ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี！ นิยาย บท 957

บทที่ 957 ตรวจสอบสถานการณ์

“เล๋ยเล่ตอนนี้จิตวิญญาณฉันจะออกจากร่างกาย นายดูแลร่างกายของฉัน ฉันจะลงไปดู!”

เวลานี้เฉินเกอพูดเตือนเล๋ยเล่

“เอาล่ะ พี่เฉิน ถ้าอย่างนั้นคุณระวังตัวด้วย!”

เล๋ยเล่ก็ตอบตกลงอย่างเชื่อฟัง

หลังจากพูดจบ เฉินเกอก็ถอดวิญญาณออกจากร่างทันที เปลี่ยนเป็นผีและล่องลอยไปข้างล่าง

หลังจากล่องลอยไปได้สักพัก เฉินเกอก็สามารถมองเห็นบริเวณรอบๆ ที่อยู่ข้างล่าง ที่แท้ข้างล่างมีกลไกขนาดใหญ่ เมื่อพบ

ตำแหน่งที่เหมาะสม ต้องกระโดดลงไปตำแหน่งนั้นถึงจะออกไปได้ มิเช่นนั้นเขาจะวนเวียนอยู่กับวงจรนี้ตลอด

เมื่อรู้เรื่องทั้งหมดนี้ เฉินเกอก็กลับเข้าไปร่างเดิมของตัวเอง

“โอเค!”

หลังจากกลับเข้าร่าง เฉินเกอก็ตั้งสติขึ้นมาและพูดกับเล๋ยเล่

เฉินเกอพูดออกมากะทันหันทำให้เล๋ยเล่ตกตะลึง

“จะบ้าตาย พี่เฉิน..คุณ คุณกลับมาแล้วก็ไม่บอกก่อน ฉันตกใจเกือบเป็นลม!”

เล๋ยเล่มองไปที่เฉินเกอและพูดอย่างจนปัญญา

ตอนแรกบริเวณโดยรอบมืดสนิท ทำให้รู้สึกหวาดกลัว

เฉินเกอนิ่งไป ชั่วขณะจากนั้นก็พูดกับเล๋ยเล่

“ฉันพบวิธีไขปริศนาแล้ว!”

“จริงเหรอ พี่เฉิน ถ้าอย่างนั้นพวกเรารีบออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด!”

ทันทีที่เล๋ยเล่ได้ยินสิ่งนี้ เขาก็ดีใจขึ้นมาทันที โดยลืมเรื่องที่เฉินเกอทำให้เขาตกใจ ตอนนี้เขาแค่อยากออกไปจากที่นี่โยเร็ว

กลัวว่าจะเป็นบ้าถ้ายังคงอยู่ต่อไป และความรู้สึกกดดันในใจของเขาจะรับไม่ไหว

หลังจากพูดจบ เฉินเกอก็พาเล๋ยเดินต่อไป

ในที่สุดเฉินเกอก็หาเครื่องหมายจุดตำแหน่งที่อยู่จนเจอและหยุดเดิน

“พี่เฉิน ไหนคุณบอกว่าจะออกจากที่นี่? ทำไมพวกเราถึงได้เดินนานขนาดนี้!”

เล๋ยเล่มองและถามเฉินเกออย่างไม่เข้าใจ

เฉินเกอเหลือบมองเล๋ยเล่ แล้วตอบว่า “ตรงนี้แหละ แค่กระโดดลงจากที่นี่ก็ได้แล้ว!”

“ห๊ะ? ”

เมื่อได้ยินคำพูดของเฉินเกอ เล๋ยเล่ก็อุทานขึ้นมาด้วยความตกใจ เขาทำปากจู๋ มันยากที่จะเชื่อคำพูดของเฉินเกอ

เฉินเกอมองเล๋ยเล่ด้วยสีหน้าหนักแน่นและพยักหน้า

“พี่เฉิน.. คุณ คุณอย่าล้อเล่นสิ? ข้างล่างนี้เป็นเหวนะ ถ้าพวกเรากระโดดลงไปก็ตายแน่ๆ!”

เล๋ยเล่มองเฉินเกอและพูดด้วยความหวาดกลัว

ในขณะที่พูดเฉินเกอก็ก้มหัวและมองลงไป ซึ่งทำให้เขาสนใจมากขึ้น

“เล๋ยเล่ นายคิดว่าฉันล้อเล่นกับนายหรือ? ”

เฉินเกอทำหน้าขรึมจ้องมองเล๋ยเล่เและถาม

หลังจากเล๋ยเล่ได้ยิน ก็รู้สึกมีเหตุผล เขารู้ว่าเฉินเกอจะไม่มีวันล้อเล่นกับเขา

แต่..สิ่งที่อยู่ตรงหน้านี้มันอัศจรรย์เกินไปสำหรับเขา

“อย่างนี้ดีกว่า ฉันจะกระโดดก่อน ถ้าฉันตายแล้ว นายก็ค่อยคิดหนทางออกไปเอง!”

หลังจากนั้น เฉินเกอก็มองเล๋ยเล่และให้คำแนะนำ

“พี่เฉิน..ฉัน”

เมื่อเล๋ยเล่ได้ยิน ก็แสดงท่าทางมึนๆ เขาไม่คาดคิดว่าเฉินเกอจะแนะนำเรื่องแบบนี้กับตัวเอง

ก่อนที่เล๋ยเล่จะตอบ เฉินเกอก็กระโดดลงไป

เมื่อเห็นฉากนี้ เล๋ยเล่ก็ตกใจ เบิกตากว้าง ยังดีลูกตาไม่ทะลุออกมา เขาไม่ได้คาดคิดว่ายังไม่ทันพูดอะไรเฉินเกอก็กระโดดลงไปแล้ว

หลังจากที่เฉินเกอกระโดดลงไปแล้ว เขาไม่ได้กระแทกพื้นจนตาย แต่กลับยืนอยู่ตรงบันไดได้อย่างมั่นคง

ถูกต้อง ตามที่เขาเห็นด้วยตาตัวเอง สถานที่แห่งนี้เป็นสถานที่ไขปริศนา

“พี่เฉิน!”

ในขณะนี้ เฉินเกอได้ยินเสียงตะโกนของเล๋ยเล่ดังมาจากด้านบน