ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ นิยาย บท 103

ไทร์ขว้างมีดออกไปเหมือนซัดอาวุธลับ เกิดเสียงมีดผ่าอากาศออกไป และมีดก็ปักเข้าที่หลังของไฮเดนทันที

ดวงตาของไฮเดนเบิกกว้าง หลังจากกระอักเลือดออกมาเต็มปาก เขาก็ล้มลงกับพื้น เงินสดในมือของเขากลายเป็นสีแดงฉานทันที

บรรยากาศภายในห้องเย็นลง แม้แต่แซคเคอรี่และเดรกก็รู้สึกหัวใจเต้นแรง ไทร์ฆ่าคนอย่างง่ายดายราวกับกำลังตบแมลงวัน ความแข็งแรงของไทร์นั้นน่ากลัวเพียงใดกัน ถึงได้ขว้างมีดไปแทงหลังของไฮเดนจนมิดด้ามได้อย่างสบาย ๆ? นี่มันน่าหวาดกลัวมาก!

ไทร์เช็ดมือด้วยผ้าเช็ดปากก่อนหยิบโทรศัพท์ที่อัดไว้ได้สำเร็จ มีเพียงวิดีโอที่ไฮเดนพูดความจริงและเป็นเรื่องจริง ในตอนที่ไทร์ฆ่าคนนั้นไม่ได้ถูกบันทึกไว้

“ความไว้วางใจเป็นสิ่งสำคัญในสังคม เมื่อฉันบอกไปแล้วว่าหนึ่งล้านเป็นของเขา ก็เป็นของเขา เอาไปฝังไว้กับเขา ให้เขาใช้มันในนรก” หลังจากนั้นไทร์ก็จากไป

ภายในห้องนั้น หลังของเดรกและแซคเคอรี่เปียกโชกไปด้วยเหงื่อ!

เมื่อไทร์กลับถึงบ้านก็เป็นช่วงเวลาเย็นแล้ว หลังอาหารเย็น เฮเลนกับเจคอบพาแบลร์ออกไปเดินเล่น ในขณะที่ไทร์กับวินนี่เฟรดได้พักอยู่ในบ้าน

ความรู้สึกของวินนี่เฟรดยังคงดูไม่คงที่ บางทีเธออาจจะยังไม่สงบสติอารมณ์หลังจากเหตุการณ์ในบ่ายวันนี้

ระหว่างทางกลับ ไทร์ครุ่นคิดว่าจะบอกความจริงกับวินนี่เฟรดดีไหม ท้ายที่สุด เหตุการณ์นั้นเมื่อหกปีก่อนนั้นมันช่างโหดร้ายเกินไปสำหรับวินนี่เฟรด เธอคงรับความจริงไม่ได้ ดังนั้น ไทร์จึงวางแผนที่จะเก็บเป็นความลับในตอนแรก แต่หลังจากครุ่นคิดแล้ว เขารู้สึกว่าวินนี่เฟรดมีสิทธิ์ที่จะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

นอกจากนี้ ไทร์ยอมรับว่าเขาเห็นแก่ตัวด้วยวิธีนี้เช่นกัน เขาต้องการให้วินนี่เฟรดมองข้ามชายผู้นี้ไปได้แล้ว ชายที่ชื่อ คริส ฮิลล์

“วินนี่เฟรด ฉันส่งวิดีโอให้เธอผ่านแอปพลิเคชั่นส่งข้อความแล้ว ฉันหวังว่าเธอจะสงบสติอารมณ์หลังจากดูมันนะ”

วินนี่เฟรดตกตะลึง เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาจากโต๊ะกาแฟโดยไม่คิดอะไร เมื่อเธอเปิดวิดีโอและเห็นใบหน้าของไฮเดน หัวใจของเธอก็เต้นแรง เธอรู้จักใบหน้านี้ในวิดีโอเป็นอย่างดี!

วินนี่เฟรดไม่มีวันลืมคนที่ลักพาตัวเธอไปและวางยาเธอเมื่อหกปีก่อน โดยเฉพาะลูกตาแก้วข้างนั้นของคนนี้ มันยังทำให้วินนี่เฟรดฝันร้ายมาจนถึงทุกวันนี้ เป็นคนที่มีลูกตาแก้วที่ผลักเธอออกจากหน้าผาในฝันของเธอ

ทุกวินาทีที่วิดีโอเริ่มขึ้น ร่างกายของวินนี่เฟรดสั่นสะท้าน น้ำตาเริ่มไหลออกจากดวงตาของเธอโดยไม่สามารถควบคุมได้เลย หัวใจของเธอรู้สึกเหมือนถูกแทงอย่างต่อเนื่อง ความจริงนี้ทำให้จิตใจของเธอสับสนวุ่นวาย

“ทำไมกัน? ทำไมนายถึงทำอย่างนี้กับฉัน? แม้ว่านายจะต้องการเปลี่ยนใจ นายก็สามารถบอกฉันได้ ฉันไม่เคยยึดติดกับนายอย่างไร้ยางอาย ทำไมนายต้องทำลายฉันด้วย?”

วินนี่เฟรดไม่เชื่อเรื่องนี้แต่เธอไม่สามารถที่จะหันหลังกลับไปได้แล้ว เธอไม่เคยคาดหวังว่าความจริงของเหตุการณ์เมื่อหกปีที่แล้วจะเป็นแบบนี้ เธอไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าผู้ชายที่สมบูรณ์แบบในใจของเธอจะดูน่ารังเกียจได้ขนาดนี้ เธอเคยคิดว่าคริสเป็นคนมีเกียรติ

ย้อนกลับไปตอนที่พวกเขาออกเดท วินนี่เฟรดอนุญาตให้เขาจับมือเธอเท่านั้น เธอดูแลตัวเองและบอกเขาว่าเธอจะให้เขาเป็นครั้งแรกของเธอเมื่อพวกเขาแต่งงานกัน คริสเห็นด้วย! สำหรับวินนี่เฟรด นี่หมายความว่าเขารักเธออย่างแท้จริง กระนั้น วินนี่เฟรดไม่เคยรู้มาก่อนว่าธรรมชาติที่แท้จริงของเขาช่างน่ากลัวเหลือเกิน เพื่ออนาคตของตัวเอง เขาได้ผลักคู่หมั้นของเขาอย่างวินนี่เฟรดออกจากหน้าผา

วินนี่เฟรดร้องไห้ ความหงุดหงิดที่ระงับไว้ทั้งหมดก็ปะทุออกมาทันที

ไทร์เดินไปหาเธอและยื่นทิชชู่ให้เธออย่างเงียบ ๆ

วินนี่เฟรดเงยหน้ามองดูไทร์ ชายที่คอยอยู่เคียงข้างเธออย่างเงียบ ๆ เธอทิ้งตัวเข้าไปในอ้อมแขนของไทร์ น้ำตาของเธอได้เปียกเสื้อบนหน้าอกของไทร์

“ทุกอย่างเป็นอดีต ฉันจะปกป้องทั้งเธอและแบลร์ไปตลอดชีวิต! ถ้าคริส ฮิลล์ คอยกวนเธออยู่บอกฉันได้เลยนะ ฉันจะทำให้เขาหายไปจากโลกนี้”

คืนนั้น วินนี่เฟรดรู้สึกนอนไม่หลับ ในเช้าวันรุ่งขึ้น เมื่อวินนี่เฟรดลุกขึ้นมา เธอเติมความสดชื่นให้ตัวเอง รอยยิ้มของเธอในกระจกดูผ่อนคลายขึ้น

ถึงเวลาปิดเรื่องของเธอกับคริสแล้ว ไม่ว่าพวกเขาจะมีอะไรในอดีต ไม่ว่าหัวใจของเธอจะยังจำชายคนนี้ได้เป็นครั้งคราวก็ตาม แต่ตอนนี้วินนี่เฟรดมั่นใจว่าเธอจะไม่มีวันรู้สึกกับผู้ชายคนนี้อีกต่อไป ผู้ชายคนนี้ไม่คุ้มที่เธอจะคิดถึง แม้แต่ความรักของเธอก็ไม่ควรได้ด้วยซ้ำ

ตอนนี้วินนี่เฟรดมีผู้ชายที่รักเธออยู่เคียงข้างเธออย่างแท้จริงแล้ว เธอควรเรียนรู้ที่จะรักเขา วินนี่เฟรดรู้สึกขอบคุณที่เธอได้ปกป้องพรหมจรรย์ของเธอในตอนนั้น และยืนกรานที่จะให้คริสเป็นครั้งแรกในคืนวันแต่งงานของพวกเขา ไม่อย่างนั้น วินนี่เฟรดจะเสียใจมากกว่านี้!

หลังอาหารเช้า วินนี่เฟรดได้ขับรถไปทำงานตามปกติ งานของเธอก็ยังยุ่งอยู่เสมอ

ทว่า เมื่อเธอไปถึงบริษัท เธอเห็นรถเบนท์ลีย์ของคริสหยุดอยู่ที่ทางเข้าของบริษัทของเธอ เธอมองเห็นคริสกำลังถือช่อดอกกุหลาบช่อใหญ่ขณะที่เขาลงจากรถและเดินมุ่งหน้ามาที่วินนี่เฟรด

“วินนี่เฟรด ฉันขอโทษเรื่องเมื่อวานจริง ๆ ฉันใจร้อนเกินไป ฉันขอโทษนะ ฉันขอเริ่มจีบเธออีกครั้งได้ไหม?” คริสมอบช่อกุหลาบให้วินนี่เฟรด ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความคาดหวัง

กระนั้น สีหน้าของวินนี่เฟรดก็มืดลงในทันที ทำไมผู้ชายคนนี้ที่ผลักเธอออกจากหน้าผา ไร้ยางอายและน่ารังเกียจขนาดนี้? ทำไมเขาถึงยังอยู่ที่นี่เหมือนผีที่มาหลอกหลอน?

เพี้ยะ! วินนี่เฟรดตบดอกกุหลาบในมือคริส หลังจากนั้น เธอเรียกพลังทั้งหมดที่เธอมีเพื่อตบคริสอย่างแรง

คริสตกตะลึงกับการตบครั้งนี้ ตาของเขาแทบหลุดออกจากเบ้า แทบไม่เชื่อว่าวินนี่เฟรดเพิ่งตบเขา

“วินนี่เฟรด เธอ… เธอกำลังทำอะไร?”

“คริส ฮิลล์ นายคิดว่าฉันโง่มากงั้นเหรอ? ย้อนกลับไปในตอนนั้น เพื่อผูกมัดตัวนายเองให้เข้ากับนายหญิงของตระกูลฟิชเชอร์ในเมืองไพร์ม นายไม่ลังเลเลยที่จะใช้กลอุบายเพื่อหาคนมาแกล้งฉัน นายผลักฉันลงไปในหลุมลึกด้วยสิ่งนี้ ตอนนี้ หกปีผ่านไปแล้ว นายกลับมาเหมือนผีที่คอยหลอกหลอนกวนใจฉัน และอยากให้ฉันเป็นคนรักของนายที่อยู่เบื้องหลังมิสฟิชเชอร์ คิดว่าฉันเป็นโสเภณีเหรอ?”