ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ นิยาย บท 71

ชายหนุ่มร่างเตี้ยและผิวดำที่มีสร้อยทองเส้นใหญ่พันรอบคอเดินออกมาจากมุมห้อง เขาคือ วิลเลียม คอลลินส์

“บราเธอร์ไทร์ นายน่าทึ่งจริง ๆ นั่นเป็นความกล้าหาญสูงส่งเลยทีเดียว หมัดนั้นบ้าไปแล้ว มันดูยอดเยี่ยมยิ่งกว่าที่ เฉียวฟง ยอดคนผู้ยิ่งใหญ่ที่ได้ทำแบบนี้ในนิยายเรื่อง แปดเทพอสูรมังกรฟ้า ซะอีก บราเธอร์ไทร์ นายเป็นเหมือนพระเจ้าสำหรับฉัน”

ไทร์รู้สึกเบื่อหน่ายกับการที่วิลเลียมพยายามจะทำให้ถูกชื่นชอบด้วยการยอมทำตามหรือเชื่อฟังตลอดเวลา เขาหยุดคิดถึงเวลาที่วิลเลียมโยนโซ่ทองลงในหม้อไฟไม่ได้เลย เหตุการณ์นั้นยังคงวนเวียนอยู่ในใจของไทร์ราวกับเป็นคาถาที่ไม่มีวันแตกสลาย เมื่อไทร์นึกถึงสิ่งเหล่านี้ เลือดของเขาก็เดือดพล่าน

ไทร์สูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วละสายตาจากวิลเลียม และหันไปมองที่มุมถนนที่อยู่ไกลออกไป “เจด เธอคิดว่าฉันสนุกกับการเล่นซ่อนหากับเธอหรือเปล่า?” สตรีผู้สง่างามปรากฏตัวขึ้นทันทีจากด้านหลังวิลเลียม จะเป็นใครไปได้ถ้าไม่ใช่ เจด ลอเรล? อันที่จริงไม่มีใครปฏิเสธได้ว่าราชินีแห่งอัญมณีจากเมืองคานห์นั้นเซ็กซี่และน่าดึงดูดมากขนาดนี้

แม้ว่าเธอจะอายุเกิน 30 ปีแล้ว แต่เธอก็รักษารูปลักษณ์และร่างกายของเธอไว้ได้ดีเลยทีเดียว ควบคู่ไปกับใบหน้าที่สวยราวกับนางฟ้าของเธอ มันเป็นเรื่องยากที่จะไม่มีคนมองเธอแล้วใคร่หลงเธอได้ เธอยืนอยู่ข้าง ๆ กับเด็กชายของพ่อแม่อุปถัมภ์ของเธอ ดูเหมือนพวกเขาเกือบจะตรงกันข้ามกันทุกอย่าง ไทร์พูดถูกเมื่อเขากล่าวว่า วิลเลียมในวัย 20 ปีแต่ดูเหมือนคนอายุมากกว่าเจดที่อายุ 30 ปีเสียอีก

“บราเธอร์ไทร์” เจดเรียกเขา แล้วเดินเข้าใกล้ไทร์ ด้วยความเคารพอย่างยิ่ง ในเวลาเดียวกัน ก็มีสีหน้ากังวลใจอยู่บนใบหน้าของเธอ “เธอตามฉันมาจนถึงเมืองริเวอร์วิลล์เลยงั้นเหรอ?” ไทร์ถามเสียงเข้ม

เจดรีบส่ายหัว “ฉันไม่กล้าตามคุณมาหรอกนะ บราเธอร์ไทร์ วิลเลียมบอกฉันว่าคุณมาที่เมืองริเวอร์วิลล์ นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถึงมาที่นี่ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้”

ไทร์สลับการจ้องมองไปมาระหว่างเจดและวิลเลียม เขารู้สึกว่าสองคนนี้กำลังเก็บคำพูดอะไรบางอย่างกับเขา

“จงบอกตรงไปตรงมา ฉันเกลียดเวลาที่มีคนพูดอ้อมค้อม”

เจดพยักหน้าอย่างกระตือรือร้น “บราเธอร์ไทร์ คุณบอกว่าคุณเป็นหนี้บุญคุณฉันสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นกับจี้หัวใจของนางฟ้า ฉันสงสัยว่าคำสัญญาของคุณยังคงเชื่อได้อยู่ใช่ไหม?”

“ได้สิ” ไทร์ตอบตรง ๆ

ใบหน้าของเจดสว่างขึ้น “เรามาหาคุณเพราะเราต้องการความช่วยเหลือจากคุณ บราเธอร์ไทร์”

“พูดออกมาสิ!”

“ในตอนบ่ายนี้ฉันขอให้คุณปกป้องตระกูลคอลลินส์!”

“ตระกูลคอลลินส์? เกิดอะไรขึ้น?” ไทร์ถามโดยเหลือบมองไปที่วิลเลียมโดยไม่รู้ตัว

“เรื่องมันยาวนะ บราเธอร์ไทร์” เจด ลอเรล ตอบ “ประมาณสิบปีที่แล้ว มีคนร้ายชื่อ แพทริค เรย์โนลด์อยู่ในเมืองริเวอร์วิลล์ เขาสร้างเครือข่ายนักสู้ที่โหดเหี้ยมซึ่งทำทุกอย่างที่พวกเขาพอใจและข่มขวัญผู้คนจนพอใจ หลายครอบครัวถูกกดขี่ขมเหงโดยเขา และพวกเขาทั้งหมดมีชีวิตอยู่ด้วยความเกรงกลัวเขาตลอดเวลา

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ