ที่จริงแล้ว ข้าคือเซียนผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 153

ตอนที่ 153

การต่อสู้ครั้งยิ่งใหญ่เริ่มขึ้นอย่างกะทันหัน!

ถ้านี้หากไม่ใช่ทางเลือกสุดท้าย จะไม่มีทางที่เกิดกาต่อสู้ระหว่างยอดฝีมือเกิดขึ้นเพราะแต่ละคนคือทรัพยากรที่ล้ําค่าเป็นอย่างมาก ระหว่างการต่อสู้ของทั้งสองฝ่ายย่อมอันตรายจนถึงที่สุดไม่มีใครรู้ผลลัพธ์ แต่ เพื่อให้แน่ใจว่ามรดกของยอดฝีมือจะได้รับการถ่ายทอดต่อกองกําลังของฝ่ายนั้นๆจะไม่มีวันปล่อยให้ยอดฝีมือ ฝ่าตนตกตาย

แต่คราวนี้กลับไม่มีการเจรจาใดๆและมีการพูดเพียงไม่กี่คําก่อนสงคราม

นี่เป็นสิ่งที่ไม่มีใครคิดว่าจะเกิดขึ้นมาก่อน

และทั้งหมดนี้เป็นเพียงหนึ่งคําสั่งจากผู้เชี่ยวชาญเท่านั้น!

หุหุหุ!

มังกรเพลิงลอยอยู่บนท้องฟ้าเหนือตระกูลหลิวแมันส่งเสียงคํารามพร้อมเปลวไฟที่ลุกโชติช่วง

เก่งเก่ง!

ในเวลาเดียวกันเสียงพิณก็ครอบคลุมพื้นที่ของตระกูลหลิวทั้งหมด

การโจมตีนับไม่ถ้วนโจมตีใส่ม่านแสงสีฟ้าของตระกูลหลิวจนมันสั่นสะเทือน

ใบหน้าของหลิวซิงเหอเปลี่ยนเป็นซีดขาวและเหล่าศิษย์ที่มีการฝึกตนค่อนข้างต่ําในตระกูลหลิวถึงกับกระ อักเลือดออกมาแม้จะเพียงแค่สัมผัสที่กับคลื่นพลังจากการต่อสู้

แม้ว่าตระกูลหลิวจะแข็งแกร่ง แต่ก็ยากที่จะต้านทานการประสานการโจมตีจากยอดฝีมือหลายคน

หลิว ซิงเหอ กัดฟันของเขาและปรากฏแววตาที่ดูบ้าคลั่งในดวงตาของเขา เขาหัวเราะออกมาอย่างรุนแรงแรงกดดันจากร่างกายของเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก

“ถ้าเป็นอย่างนั้นก็สู้กันจนตายกันไปข้างหนึ่ง!”

ทันใดนั้นเขาก็ยกมือขวาขึ้น และจู่ๆม่านป้องกันสีฟ้าของตระกูลหลิวก็ดูจะแข็งแกร่งขึ้น จากนั้นภายในส่วนลึกของตระกูลหลิว สถานที่แห่งนี้ดูเหมือนจะเป็นห้องโถงบรรพบุรุษมันเปล่งแสงออกมาพร้อมพลังที่คล้ายจะทําให้โลกรอบข้างสั่นสะเทือน

บรรพบุรุษตระกูลหลิวหลายคนล้วนปรากฏในร่างของหลิวซิงเหอ เขาบีบมือและรู้สึกถึงผิวพรรณที่ดีขึ้นและพลังของเขาก็เพิ่มขึ้นมหาศาลราวกับได้รับการช่วยเหลือจากเซียน

จิจิจิจ —-

ในอากาศทันใดนั้นก็มีเสียงครวญครางต่ําซึ่งดังขึ้นและเหมือนมันจะครอบงําทุกสิ่งในทันที เสียงนั้นดังก้องในหูของทุกคนและก็ดังก้องระหว่างฟ้าดิน

ราวกับบางสิ่งดูเหมือนจะตื่นขึ้น

ลมแรงขึ้นและเมฆก็ลอยสูงขึ้น!

ม่านแสงของตระกูลหลิวสว่างไสวจนแทบเหมือนจะทิ่มแทงสายตาของผู้ที่มอง

เก่ง!

ในที่สุดเสียงดังกึกก้องเหมือนฟ้าร้องก็ปรากฏขึ้นอย่างกะทันหัน

จากนั้นแสงที่สว่างจ้าก็ทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าตัดผ่านเมฆราวกับสายรุ้งที่ทอดยาวไปในอากาศอย่างไม่มีที่สิ้นสุดและในที่สุดก็ลอยหยุดอยู่ตรงหน้า หลิว ซึ่งเหอ

แสงเพนวพราวส่องสว่างบนท้องฟ้า ความสง่างามอันยิ่งใหญ่และไร้ขอบเขตแผ่ออกมาเพื่อปราบปรามโลกใบนี้

การเต้นของหัวใจของทุกคนเร็วขึ้นอย่างกะทันหัน เพียงแค่มองไปที่กระบี่ยาวก็สามารถรู้สึกได้ถึงอันตรายและพวกเขารูสึกอยากจะหันหลังกลับและวิ่งหนี

อันตราย!

กระบี่ยาวนั่นอันตรายมาก!

มีใครบางคนกลืนน้ําลายลงคอและพูดด้วยความยากลําบาก: “เซียน … สมบัติเซียน?”