ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ นิยาย บท 42

ทั้งห้องประชุมเงียบสงัด มันเงียบจนสามารถได้ยินเสียงเข็มหมุดหล่น!

ทันใดนั้นโทรศัพท์ของไทร์ก็ดังขึ้น หลังจากที่เขารับสายและนำขึ้นมาแนบหู แล้วเขาก็ยื่นโทรศัพท์ให้วินนี่เฟรดในวินาทีต่อมา วินนี่เฟรดงุนงง

“สายจากท่านประธานของสมิธ” ไทร์พูดด้วยรอยยิ้ม

“ท่านประธานของสมิธ?”

หัวใจทุกคนหล่นลงไปอยู่ที่ตาตุ่ม

ไทร์ตั้งใจเปิดลำโพงไว้ในขณะที่วินนี่เฟรดนำโทรศัพท์มาแนบหูเธอและพูดด้วยน้ำเสียงประหม่า “สวัสดีค่ะ ท่านประธานสมิธ!”

“มิสซี เราได้ยินเรื่องที่คุณออกจากซีกรุ๊ปแล้ว หลังจากการพิจารณาของเรา เราได้ข้อสรุปว่า ซีกรุ๊ปได้สร้างปัญหาที่ร้ายแรงด้านความประพฤติ ดังนั้นเราจะหยุดการติดต่อทางธุรกิจทั้งหมดกับซีกรุ๊ปทันที! ในขณะเดียวกัน เราชื่นชมในบุคลิกของคุณมาก มิสซี เราได้ยินมาว่าคุณจะเริ่มต้นบริษัทของคุณเองในเร็ว ๆ นี้ สมิธกรุ๊ปของเรามีความยินดีเป็นอย่างยิ่งที่จะร่วมงานกับคุณต่อไปมิสซี! เราได้ร่างสัญญาแล้ว ดังนั้นคุณสามารถเข้ามาลงชื่อได้เลย!”

วินนี่เฟรดมองหน้าไทร์ เธอสับสน และจิตใจของเธอก็เริ่มสบประหม่า นี่มันเกิดอะไรขึ้น? สมิธกรุ๊ปรู้ได้ยังไงว่าครอบครัวของฉันถูกไล่ออกจากซีกรุ๊ป แซคเคอรี่ สมิธ เป็นศาสดาพยากรณ์รึไง! คุณทราบได้ยังไงว่าฉันต้องการเริ่มต้นบริษัทใหม่ ไทร์ก็แค่พูดไปเรื่อยเมื่อกี้ ฉันไม่รู้เรื่องนี้เลย! คุณยังได้เตรียมสัญญาไว้แล้วด้วย ล้อเล่นหรือเปล่า?

ไอริสและกลุ่มผู้บริหารดูตกใจ แม้แต่จอร์จก็หน้าซีดเซียวอย่างน่ากลัว

“วินนี่เฟรด ซี เธอวางแผนสิ่งนี้ใช่ไหม เธอคิดร้ายต่อตระกูลของเราเสมอมา เธอมันพวกเนรคุณและเป็นกาฝาก!” ไอริสรีบวิ่งเข้าหาวินนี่เฟรดด้วยใบหน้าแดงก่ำ แต่ไทร์เข้ามาขวางเธอไว้ก่อน

เพี้ยะ! ฝ่ามือของไทร์ทำให้ไอริสลอยปลิวไป “ที่ผ่านมาฉันอดทนกับเธอ เพราะเธอยังเป็นญาติของภรรยาฉันอยู่ แต่ตอนนี้ภรรยาของฉันกับตระกูลซีของเธอไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกันแล้ว ฉันขอเตือนทุกคนที่นี่ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ถ้าสมาชิกตระกูลซีคนใดรังแกภรรยาของฉันและครอบครัวของเธออีกครั้ง จุดจบของมันจะเหมือนโต๊ะตัวนี้”

เปรี้ยง!

ไทร์ทุบกำปั้นลงบนโต๊ะในห้องประชุม แม้ว่าโต๊ะในห้องประชุมจะทำจากไม้ และมีความหนาราว ๆ แปดเซนติเมตรแต่ไทร์กลับสามารถซัดโต๊ะตัวนี้จนเป็นรูได้!

ทั้งห้องตกอยู่ในอาการช็อค! เขาเป็นมนุษย์รึเปล่า? เขาไม่ใช่สัตว์ประหลาดใช่ไหม?!

ไม่มีใครกล้าส่งเสียง แม้แต่ไอริสและจอร์จก็ยังกลัว

ในตอนนั้น ราวกลับว่าไทร์ได้กลายเป็นกระดูกสันหลังของครอบครัวของวินนี่เฟรดไปแล้ว เสาหลักของพวกเขา!

ทั้งครอบครัวออกจากอาคาร และตามไทร์ไปยังสมิธกรุ๊ป

แซคเคอรี่ สมิธ ไม่ได้ล้อเล่น เมื่อครอบครัวของเขาไปถึงสมิธกรุ๊ป ชายคนนั้นก็นำสัญญาฉบับใหม่ออกมา ไม่ใช่แค่สัญญาเกี่ยวกับความร่วมมือในใจกลางเมือง แม้แต่ธุรกิจก่อนหน้านี้ที่สมิธกรุ๊ปได้ร่วมมือกับซีกรุ๊ป ก็ได้รวมไว้ในสัญญาฉบับใหม่นี้ด้วย

ตั้งแต่เซ็นสัญญาเสร็จจนกลับถึงบ้าน จิตใจของวินนี่เฟรดยังคงสบประหม่า ในสภาพที่ยุ่งเหยิงของเธอ เธอรู้สึกว่าทั้งหมดนี้เป็นเพียงความฝัน

“ไทร์ มัน...มันเกิดอะไรขึ้น”

"มิสเตอร์สมิธไม่ใช่คนงี่เง่า เธอเป็นตัวแทนของโครงการ แล้วทำไมเธอถึงทำทุกอย่างให้มันยากขึ้นด้วยการวางก้อนหินลงบนเท้าของเธอ? ไม่ชัดเจนเหรอ ว่ามีคนในตระกูลซีพยายามใส่ร้ายเธอ? แม้แต่แม่ของพวกเรายังรู้ แม้แต่คนที่ฉลาดน้อยกว่าแซคเคอรี่ สมิธ!”

ใบหน้าของเฮเลนดำคล้ำ "นายหมายถึงอะไร? กล้าดียังไง หาว่าฉันโง่เหรอ?”

“สัญญาใช้จำนองได้เหรอ” จิตใจของวินนี่เฟรดสั่นรัวเหมือนกลอง "นี่เรื่องตลกใช่ไหม?"

“บางทีธนาคารอื่นอาจไม่อนุญาต แต่มีธนาคารหนึ่งที่จะรับอย่างแน่นอน!”

“ธนาคารไหน”

“ธนาคารโบตั๋นทองคำ!”

หลังจากที่สมิธกรุ๊ปยุติการติดต่อทางธุรกิจทั้งหมดกับซีกรุ๊ป ในวันต่อมา ตอนนี้ซีกรุ๊ปกำลังเผชิญกับปัญหาอย่างใหญ่หลวง รวมถึงข้อตกลงของใจกลางเมืองที่ระบุว่าสิทธิ์ในการลงทุนของซีกรุ๊ปก็ถูกเพิกถอนแล้ว มันเป็นความหายนะอย่างที่สุด

ภายในคฤหาสน์ตระกูลซี ทุกคนเป็นเหมือนแมวบนหลังคาสังกะสีที่ร้อนระอุ

“คุณพ่อ ตอนนี้สมิธกรุ๊ปได้ยกเลิกข้อตกลงทางธุรกิจกับเราแล้ว ไม่เพียงแต่เงินที่เราจ่ายไปสำหรับโครงการใหญ่นั้นต้องหยุดชะงัก เรายังเคลียร์สต็อกของโครงการอื่น ๆ ไม่ได้เช่นกัน หากไม่มีการจ่ายคืน กระแสเงินสดของเราจะแย่ลงในไม่ช้า”

“ยิ่งไปกว่านั้น เนื่องจากการเพิกถอนสิทธิ์ในการลงทุนของเราในใจกลางเมือง ผู้ค้าเพียงไม่กี่รายที่พร้อมจะต่อสัญญากับเราก็ปฏิเสธที่จะเซ็นสัญญาแล้ว ถ้าหากเราถูกสมิธกรุ๊ปฟ้องร้องตอนนี้ เราจะไม่สามารถยืดเยื้อได้ และเงินที่เรามีอยู่ในตอนนี้จะอยู่ได้เพียงครึ่งเดือนเท่านั้น!”

แจ็คสันลูกชายโตและเจเรด ซี ลูกชายคนที่สองของจอร์จบอกข่าวร้ายกันทีละคน ๆ ข่าวร้ายแต่ละข่าวทำให้เส้นเลือดในสมองของจอร์จแทบแตก สมาชิกในตระกูลซีคนอื่น ๆ กำลังคร่ำครวญ ไม่มีใครคิดว่าตระกูลซีจะประสบปัญหาใหญ่เช่นนี้

ลิเลียน ลูกสาวคนเล็กของจอร์จก็กังวลเช่นกัน “คุณพ่อ ถ้ามันยังดำเนินต่อไป ตระกูลซีของพวกเราจบเห่แน่ หากวงจรอุบาทว์นี้ยังดำเนินไปและต้องประสบปัญหากระแสเงินสด ซีกรุ๊ปของเราจะต้องประกาศล้มละลายทันที ตอนนี้เราควรจะทำยังไง”

จอร์จสูดหายใจเข้าลึก ๆ “ต้องใช้เงินเท่าไหร่ถึงจะผ่านมันไปได้ ?” ลิเลียนตอบ “อย่างน้อยยี่สิบล้าน!”