ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ นิยาย บท 104

วินนี่เฟรดแทบจะตะโกนใส่ประโยคสุดท้าย หลังจากลงมือตบอย่างแรงไปแล้ว เธอร้องไห้ออกมา เธอร้องไห้หนักมาก

คริสตกใจมาก เขายังคงส่ายหัว “ใครบอกเธอกับเรื่องแบบนี้? พวกเขากล้าดียังไงมาใส่ร้ายฉัน? วินนี่เฟรด ฉันไม่ได้เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์นั้นเมื่อหกปีที่แล้ว”

“หุบปาก!” วินนี่เฟรดตะคอกใส่ “คริส ฮิลล์ นายเป็นผู้ชายหรือเปล่า? นายไม่มีความกล้าที่จะยอมรับ? นายกล้าพูดว่านายไม่รู้จักชายที่มีตาซ้ายที่บอดเหรอ?”

ใบหน้าของคริสมืดลง “ไฮเดน เยตส์…” คริสกัดฟัน ขณะที่เขาพูดชื่อนี้ น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า

“คริส ได้โปรดออกไปจากสายตาของฉัน นายเป็นขยะที่น่าขยะแขยงไร้ยางอายและน่ารังเกียจ”

“ฮ่าฮ่าฮ่า…ฮ่าฮ่าฮ่า…” คริสเริ่มหัวเราะออกมาดัง ๆ เสียงหัวเราะของเขาช่างน่าสะพรึงกลัว—และดูบ้าอยู่เล็กน้อย

ทันใดนั้น วินนี่เฟรดก็รู้สึกเย็นยะเยือกที่กระดูกสันหลังของเธอ ผู้ชายคนนี้ต่อหน้าเธอกลายเป็นคนที่น่ากลัวอย่างยิ่งไปแล้ว

“เธอพูดถูกจริง ๆ เมื่อหกปีที่แล้ว ฉันเป็นคนจัดการจับเธอไว้เอง ทำให้เธอถูกวางยา และทำให้เธอนอนกับขอทานคนนั้น ฉันทำสิ่งนี้เพื่อแต่งงานกับชาร์ล็อท แต่อย่าโทษฉันเลยนะ ฉันทำเพื่อครอบครัวเท่านั้น หากไม่มีครอบครัวฟิชเชอร์แห่งเมืองไพร์ม ครอบครัวฮิลล์ของเราจะไม่มีวันกลายเป็นกลุ่มอสังหาริมทรัพย์ชั้นนำของเมืองคานห์ได้เลยในเวลาอันสั้นเช่นนั้น ดังนั้น เมื่อต้องเผชิญกับอำนาจ ฉันต้องจัดลำดับความสำคัญของสถานการณ์โดยรวม แต่วินนี่เฟรด ฉันชอบเธอมากจริง ๆ ในตอนนั้น”

คริสเพิ่งยอมรับแผนการของเขา แต่ไม่มีร่องรอยของความผิดหรือคำขอโทษอยู่ในน้ำเสียงของเขาเลย แต่เขากลับพยายามที่จะทำให้วินนี่เฟรดกลายเป็นคนรักของเขาอีกครั้งด้วยซ้ำ

“วินนี่เฟรด แค่บอกมาว่าเธอจะเป็นคนรักของฉันเอง ฉันรู้ว่าเธอยังคงมีความรู้สึกกับฉัน อันที่จริง ฉันไม่สามารถหย่ากับชาร์ล็อท ฟิชเชอร์ ได้ แต่ไม่เพียงแต่ผู้หญิงคนนั้นจะไร้ความรู้สึก แต่ยังชอบโมโหอีกด้วย ไม่มีความรักระหว่างเธอคนนั้นกับฉันเลย ให้ฉันดูแลเธอ ได้ไหม? ฉันสาบานว่าฉันจะปฏิบัติต่อเธออย่างถูกต้อง ฉันสามารถให้เธอได้ทุกอย่างที่เธอต้องการ”

เพี้ยะ! วินนี่เฟรดตบคริสอีกครั้ง เธอรู้สึกว่าเธอเพิ่งได้รับความอับอายอย่างมากในฐานะคน ๆ หนึ่ง

“คริส ฮิลล์ ไปเดี๋ยวนี้! ไม่อย่างนั้น ฉันจะโทรแจ้งตำรวจ”

ใบหน้าของคริสบูดบึ้ง “แสดงว่าเธอยังไม่เต็มใจ ใช่ไหม? ฉันขอร้องเธอไปมากขนาดนี้แล้ว เธอคิดว่าเธอเป็นใคร? เธอกล้าปฏิเสธฉันได้ยังไงกัน? ไม่ว่าฉันจะต้องการผู้หญิงคนไหนในโลกนี้ ก็ไม่มีใครปฏิเสธฉันได้! เธอ วินนี่เฟรด ซี จะต้องกลายเป็นคนรักของฉันไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น แม้ว่าเธอจะไม่เต็มใจก็ตาม!”

คริสกลายเป็นบ้าทันที เขาเหยียบดอกกุหลาบและกระโจนใส่วินนี่เฟรด

วินนี่เฟรดกรีดร้องด้วยความตกใจ

ทันใดนั้น เกรแฮมก็มาเห็นที่ทางเข้าโรงงาน เขาเลยนำกลุ่มคนงานจำนวนมากที่มีไม้ตีอยู่ในมือ

“แกกำลังทำอะไร? ปล่อยท่านประธานซีของเราซะ” เกรแฮมตะโกนออกมาดัง ๆ ขณะที่คนงานข้างหลังเขาจ้องไปที่คริสอย่างโกรธมาก

คริสขมวดคิ้วราวกับว่าคนเหล่านี้ไม่ได้ทำให้เขากลัวเลยสักนิด “พวกนายรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร?”

“ฉันต้องสนด้วยเหรอว่าแกเป็นใคร?” เกรแฮมตะโกน แสดงให้เห็นว่าไม่เคารพคริส การแสดงออกของเขาเป็นหยาบคายเหมือนเขาพร้อมสำหรับการต่อสู้ทุกเวลา “ไอ้เด็กเวร ถ้าแกกล้าแตะต้องท่านประธานซีของเราอีกล่ะก็ ฉันจะหักขาแก”

คริสรู้สึกกลัวเกรแฮมและกลุ่มของเขาอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเขายิ้มเยาะและชี้ไปทางพวกเขาอย่างชั่วร้าย “เอาล่ะ นายมีความกล้า รอและดูไปก่อนเถอะ และเธอ วินนี่เฟรด เธอจะหนีไม่พ้นน้ำมือฉันอย่างแน่นอน”

หลังจากการพูดประกาศของเขาแล้ว คริสก็รีบเข้าไปในรถเบนท์ลีย์และสตาร์ทรถ ขาของเขายังคงสั่นเมื่อเขากำลังจะเหยียบคันเร่ง

“ท่านประธานซี คุณโอเคไหม? ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร? ทำไมเขาถึงรังควานคุณ?”

วินนี่เฟรดส่ายหัว “ฉันไม่เป็นไร เขาเป็นเพียงผู้ชายไร้ยางอาย ขอบคุณพวกคุณ ที่ช่วยฉันเอาไว้เมื่อกี้นี้นะคะ”

เกรแฮมตอบว่า “คุณกำลังพูดอะไรครับ ท่านประธานซี เราทุกคนอยู่ที่นี่ในวันนี้ ขอขอบคุณคุณ ถ้าไอ้เด็กเวรนั่นมารังควานคุณอีก ผมจะเป็นคนแรกที่จะกระทืบเขาให้ตาย”

***

คริสกำลังหมุนแก้วไวน์แดงอยู่ในมือภายในบาร์หรูที่เปิด 24 ชั่วโมง ขณะที่เขามองดูเงาสะท้อนบนกระจก จิตใจของเขากลับเต็มไปด้วยวินนี่เฟรด “วินนี่เฟรด เธอหนีฉันไม่พ้นหรอก ไม่มีผู้หญิงคนไหนกล้าปฏิเสธฉัน คริส ฮิลล์”

ใบหน้าของคริสบิดเบี้ยวแสดงออกเป็นรอยยิ้มที่น่ากลัว รอยยิ้มที่จะทำให้ตัวสั่นลงไปที่กระดูกสันหลัง ลักษณะที่แท้จริงของชายคนนี้แตกต่างไปจากรูปลักษณ์ที่อ่อนโยนของเขาอย่างสิ้นเชิง ภายในหัวใจของเขามีสัตว์ป่าอาศัยอยู่ข้างใน

เคร้ง! เสียงทุบกระจกดังก้องมาจากที่ใดสักที่หนึ่งใกล้ ๆ เมื่อเขามองไปที่ต้นเสียง ดวงตาของคริสก็ขยายออก

มีผู้หญิงที่แต่งตัวสวยและเย้ายวนนั่งอยู่ตรงนั้น ดูเหมือนเธอจะอารมณ์ไม่ดีและเมามาก ถึงอย่างนั้น แอลกอฮอล์ก็ช่วยคลายความหงุดหงิดของเธอไม่ได้ เธอจึงเขวี้ยงแก้ว ที่สำคัญกว่านั้น คริสเข้าใจผิดว่าผู้หญิงคนนี้เป็นวินนี่เฟรดในแวบแรก

นั่นเป็นเพราะเธอดูเหมือนวินนี่เฟรดมาก!

ในสภาพที่พร่ามัว จู่ ๆ คริสก็พบว่าร่างกายของเขามีปฏิกิริยาต่อผู้หญิงคนนั้น อาจเป็นเพราะวินนี่เฟรด

“ไอริส ซี! เธอเป็นลูกพี่ลูกน้องของวินนี่เฟรด เป็นเรื่องบังเอิญที่ได้พบเธอที่นี่” คริสลุกขึ้นแล้วเดินไปหาไอริส “เป็นอะไรไปคนสวย? ทำไมเธอถึงดูโกรธมากขนาดนี้?”

ไอริสไม่แม้แต่มองคริสเลยสักนิดและตอบว่า “ไปซะ ไอ้พวกตัวเหม็น พวกแกทุกคนเลย! อย่ารบกวนฉัน”

“ฮ่า ๆ ดูเหมือนผู้ชายจะทำร้ายเธอมา ฉันขอซื้อเครื่องดื่มให้เธอได้ไหม? เธอสามารถบอกปัญหาในใจของเธอได้นะ บางทีฉันอาจกลายเป็นผู้ฟังที่ซื่อสัตย์ที่สุดของเธอได้!”

ไอริสเงยหน้าขึ้น แล้วมองคริสอย่างไม่พอใจ “นายเป็นใครกัน?”

คริสยิ้มอย่างสดใสให้ไอริส “อะไร? ลืมฉันไปแล้วเหรอ ไอริสน้อย?”

ทันใดนั้น สีหน้าของไอริสก็กระตุก เธอมองคริสอย่างไม่เชื่อสายตา “นาย… นายคือ คริส ฮิลล์!”

“ถูกตัอง มันเป็นเรื่องบังเอิญที่ได้พบเธอที่นี่ ไม่ได้เจอกันนานมากแล้ว” คริสพูดขณะที่เขาเคาะที่เคาน์เตอร์บาร์ด้วยนิ้วของเขา

พนักงานนำวิสกี้ราคาแพงมาทันที เมื่อเปิดขวด คริสก็เทใส่แก้วให้ไอริส “เป็นอะไรไปเหรอ ไอริส? ดูเหมือนเธอจะอารมณ์ไม่ดี เธออยากจะบอกฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้ไหม?”

ไอริสหยิบแก้ววิสกี้ขึ้นมา เธอไม่สามารถขจัดความตกใจที่เธอรู้สึกได้ เธอไม่เคยคิดว่าจะได้เจอคริสที่บาร์ ผู้ชายคนนี้เคยทำให้เธออิจฉาวินนี่เฟรดมากจนเธอจะเป็นบ้าไปเลย

นี่เป็นสัญญาณที่ดี

ไอริส ซึ่งในตอนแรกตกลงไปในหลุมพราง ดูเหมือนจะพบความหวังแล้ว เธอรู้สึกหนักแน่นกับโอกาสที่จะฟื้นคืนชีพมาถึงแล้ว!