ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี! นิยาย บท 58

บทที่ 58 คนๆนี้ท่าจะบ้า

“นี่มันสถานการณ์แบบไหนกัน?”

คนเข้ามามุมกันมากกว่าเดิม แล้วก็มีคนถามด้วยความสงสัยว่า

“ยังไม่แน่ชัด แต่ดูจากที่เห็น ดูเหมือนว่าสาวสวยคนนี้จะมีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกับคนรวยคนนี้ จากนั้น สาวสวยก็หักหลังเขา แอบเลี้ยงเด็กไว้กินอยู่เงียบๆ ทั้งสองจึงเริ่มทะเลาะขึ้นมา!”

“ใช่แล้ว เด็กคนนั้นดูเหมือนตอนนี้จะอยู่ข้างในรถ นี่มันจับได้คาหนังคาเขา!จะน่าสนุกเกินไปแล้ว!”

“ ถ้าเกิดเด็กคนนั้นเป็นฉันก็คงจะดี ผู้หญิงคนนี้สวยสักขนาดนี้ ต่อให้ถูกดูดจนแห้งฉันก็ยินดี อ้าวๆๆ!”

มีผู้ชายอยู่ไม่น้อยที่แสดงใบหน้าที่อิจฉาออกมา

เฉินเกอที่อยู่ข้างในรถ ทำได้แค่เอาหัวทุบกระจก

“สวี่ตง เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”

เวลานี้ ก็ได้ยินเสียงของคนสองคนเดินออกมาจากฝูงชน

ชายหนึ่งหญิงหนึ่ง พวกเขาเดินเข้ามาอยู่ข้างๆสวี่ตง

“พี่หยาง พี่เวยเวยเองเหรอ กำลังจัดการเรื่องของพี่ฉันอยู่!”

สวี่ตงตอบกลับไป

จากนั้นก็เล่าสถานการณ์คร่าวๆให้ฟัง

คนเรามักจะมีหลงใหลเรื่องหน้าตา ยิ่งมีเรื่อง โดยเฉพาะอย่างตอนนี้ที่มีคนมุมดูกันเต็ม มีคนบ้างพวกชอบเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องแบบนี้ อยากจะเสนอหน้าอะไรแบบนั้น!

“เชี่ย!ยังมีเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอ ไม่เป็นไร พวกเราอยู่ข้างแก มีเรื่องก็ต้องจัดการด้วยการ ให้คนที่อยู่ข้างในรถออกมาคุยกันหน่อยดิ!”

ใบหน้าของหวังหยางเต็มไปด้วยความดูถูก

“ใช่ๆๆ เรียกคนที่อยู่ในรถออกมาคุยกันหน่อยซิ!”

หลินเจียวรีบพูดด้วยความโกรธ

“ไม่ได้ มีสิทธิ์อะไร พวกแกถอยออกมาเดี๋ยวนี้!”

เจิ้งยวี่มองด้วยสายตาที่โกรธแค้น รีบหันหน้าเดินออกไป ถ้าเกิดเป็นแบบนี้ จะเป็นการทำลายชื่อเสียงของคุณชายเฉิน เธอไม่สามารถรับผิดชอบเรื่องนี้ได้!

แต่ยิ่งเป็นแบบนี้ ก็ยิ่งถูกสวี่ชาวเข้าใจผิด

เขาเต็มไปด้วยความอิจฉาริษยา ตีโพยตีพาย

“เจิ้งยวี่ เธอจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น วันนี้เธอต้องอธิบายเรื่องนี้กับฉัน!”

ระหว่างที่พูดคุยกันอยู่ สวี่ตงและหวังหยางได้เดินเข้าไปแล้ว คิดจะเปิดประตูทางฝั่งข้างๆคนขับ

แต่ไม่ต้องให้พวกเขาลงมือ

เฉินเกอพอเห็นว่าในเมื่อสถานการณ์มาถึงขั้นนี้แล้ว ตัวเองจึงเปิดประตูลงจากรถไป

เขาคิดว่า ถ้าเกิดยังไม่ลงไปอีก ยิ่งเข้าใจผิดได้ง่ายๆ!

“เฉินเกอ!!!”

“เชี่ย!”

“แม่งเอ้ย!”

“อะไรกัน?”

สวี่ตงหลินเจียว หวังหยางเจียงเวยเวย หลังจากที่เห็นเฉินเกอ ต่างก็ตกใจจนอ้าปากค้าง

“ทำไมถึงเป็นแก?” หลินเจียวพูดออกมาด้วยความตกใจ

พูดตรงๆ หลินเจียวในตอนนี้ ลึกๆในใจเริ่มมีความรู้สึกชื่นชอบในตัวของเฉินเกอ

แต่น่าเสียดาย เจ้าบ้าเฉินเกอ ไม่ยอมมองตัวเองแม้แต่น้อย

พูดถึง การที่เธอไปอยู่กับสวี่ตง มีความเกี่ยวข้องกับเฉินเกออยู่ไม่น้อย

แกไม่ชอบฉันหลินเจียวใช่ไหม งั้นก็ดี ฉันก็จะไปคบกับเพื่อนร่วมห้องของแก ดูว่าแกจะหึงไหม!

ไม่ว่าจะยังไงในสายตาจองหลินเจียว เฉินเกอมีความเป็นไปได้มากที่สุดว่าจะเป็นคนลึกลับที่เขาลือกันอย่างคุณชายเฉิน!

เพื่อเขา ตัวเองได้ทำพวกเรื่องเตรียมตัว จะต้องคุ้นค่าแน่นอน!

จากนั้น ช่องว่างนี้มันจะใหญ่เกินไปแล้ว

“เชี่ย ฉันก็ว่าทำไมจู่ๆแกถึงมีเงินขึ้นมา ที่แท้ แกก็กลายเป็นแมงดาให้คนอื่นเลี้ยงนี้เอง!ยังกล้าเอาเงินมาแสร้งทำเป็นรวยในห้องอีก!

สวี่ตงพูดด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสงสัย

ปรากฏว่าเป็นเฉินเกอ กลับทำให้เขารู้สึกดีอย่างแปลกประหลาด

“เจิ้งยวี่แค่มาส่งฉันที่โรงเรียนเท่านั้น ฮ่าๆ พวกแกคิดมากไปแล้ว!”

เฉินเกอยิ้มแห้งๆออกมา

ถึงแม้จะอึดอัด แต่เฉินเกอก็ไม่ได้ตื่นเต้นอะไร

“คิดมากเชี้ยไร แกอย่าหาข้อแก้ตัวหน่อยเลย แกก็คือแมงดาที่พี่สะใภ้เจิ้งยวี่ของฉันเลี้ยงเอาไว้ แม้แต่เงินที่แกใช้จ่าย ก็มีความเป็นไปได้ว่าจะเป็นเงินของพี่ฉัน!”

สวี่ตงเปิดปากด่าออกมา

“เกิดอะไรขึ้นเหรอ? เสี่ยวตง พวกแกรู้จักคนๆนี้ด้วยเหรอ?”

สวี่ชาวมองไปทางเฉินเกอ แน่นอนว่ามองด้วยสายตาที่เป็นศัตรู

“ฮ่าๆ ไม่เพียงแค่รู้จัก เจ้าหมอนี้อยู่ห้องเดียวกับผม เป็นคนจนๆคนนึง จากนั้นจู่ๆก็มีเงินขึ้นมา หลอกพวกเราว่าถูกลอตเตอรี่ นึกไม่ถึงว่า ที่แท้เขาถูกคนอื่นเลี้ยงเอาไว้!”

“จริงสิจริงสิ ฉันเคยได้ยินว่า เฉินเกอได้ออกไปซื้อเสื้อผ้าที่ร้านไฮโซข้างๆประตูโรงเรียน ตอนนั้นเขาไม่มีเงินจ่าย และมีผู้หญิงคนนึงที่อายุพอๆกับพวกฉันปรากฏตัวออกมา จ่ายเงินแทนเขา เสื้อผ้าชุดนี้ เฉินเกอก็เป็นคนให้ฉัน!ผู้หญิงวัยรุ่นคนนั้นมีเงินเป็นจำนวนมาก เป็นถึงหัวหน้าของทั้งห้างสรรพสินค้า คงจะเป็นคนที่เลี้ยงแกเฉินเกออีกคนสินะ?”

เจียงเวยเวยพูดออกมา

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!