ที่จริงแล้ว ข้าคือเซียนผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 84
” ข้าได้ยินมาว่า มังกรเพลิงของราชวงศ์เฉียนหลงอมตะเป็นพลังพิฆาตของสิ่งชั่วร้ายทั้งหมดแต่เมื่อมาเจอในวันนี้ ข้าไม่คิดว่ามันเป็นยังงั้นเลย” ในอากาศสีดำ รอยยิ้มที่ชั่วร้ายของนักบวชเต๋าปีศาจสวรรค์ก็ปรากฏอย่างช้าๆ
จากรอยยิ้มแปลก ๆ ของเขา เส้นพลังงานสีดำเหล่านั้นก็ไหลวนไปมาอย่างต่อเนื่องและหลายเส้นก็กลายเป็นงูตัวเล็กพุ้งเข้าหาหาจักรพรรดิลั่ว
”เจ้ากำลังมองหาความตาย!” ลั่วฮวงตะโกนเสียงดัง เขายกมือซ้ายขึ้นเล็กน้อยและชามกลมสีแดงเพลิงปรากฏขึ้นบนฝ่ามือของเขา
ชามกลมค่อยๆพลิกกลับมันส่องแสงไปที่ชั้นเมฆหมอกสีดำและทันใดนั้นก็มีเปลวเพลิงยิงออกมาระเหยงูตัวน้อยสีดำ
หลังจากนั้นเปลวไฟพวยพุ่งออกมาจากชามกลม มันรวมเข้ากับโซ่ไฟและกลายเป็นมังกรเพลิง
มังกรมีขนาดใหญ่กว่าโซ่เพลิงหลายเท่าและร่างกายของมันยังคงถูกพันด้วยพลังงานสีดำหัวมังกรสูงเงยขึ้นและมองลงไปที่พลังงานสีดำจากระดับที่สูงกว่าจากนั้นมันก็อ้าปากและพ่นลมหายใจมังกร!
โทร–
เปลวไฟสีแดงล้อมรอบมวลอากาศสีดำและที่ตรงนีร้เกือบจะกลายเป็นทะเลเพลิง
จิจิจิจิ —-
เสียงที่น่าขยะแขยงก็ยังคงดังออกมาจากบรรยากาศสีดำและเมฆหมอกหนาทึบดูเหมือนจะระเหยไปอย่างรวดเร็ว
”พ่อ.”
ลั่วซือหยูและจงซิ่วก็ตามมาถึงเมื่อพวกเขาเห็นฉากนั้นพวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจด้วยความโล่งอกดูเหมือนว่าผลลัพธ์จะถูกกำหนดไว้แล้ว
”ซือหยู เจ้าไปพาเด็กน้อยมาที่นี่” ลั่วฮวง กล่าว
ลั่วซือหยูพยักหน้าและรีบเดินไปหาหนานหนาน …
อย่างไรก็ตามเมื่อมือของนางกำลังจะสัมผัสเด็กน้อยหมอกสีดำมืดได้พุ่งผ่านเปลวไฟกลายเป็นโซ่สีดำและมัดลั่วซือหยูเอาไว้!
“ จี้จี้จี้ -”
ท่ามกลางเปลวเพลิงเสียงหัวเราะของปีศาจงสวรรค์ก็ดังขึ้นราวกับนักล่าที่เห็นเหยื่อของมัน
ใบหน้าของ ลั่วฮวง เปลี่ยนไปเล็กน้อยและเขาพูดด้วยความไม่เชื่อว่า “เป็นไปได้อย่างไร?”
”ลั่วฮวง ข้ากล้าจับคนที่อยู่ใต้จมูกของเจ้า เจ้าคิดว่าข้าไม่เตรียมพริอมาดีจริงๆหรือ?” คำพูดที่เย็นชาของปีศาจสวรรค์ออกมาทำให้หัวใจของลั่วฮวงหล่นไปถึงตาตุ่ม
เขาคิดขยับเล็กน้อยและจากนั้นเขาก็สังเกตเห็นว่าค่ำคืนรอบตัวเขานั้นอุดมสมบูรณ์เป็นพิเศษมันไม่สามารถพูดได้อีกต่อไปว่าเป็นกลางคืน แต่เป็นความมืดที่บริสุทธิ์
มองขึ้นไปบนฟ้าเจ้าไม่เห็นดวงจันทร์บนท้องฟ้า
”เขตแดน?” ลั่วฮวง พูดจนแทบจะกัดฟันพูด
ข้าไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่ข้าถูกห่อหุ้มอากาศสีดำกักขังไว้!
“ ชูชชา.”
ในป่ามีเสียงฝีเท้า
ผู้ฝึกตนทั้งสามในชุดดำเดินออกไปอย่างช้าๆพวกมันมองไปที่ ลั่วฮวงและภรรยากับลูกสาวของเขาอย่างชั่วร้าย
”ฮ่าฮ่า ลั่วหวงเอย ลั่วฮวง เจ้าเป็นคนขี้กังวลและมักวุ่จุ้นจ้านอยู่เรื่อย มันเป็นเรื่องน่าขันจริงๆที่เจ้าจะลงเอยเช่นนี้เพื่อเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ที่ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเจ้า” ปีศาจเต๋าหัวเราะ “ไม่เพียง แต่เจ้าาถูกจับ แต่แม้กระทั่งภรรยาและลูก ๆ ของเจ้าก็ตกอยู่ในมือของข้า! “
ใบหน้าของ ลั่วฮวง มืดมนราวกับน้ำหมึกและเขาไม่ได้พูดและชามกลมด้วยมือทั้งสองข้างอย่างรวดเร็ว
”หึ่ง”
ชามกลมในมือของเขาสั่นอย่างรุนแรงและส่งเสียงร้องเบา ๆ
“ ตูม!”
ด้วยเสียงคำรามเปลวไฟขนาดใหญ่พุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าราวกับภูเขาไฟระเบิดพุ่งตรงไปยังหมอกสีดำที่อยู่รอบ ๆ
”ซิซซี่ -“
พลังงานสีดำนับไม่ถ้วนเริ่มสลายไปและลำแสงเปลวไฟที่ร้อนมากราวกับว่ามันกำลังจะแทงทะลุความมืดโดยรอบ
”ฮึ!”
นักบวชปีศาจส่งเสียงอย่างเย็นชา มันชูธงสังเวยโลหิตและโบกสะบัดทันที
ทันใดนั้นพลังงานสีดำจำนวนนับไม่ถ้วนในอากาศเริ่มควบแน่นอย่างรวดเร็วและปกคลุมไปยัง ลั่วฮวง
โซ่สีดำหลายสิบเส้น โอบเข้าหา ลั่วฮวง และ จงซิ่ว
ลั่วฮวง อดไม่ได้ที่จะพูดว่า: ” ปีศาจสวรรค์ เจ้าต้องชั่งน้ำหนักและเจ้าพร้อมที่จะเป็นศัตรูกับผู้เชี่ยวชาญคนนั้นจริงๆหรือ?”
”ฮ่าฮ่าฮ่าข้าคิดถึงเรื่องนี้ตั้งแต่ตอนที่ข้าได้เห็นมัน!” ปีศาจลัทธิเต๋าหัวเราะเบา ๆ และพูดอย่างเหยียดหยาม: “โลกแห่งการฝึกตนนั้นใหญ่มากข้าสามารถไปได้ทุกที่! และเจ้าแน่ใจว่าเขาจะมาหาข้าเพื่อเจ้าเดือดร้อน?”
ลั่วฮวง ส่ายหัวและพูดอย่างเย็นชา: “คนที่โง่เขลาจริงๆก็ไม่กลัวหากผู้เชี่ยวชาญต้องการฆ่าเจ้าก็ลองคิดดูสิ!”
”มันเป็นเรื่องตลกมากถ้ามันแข็งแกร่งอย่างที่เจ้าพูดข้ามาที่นี่ทำไมข้าไม่เห็นเขามาช่วยเจ้า” เต๋าเทียนม่ารู้สึกภาคภูมิใจอย่างมากถือธงไว้ในมือทั้งสองข้างและกระแทก
“อ๊ากก!”
ทันใดนั้นกลุ่มของฉีสีดำก็ส่งเสียงคำรามและพุ่งตรงไปที่ ลั่วฮวง และ จงซิ่ว
ตูม!
ทั้งคู่ตกตะลึงกับพลังงานสีดำและสูญเสียพลังในการต่อสู้ทันที
”ท่านพ่อ ท่านแม่!” ลั่วซือหยูถูกพัวพันกับอากาศสีดำและนางก็หน้าซีดด้วยความตกใจเมื่อเห็นสถานการณ์เช่นนี้
”ฮ่าฮ่าฮ่าอย่ากลัว หญิงสาวตัวน้อย รอข้าก่อนแปปหนึ่งนะ ฮ่าฮ่า” นักบวชเต๋าปีศาจ มองไปที่ ลั่วซือหยูและหัวเราะอย่างมีตัณหา “ลั่วฮวงข้ายังต้องการขอบคุณสำหรับการรับเจ้าที่มอบภรรยาและลูกสาวมาให้าเป็นเตาเผาของข้า “
เขารอไม่ไหวแต่เขาก็ยังไม่ลืมว่ามาทำอะไรและรีบเดินไปหาหนานหนาน .
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ที่จริงแล้ว ข้าคือเซียนผู้ยิ่งใหญ่