ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี！ นิยาย บท 50

บทที่ 50 เรื่องสกปรกของเฉินเกอ

“พวกเรากำลังเตรียมตัวจะไปบ้านของมู่หาน หากนายอยากไปด้วย ก็ตามมานะ........”

หลังจากเจียงเวยเวยพูดประโยคนี้จบ ก็วางสายทันที

การเงินของเฉินเกอ ถึงตอนนี้เจียงเวยเวยก็ไม่รู้แน่ชัดว่าเฉินเกอมีเงินเท่าไหร่

แต่น้ำเสียงที่คุยกับเขา ไม่ได้แข็งกร้าวเหมือนแต่ก่อน

แต่การดูถูกก็คือการดูถูก ถึงแม้เฉินเกอจะถูกหวยมากกว่านี้ หรืออาจจะเป็นสองล้าน

เขามันก็แค่คนที่รวยด้วยโชคลาภเท่านั้น จะไปเทียบกับหวังหยางที่เป็นเศรษฐีได้อย่างไรกัน?

เฉินเกอสุดท้ายก็ไม่ได้ไปพร้อมกับพวกของเจียงเวยเวย เพราะหวังหยางบอกว่ารถเต็มแล้ว

เจียงเวยเวยก็แค่ให้ที่อยู่กับเฉินเกอ

เฉินเกอซื้อพวกผลไม้ แล้วเรียกรถไปเอง

แท้จริงแล้ว เขากับซูมู่หานนับตั้งแต่รู้จักกันถึงตอนนี้ก็ประมาณอาทิตย์กว่า ความสัมพันธ์ทั้งสองถือว่าดี พอๆกับหม่าเสี่ยวหนาน เลย

เป็นเพื่อนผู้หญิงน้อยนิดที่เฉินเกอมี

โดยเฉพาะมีความรู้สึกพิเศษต่อซูมู่หาน

บ้านเธอเกิดเรื่อง เฉินเกอต้องช่วยเหลือแน่นอน

รถรับจ้างได้ไปจอดยังชุมชนหยูนกุ้ย

เฉินเกอก็ทำความเข้าใจมาบ้าง สถานการณ์บ้านของซูมู่หานค่อนข้างดีอยู่ กิจการที่พ่อแม่บริหารอยู่กำไลดี และบ้านตระกูลซู

ถือเป็นตระกูลเก่าแก่ สมาชิกในครอบครัวต่างมีธุรกิจที่แตกต่างกันออกไป

หลังจากที่มาถึงสถานที่นี้

ที่บ้านของซูมู่หานมีแขกมาแล้วมากมาย นอกจากผู้อวุโสในบ้าน ก็เป็นเพื่อนนักศึกษาของซูมู่หาน

“เฉินเกอ นายมาแล้ว!”

ซูมู่หานรอบดวงตาบวมแดง กำลังนั่งอยู่ที่โซฟา เจียงเวยเวยกำลังคุยกับเธออยู่

และพ่อแม่ของเจียงเวยเวย ก็ช่วยต้อนรับเพื่อนนักศึกษาของซูมู่หาน

ตอนนี้บริษัทมีปัญหาด้านการเงิน กำลังจะเจ๊ง

แม้แต่ซูมู่หาน ก็ไม่สามารถมีความสุขได้

โดยเฉพาะพ่อแม่ของซูมู่หาน สองสามวันมานี้ได้ประจักษ์แก่ใจแล้วว่าใครจริงใจใครตอแหล

เวลาจนอยู่ท่ามกลางผู้คนก็ไม่มีคนมาสนใจ เวลามีเงินต่อให้อยู่ในหุบเขาก็ยังมีญาติมาถามหา!

เมื่อก่อนบ้านตระกูลซูที่คึกคัก ตอนนี้นอกจากเพื่อนนักศึกษาของมู่หาน มีใครมีเยือนบ้าง?

“อืมๆ!”

ก็ไม่รู้จะพูดปลอบยังไง ได้แต่วางผลไม้ลง

แล้วทักทายกับพ่อแม่ของซูมู่หาน

“คนพรรค์นี้มาได้ยังไง?”

ณ ตอนนี้ เสียงที่พูดจาแดกดันได้ดังขึ้น

ชายหนุ่มที่หน้าตาหล่อเหลา จูงมือสาวสวยเดินเข้ามา

เขายิ้มอย่างเย็นเยือกแล้วมองเฉินเกอ ด้วยสายตาดูถูกเล็กน้อย

คำพูดเมื่อกี้ เจาะจงพูดถึงเฉินเกอ

เฉินเกอหันหน้าไปมอง ชายหนุ่มคนนี้เป็นน้องชายของ(ลูกพี่ลูกน้อง)ซูมู่หาน

คนคนนี้ช่างไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ

ซูฉีบ้านเขาก็ทำธุรกิจ และก็ได้ช่วยบ้านคุณลงใหญ่เรื่องการเงินแล้ว แต่เสียดาย ไม่มีประโยชน์

กลับทำให้ที่บ้านเดือดร้อนไปด้วย

ดังนั้นซูฉีอารมณ์ไม่ค่อยดีอยู่แล้ว วันนี้ดูแล้วมีคุณชายคุณหนูมากันหลายบ้าน เป็นเพื่อนของพี่สาวทั้งนั้น

ทำให้ซูฉีอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจด้วยความโล่งอก

ไม่แน่ คนเหล่านี้ที่อยู่รวมกันอาจจะช่วยได้ ไม่เพียงแต่วิกฤตการเงินพี่สาวเท่านั้นที่สามารถแก้ไขได้ แม้แต่เงินที่บ้านตัวเองลงทุนลง

ไป ก็จะได้กลับคืนมา　　

ในขณะที่อารมณ์ไม่ดี ได้เห็นคนที่เจอกันในวันนั้น ก็แค่ถูกหวย ก็ไปทำเป็นรวยตามที่ต่างๆ ทำอารมณ์ยิ่งไม่ดี

คนพรรค์นี้ ขอเงินไม่มีเงิน ขออาศัยบารมีก็ไม่มี แล้วจะมาทำห่าอะไร?

“ซูฉี นี่มันเพื่อนของมู่หาน ทำไมแกถึงพูดจาแบบนั้น?”

แม่ของซูมู่หานอดที่จะพูดไม่ได้

คุณป้า คุณป้าคิดว่าเฉินเกอเป็นใคร เขาเป็นคนที่มีชื่อเสียงมากในมหาวิทยาลัยจินหลิง เมื่อก่อนเขาจนมาก ภายหลังถูกหวย

ก็เริ่มทำตัวโอ้อวด ผมยังได้ยินมาว่า หลังจากที่เขาถูกแฟนเก่าทิ้ง เขายังเคยไปส่งถุงยางอนามัยให้กับแฟนเก่า คนคนนี้มันแม่ง...

ที่เขาเข้าใกล้พี่ จะไม่รู้เลยเหรอว่ามีจุดประสงค์อะไร!”

ซูฉีพูดอย่างดูถูก

นอกจากซูมู่หานแล้วทุกคนที่อยู่ที่นี่ ต่างพากันหัวเราะเฉินเกอ