ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ นิยาย บท 25

แซคเคอรี่ลุกขึ้นยืน ร่องรอยของความเศร้าโศกหายไปจากใบหน้าของเขาในทันที และสีหน้าของเขาก็มืดลง “คนสารเลวคนนี้เกือบจะทำลายครอบครัวสมิธไปแล้ว เขาสามารถนอนบนเตียงไปตลอดชีวิตและหยุดสร้างปัญหาให้ฉันได้แล้ว”

การทำลายแขนขาของลูกชายด้วยมือของเขาเองทำให้แซคเคอรี่รู้สึกปวดใจอย่างแน่นอน อย่างไรก็ตาม ความกลัวถึงผลที่จะตามมาของเขามันดูรุนแรงมากกว่า เดรก ทัคเกอร์ เป็นแค่ลมตดในสายตาของไทร์ และลูกชายของเขากล้าที่จะแตะต้องภรรยาของชายคนนี้ ถ้าเมื่อกี้เขาลังเลแม้แต่ครู่เดียว ตระกูลสมิธทั้งหมดอาจถูกทำลาย ผู้ชายอย่างเขามีลูกชายสี่คน ลูกสาวสองคน และลูกนอกกฎหมายจำนวนนับไม่ถ้วนนอกบ้านของเขา ดังนั้น แม้ว่าเลียมจะพิการ มันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับเขา

“บราเธอร์ทัคเกอร์ ยังพอมีวิธีที่จะแก้ไขเรื่องนี้ได้อีกไหม?”

เดรกเริ่มจุดบุหรี่และใช้เวลาสูบอยู่นาน “นั่นก็ขึ้นอยู่กับว่านายดูแลสิ่งต่าง ๆ ยังไง”

ในขณะนั้น คนในคฤหาสน์ตระกูลซีได้นั่งรอมาครึ่งวันแล้ว แต่ก็ยังไม่มีคำพูดใด ๆ จากตระกูลสมิธเลย หลังจากที่การติดต่อทางธุรกิจระหว่างทั้งสองครอบครัวได้ถูกตัดขาดกัน พนักงานของ ซีกรุ๊ปก็ได้รายงานความสูญเสียภายในบริษัทไปทีละส่วน ในช่วงเวลานี้ จอร์จพยายามโทรหา แซคเคอรี่เป็นการส่วนตัวเพื่อขอโทษ แต่สายที่โทรไปเขาไม่รับเลย

จอร์จและกลุ่มของเขาตั้งความหวังไว้กับทราวิสในตอนแรก โดยคิดว่าฟอเรสต์ เจนเซ่น จะพูดแทนพวกเขาได้ ถึงกระนั้น แม้ว่าทราวิสได้กลับไปบ้านตั้งแต่ช่วงบ่ายแล้ว ก็ยังไม่มีข่าวคืบหน้าออกมาเลย

อันที่จริง ทราวิสรู้สึกผิด เขารู้ว่าพ่อของเขาไม่มีความสัมพันธ์ใด ๆ กับแซคเคอรี่ สมิธ เลยแต่อย่างใด เขาบอกว่าเขาจะกลับบ้านเพื่อไปรับข้อมูลความคืบหน้า แต่เขาแค่อยากจะหนีออกไป เพราะก่อนหน้านี้เขาเคยโอ้อวดด้วยความมั่นใจมาก แต่ปัญหายังไม่คลี่คลาย ดังนั้นเขาจึงไม่อยากอยู่ต่อและถูกตระกูลซีเยาะเย้ย

เมื่อท้องฟ้าเริ่มมืดลง ตระกูลซีก็กังวลจนแทบกินไม่ได้

“นายท่านครับ มิสเตอร์สมิธอยากเข้ามาพบคุณ” บอดี้การ์ดของตระกูลซีรีบเร่งเข้ามาบอก

“ใครนะ?” จอร์จสั่นสะท้าน

“ประธานของสมิธกรุ๊ปครับ แซคเคอรี่ สมิธ”

แซคเคอรี่ สมิธ มาที่นี่เหรอ? จอร์จตัวสั่น ผู้ชายคนนั้นมาที่นี่เพื่อประณามเขาหรือเปล่า?

“เร็ว… เชิญเขาเข้ามา ไม่สิ ฉันจะออกไปต้อนรับเขาเอง” จอร์จลุกขึ้น เมื่อทั้งครอบครัวซีเดินตาม ๆ กันไป พวกเขารีบออกไปนอกคฤหาสน์ทันที

พวกเขาเพิ่งเดินมาถึงทางเข้าเมื่อเห็นแซคเคอรี่วิ่งเข้ามาพร้อมกับผู้ช่วยที่มากับเขา

“มิสเตอร์ซี เป็นยังไงบ้าง?” แซคเคอรี่จับมือจอร์จอย่างกระตือรือร้นทันทีที่เขาเข้ามา การแสดงทัศนคติของเขาทำให้จอร์จประหลาดใจ

“มิสเตอร์สมิธ คุณ…” จอร์จไม่เข้าใจพฤติกรรมของแซคเคอรี่ตอนนี้เลย เขาพูดอย่างรวดเร็วว่า “มิสเตอร์... สมิธ รู้สึกเป็นเกียรติที่ได้ปรากฏตัวในบ้านที่ต่ำต้อยของเรา ลูกชายของคุณสบายดีไหม? เหตุการณ์นี้เป็นความผิดของตระกูลซี ดังนั้นโปรดให้ฉันขอโทษคุณด้วยเถอะ”

“มิสเตอร์ซี ได้โปรดอย่าพูดอย่างนั้น” แซคเคอรี่ตอบกลับทันที “ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของลูกชายที่งี่เง่าของฉัน เขามีความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะพยายามมุ่งเข้าไปหามิสซีเอง ฉันมาที่นี่ โดยเฉพาะเรื่องนี้เพื่อมาขอโทษในนามของลูกชายของฉัน มิสเตอร์ซี ฉันหวังว่าคุณจะใจดีพอที่ยกโทษให้คนเลวทรามคนนั้น” ขณะที่เขาพูดจบ แซคเคอรี่ก็หยิบกล่องที่สวยงามซึ่งผู้ช่วยของเขาถือไว้และวางมันไว้ในมือของจอร์จ “ฉันได้ยินมาว่ามิสเตอร์ซีชอบดื่มชา ฉันเลยนำของขวัญเป็นชาประจำชาติของจีนมาให้โดยเฉพาะ หวังว่ามิสเตอร์ซีจะรับไว้นะ”

ไอริสตอบอย่างรวดเร็วว่า “ฉันเป็นแฟนของทราวิสค่ะ ขอบคุณที่ทำสิ่งนี้เพื่อรับความช่วยเหลือจากแฟนของฉัน”

แซคเคอรี่พูดไม่ออก เขายิ่งสับสนไปอีก แล้วทราวิสคือใคร? เขาเป็นพี่ของไทร์เหรอ? พูดตามตรงแซคเคอรี่ไม่รู้ว่าชื่อเต็มของไทร์คืออะไร ท้ายที่สุดเดรกและกลุ่มของเขาได้เรียกชายคนนั้นว่า ‘บราเธอร์ไทร์’ แต่เขาจำได้เลือนลางว่าชื่อ 'ไทร์ ซัมเมอร์' เป็นชื่อของเขา เขาอาจจะจำผิดก็ได้มั้ง? ชื่อเต็มของ บราเธอร์ไทร์ คือ ทราวิส ซัมเมอร์ เหรอ?

“คุณคือคุณมิสซีหรือเปล่า?” แซคเคอรี่สแกนม่านตาดูเธอขึ้นและลง เขารู้สึกสับสน เขาเพิ่งกลับมาจากอิตาลีและไม่เคยพบกับวินนี่เฟรดมาก่อน เขาเลยไม่รู้ว่าเธอหน้าตาเป็นแบบไหน

“ถูกต้อง ฉันคือมิสซี นกฟีนิกซ์ของตระกูลซีเองค่ะ” ไอริสกล่าวเสริมอย่างรวดเร็วว่า “ประธานสมิธ เราเสียใจจริง ๆ กับเหตุการณ์นี้ เราหวังว่าคุณจะให้อภัยและมองข้ามปัญหานี้ไปนะ”

ในขณะนั้นเอง แซคเคอรี่เกือบจะสามารถยืนยันได้ว่าผู้หญิงที่อยู่ข้างหน้าเขาคือภรรยาของบราเธอร์ไทร์ วินนี่เฟรด ซี การที่ภรรยาของบราเธอร์ไทร์ขอโทษเขาเป็นการส่วนตัวทำให้เขารู้สึกวิตกกังวล “มิสซี นี่เป็นความผิดของลูกชายที่ดื้อรั้นของฉัน ฉันได้สอนบทเรียนเขาไปแล้ว ดังนั้นฉันหวังว่ามิสซีจะให้อภัยด้วยเถอะ อีกอย่างหนึ่ง ฉันหวังว่ามิสซีจะพูดดี ๆ กับเราเพื่อให้ บราเธอร์ที เขาจะได้ไม่โกรธแค้นอีก”

ไอริสรู้สึกสับสน แม้ว่าเธอจะตกใจกับความสามารถของแฟนหนุ่มของเธอ นั่นแม้ว่าบุคคลสำคัญอย่างแซคเคอรี่ สมิธ ยังต้องเรียกเขาว่า 'บราเธอร์ที' เธอก็สุขใจจากข้างในแล้ว เพราะถ้าแฟนของเธอดูมีอำนาจมาก แสดงว่าเธอก็จะมีอำนาจเช่นกัน!

ในขณะนั้น ไอริสรู้สึกเหมือนแซคเคอรี่ สมิธ ไม่ได้แข็งแกร่งอย่างที่ใคร ๆ พูดกัน ผู้ชายคนนั้นก็แค่พอใช้ได้ “ประธานสมิธ เนื่องจากปัญหานี้ได้รับการแก้ไขแล้ว แล้วสัญญาล่ะ?”

แซคเคอรี่ตอบทันทีว่า “สัญญา? แน่นอนอยู่แล้ว เราตกลงตามสัญญา มาลงชื่อกันเถอะ”