ไม่มีคำอธิบายความรู้สึกในสถานการณ์ของวินนี่เฟรด มันเหมือนกับว่าพลังงานในร่างกายของเธอถูกดูดให้แห้งเหือดไปในทันที หัวของเธอว่างเปล่าอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่เธอจะร้อนรนรวบรวมสติกลับคืนมา
“ทุกคนกลับไปไประจำตำแหน่ง”
เมื่อวินนี่เฟรดสั่ง นักออกแบบคนอื่น ๆ ก็เข้าประจำที่ของตัวเองในทันที
“ท่านประธานซี คุณกำลังพยายามทำอะไร?”
วินนี่เฟรดตอบ “เราไม่มีเวลาเหลืออีกแล้ว แต่ออทัมน์ฟิลด์กรุ๊ปของเราจะเข้าร่วมการแข่งขันครั้งนี้ ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม เราจะออกแบบให้ได้ในหนึ่งชั่วโมง!”
ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบสงัด ทุกคนมองไปที่วินนี่เฟรด รู้สึกไร้หนทาง การออกแบบภายในหนึ่งชั่วโมงมันไม่มีทางเป็นไปได้เลย แม้ว่าพวกเขาจะทำได้แต่มันก็คงจะไม่ได้มีอะไรโดดเด่นอย่างแน่นอน ทำอย่างไรถึงจะได้ตำแหน่งในการแข่งขัน?
“แค่ทำตามที่ฉันบอก”
เวลายิ่งใกล้เข้ามาเท่าไหร่ หัวของวินนี่เฟรดก็รู้สึกชัดเจนมากขึ้น
“ก่อนหน้านี้ ฉันได้ออกแบบงานไว้หลายชิ้น ฉันมีแม้กระทั่งโครงร่างพื้นฐาน ตอนนี้เราแค่จะต้องทำมันให้เสร็จสมบูรณ์ และมันก็จะพอไปได้ ทุกคนทำตามที่ฉันบอก”
บรรดานักออกแบบก็รวบรวมกำลังใจขึ้นมาในทันที
“ยัสมิน ได้โปรดช่วยไปหยิบโครงร่างพื้นฐานในลิ้นชักห้องทำงานฉันมาให้หน่อย เร็วเข้า!”
ยัสมินพยักหน้าในทันที “รับทราบค่ะ ท่านประธานซี”
หลังจากนั้น วินนี่เฟรดมองไปที่ลีอา ผู้ซึ่งเป็นคนคุมฝ่ายแบบแผน “เริ่มเปิดแอปพลิเคชั่นและผสมสีตามที่ฉันบอก”
“และน้องสาวโคลอี้ ฉันจะส่งงานออกแบบก่อนหน้านี้ไปให้เธอทางคอมพิวเตอร์ ทำตามคำแนะนำของฉันและเริ่มการประกบโครงสร้าง”
“ทุกคน! ฉันให้เวลาพวกคุณห้านาทีจัดการกับโครงร่างพื้นฐานของฉัน หากคุณมีความคิดเห็นหรือข้อเสนอแนะ แจ้งมาได้ทันที!”
หลังจากแจกจ่ายคำสั่งของเธอแล้ววินนี่เฟรด แจ้งให้เกรแฮมเตรียมรถยนต์ไว้ที่ทางเข้าโรงงาน เมื่อไหร่ที่พวกเขาเสร็จสิ้นผลงานออกแบบชิ้นใหม่นี้แล้ว พวกเขาจะต้องไปที่ศูนย์กลางเมืองเพื่อส่งผลงาน
แผนกออกแบบทั้งหมดเข้าสู่ภาวะสงคราม ทุกคนพยายามอย่างตั้งใจและเต็มที่ และมีกำลังใจที่จะเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วตามคำสั่งแต่ละคำของวินนี่เฟรด!
สิบนาที...
ครึ่งชั่วโมง...
หนึ่งชั่วโมง...
หนึ่งชั่วโมงครึ่งต่อมา เมื่อโคลอี้กดปุ่ม 'Enter' บนแป้นพิมพ์ งานออกแบบชิ้นใหม่ก็ถูกพิมพ์ออกมา! ในตอนนั้น วินนี่เฟรดได้จัดเรียงส่วนประกอบทั้งหมดเกี่ยวกับการออกแบบนี้และใส่ลงในแฟ้มเอกสาร
นี่เป็นผลงานชิ้นหนึ่งที่วินนี่เฟรดใช้เวลาในการออกแบบมาอย่างยาวนานก่อนหน้านี้ แม้ว่ามันจะไม่สมบูรณ์แบบเท่าชิ้นงานที่ถูกขโมยไป แต่มันก็ค่อนข้างเป็นผลงานที่ดีทีเดียว ตอนนี้พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องพยายามในความสิ้นหวัง
วินนี่เฟรดคว้าแฟ้มใส่เอกสารและไดร์ฟปากกาก่อนจะวิ่งไปขึ้นรถ “มันยังพอมีเวลาเหลือยี่สิบนาที ผู้อำนวยการโรงงานเดวิส ได้โปรดช่วยด้วย”
เกรแฮมพยักหน้า “ไม่ต้องห่วงท่านประธานซี ก่อนหน้าจะมาทำงานโรงงาน ผมเคยเป็นคนขับรถแท็กซี่ ผมจะต้องไปส่งคุณถึงที่นั่นทันเวลาแน่นอน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ
รอๆๆๆฟ...
ไม่อัพเดสเลย...
ไม่มีต่อแล้วหรือครับ...พอดีรอมา 2 วันแล้วครับ...