ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี！ นิยาย บท 62

บทที่ 62 ยกพวกตีกัน

จ้าวยีฟานตอนนี้เมื่อเจอกับเฉินเกอก็รู้สึกอึดอัดใจอยู่บ้าง

เพราะก่อนหน้านี้ใครเป็นคนที่ดูถูกเฉินเกอมากที่สุด? ก็คือ จ้าวยีฟาน

ตอนนี้น่ะเหรอ ไอ้ขี้แพ้น่าสมเพชคนนั้นที่เมื่อก่อนตัวเองเคยดูถูก มีความเป็นไปได้มากว่าจะเป็นคุณชายใหญ่คนหนึ่ง

สถานะทางสังคมยิ่งไม่ธรรมดาด้วยซ้ำ

พูดง่ายๆก็คือเฉินเกออาจจะเป็นตัวละครที่น่าทึ่งคนหนึ่ง　　

จ้าวยีฟานจึงเกิดความรู้สึกอยากไปคบหาเขา

"อืมๆ วันนี้เป็นวันเกิดของสวีเสีย!" เฉินเกอยิ้ม

เขาไม่ใช่คนเจ้าคิดเจ้าแค้น ยิ่งไปกว่านั้น มีสำนวนว่าไม่สามารถตบหน้าคนที่ยิ้มได้หรอก

สวีเสียกับหยางฮุยมองทั้งสองคน ขยิบตาตามๆกัน ดูเหมือนจับคู่พวกเขา

ตอนนี้ ทุกคนทักทายกันแล้วก็เข้าไปในห้องในวิลล่าด้วยกัน

เมื่อถึงตอนจัดสรรที่นั่ง หยางฮุยกับสวีเสียที่เห็นได้ชัดว่าหารือกันเป็นอย่างดี จงใจจัดให้จ้าวยีฟานกับเฉินเกอนั่งอยู่ด้วยกัน

ส่วนพวกหลี่ปิน ก็อยู่ถัดจากกลุ่มสาวๆตามลำดับ เพื่อความสะดวกในการสื่อสาร

“จริงสิ ทำไมไม่เห็นหลินเจียว?”

หลี่ปินมองไปรอบๆ เพิ่งจะพบว่าไม่มีร่างของหลินเจียวจึงเอ่ยถามทันที

"เจียวเจียวออกไปเที่ยวเล่นกับแฟนเธอแล้ว เที่ยวเล่นทีหนึ่งก็ทั้งวันทั้งคืน เฮ้อ เธอบอกว่า พวกเราไม่ต้องรอพวกเขา เดี๋ยวเธอก็มา แล้วยังบอกว่าจะมีเซอร์ไพรส์ใหญ่ให้พวกเราด้วยล่ะ!"

สวีเสียยิ้ม

เธอจงใจพูดเรื่องนี้ออกมาว่าหลินเจียวมีแฟนแล้ว เรื่องที่หลี่ปินมีความรู้สึกกับหลินเจียวนั้นหยางฮุยเคยบอกสวีเสียเอาไว้นานแล้ว

แต่หลินเจียวน่ะสิ เป็นคนเห็นแก่เงิน

นอกจากนี้การบอกว่าเธอมีแฟนแล้ว ก็เป็นการวัคซีนให้กับหลี่ปินอีกด้วย

หลี่ปินร้องอ้ออย่างเซื่องซึมเสียงหนึ่ง

บรรยากาศจึงค่อนข้างน่าอึดอัดใจ

จ้าวยีฟานยิ้มและพูดว่า: "หลินเจียวหลังจากอยู่กับสวี่ตงคนนั้น ก็ยิ่งลึกลับมากขึ้น ตั้งแต่เมื่อวานก็เอาแต่พูดว่าจะต้องให้เซอร์ไพรส์ครั้งใหญ่กับพวกเราแน่ๆ ถึงตอนนี้ก็ยังไม่เห็นเลย!"

พูดจบก็มองไปทางเฉินเกอที่ยังเงียบอยู่และพูดว่า: "จริงสิเฉินเกอนายรู้รึเปล่าว่าหลินเจียวคบกับสวี่ตงที่อยู่ชั้นเรียนของพวกนายสนิทกัน?"

"ผมรู้!"

เฉินเกอแน่นอนว่ารู้ วันนั้นยังเกือบจะทะเลาะกัน

แต่สวี่ตงคนนี้ก็นับว่าเป็นศัตรูคู่อาฆาตของตัวเอง วันนั้นคนเยอะเกินไป และเฉินเกอก็ไม่ละอายที่จะจัดการกับเขา

แต่หลังจากนี้แล้ว จะต้องเหยียบสวี่ตงคนนี้ให้หนักๆ

ไม่อย่างนั้นเขาก็เหมือนกับฝูงแมลงวันที่คอยบินกวนหึ่งๆอยู่ตรงหน้าตัวเอง

มีแต่ต้องเหยียบให้ตายโดยตรงถึงจะสะใจ!

เพียงไม่นาน อาหารและเครื่องดื่มก็ถูกนำขึ้นมาหมดแล้ว

จ้าวยีฟานวันนี้อ่อนโยนและมีออร่าเป็นพิเศษ และยังจะตักอาหารให้เฉินเกอตลอด โดยเลือกเฉพาะอันที่เฉินเกอชอบกิน

พูดตามตรงว่า ทำให้เฉินเกอรู้สึกประทับใจอยู่บ้างจริงๆ

จากคนที่เมื่อก่อนเคยดูถูกอยู่นาน แม้ว่าจ้าวยีฟานจะเคยดูถูกตัวเองมากกว่าหนึ่งครั้ง แต่ตอนนี้เธอปฏิบัติต่อตัวเองดีขนาดนี้ เฉินเกอจึงเกลียดไม่ลงจริงๆ

ทุกคนต่างก็มองกัน ดูเหมือนว่าอย่างน้อยวันนี้ที่จับคู่กันได้สำเร็จหนึ่งคู่ นั่นก็คือ จ้าวยีฟานกับ เฉินเกอ

และจ้าวยีฟานที่สวยเหมือนเทพธิดา ดูเหมือนจะไปตามจีบเฉินเกอ

"ที่รัก ต้องขอโทษด้วย พวกเรามาช้าแล้ว!"

จู่ๆเวลานี้ ประตูห้องถูกเปิด คือหลินเจียวกับสวี่ตง ที่ด้านหลังยังตามมาด้วยชายหนุ่มอายุประมาณยี่สิบห้าปีคนหนึ่ง ทั้งสามคนเข้ามาพร้อมกัน

หลินเจียวพูดขึ้นแบบน่ารัก

"เจียวเจียว กำลังรอพวกเธออยู่เลย ทำไมมาสายล่ะ? สวี่ตงนายก็นั่งสิ เอ๊ะ? คนนี้คือ?"

สวีเสียมองไปยังหนุ่มหล่อที่อยู่ด้านหลังทั้งสองคน

"อ้อๆ นี่คือสวี่ชาวลูกพี่ลูกน้องของสวี่ตง บ้านเขาทำธุรกิจ เดิมทีพวกเราสามคนออกไปเที่ยวเล่นด้วยกัน พอรู้ว่าพวกเรารีบ เขาก็เลยขับรถมาส่งพวกเรา!"

หลินเจียวกล่าวด้วยรอยยิ้ม

"สวัสดีทุกคน ผมเคยเรียนที่มหาวิทยาลัยเจียงหนาน เพิ่งเรียนจบได้สองปี ก็ยังนับได้ว่าเป็นรุ่นราวคราวเดียวกัน ฮ่าๆ เอาล่ะ ผมมาส่งน้องชายกับน้องสะใภ้ของผมแล้ว พวกคุณเล่นกันให้สนุกนะ ผมจะกลับไปก่อน วันหลังใช้บริการผมอีกนะ ไม่ต้องเกรงใจ!"

สวี่ชาวยิ้ม พลางเขย่ากุญแจมาเซราติที่อยู่ในมือ

“ในเมื่อเป็นลูกพี่ลูกน้องของเจียวเจียว พี่สวี่ชาว คุณก็ไม่ต้องไปแล้ว ยังไงก็มีที่นั่งอยู่!”