ที่จริงแล้ว ข้าคือเซียนผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 152

ตอนที่ 152

ว้าว!

ในห้องโถงดวงตาของทุกคนเบิกกว้างอย่างพร้อมเพรียง การเต้นของหัวใจพวกเขาเร็วขึ้นแววตาของพวก เขาเปล่งประกายด้วยความโล)

“ชายลึกลับเป็นผู้มอบสมบัติเซียนให้?”

หัวหน้าตระกูลหลิวสูดหายใจเข้าลึก ๆ เขากล่าวอย่างเคร่งขรึม: “ข่าวนี้เป็นเรื่องจริงหรือไม่?”

ศิษย์ผู้นั้นเปิดปากของเขาและกล่าวว่า: “ศิษย์ จงใจสอบถามกับนิกายต่างๆ ในราชวงศ์เฉียนหลงเซียนที่มารับสมัครศิษย์ในวันนั้น เพื่อให้แน่ใจว่าข่าวนี้ถูกต้อง ยิ่งกว่านั้นยั่วฮวงยังเคารพต่อชายลึกลับมากเขาน่าจะมีภูมิหลังไม่ธรรมดา! “

มีคนเปิดปากและพูดว่า: “เป็นเรื่องยากมากที่จะฝึกฝนด้วยรากวิญญาณระดับต่ําสู่ขอบเขตสร้างรากฐานในช่วงเวลาสั้น ๆ และยังสามารถฆ่าแก่นทองคําครึ่งขั้นได้ แม้จะไม่คํานึงว่าเป็นข่าวจริงหรือเปล่าเด็กสาวคนนี้ต้องได้รับโอกาสที่ดีมากอย่างแน่นอน!”

ชายชราในชุดดําพยักหน้าและพูดด้วยน้ําเสียงทุ่ม: “ประตูดอกบัวทองคําเป็นนิกายที่อ่อนแอพรุ่งนี้เราจะส่งผู้ฝึกตนขอบเขตหยวนหยิงออกไปจัดการและพาเด็กผู้หญิงคนนั้นกลับมา!”

“หัวหน้าตระกูล ถ้าท่านทําเช่นนี้ จะทําให้ผู้เชี่ยวชาญที่อยู่เบื้องหลังหญิงสาวโกรธไม่ใช่หรือ?”ศิษย์คนนั้น ลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนพูดกลับด้วยความกังวล

ชายชราในชุดดํายิ้มอย่างเหยียดหยาม “ฮิฮิ แม้ว่าคน ๆ นั้นจะทรงพลังมาก มันก็ยังเทียบไม่ได้กับบรรพบุรุษ ของเรา อย่าลืมว่าเรามีเซียนหนุนหลัง! จับผู้หญิงคนนั้นถ้า นางรู้จักประมาณตนก็ให้แต่งงานเข้าตระกูลหลิวของข้าในฐานะนางบําเรอ ถ้านางไม่เชื่อฟังก็จัดการนางซะเจ้าจะกลัวอะไร?”

ทุกคนตะโกนพร้อมเพรียงกันว่า “หัวหน้าตระกูลช่างฉลาดยิ่งนัก!”

ชายชราในชุดดําโบกแขนเสื้อและพูดอย่างเย็นชา: “ประตูดอกบัวทองคําเป็นเพียงเรื่องเล็กน้อยตอนนี้ข้าแค่อยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับหลาเชิง?”

นอกตระกูลหลิว.

กลุ่มผู้ฝึกตนอมตะที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดทันใดนั้นก็รู้สึกหดหู ราวกับว่าความน่ากลัวครั้งใหญ่กําลังจะมาเยือน

พวกเขามองขึ้นไปทีละคน และรูม่านตาแต่ละคนก็หดลงทันที

พวกเขาเห็นว่ามีร่างหกร่าง กําลังบินมาอย่างรวดเร็วและแต่ละคนก็ปล่อยแรงกดดันอันมหาศาลออกมาและทําให้ความว่างเปล่าโดยรอบดูเหมือนจะสั่นสะท้าน

มีคนจําผู้นํากลุ่มได้และอดไม่ได้ที่จะแสดงสีหน้าไม่อยากเชื่ออุทาน: “นั่นคือ… ฉางชิง?!”

“ไม่ใช่แค่คู่ฉางชิง ผู้อาวุโสสามในสี่คนจากหุบเขาชิงหยุนมาที่นี่จริงๆ!”

“อีกสองคนดูเหมือนจะเป็นโจวต้าเฉิงผู้อาวุโสสองของวังเตหลินเซียนและถั่วฮวงจากราชวงศ์เฉียนหลงเซียน?!”

“พวกเขาต้องการทําอะไร มันดูบ้ามาก คืนต้องมีอะไรน่าตื่นตาตื่นใจเกิดขึ้นอน!”

“ฟอ”

ทั้งหกคนไม่ได้ปกปิดตัวตนของพวกเขาเลยแม้แต่น้อย พวกเขาจงใจควบแน่นแรงกดดัน ลมโดยรอบราวกับเป็นน้ําวนและพลังของพวกเขาทรงพลังราวกับเป็นมังกร มันทําให้ทุกคนเปลี่ยนสีหน้า!

ประกายแสงและเสียงส่งตรงไปถึงตระกูลหลิว!

ในห้องโถงใหญ่ของตระกูลหลิว สมาชิกรวมถึงหัวหน้าตระกูลหลิว ใบหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปอย่างกะทันหันเผยให้เห็นท่าทางตกใจ

อย่างไรก็ตามก่อนที่พวกเขาจะตอบสนองเสียงอันทรงพลังก็ดังขึ้นจากท้องฟ้า

“หลังจากคืนนี้จะไม่มีตระกูลหลิว ในโลกแห่งการฝึกตน หากเจ้าไม่ต้องการตายก็ออกซะ!”

ในคืนที่เงียบสงัดเสียงนี้ดังไม่น้อยไปกว่าเสียงของพายุฝนฟ้าคะนองและมันดังก้องอยู่ในหูของทุกคนและพวกเขาแทบไม่เชื่อในสิ่งที่พวกเขาได้ยิน

จะไม่มีตระกูลหลิวในโลกนี้อีกต่อไป?

นี่มัน … มาทําลายตระกูลหลิว?!

นี่นี่นี่ …

มันน่ากลัวเกินไปแล้ว!

ทุกคนมีอาการชาที่หนังศีรษะและเลือดเกือบทั้งหมดในร่างกายเหมือนถูกทําให้หยุดไหล

เสี้ยววววว

ร่างหลายร่างบินออกมาจากห้องโถงตระกูลหลิวโดยโฉบไปมาระหว่างท้องฟ้าและพื้นดินจ้องมองไปที่ก่ฉางชิงทั้งหกด้วยสายตาสงสัย

ใบหน้าของหัวหน้าตระกูลหลิวซีดและเขาพูดด้วยเสียงต่ํา “เจ้าหุบเขา’ เจ้าหมายถึงอะไร?”

ใบหน้าของฉางชิงสงบ ดวงตาของเขาเปล่งประกายด้วยแสงเย็นจ้องมองไปที่หัวหน้าตระกูลตระกูลหลิว “หลิวซิงเหอคืนนี้เราจะมาทําลายตระกูลหลิวของเจ้าตามคําสั่งของผู้เชี่ยวชาญ เจ้ามีคําพูดสุดท้ายอะไรอบกาจะพูดไหม”

แม้ว่าเสียงจะเบา แต่ก็เหมือนกับการทิ้งระเบิดลงในทะเลลึกทําให้สมองของทุกคนมึนงง

เขามาที่นี่เพื่อทําลายตระกูลหลิวจริงๆ!

นั่นคือตระกูลหลิว!ตระกูลที่แข็งแกร่งที่สุดในแดนเหนือ!

ใครคือผู้เชี่ยวชาญที่ถูกพูดถึงกันแน่?

มีผู้สั่งให้ก่ฉางชิงมาทําลายหลิวด้วยตัวเอง คนผู้นี้ต้องน่ากลัวมากๆ!

“กูฉางชิง! เจ้ามันบ้า! เจ้ารู้ไหมว่ากําลังทําอะไรอยู่?”

หลิวซิงเหอจ้องมองกัดฟันและพูดว่า: “ลูกชายของข้าหายไปในหุบเขา เมฆคราม ของเจ้าข้าจะขอคําอธิ์บายจากเจ้าเจ้ามาด้วยตัวเองเจ้าคิดว่าตระกูลหลิว ของข้าถูกหลอกจริงๆเหรอ?!”

“ลูกชายของเจ้า หลิวหลู่เชิงนะเหรอ?” โจวต้าเฉิงยิ้มเล็กน้อยและพูดอย่างเย็นชา:”เพราะมันทําให้ผู้ เชี่ยวชาญไม่พอใจ! มันจากไปอย่างสงบและข้าก็เป็นคนส่งมันไปเอง”

ดวงตาของ หลิวซิงเหอเป็นสีแดงและไม่สามารถยับยั้งจิตสังหารได้และเขาคําราม: “โจวต้าเฉิงเจ้ากําลังรนหาที่ตาย!”

“เจ้าตั้งหากที่กําลังรนหาที่ตาย!” ก่ฉางชิงตะโกนอย่างเย็นชา “กบกันบ่อ เจ้าไม่รู้ด้วยซ้ําว่าตระกูลหลิวของเจ้าทําให้คนแบบไหนโกรธ ! ช่างน่าสงสาร ถึงเวลาส่งเจ้าไปโลกหน้าแล้ว! “

ทันทีที่เสียงนั้นหายไป วงแหวนสีทองก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าเขาและเปลวไฟที่อยู่บนนั้นก็ร้อนแรงราวกับดวงอาทิตย์ดวงเล็กๆในตอนกลางคืน จากนั้นก็บินกระจายออกไป

เมื่อหันกลับไปที่ตระกูลหลิว จะเห็นว่า… มีทะเลเพลิงล้อมรอบตระกูลหลิว

คลื่นอากาศที่แผดเผาขึ้นสู่ท้องฟ้าทําให้ทุกคนรู้สึกเสียศักดิ์ศรี

หลิวซิงเหอมองไปรอบ ๆ และยิ้มอย่างโกรธเกรี้ยวและพูดด้วยน้ําเสียงที่ดุร้าย: “ดีๆ ดูเหมือนว่าข้าต้องแสดงให้เจ้าเห็นความแข็งแกร่งของตระกูลหลิวของข้า!”

แม้ว่าเขาจะอยู่ในขอบเขตหลอมรวม แต่เขาก็ไม่กลัวกู่ฉางชิงที่อยู่ขอบเขตมหายาน เมื่ออยู่ในตระกูลหลิว

เขากล่าวอย่างเย็นชาว่า: “ตั้งค่ายกล!”

สมาชิกในตระกูลหลิวได้เตรียมการไว้อยู่แล้วและเมื่อเสียงของเขาสิ้นลง แสงสีฟ้าก็พุ่งออกมาจากตระกูลหลิวทําให้ท้องฟ้ายามค่ําคืนสว่างไสว

ฟื้ว!

ใบมีดลมจํานวนมหาศาลถูกวัดออกไปทั่วทิศทาง!

เปลวไฟรอบบ้านของหลิวถูกลมหอบใหญ่ซัดทันที มันเหมือนเป็นเปลวเทียนท่ามกลางพายุ

หลิวซิงเหอยิ้มเล็กน้อยและกล่าวอย่างภาคภูมิใจ: “คู่ฉางชิงดูเหมือนว่าเจ้าจะลืมไปแล้วว่าตระกูลหลิวของข้าถูกหนุนหลังโดยเซียน? แล้วผู้เชี่ยวชาญของเจ้าล่ะ”ไม่รู้สิเซียนไม่นับเป็นอะไรต่อหน้าผู้เชี่ยวชาญ!” โจวต้าเฉิงยิ้มอย่างเหยียดหยามและเมื่อเขายกมือขึ้นฉันก็ปรากฏตัวต่อหน้าเขาและมือของเขาก็ดีดลงไปบนพิณ!”เก่ง!“เสียงพิณเหมือนพายุที่พัดพาความว่างเปล่าให้กลายเป็นสายน้ําและเกลียวคลื่น!

ผู้อาวุโสอีกสามคนของหุบเขาเมฆครามก็เริ่มเคลื่อนไหวเช่นกัน พวกเขายืนอยู่ในตําแหน่งที่แตกต่างกันสามตําแหน่งมือของพวกเขาร่ายอาคม บังเกิดเป็นมังกรเพลิงหนึ่งล่องลอยอยู่กลางอากาศมันนคํารามก่อนพุ่ง เข้าใส่ตระกูลหลิว”กูตง.”

ผู้ฝึกตนหลายคนมองเงยหน้ามองศึกบนฟากฟ้า และพวกเขาอดไม่ได้ที่จะกลืนน้ําลายลงคอใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความตกตะลึง

นี่คือการต่อสู้ระหว่างกองกําลังที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกแห่งการฝึกตน?

ใครในโลกที่สามารถทําให้เกิดเหตุการณ์นองเลือดได้เพียงหาพูด?

ช่างน่ากลัวยิ่งนัก