ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ นิยาย บท 61

ทุกสิ่งที่โจเซฟพูดได้เกิดขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเจน เขาพูดถูก นี่คือสิ่งที่ตระกูลซีมาที่นี่ แต่ถึงแม้พวกเขาจะตกอยู่ในสภาพเช่นนี้ คนกลุ่มนี้ก็ยังคิดว่าพวกเขามีอำนาจเหนือวินนี่เฟรดอยู่ดี พวกเขาและกลุ่มของเขาต้องการอะไร?

คำพูดของโจเซฟทำให้จอร์จและกลุ่มของเขาหน้าแดงด้วยความโกรธ อย่างไรก็ตาม คนเหล่านี้ยังไม่มีความตั้งใจที่จะกลับใจยอมแพ้ง่าย ๆ

“วินนี่เฟรด ซี ควรถูกไล่ออกไปจากที่นี่! ถ้าไอริสของฉันต้องติดคุก ฉันจะไม่ยกโทษให้นาย!” ลิลลี่รู้สึกกังวล ตั้งแต่วันที่ตำรวจจับไอริสไป เธอไม่เคยนอนหลับสบายได้เลยสักวัน

“หยุดพูดบ้า ๆ ที่นี่ได้แล้ว” สีหน้าของโจเซฟมืดลงเช่นกัน “ออกไปจากออทัมน์ฟิลด์ซะ ที่นี่ไม่ต้อนรับนาย! กล้าดียังไงอยากจะได้ธุรกิจจากเรา! ฝันไปเถอะ!”

แจ็คสันก้าวต่อไปอย่างไม่ยอมแพ้ “คุณลุงสี่ คุณไม่ใช่หัวหน้าของออทัมน์ฟิลด์กรุ๊ปนะ ได้โปรดเรียกวินนี่เฟรดออกมาที่นี่เพื่อพบเราเถอะ ผมปฏิเสธที่จะเชื่อว่าเธอจะกล้าไม่เชื่อฟังเรา”

โจเซฟสูดหายใจเข้า “ตอนนี้ฉันเป็นหัวหน้าของออทัมน์ฟิลด์”

“อะไรกัน?” จอร์จและกลุ่มของเขาต่างพากันตกตะลึง

โจเซฟกล่าวว่า “ท่านประธานซีไม่ได้อยู่ที่เมืองคานห์ในตอนนี้ และอีกไม่นานก็จะถึงเทศกาลไหว้บ๊ะจ่างแล้ว ครอบครัวของเธอก็กลับไปบ้านเกิดของแม่ที่เมืองริเวอร์วิลล์เพื่อเฉลิมฉลอง ดังนั้น ก่อนที่เธอจะจากไป ประธานซีได้มอบอำนาจอย่างเต็มที่ให้กับฉันในการดูแลบริษัท ซึ่งเธอไม่ได้บอกไว้ว่าจะช่วยครอบครัวซีของนายนะ”

หลังจากบอกพวกเขาให้รู้แล้ว โจเซฟก็ถอนลมหายใจออกมาแรง ๆ และเดินจากไปพร้อมกับเกรแฮมโดยไม่หันกลับมามองอีกเลย ก่อนที่พวกเขาจากไป เกรแฮมสั่งบอร์ดี้การ์ดเป็นพิเศษว่า “ถ้าใครพยายามเล่นตลกกับออทัมน์ฟิลด์ ก็โทรหาตำรวจได้เลย!”

จอร์จและกลุ่มสมาชิกของเขายังคงยืนนิ่งที่จุดนั้นเหมือนต้นไผ่ พวกเขาไม่ได้คาดคิดว่าวินนี่เฟรดและครอบครัวของเธอจะออกจากเมืองนี้ไป พวกคนเหล่านั้นจงใจพยายามดูหมิ่นกลุ่มของพวกเขาอยู่หรือเปล่า?

“พวกเราทำยังไงกันต่อดี? ตอนนี้เราจะทำยังไง?” ลิลลี่เกือบจะร้องไห้ด้วยความกระวนกระวายใจ “ถ้าวินนี่เฟรดไม่กลับมาขอร้องให้เธอ ไอริสจะถูกตัดสินจำคุกอย่างแน่นอน คุณพ่อคิดอะไรอยู่ เร็วเข้า! โทรไป โทรไปหาวินนี่เฟรดด่วน ถ้าโทรไม่ติด โทรหาเจคอบ เขาเป็นลูกชายของเธอ เธอไม่ควรปล่อยให้ไอริสติดคุก!”

จอร์จรู้สึกหงุดหงิดและโวยวาย “หุบปาก! ไอริสเป็นคนนำปัญหานี้มาให้กับตัวเอง! เธอทำเรื่องเลวร้ายอย่างการขโมยผลงานและกล้าที่จะใช้มันในการแข่งขันได้ยังไง? เธอคิดว่าคนอื่นโง่หรือไง? นี่คือกรรม! เธอสมควรได้รับมัน!”

***

ทั้งเมืองริเวอร์วิลล์และเมืองคานห์ล้วนเป็นส่วนหนึ่งของจังหวัดไตรริเวอร์ ทั้งสองเมืองนี้อยู่ไม่ไกลจากกันมากนัก แยกจากกันด้วยแม่น้ำสายยาวเพียงสายเดียว แต่ทว่า เมืองคานห์เป็นเพียงเขตเล็ก ๆ ริมแม่น้ำ จึงไม่ได้รับการพัฒนาเท่าที่ควร เมืองริเวอร์วิลล์กลับเป็นเมืองริมแม่น้ำอย่างแท้จริงเสียมากกว่า!

การคมนาคมขนส่งได้รับการพัฒนาอย่างดี และมีสะพานขนาดใหญ่ที่สร้างข้ามแม่น้ำเพื่อให้สามารถเดินทางข้ามแม่น้ำจากเมืองคานห์ไปยังริเวอร์วิลล์ได้โดยตรง และยังมีบริการเรือข้ามฟากที่ก่อนหน้านี้ก็ไม่ได้ถูกรื้อถอนไป แต่กลายเป็นบริการพิเศษของเมืองริเวอร์วิลล์แทน

ไทร์และครอบครัวไม่ได้เดินทางไปที่ริเวอร์วิลล์โดยรถยนต์ แต่ใช้บริการเรือข้ามฟากแทน แสงแดดช่างงดงามพอ ๆ กับความสดใสที่ครอบครัวทั้งห้าคนนั่งบนเรือข้ามฟากอย่าง เพลิดเพลินกับวิวทิวทัศน์ของแม่น้ำ พวกเขาดูอารมณ์ดีในการเดินทางครั้งนี้

“ไทร์ เรามาที่ริเวอร์วิลล์อย่างเร่งรีบ ครอบครัวซีจะไม่เป็นไรจริง ๆ เหรอ? ยังไงไอริสก็ยังคงเป็นลูกพี่ลูกน้องของฉันอยู่ เธออาจถูกตัดสินจำคุกจริง ๆ ก็ได้”

ตลอดการเดินทาง วินนี่เฟรดรู้สึกกังวลใจ แม้ว่าเธอจะถูกครอบครัวซีรังแกตลอดเวลาก็ตาม แต่เธอก็ยังไม่เต็มใจที่จะเห็นครอบครัวเธอตกกระป๋อง

“คงจะดีที่สุดถ้าผู้หญิงไร้ยางอายคนนั้นถูกตัดสินจำคุก! ฉันบอกไว้เลย วินนี่เฟรด เธอใจดีเกินไป หล่อนทำเรื่องเลวร้ายกับเธอ ทำไมเธอถึงยังพยายามช่วยหล่อนอยู่อีกล่ะ?” เฮเลนได้ยินแล้วรู้สึกหงุดหงิด จากนั้นเธอพูดออกมาว่า “ไทร์ ฉันยินดีให้แกพาเราไปที่ริเวอร์วิลล์เพื่อรีบไปร่วมงานเทศกาลไหว้บ๊ะจ่าง แกทำถูกต้องแล้ว”

นี่เป็นครั้งแรกที่แม่ยายยกย่องเขาด้วยความเต็มใจ ไทร์รู้สึกมีความสุขเล็กน้อย

ทันใดนั้น พ่อตาของเขา เจคอบ ซึ่งนั่งอยู่อีกฟากหนึ่งก็กวักมือเรียกไทร์เข้ามาอย่างลับ ๆ ไทร์ นั่งลงและถามด้วยน้ำเสียงเบา ๆ “ว่าไงครับคุณพ่อ? ทำไมคุณถึงดูลับ ๆ ล่อ ๆ อย่างนี้?”

เจคอบยิ้มและพาไทร์ไปที่หัวเรือก่อนจะหยิบบุหรี่ออกมา เขาจุดไฟให้กับบุหรี่หนึ่งม้วนสำหรับตัวเขาเองและมอบให้ไทร์ ไทร์เป็นคนไม่ค่อยสูบบุหรี่ แต่เขาไม่เคยกล้าปฏิเสธจากพ่อตาของเขา หลังจากจุดบุหรี่แล้ว เจคอบก็สูดหายใจเข้าลึก ๆ ขณะที่แสดงความเศร้าโศกปรากฏออกมา

“คุณพ่อครับ มีอะไรกวนใจคุณหรือเปล่า?” ไทร์ถาม

เจคอบยังคงสูบบุหรี่ต่อไปในขณะที่เขาพูด “ไทร์ นายต้องระวังเมื่ออยู่ที่บ้านของตาของวินนี่เฟรดนะ ถ้าตาหรือลุงของวินนี่เฟรดพูดอะไรรุนแรง ก็อย่าไปใส่ใจ”

ไทร์ถึงกับอึ้ง เขาสัมผัสได้ถึงความหมายสองประการในคำพูดของพ่อตาของเขาและพูดอย่างรวดเร็วว่า “คุณพ่อ คุณพ่อหมายความว่าครอบครัวของคุณตาก็เหมือนครอบครัวซี ที่พวกเขามีความสัมพันธ์ที่ไม่ดีกับเรางั้นเหรอ?”

“มันไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อย” เจคอบมองไทร์ “พวกเขาจะไม่สนใจว่านายมีเงินหรือไม่ มันก็แค่ร่างกายของนายดูไม่แข็งแรงพอ”

“ร่างที่แข็งแรงกำยำงั้นเหรอ?”

ดังนั้น เจคอบจึงเริ่มอธิบายสถานการณ์ของครอบครัวเฮเลนให้ไทร์ฟัง ตาของวินนี่เฟรดชื่อ พอล โคล เขาเคยได้ไปทำสงครามในวัยหนุ่มของเขาและเป็นนักรบที่แท้จริง หลังจากเกษียณจากกองทัพ พอลเคยเริ่มต้นสถาบันศิลปะการป้องกันตัวในเมืองริเวอร์วิลล์มาก่อน ริเวอร์วิลล์ถือเป็นเมืองท่า ดังนั้นชาวเมืองจึงดุร้ายและหลายคนชอบที่จะแก้ปัญหาด้วยหมัดของพวกเขา

20 ปีที่แล้ว สถาบันศิลปะการต่อสู้ของพอลมีชื่อเสียงมากในเมือง กระนั้น ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา หลังจากการพัฒนาเศรษฐกิจให้รุ่งโรจน์ในเมืองริเวอร์วิลล์แล้ว สถาบันศิลปะการต่อสู้แห่งนี้ก็ค่อย ๆ หายไป ตอนนี้ พอลเกษียณเพื่อใช้เวลาที่เหลืออยู่ที่บ้านเท่านั้น

พอล โคล มีลูกชายและลูกสาวสองคน ลูกชายคนโตของเขา เบรนท์ โคล ยังเป็นทหารและกำลังรับใช้หน่วยประจำชาติอยู่ ลูกสาวคนที่สองของเขาคือ ฮอลลี่ โคล แม้ว่าเธอจะไม่ได้เข้าร่วมกองทัพ แต่เธอก็เป็นผู้หญิงที่แข็งแรงตามต้นแบบฉบับ เธออายุเกือบ 50 ปีในปีนี้แล้ว แต่ยังคงเป็นสาวที่โสดอยู่

เบรนท์มีลูกชายคนหนึ่งชื่อสตีเฟน ซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องของวินนี่เฟรด ครึ่งปีที่แล้ว หลังจากที่เขาเกษียณจากกองทัพ เขาได้วางแผนที่จะเปิดยิมมวยในเมือง

สรุปว่าตระกูลนี้ถือเป็นตระกูลนักรบ และเนื่องจากภูมิหลังของครอบครัวเช่นนี้ ทั้งครอบครัวจึงมีบุคลิกที่เข้มแข็ง และพวกเขาดูถูกพวกขยะที่อ่อนแอ และดูน่าสมเพชที่สุด

ไทร์เข้าใจความหมายของเจคอบในทันที ชายชรากังวลว่าครอบครัวโคลจะดูถูกไทร์ เนื่องจากรูปร่างหน้าตาที่อ่อนแอของเขา

อันที่จริง ร่างกายและหน้าตาของไทร์ไม่ได้ดูแข็งแกร่งแม้แต่น้อย ไทร์หล่อมาก ถ้าเขาแต่งตัวสักหน่อย เขาสามารถเทียบได้กับเด็กผู้ชายชั้นยอดที่เป็นผู้ลากมากดีในอเมริกาได้ด้วยซ้ำ แต่ร่างกายของเขาไม่ได้บึกบึน และเมื่อสวมเสื้อผ้าแล้ว เขาดูเหมือนคนอ่อนแอจริง ๆ

อย่างไรก็ตาม เบื้องหลังเสื้อผ้านั้นซ่อนความกล้าหาญของเขาไว้ ทุกส่วนของร่างกายของไทร์ได้รับการกระชับด้วยมัดกล้าม มีพลังดั่งระเบิดร้ายและพลังที่รุนแรงซ่อนอยู่ภายใน ไม่มีใครรู้เรื่องราวอันร้อนแรงของรอยแผลเป็นจากใบมีดและบาดแผลจากกระสุนปืนที่เขาซ่อนไว้บนร่างกายของเขา พวกเขาไม่รู้ด้วยว่าเขาซ่อนวิญญาณที่น่าสะพรึงกลัวราวกับเป็นสัตว์ดุร้ายภายใต้หน้าตาที่หล่อเหลาและอ่อนแอของไทร์!