ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี！ นิยาย บท 86

บทที่ 86 ทำให้เสียหน้า ง่ายมาก

“คุณล้อเล่นอะไรกัน เมื่อกี้นี้ยังเห็นคุณเอาไว้เลยไม่ใช่หรอ"

แต่ละคนได้มาถึงที่หน้าประตูแล้ว มีคุณชายไฮโซแนะนำเขา

"ใช่ แต่เมื่อกี้ฉันปวดปัสสาวะไง? ก็เลยหยุดจอดรถไปฉี่ในป่าข้างถนน แย่แล้วๆ ในตอนนั้นมือของฉันยังถือบัตรรับเชิญอยู่เลย แต่ว่า ตอนที่ฉันปัสสาวะเสร็จแล้ว เหมือนจำไม่ได้ว่าในมือถือของอะไรไว้ น่าจะหายไปตั้งแต่ตอนนั้น!”

จะเห็นได้ว่า แม้ว่าทุกคนจะล้อเขา แต่ว่า ก็เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน

ดังนั้นทุกคนจึงกังวลเล็กน้อย

“หาดูอีกๆ ถ้าไม่ได้จริงๆ ก็กลับไปเอาสัก......”

“ก็ไกลไม่น้อยเลยนะ!”

ทุกคนคุยปรึกษากัน อยากคุยกับพนักงานต้อนรับหญิง มีบัตรรับเชิญ แต่ว่าทำหายไปแล้ว จะสามารถเข้าไปได้ไหม?

แต่ถูกพนักงานต้อนรับหญิงปฏิเสธโดยตรง

“เกิดอะไรขึ้น?"

ในเวลานี้ ชายวัยกลางคนในชุดสูทเดินเข้ามา มองดูกลุ่มหนุ่มสาวพวกนี้

"ใช่ คุณคือโจวหยู คุณชายโจว?"

ชายวัยกลางคนเดิมทียังคงสีหน้าเฉยเมย แต่เมื่อเห็นคนที่ทำบัตรรับเชิญหาย ก็ยิ้มแย้มขึ้นมาทันที

“คุณยังจำฉันได้ไหม? ตอนนั้น ฉันกินกับคุณพ่อของคุณ โจวเทียนหาว เคยกินข้าวในร้านอาหารในซูโจว ในตอนนั้นคุณก็อยู่ด้วยนะ!”

ผู้จัดการวัยกลางคนกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“อ๋อๆ ฉันจำได้แล้ว คุณคือผู้จัดการหลี่เทียน ของบริษัทท่องเที่ยว?"

“ใช่ๆๆ ฉันเองๆ ตอนนี้คุณเป็นยังไงบ้าง?”

หลี่เทียนถามด้วยรอยยิ้ม

ดูเหมือนว่าโจวเจ๋อปกติจะมีนิสัยเรียบง่ายตามสบาย ทุกคนเลยชอบล้อเล่นกับเขา แต่ว่านะ ทรัพย์สินหลายพันล้านของครอบครัวของเขา ก็ถือเป็นตระกูลใหญ่ในซูโจวแล้ว

และเห็นได้ชัดว่า โจวเจ๋อเป็นศูนย์กลางของหนุ่มสาวกลุ่มนี้

ดังนั้นไม่ว่าจะล้อเล่นกันยังไง เพียงได้ยินว่า โจวเจ๋อ มีปัญหา พวกเขาก็ไม่มีใครอยากจากไปทั้งนั้น

โดยเฉพาะสาวๆพวกนั้น

“ฮ่าๆๆ นั้นก็จัดการได้ง่ายมาก ผู้จัดการหลี่ บัตรรับเชิญของฉันทำหายแล้ว แต่ว่า กลับไปหาก็ไม่ใช่เรื่องง่าย อยากถามว่า สามารถให้ฉันเข้าไปโดยตรงได้ไหมให้!”

โจวเจ๋อ ยิ้มแล้วพูด ในสายตาของเขา นี่ก็ไม่มีปัญหาแล้ว

เล่นมองผ่านๆ ก็อยากจะก้าวขาเข้าไป

“ไม่ได้ครับ คุณชายโจว!” หลี่เทียนขวางไว้ทันที” ถ้าเป็นปกติ คุณชายโจว จะทำยังไงก็ได้ แต่ครั้งนี้ สถานการณ์ไม่เหมือนกัน ฉันขอพูดกับคุณโดยตรง งานปาร์ตี้เรือสำราญในครั้งนี้ ดูภายนอก คือ คุณชายหวาง เศรษฐีผู้ร่ำรวยแห่งซูโจว จัดกลุ่มทายาทเศรษฐีทั้งหลายมาเล่นด้วยกัน แต่จริงๆแล้ว คุณชายหวางต้องการเชิญ คุณชายเฉินแห่งจินหลิงท่านนั้น!”

“คุณชายเฉิน?”

พวกโจวเจ๋อ หันมองหน้ากันไปมา

“อะแฮ่ม บอกคุณชายเฉินโดยตรง คุณอาจไม่รู้จัก แต่ถนนการค้าแห่งจินหลิงเส้นนั้น คุณคงรู้จักใช่ไหม?”

“ไร้สาระ ที่นั่นถูกขนานนามว่า ทองคำกระดาษแห่งจินหลิง หมายความว่า บัญชีหมุนเวียนของที่นั่นสุดยอดจนจะพลิกฟ้าแล้วจริงๆ เมื่อก่อนฉันยังอยากจะไปที่เล่นที่วิลล่า แต่แทบจะสู้ราคาไม่ไหว!”

โจวเจ๋อ อดไม่ได้ที่จะพูด

"อะแฮ่ม ไม่ต้องพูดถึงเวินฉวนซานเลย อันที่จริงทั้งถนนการค้าจินหลิงทั้งหมด ก็เป็นของคุณชายเฉินท่านนั้น!”

“อะไรนะ!"

โจวเจ๋อตกตะลึง

พวกสาวสวยข้างๆของเขา ต่างก็ตกตะลึงหมด

พวกทายาทเศรษฐีบางส่วนก็ร่ำรวยจริงๆ แต่นั่นพวกก็เป็นเงินของพ่อแม่พวกเขาทั้งหมด แต่เช่นเดียวกันกับคุณชายเฉิน ที่มีอุตสาหกรรมของตัวเอง และยังเป็นอุตสาหกรรมที่ใหญ่โตขนาดนี้ ยอดเยี่ยมเกินไปแล้ว ที่ยืนอยู่ข้างหลังเขา ยิ่งเป็นใครที่ไหนบ้าง?”

ทุกคนตกตะลึงค้าง

“ดังนั้น คุณชายโจว บัตรรับเชิญในครั้งนี้ เข้มงวดจริงๆ เกรงว่าจะมีคนที่มีเจตนาไม่ดีแอบเข้ามา หรือว่าปาปารัสซี่อาจแอบถ่ายรูป!"

หลี่เทียน อธิบายอย่างมีความพยายาม

“โอเคๆ งั้นเรากลับไปหาดูกันเถอะ!"

แต่แล้วขับรถหาอยู่ตั้งนาน ก็ไม่พบเลย

“โธ่เว้ย หรือว่าฉันจะเข้าไปไม่ได้แล้ว?”

โจวเจ๋อ พูดอย่างทรหด

บัตรรับเชิญ แต่ละคนมีเพียงหนึ่งใบเท่านั้น และนี่ก็ไม่ใช่สินค้า จะซื้อก็ซื้อได้เลย

และในขณะนี้เอง พนักงานต้อนรับหญิงที่ไม่ได้พูดอยู่ข้างๆ ก็กลั้นไว้จนหน้าแดงก่ำ

เมื่อกี้เธออยากจะพูดอะไรบางอย่างจริงๆ แต่ไม่ค่อยกล้า เพราะผู้จัดการหลี่เทียนพูดได้น่ากลัวเกินไป

เพราะเมื่อกี้ตัวเอง ก็ได้เจอคนที่น่าสงสัยมากเข้าไป

จะพูดหรือไม่พูด?

ถ้าพูดกลัวถูกไล่ออก แต่ถ้าไม่พูด ลองคิดดูสิ ปาร์ตี้ในครั้งนี้ ยิ่งใหญ่สำคัญมาก

ฆ่าเธอให้ตาย ก็ไม่สามารถรับผิดชอบได้

ในที่สุด……

พูด!

พนักงานต้อนรับหญิงพูดขึ้นทันทีว่า “ผู้จัดการคุณชายโจว พวกคุณอย่าพึ่งกังวล บัตรรับเชิญของคุณหาไม่เจอแล้ว น่าจะถูกคนอื่นเก็บไปแล้ว!”

“อะไรนะ?ถูกใคร?”

โจวเจ๋อถามอย่างรีบร้อน

พนักงานต้อนรับหญิงชื่อจางหง ในขณะนั้น เธอก็พูดถึงข้อสงสัยทั้งหมดที่เธอเพิ่งเห็นในทันที

“เธอนะเธอ ทำไมตอนนั้นไม่เรียกฉันสักคำ นี่ถ้าเกิดอะไรขึ้น เราทุกคนจะต้องเดือดร้อนกันหมด เธอรู้หรือเปล่า?”

หลี่เทียนตบต้นขาอย่างแรง

ยังเกลียดแค้นคนที่เหมือนนายกระจอกที่จางหง บรรยายถึงยิ่งนัก

ในตอนนั้น ให้ จางหงนำทางไปหาอย่างเร่งรีบ

และพวกโจวเจ๋อก็ติดตามปะปนเข้าไปด้วย......

แต่ว่าเฉินเกอในตอนนี้ ยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

แค่รู้สึกว่า หาดทรายสีทองนี้ ทั้งกว้างใหญ่และสวยงามมาก

เสียงคลื่นซัดสาด กลางคืนจัดปาร์ตี้ตอนที่นี่ น่าจะมันส์สุดยอด

และข้างๆ ก็เป็นโรงแรมวิวทะเล

เฉินเกอถือบัตรรับเชิญไว้ นำโดยพนักงานต้อนรับชายอีกคนหนึ่ง มาถึงในโรงแรมแล้ว

เมื่อกี้ไป๋เสี่ยวเฟยได้โทรหาเฉินเกอแล้ว

พวกเขายังอยู่โรงแรมข้างนอก ยังไม่ได้ตื่นนอนเลย ไม่คิดว่าเฉินเกอจะมาเร็วขนาดนี้

เลยเตรียมตัวจะมาหาเฉินเกอทันที

"หยุดนะ ให้เขาหยุดเดี๋ยวนี้!"

ทันใดนั้น หลี่เทียน ก็วิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว เมื่อเห็นว่าเฉินเกอกำลังจะเข้าไปในลิฟต์แล้ว เขาก็ตะโกนเรียกทันที