ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ นิยาย บท 27

แซคเคอรี่งุนงง นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาได้ยินไอริสพูดถึงศูนย์ยาสมุนไพรเซ็นจูรี่ มันคืออะไรกันแน่?

ทราวิสกระแอมแห้ง ๆ ก่อนยืนยืดอกสูง ดูมั่นใจ “สวัสดีครับ ประธานสมิธ ผมชื่อทราวิส เจนเซ่น และ ฟอเรสต์ เจนเซ่น เป็นพ่อของผมเอง ผมคิดว่าพ่อของผมได้โทรหาคุณเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว ผมดีใจมากที่คุณสามารถช่วยเหลือพ่อของผมได้ ในกรณีนี้ คุณสามารถนำสัญญาให้เราลงนามได้เลย เมื่อผมได้กลับไป ผมจะพูดคำชื่นชมสักสองสามคำกับพ่อของผมเกี่ยวกับคุณอย่างแน่นอน”

แซคเคอรี่เกือบหัวเราะเยาะกับความตลกของไอ้โง่คนนี้ “ฟอเรสต์ เจนเซ่น งั้นเหรอ? เขาคือใครกัน?"

“พ่อของผมไง!”

“แล้วคุณล่ะเป็นใคร?”

“เขาคือทราวิส เจนเซ่น” ไอริสอธิบายอย่างรวดเร็ว “ประธานสมิธ คุณยกโทษให้ตระกูลซี ของเราเพราะให้เกียรติธุรกิจครอบครัวของทราวิสไม่ใช่เหรอ?”

“ไปไกล ๆ เลยไป!” เสียงตะคอกอย่างกะทันหันของแซคเคอรี่ทำให้ทราวิสและไอริสตกใจ

“พ่อของคุณคิดว่าเขาเป็นใคร และใครสนเรื่องศูนย์ยาสมุนไพรเซ็นจูรี่ของตระกูลเจนเซ่นกัน? ทำไมฉันต้องไปช่วยเขาด้วย ฉันจะลงนามในสัญญานี้กับมิสวินนี่เฟรด ซี เท่านั้น ออกไปให้พ้น!”

ไอริสต้องการจะอธิบายบางอย่าง แต่เจ้าหน้าที่การ์ดสองคนรีบวิ่งเข้ามาไล่พวกเขาออกไปอย่างรุนแรง

จอร์จและคนอื่น ๆ ในตระกูลต่างรอคอยอย่างตั้งอกตั้งใจที่คฤหาสน์ของตระกูลซี เมื่อพวกเขาเห็นไอริสและทราวิสกลับมา พวกเขาก็ต้อนรับพวกเขาสองคนอย่างรวดเร็ว

“ไอริส เป็นยังไงบ้าง? ทุกอย่างได้รับการตัดสินหรือไม่? สัญญาอยู่ไหน? ให้ฉันดูมันหน่อย เร็วเข้า”

จอร์จเป็นคนใจร้อน แต่ไอริสกลับตอบไปอย่างหมดหนทาง “คุณปู่ เราไม่ได้รับการเซ็นสัญญานั่น”

“อะไรกัน?” จอร์จตกตะลึง ทั้งครอบครัวก็ตกตะลึงเช่นกัน

“แล้วมันเกิดอะไรขึ้น? ทราวิสไม่ได้ไปกับเธอเหรอ? ทำไมเธอถึงยังไม่ได้รับสัญญาล่ะ?”

ไอริสพูดว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับแซคเคอรี่ สมิธ เขายืนยันว่าเขาจะเซ็นสัญญากับวินนี่เฟรดเท่านั้นและจะไม่มีใครอื่นที่เขาจะยอมเซ็นให้อีก”

จอร์จขมวดคิ้วอย่างหนัก “มันจบลงแบบนี้ได้ยังไง? เขาไม่ได้เคารพตัวพ่อของทราวิสเหรอ?”

เมื่อเธอนึกถึงวิธีที่แซคเคอรี่ปฏิบัติต่อทราวิสก่อนหน้านี้ ความรู้สึกแย่ ๆ ก็ผุดขึ้นในหัวใจของไอริส บางทีการมาเยี่ยมเยียนและขอโทษของแซคเคอรี่เมื่อวานนี้อาจไม่ใช่เพราะตระกูลเจนเซ่นเลย ยังไงก็ตาม สิ่งนี้ไม่สามารถเปิดเผยให้ใครทราบได้เพราะมันจะทำให้อับอายขายหน้ามาก

“คุณปู่คะ แน่นอนว่า แซคเคอรี่ต้องแสดงความเคารพต่อพ่อตาของฉันอยู่แล้ว แต่นี่เป็นสองเรื่องที่แตกต่างกัน เมื่อวานเป็นเพียงแค่การให้อภัยวินนี่เฟรดสำหรับการทำร้ายนายน้อยของตระกูล สมิธ อีกอย่างเกี่ยวกับสัญญานี้ ฉันคิดว่าวินนี่เฟรดได้หลับนอนกับเขาแล้วจริง ๆ นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงยอมให้เธอเซ็นเท่านั้น พูดตรง ๆ นะคะ วินนี่เฟรดนี่เป็นผู้หญิงราคาถูกขนาดไหนกัน? เธอไม่ยอมหลับนอนกับนายน้อยแต่คงไปร่วมหลับนอนกับคนที่แก่กว่านั้นแทน เธอเป็นคนทำลายตระกูลซีจริง ๆ”

เมื่อพวกเขาฟังการใส่ร้ายที่ไร้เหตุผลของไอริส ตระกูลซีก็คิดว่าเธอมีเหตุผล มิฉะนั้น ทำไมกันที่แซคเคอรี่จึงยืนยันจะลงนามในสัญญากับวินนี่เฟรดเท่านั้น?

จอร์จสูดหายใจเข้าลึก ๆ “ครอบครัวของเราต้องได้รับโครงการนี้ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ไปเรียกวินนี่เฟรดกลับมาหน่อย”

การแสดงออกของไอริสชะงัก “คุณปู่ วินนี่เฟรดเป็นคนหยิ่ง คุณไม่สามารถเรียกให้เธอกลับมาได้หรอก ทำไมเราไม่คิดหาทางอื่นบ้างล่ะ?”

“แล้วเธอมีความคิดอื่นอีกรึไง? พวกเขาเพิ่งไล่เธอออกจากบริษัทมาด้วยซ้ำ!”

จอร์จโกรธอย่างเห็นได้ชัด ดังนั้นไอริสจึงหยุดกดดันเรื่องนี้ “ใครจะไปหาเธอ?”

“ถ้าเธอต้องการกลับไป มันสามารถเกิดขึ้นได้ในวันนี้ แต่ฉันไม่ต้องการให้เธอกลับไปหรอกนะ ท้ายที่สุด ที่นั่นก็ไม่คู่ควรกับสมองของเธอหรอก”

วินนี่เฟรดฟังเพียงครึ่งแรกของคำพูดของไทร์และเพิกเฉยต่อคำพูดประโยคหลัง “นายบอกว่าฉันจะกลับไปที่บริษัทได้อย่างนั้นเหรอ?”

“ถูกต้อง” ไทร์พยักหน้า “ในอีกสิบนาที ไอริสจะมาที่นี่เพื่อมาเชิญขอเป็นการส่วนตัวเพื่อให้เธอกลับไป”

วินนี่เฟรดเดาะลิ้นของเธอ “ถึงนายจะพยายามทำให้ฉันมีความสุขก็เถอะ แต่นายไม่รู้เหรอว่าคำโกหกของนายดูแย่แค่ไหน?”

“งั้นเหรอ?” ไทร์ยักไหล่ “แต่ฉันไม่ได้โกหกนะ”

วินนี่เฟรดเดาว่าไทร์ล้อเล่นกับเธอ เพราะว่าเธอรู้จักไอริสดี เธอค่อนข้างจะเชื่อว่าโลกจะแตกในวันพรุ่งนี้มากกว่าที่คิดว่าไอริสจะเชิญเธอกลับไปที่ซีกรุ๊ปเป็นการส่วนตัว

อย่างไรก็ตาม ยังไม่ถึงสิบนาทีดี รถเบนซ์ของทราวิสก็หยุดที่ทางเข้าเขตที่อยู่อาศัยของวินนี่เฟรด ไอริสและทราวิสรีบขึ้นบันไดและเคาะประตูบ้านของวินนี่เฟรด

“ว้าว นั่นเร็วจัง” ไทร์เปิดประตูและยิ้มเมื่อเห็นไอริสและทราวิสดูสีหน้าเหมือนหอบ

“หลบไปซะ ขอทานตัวเหม็น!” ไอริสผลักไทร์ออกไปและเดินเข้าไปในบ้าน “วินนี่เฟรด ซี เธอพยายามจะพิสูจน์อะไรจากการไม่รับสายฉัน? ตามฉันกลับไปที่บริษัทตอนนี้และลงนามในสัญญานั้นกับสมิธกรุ๊ปด้วย มีเพียงเธอเท่านั้นที่สามารถเซ็นมันได้ ดังนั้นรีบไปเซ็นมันซะ”

วินนี่เฟรดตกตะลึง เธอไม่สามารถประมวลผลสิ่งที่ไอริสพูดได้

ไทร์รีบเดินไปดูไอริสด้วยรอยยิ้มจาง ๆ “ในเมื่อเธอมาที่นี่เพื่อขอร้องใครสักคน ช่วยแสดงความจริงใจออกมาบ้าง หยุดทำตัวสูงส่งและยิ่งใหญ่นักหนาสักที ไม่มีใครขอร้องแบบเธอกันหรอกนะ”