แม้ว่าพ่อจะถูกขัง หนูก็ยังมีแม่อยู่ ตอนนี้เธอภูมิใจในตัวหนูมากกว่าที่พ่อเป็น พ่อแน่ใจว่าหนูจะไม่สังเกตเห็นแม้ว่าตัวปัญหาอย่างพ่อหายจะหายไป”

ยูยอนฮายังไม่ได้บอกแม่ของเธอเกี่ยวกับแผนการของเธอ มันจะดีกว่าที่คนน้อยๆจะรู้เกี่ยวกับแผนของเธอ

“ …คุณพ่อสบายดีไหมคะ?”

ยูยอนฮาถามอย่างระมัดระวัง
ยูจินวองยิ้มและพยักหน้าเบา ๆ ราวกับว่าเธอไม่ควรถามคำถามเช่นนั้น

“แน่นอน อันที่จริงพ่อมีความสุขที่ได้มีโอกาสทำเช่นนี้”

ยูยอนฮาไม่ตอบ ในฐานะที่เป็นลูกสาวของยูจินวอง เธอรู้ว่าความฝันของเขาคืออะไร – กลายเป็นฮีโร่ระดับมาสเตอร์ที่ทุกคนในโลกให้ความเคารพนับถือ และกลายเป็นไอดอลสำหรับเด็ก ๆ ที่มีความฝันที่จะเป็นฮีโร่
แต่หลังจากวันนี้ ความฝันของเขาจะถูกบดขยี้ลงทั้งหมด ชื่อของเขาจะถูกทำให้เสื่อมเสียชั่วนิรันดร์

ยูจินวองหลับตาช้า ๆ ราวกับว่าเขากำลังนึกถึงบางสิ่งจากอดีตอันไกลโพ้น
“ เป็นเพราะหนู พ่อถึงได้ช่วยเด็กคนหนึ่งไว้ คนที่ช่วยชีวิตเขาไว้ไม่ใช่พ่อ… แต่เป็นหนู ดังนั้นพ่อจะฟังหนูในครั้งนี้ด้วย มโนธรรมที่ยึดถือพ่อที่ทำให้พ่อเป็นตัวของตัวเอง…คือหนู ยอนฮา”ยูยอนฮาปิดปากเธอ เธอรู้สึกเหมือนน้ำตากำลังไหลลงมา แต่เธอกลั้นเอาไว้
ถ้าเธอร้องไห้ มันจะแย่ลงไปอีก
เธอไม่สามารถผสมผสานความรู้สึกส่วนตัวกับธุรกิจได้เธอเริ่มคิดอย่างอื่น
ยูจินวองพูดถึง ‘เด็ก’
ใครคือ ‘เด็ก’ คนนั้น?

ยูจินวองเดินไปหาเธอพร้อมกระเป๋าเดินทางในมือของเขา
ยูยอนฮามองเขาด้วยความงุนงง
“ ดังนั้น ยอนฮา อย่ายอมแพ้และไม่ต้องเสียใจ”จากนั้นยูจินวอนวางมือบนหัวของยูยอนฮา
เมื่อรู้สึกถึงมืออันใหญ่โตที่อบอุ่น ยูยอนฮาก้มศีรษะลง เธอไม่ต้องการให้เขารู้ว่าเธอกำลังร้องไห้
บางทียูจินวอนก็คิดเหมือนกัน เขาลูบลูกสาวของเขาเบาๆสองครั้งแล้วทิ้งไว้กับคำว่า“ ขอบคุณ -”ทิ้งไว้คนเดียว ยูยอนฮายืนนิ่งอยู่พักหนึ่ง
ความคิดทุกอย่างหมุนวนอยู่ในหัวของเธอ
อย่างไรก็ตาม เธอรู้ว่าเธอไม่มีเวลาไตร่ตรองอย่างสบายๆ

เสียงที่ดังขึ้นของเจน ปลุกยูยอนฮาให้ตื่นขึ้น
ยูยอนฮาเช็ดน้ำตาที่หลั่งไหลออกมารอบดวงตาของเธอและหันกลับมา เจนที่ปลอมตัวเป็นยูจินวองและ กำลังจ้องมองเธอ