“ปรมาจารย์หลี่ นี่เป็นของขวัญเล็กๆน้อยๆ โปรดยอมรับมันด้วย” เฉิงฮวงกล่าวด้วยความจริงใจ
หลี่ เหนียนฟ่าน หยิบกล่องและเปิดมันอย่างช้าๆ
เสาเพลิงจากในกล่องก่อตัวขึ้นสูงบนท้องฟ้าพร้อมกับเสียงคำรามของมังกรเย่อหยิ่งและทรนง
เปลวเพลิงควบแน่นเป็นรูปมังกรไฟใจกลางอากาศ มังกรที่หยิ่งผยองปรากฎตัวอย่างแข็งแกร่ง
แต่ไม่นานที่ร่างกายของมังกรเพลิงก็สั่นสะท้านราวกับว่ารู้สึกถึงอันตรายอันยิ่งใหญ่ มันม้วนตัวกลายเป็นเปลวไปก่อนกลับเข้าไปในกล่องและเปลี่ยนเป็นลูกบอลสีแดงเพลิง
ฉากนี้ทำให้ เฉิงฮวงและคนอื่น ๆ ถึงกับผงะ
ลูกปัดมังกรเพลิงเชื่องขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?
ผู้ที่คุ้นเคยกับ ลูกปัดมังกรเพลิงจะรู้ดีว่า ลูกปัดมังกรเพลิงถูกเปลี่ยนจากแก่นแท้ของมังกรเพลิงในสมัยโบราณมันมีความอดทนและความเย่อหยิ่งของมังกรเพลิงแม้ว่ามันจะเป็นสมบัติของราชวงศ์เฉียนหลง แม้แต่จักรพรรดิผู้ศักดิ์สิทธิ์ก็ปฏิบัติกับมันด้วยความสุภาพ
โดยปกติแล้วเมื่อ ลูกปัดมังกรเพลิงถูกปล่อยออกมาจะต้องให้คนเอาใจมันอย่างแน่นอน แต่ครั้งนี้กลับไม่มี
บางทีมันยังรู้สึกถึงความน่ากลัวของผู้ที่เหนือกว่า
สมกับเป็นผู้เชี่ยวชาญแม้แต่ลูกปัดมังกรเพลิงที่เก่งกาจก็ต้องอ้อนน้อม
หัวใจของจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์กำลังถอนหายใจและเขาตกตะลึง มันเป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นลูกปัดมังกรเพลิงเป็นเช่นนี้
หลิน ชิงหยุน และ จ้าว ชานเฮอมองไปที่ จักรพรรดิศัดิ์สิทธิ์ด้วยความประหลาดใจ
โดยไม่คาดคิดจักรพรรดิหลัวได้เอาลูกปัดมังกรเพลิงออกมา ความใจกว้างนี้ไม่ธรรมดาเลย
พลังเปลวเพลิงของลูกปัดมังกรเพลิงสามารถช่วยให้ผู้ฝึกตนควบแน่นเพลิงของแกนทองคำได้
ความสามารถนี้เพียงพอที่จะทำให้เกิดความโลภ ไม่เช่นนั้น หลิน ชิงหยุน จะไม่พยายามยืม ลูกปัดมังกรเพลิง
ไป๋หวูเฉินมีความคาดหวังในสายตา
เขาสามารถเข้าใจความคิดของ เฉิงฮวงได้เพราะเขายังมอบหยกดาบอมตะไร้ตำหนิให้ปรมาจารย์
ทั้งผลึกเพลิงมังกรและหยกอมตะไม่สามารถเปรียบเทียบกับเส้นผมเพีลงเส้นเดียวของหลี่เหนียนฟานได้
ตราบใดที่เจ้าได้รับความโปรดปรานจากปรมาจารย์หลี่ เจ้าจะได้ประโยชน์กว่านี้มากมายมหาศาล!
”หือ? ลูกปัดนี้สามารถพ่นไฟได้จริงๆ” หลี่เหนียนฟานหยิบลูกปัดมังกรเพลิงขึ้นมาด้วยความประหลาดใจมองไปที่จักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์และยิ้ม: “ข้าไม่ต้องการสิ่งที่มีค่ามากเกินไป”
ผู้เชี่ยวชาญบอกใบ้อีกครั้ง
”มันไม่มีค่าเลย” เฉิงฮวงกล่าวว่า: “นี่คือ ลูกปัดมังกรเพลิง มันมีแค่ความสามารถในการสร้างเพลิง”
หลี่ เหนียนฟ่าน พยักหน้าและพูดกับไข่มุกมังกรเพลิง: พ่นไฟอีกครั้งหน่อย”
ฟู่!
เปลวเพลิงถูกปลดปล่อยออกจากลูกปัดมังกรเพลิง
”ดีจริงๆมันจะสะดวกกว่ามากในการจุดไฟงในอนาคต” หลี่เหนียนฟานยิ้มด้วยความพึงพอใจสิ่งนี้มีประโยชน์มากกว่าไฟแช็ก “ถ้าอย่างนั้นข้าจะยอมรับมันขอบคุณ”
ทุกคนยิ้มอย่างขมขื่น
ดาบปีศาจที่ร่วงหล่นมาใช้สำหรับตัดไม้ หยกดาบใช้เป็นโคมไฟ และลูกปัดมังกรเพลิงใช้ในการจุดไฟ
ถ้าคนอื่นๆรู้เรื่องนี้ เขาอาจกลายเป็นบ้า
แต่เมื่อพวกเขาคิดถึงวิธีการของผู้เชี่ยวชาญพวกเขาก็โล่งใจ สมบัติสำหรับคนอื่น ไม่ได้อยู่ในสายตาของผู้เชี่ยวชาญ
ปรมาจารย์มีพื้นฐานการฝึกตนที่น่าตกใจและน่ากลัวอย่างยิ่ง แต่เขาเต็มใจที่จะกลายเป็นมนุษย์ สมบัติมากมายก็เป็นของธรรมดาในสายตาของเขาเช่นกัน
ท่านหลี่พวกเราจะกลับไปเตรียมยาวิเศษให้ท่าน ข้าขอตัวลา” ทุกคนลุกขึ้นและจากไป
หลี่ เหนียนฟ่าน ตอบว่า “ลาก่อน”
…
ทันทีที่ออกจากบ้าน เฉิงฮวงและคนอื่น ๆ ก็ขมวดคิ้วทันที
พวกเขาเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า
แต่แล้วเขาก็ตกใจและโค้งคำนับและกล่าวว่า “คารวะ ผู้อาวุโสไป๋”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ที่จริงแล้ว ข้าคือเซียนผู้ยิ่งใหญ่