ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี！ นิยาย บท 6
บทที่ 6 เจอคนรู้จัก
ในขณะเดียวกัน
ห้องอาหารที่มีราคาแพงและหรูหราที่สุดของวิลล่า
วัยกลางคนที่มีใบหน้าสง่า เต็มไปด้วยความเคร่งขรึม กำลังพูดคุยกับกลุ่มคนหนึ่งเป็นการพบปะที่มีค่าสูง
เขาก็คือผู้จัดการของถนนการค้าจินหลิงนั้นเอง และก็เป็นหลี่เจิ้นกั๋วของมหาเศรษฐีจินหลิง
เพียงแต่ว่าที่ทำให้กลุ่มคนมีความแปลกใจเล็กน้อยก็คือ
เมื่อครู่นี้ผู้จัดการหลี่รับโทรศัพท์ขึ้นมา เหมือนกับเกิดอะไรขึ้นมา เงยหน้าขึ้นในทันที จากนั้นรีบวิ่งออกไปอย่างบ้าคลั่ง
“ผู้จัดการหลี่เป็นอะไรไป?”
ทุกคนไม่เข้าใจ
ส่วนข้างหน้า หลี่ซ่างเทียนที่ยังไม่เข้าไปเห็นเฉินเกอเข้ามา ช่วยเจิ้งยวี่แก้ไขปัญหาเฉพาะหน้า
“พี่เจิ้งยวี่ ตะโกนเรียกผู้รักษาความปลอดภัยเถอะ การรับมือกับคนบ้านนอกนี้ ไม่มีวิธีการอื่น!”
หลี่ซ่างเทียนยิ้มเย็นชา
เจิ้งยวี่พยักหน้า หลังจากนั้นก็มีผู้รักษาความปลอดภัยสองสามคนเข้ามาล้อมเฉินเกอเอาไว้
“หยุดนะ!!!”
ทันใดนั้น หลี่เจิ้นกั๋วรีบวิ่งเข้าไปที่ห้องโถงด้วยความรวดเร็วที่สุด
มีเสียงหนึ่งดังขึ้น ทำให้ทุกคนหยุดนิ่ง!
“ผู้......ผู้จัดการหลี่?”
เจิ้งยวี่ต่างพากันโค้งคำนับด้วยความกลัว
ส่วนหลี่ซ่างเทียน ก็โค้งคำนับลงเล็กน้อยด้วยความเคารพ : “สวัสดีครับคุณอาหลี่ ผมชื่อหลี่ซ่างเทียน พ่อของผมเป็นหลี่เจี้ยน ในงานฉลองธุรกิจของครั้งที่แล้ว ท่านเคยเห็นผม......”
หลี่ซ่างเทียนรีบเข้าไปทำความเคารพ
คิดไม่ถึง หลี่เจิ้นกั๋วไม่มองเขาแม้แต่แวบเดียว
เดินตรงไปข้างหน้าของเฉินเกอ
และผลักเจิ้งยวี่พวกเธอออกอย่างรุนแรงมาก!
“ท่านคือเฉินเกอ?”
หลี่เจิ้นกั๋วถามด้วยใบหน้าที่มีความเคารพ
เฉินเกอพยักหน้า : “ใช่ครับ”
“สวัสดีครับผู้จัดการเฉินเสี่ยวเป็นอะไรกับท่าน?”
“เธอคือพี่สาวของผม!”
เฉินเกอพูดขึ้น
หลี่เจิ้นกั๋วรีบโค้งคำนับ 90 องศาทันที
“คุณชายเฉินสวัสดีครับท่าน! ผมคือหลี่เจิ้นกั๋ว!”
???
“หืม?”
ภาพนี้ ทำให้เจิ้งยวี่พวกเขายืนนิ่งทั้งหมดเลย
หลี่ซ่างเทียนหนังตากระตุกรุนแรงมาก
ผู้จัดการหลี่ โค้งคำนับให้คนบ้านนอกคนนี้อย่างไม่น่าเชื่อ?
เขาคือใคร?
ส่วนเฉินเกอก็สับสน เขารู้ว่าพี่สาวเป็นผู้จัดการของถนนการค้านี้ แต่เขาไม่คิดว่าพี่สาวจะมีศักดิ์ศรีมากขนาดนี้ ทำให้ผู้จัดการท่านนี้ถึงขั้นต้องปฏิบัติกับตัวเองแบบนี้?
พูดความจริง จนตอนนี้เฉินเกอก็ยังปรับตัวกับชีวิตของทายาทเศรษฐีไม่ได้!
และเพียงแค่มองถนนการค้าเส้นนี้ก็เป็นของครอบครัวตัวเอง ทำให้ยากที่จะอธิบายจริงๆ!
“เหอะเหอะ ผู้จัดการหลี่ พี่สาวของผมบอกว่า ทำให้ผมมาเซ็นชื่ออะไรสักอย่าง!” เฉินเกอพูดอย่างมีมารยาท
“คุณชายเฉิน เป็นการต่อสัญญา ถนนการค้าเส้นนี้ รวมทั้งวิลล่านี้ ครึ่งหนึ่งผู้จัดการเซ็นชื่อ อีกครึ่งหนึ่งท่านเป็นคนลงชื่อ ลูกน้องจะไปเยี่ยมเยือนนานแล้ว แต่ผู้จัดการใหญ่ย้ำเตือนว่าไม่ให้ไป!”
หลี่เจิ้นกั๋วเช็ดเหงื่อที่อยู่บนหน้าผาก
เฉินเกอปฏิบัติต่อเขาอย่างเกรงใจ ที่จริงทำให้เขามีความสุขมากเกินกว่าที่คาดหวัง
ส่วนเจิ้งยวี่กับหลี่ซ่างเทียนพวกเขาตกตะลึงกันไปโดยสิ้นเชิง
อะไร!
ถนนการค้าทั้งเส้น ล้วนเป็นของครอบครัวเขา?
คนยากจนคนนี้ เป็นผู้จัดการใหญ่ที่แท้จริง?
“ฮึ! เมื่อครู่นี้ใครกั้นคุณชาย เฉินไว้?”
หลี่เจิ้นกั๋วตอนนี้หันหัวมา มองดูกลุ่มคนที่อยู่ในห้องโถงอย่างเย็นชา
สถานะของผู้จัดการใหญ่เฉินเสี่ยวค่อนข้างพิเศษ และที่หลี่เจิ้นกั๋วมีชีวิตในตอนนี้ได้ ล้วนเป็นเพราะอาศัยการให้ความช่วยเหลือของเฉินเสี่ยว
ตอนนี้ ผู้จัดการคนที่สองมาแล้ว เกือบจะถูกคนอื่นขับไล่ออกไปอย่างคาดไม่ถึงอีก
หากผู้จัดการใหญ่เฉินเสี่ยวรู้เรื่องเข้า อย่างนั้นหลี่เจิ้นกั๋วไม่ต้องกลับไปสมัยก่อนปลดปล่อยภายในชั่วค่ำคืนเดียวเลยหรอ?
เจิ้งยวี่หน้าแดงรีบก้มหัวลงโดยเร็ว ไม่พูดไม่จา
ส่วนหลี่ซ่างเทียนที่อยู่ข้างๆก็พูดด้วยความตกใจว่า :“คุณอาหลี่ ท่านไม่ได้เข้าใจผิดใช่ไหม คนยากจนคนนี้เป็นผู้ถือกรรมสิทธิ์ของถนนการค้าเส้นนี้?
“เพี๊ยะ!”
หลี่เจิ้นกั๋วได้ยินคำนี้ ก็ตบลงไปที่แก้มหนึ่งครั้ง “ไอ้สารเลว เมื่อกี้แกพูดอะไร?”
“คุณอาหลี่ ผมไม่ได้พูดอะไร......”
หลี่ซ่างเทียนที่โดนตบไปหนึ่งครั้ง ปิดปากในใจเต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เป็นธรรม
ครอบครัวเขาร่ำรวย แต่เมื่อเทียบกับ หลี่เจิ้นกั๋ว ไม่มีฐานะเลย
“ผู้รักษาความปลอดภัย ไล่คนๆนี้ออกไปให้ผมเดี๋ยวนี้!”
หลี่เจิ้นกั๋วสั่งผู้รักษาความปลอดภัยกลุ่มหนึ่ง
“ครับ!”
ผู้รักษาความปลอดภัยกลุ่มหนึ่งรีบล้อมเข้ามา ผลักดันหลี่ซ่างเทียนกับคนที่เคยเป็นดารา2คนนั้นออกไป
ขายหน้า! วันนี้หลี่ซ่างเทียนขายหน้าเหลือเกิน!
เฉินเกอยืนดูอยู่ข้างๆ ไม่ได้หักห้ามอะไร
เขาคาดไม่ถึงว่า หลี่เจิ้นกั๋วดูมีความซื่อตรง กลับมีความเผด็จการขนาดนี้
เฉินเกอก็คิดว่า ถ้าหากวันหนึ่งตัวเอง มีความเผด็จการแบบนี้ก็ดีสิ!
ฮึ!
เดินตามหลี่เจิ้นกั๋วเข้าไปในวิลล่า
จากการแนะนำของหลี่เจิ้นกั๋ว
เฉินเกอก็เข้าใจแล้วว่า ที่แท้เดิมทีหลี่เจิ้นกั๋วกับภรรยาของเขาเป็นเพียงร้านขายซาลาเปาเท่านั้น
ตอนนั้นเฉินเสี่ยวพี่สาวก็ถูกเลี้ยงด้วยความยากจน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี！