ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี！ นิยาย บท 585

บทที่ 585 เก้าคนที่หายไปในตอนนั้น

ฟางเจี่ยนนันมองไปที่เฉินเกออย่างสงสัย

ถึงได้ค่อยๆเข้าใจว่า เซ่งจู้น้อยที่หยิ่งยโสคนนี้ ได้ถูกเฉินเกอควบคุมไว้แล้ว

“ฉันทำเรื่องผิดมากมาย ขอโทษ!”

เขาคุกเข่าก้มกราบลงกับพื้น

แม้ว่าก่อนหน้านี้ ฟางเจี่ยนนันยังมีใจที่อยากจะฆ่าเขา

แต่เมื่อเห็นสภาพที่น่าเวทนาของเขาในตอนนี้ เลยพูดขึ้นว่า

“คุณไม่จำเป็นต้องขอโทษกับฉัน คนที่ควรไปขอโทษ คือคนที่โดนคุณทำร้ายเหล่านั้น ทั้งครอบครัวของเรา ครั้งนี้แค่เพียงได้รับความตกใจแค่ไม่มีอันตราย แต่คนเหล่านั้น ก็ไม่เหมือนกันแล้ว! เฉินเกอลงจะโทษคุณยังไง ก็ตามที่เขาต้องการ ฉันฟังเฉินเกอเท่านั้น!”

ฟางเจี่ยนนัน เหลือบมองไปที่เฉินเกอเล็กน้อย

บางครั้งผู้หญิงก็เป็นแบบนี้ ถ้าตอนแรกไม่แน่ใจว่าตัวเองกำลังตกหลุมรักหรือเปล่า แต่ถ้าตอนที่เธอได้เกิดการพึ่งพาทางจิตใจอย่างมากกับผู้ชายคนนี้ ก็เกือบจะมั่นใจได้ว่า ได้ตกหลุมรักแล้ว

และตอนนี้ ฟางเจี่ยนนันก็มีความรู้สึกนี้ต่อเฉินเกอ ทำไมตอนที่วีรบุรุษช่วยสาวงาม ถึงสามารถทำให้สาวงามมอบใจให้ง่ายที่สุด

พูดตรงๆก็คือ ปรากฏตัวอยู่เคียงข้างเธอ ในเวลาที่เธอต้องการมากที่สุด ช่วยเธอแบกภาระที่เธอแบกไว้ ดังนั้นเธอจึงมีความรู้สึกพึ่งพา นับถือ ไว้วางใจ และอื่นๆ!

เฉินเกอก็ดูเหมือนจะสังเกตถึงความหมายบางอย่างในน้ำเสียงของฟางเจี่ยนนัน อดไม่ได้ที่จะสั่นไหวในใจเล็กน้อย

เพราะตอนนี้ตัวเอง ไม่ได้มีความหมายแบบนั้น

สำหรับเถียเฉิง ในตอนนี้ ได้เห็นบาปของตัวเองถูกชะล้างไปแล้ว ก็คุกเข่าคลานไปหาเฉินเกอ

“คุณชายเฉิน ความปรารถนาทั้งหมดของฉันได้สมหวังแล้ว ขอบคุณมากจริงๆ ตอนนี้ ชีวิตของฉัน คุณสามารถเอาไปได้เลย ฉันไม่มีความเสียใจแล้ว!”

เถียเฉิงพูดอย่างเชื่อมั่นปิติ

“ฉันไม่ได้บอกว่าจะฆ่านายตอนนี้ ตรงกันข้าง ฉันยังอยากให้นายช่วยฉันทำเรื่องหนึ่ง!”

เฉินเกอมองไปที่เถียเฉิง แล้วพูดขึ้น

“คุณชายเฉินคุณพูด!”

เถียเฉิงมองไปที่เฉินเกออย่างซาบซึ้ง

“ฉันจะไปตามหาวังราชาสมุทรต้องการคนช่วยอย่างเร่งด่วน โดยเฉพาะผู้ช่วยอย่างนาย ที่เชี่ยวชาญวิชากุยซีกง วิชาหดตัว สามารถอยู่ในทะเลได้เป็นเวลานาน นายเต็มใจหรือเปล่า?”

เฉินเกอถาม

“สามารถติดตามข้างกายคุณชายเฉิน ทำงานให้กับคุณชายเฉิน เถียเฉิงเต็มใจ ในที่สุด ฉันเถียเฉิง ก็สามารถใช้ชีวิตได้เหมือนกับคนทั่วไปแล้ว ฉันเต็มใจที่จะติดตามคุณชายเฉิน!”

เถียเฉิงตกใจและดีใจมาก

“นายต้องคิดดีๆ จะสละทิ้งฐานะของเซ่งจู้น้อยจริงๆหรือ?” เฉินเกอถาม

“สละทิ้ง ฉันสละทิ้ง!”

เถียเฉิงไม่ลังเลเลย

หลังจากที่เฉินเกอได้ฟังเขาระบายออกมาทั้งหมด และยังไขปมในใจให้กับเขา

ยังไว้ชีวิตตัวเอง

เดิมที เถียเฉิงก็รู้สึกซาบซึ้งมากแล้ว

โดยเฉพาะบนตัวของเฉินเกอมีคุณสมบัติอย่างหนึ่ง เถียเฉิง

ก็ไม่สามารถพูดได้ว่า คุณสมบัติอย่างนี้คืออะไรกันแน่ สรุปก็คือ มันทำให้เถียเฉิงประทับใจ

เขารู้สึกว่า ตัวเองติดตามอยู่เคียงข้างคุณชายเฉิน เสมือนว่าจะได้ไม่อยู่ในโลกนี้อย่างไร้ประโยชน์โดยแท้จริง

“ได้ ถ้าเป็นอย่างนี้ นายตามฉันไปที่วังราชาสมุทร! พอดีเลย ฉันก็อยากจะตรวจสอบดู ว่าหญิงสาวชุดขาวที่ช่วยชีวิตนายในตอนนั้น กับคนที่ฉันตามหา มีส่วนเกี่ยวข้องกันหรือไม่!”

เฉินเกอพยักหน้า