ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ นิยาย บท 71

ชายหนุ่มร่างเตี้ยและผิวดำที่มีสร้อยทองเส้นใหญ่พันรอบคอเดินออกมาจากมุมห้อง เขาคือ วิลเลียม คอลลินส์

“บราเธอร์ไทร์ นายน่าทึ่งจริง ๆ นั่นเป็นความกล้าหาญสูงส่งเลยทีเดียว หมัดนั้นบ้าไปแล้ว มันดูยอดเยี่ยมยิ่งกว่าที่ เฉียวฟง ยอดคนผู้ยิ่งใหญ่ที่ได้ทำแบบนี้ในนิยายเรื่อง แปดเทพอสูรมังกรฟ้า ซะอีก บราเธอร์ไทร์ นายเป็นเหมือนพระเจ้าสำหรับฉัน”

ไทร์รู้สึกเบื่อหน่ายกับการที่วิลเลียมพยายามจะทำให้ถูกชื่นชอบด้วยการยอมทำตามหรือเชื่อฟังตลอดเวลา เขาหยุดคิดถึงเวลาที่วิลเลียมโยนโซ่ทองลงในหม้อไฟไม่ได้เลย เหตุการณ์นั้นยังคงวนเวียนอยู่ในใจของไทร์ราวกับเป็นคาถาที่ไม่มีวันแตกสลาย เมื่อไทร์นึกถึงสิ่งเหล่านี้ เลือดของเขาก็เดือดพล่าน

ไทร์สูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วละสายตาจากวิลเลียม และหันไปมองที่มุมถนนที่อยู่ไกลออกไป “เจด เธอคิดว่าฉันสนุกกับการเล่นซ่อนหากับเธอหรือเปล่า?” สตรีผู้สง่างามปรากฏตัวขึ้นทันทีจากด้านหลังวิลเลียม จะเป็นใครไปได้ถ้าไม่ใช่ เจด ลอเรล? อันที่จริงไม่มีใครปฏิเสธได้ว่าราชินีแห่งอัญมณีจากเมืองคานห์นั้นเซ็กซี่และน่าดึงดูดมากขนาดนี้

แม้ว่าเธอจะอายุเกิน 30 ปีแล้ว แต่เธอก็รักษารูปลักษณ์และร่างกายของเธอไว้ได้ดีเลยทีเดียว ควบคู่ไปกับใบหน้าที่สวยราวกับนางฟ้าของเธอ มันเป็นเรื่องยากที่จะไม่มีคนมองเธอแล้วใคร่หลงเธอได้ เธอยืนอยู่ข้าง ๆ กับเด็กชายของพ่อแม่อุปถัมภ์ของเธอ ดูเหมือนพวกเขาเกือบจะตรงกันข้ามกันทุกอย่าง ไทร์พูดถูกเมื่อเขากล่าวว่า วิลเลียมในวัย 20 ปีแต่ดูเหมือนคนอายุมากกว่าเจดที่อายุ 30 ปีเสียอีก

“บราเธอร์ไทร์” เจดเรียกเขา แล้วเดินเข้าใกล้ไทร์ ด้วยความเคารพอย่างยิ่ง ในเวลาเดียวกัน ก็มีสีหน้ากังวลใจอยู่บนใบหน้าของเธอ “เธอตามฉันมาจนถึงเมืองริเวอร์วิลล์เลยงั้นเหรอ?” ไทร์ถามเสียงเข้ม

เจดรีบส่ายหัว “ฉันไม่กล้าตามคุณมาหรอกนะ บราเธอร์ไทร์ วิลเลียมบอกฉันว่าคุณมาที่เมืองริเวอร์วิลล์ นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถึงมาที่นี่ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้”

ไทร์สลับการจ้องมองไปมาระหว่างเจดและวิลเลียม เขารู้สึกว่าสองคนนี้กำลังเก็บคำพูดอะไรบางอย่างกับเขา

“จงบอกตรงไปตรงมา ฉันเกลียดเวลาที่มีคนพูดอ้อมค้อม”

เจดพยักหน้าอย่างกระตือรือร้น “บราเธอร์ไทร์ คุณบอกว่าคุณเป็นหนี้บุญคุณฉันสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นกับจี้หัวใจของนางฟ้า ฉันสงสัยว่าคำสัญญาของคุณยังคงเชื่อได้อยู่ใช่ไหม?”

“ได้สิ” ไทร์ตอบตรง ๆ

ใบหน้าของเจดสว่างขึ้น “เรามาหาคุณเพราะเราต้องการความช่วยเหลือจากคุณ บราเธอร์ไทร์”

“พูดออกมาสิ!”

“ในตอนบ่ายนี้ฉันขอให้คุณปกป้องตระกูลคอลลินส์!”

“ตระกูลคอลลินส์? เกิดอะไรขึ้น?” ไทร์ถามโดยเหลือบมองไปที่วิลเลียมโดยไม่รู้ตัว

“เรื่องมันยาวนะ บราเธอร์ไทร์” เจด ลอเรล ตอบ “ประมาณสิบปีที่แล้ว มีคนร้ายชื่อ แพทริค เรย์โนลด์อยู่ในเมืองริเวอร์วิลล์ เขาสร้างเครือข่ายนักสู้ที่โหดเหี้ยมซึ่งทำทุกอย่างที่พวกเขาพอใจและข่มขวัญผู้คนจนพอใจ หลายครอบครัวถูกกดขี่ขมเหงโดยเขา และพวกเขาทั้งหมดมีชีวิตอยู่ด้วยความเกรงกลัวเขาตลอดเวลา

“ในเวลาต่อมา ครอบครัวเหล่านี้ตัดสินใจว่าพวกเขามีวิธีที่ไม่สมเหตุผลเพียงพอแล้ว พวกเขาแอบสร้างพันธมิตร ในคืนที่แห่งโชคชะตานั้น พันธมิตรได้รวบรวมกลุ่มนักสู้ที่แข็งแกร่งเพื่อซุ่มโจมตีแพทริค และยึดอำนาจของเขาที่ได้กระทำไปทั่วทั้งเมือง อย่างไรก็ตาม แพทริคฉลาดแกมโกงมากกลุ่มพันธมิตรไม่สามารถจับตัวเขาได้ในคืนนั้น และเขาก็หนีรอดไปได้”

ไทร์พยักหน้าเล็กน้อยขณะฟัง “แล้วเกิดอะไรขึ้นต่อ?”

เจดกล่าวต่อว่า “หลังจากนั้นแพทริคก็หายตัวไปหลายปี ผู้คนในเมืองริเวอร์วิลล์เกือบลืมเขาไปแล้ว กระนั้น ไม่นานมานี้ เขาก็กลับมาที่เมือง ไม่เพียงเท่านั้น เขายังนำนักสู้ที่แข็งแกร่งจำนวนหนึ่งมาเพื่อแก้แค้นครอบครัวที่คิดจะฆ่าเขา ในตอนนั้น พันธมิตรประกอบด้วยสี่ตระกูล ในเวลาเพียงหนึ่งสัปดาห์ สามครอบครัวเหล่านั้นถูกโจมตีโดยแพทริคในการค้นหาเพื่อต้องการแก้แค้นของเขา ตอนนี้ผู้นำของครอบครัวเหล่านั้นได้ทุพพลภาพไปแล้ว และหลายคนถึงกับเสียชีวิต”

“ตระกูลคอลลินส์เป็นตระกูลสุดท้ายในพันธมิตร แพทริคได้ประกาศไปแล้วว่าเขาจะส่งใครซักคนในบ่ายนี้มาจัดการ”

เจดหยุดพูด แล้วมองไทร์อย่างคาดหวังก่อนจะพูดต่อ “บราเธอร์ไทร์ ฉันรู้ว่าคุณเป็นนักสู้ที่ยอดเยี่ยม วันนี้คุณช่วยครอบครัวคอลลินส์ได้ไหม?” เราไม่รู้ว่าแพทริคอยู่ที่ไหนในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้ พวกกลุ่มที่เขาพามาพร้อมกับเขาช่างโหดร้ายเหลือเกิน ไม่มีทางที่ครอบครัวในเมืองริเวอร์วิลล์สามารถป้องกันตนเองจากคนเหล่านี้ได้!” เธอพูดเสริมขึ้นมา

“อือ” ไทร์จับคางด้วยมือข้างหนึ่งด้วยท่าทางครุ่นคิด

ในขณะเดียวกัน เจดและวิลเลียมรอคอยคำตอบอย่างกังวลเพื่อให้เขาตัดสินใจ พวกเขาไม่กล้าบังคับให้ไทร์ตอบตกลงในทันที แม้ว่าเขาจะเป็นหนี้เจดก็ตาม แม้ว่าถ้าหากเขาตัดสินใจที่จะไม่ช่วยพวกเขาในตอนท้ายที่สุด เจดก็ไม่กล้าแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับการตัดสินใจของเขาอยู่ดี

“ก็ได้!”

เมื่อพวกเขาได้ยินไทร์ตอบเห็นด้วยกับคำขอของพวกเขา เจดและวิลเลียมก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ทั้งสามคนเข้าไปในรถมาเซราติของเจดและออกเดินทาง ไม่นานก็มาถึงคฤหาสน์ของครอบครัวคอลลินส์

มีกลุ่มชายร่างสูงและแข็งแรงยืนอยู่นอกคฤหาสน์ พวกเขาทั้งหมดเป็นบอดี้การ์ดที่ได้รับการว่าจ้างจาก มาร์คัส คอลลินส์ พ่อของวิลเลียม ซึ่งขณะนี้อยู่ในภาวะตื่นตระหนกอยู่ในห้องนั่งเล่น

ในตอนนี้ ที่เขี่ยบุหรี่ มันเต็มไปด้วยก้นบุหรี่มากมาย มีกลิ่นนิโคตินรุนแรงไปทั่วบริเวณ มาร์คัสถือบุหรี่อยู่ระหว่างนิ้ว และมาร์คัสก็เดินไปรอบ ๆ ห้องนั่งเล่นอย่างกระวนกระวายใจบางอย่าง ความคิดต่างๆ ผุดขึ้นในจิตใจของเขา จากสี่ครอบครัวในพันธมิตร สามคนถูกโจมตีอย่างรุนแรงโดยแพทริค ตอนนี้ถึงคราวของครอบครัวคอลลินส์แล้ว แม้ว่ามาร์คัสจะจ้างบอดี้การ์ดจำนวนมาก แต่เขารู้ดีว่าบอดี้การ์ดเหล่านั้น ไม่มีโอกาสที่จะสามารถต่อต้านผู้เชี่ยวชาญที่แท้จริงได้

ขณะที่เดินไปมา เขาก็พึมพำกับตัวเองว่า “เจดบอกว่าเธอจะขอให้ผู้เชี่ยวชาญปกป้องครอบครัวของเรา ทำไมเธอยังไม่กลับมาอีก? ที่สำคัญที่สุด ฉันเสนอให้ไอรอนไปตั้ง 10 ล้านเหรียญเพื่อแลกกับความช่วยเหลือจากเขา แต่เขายังไม่ตอบ เขากลัวแพทริคด้วยหรือเปล่า?”

ขณะที่เขาตื่นตระหนกต่อไปเรื่อย ๆ นั้น เจดและอีกสองคนก็เดินเข้าไปในห้องนั่งเล่น

มาร์คัสเดินเข้ามาหาเธอทันที “เจด ในที่สุดเธอก็กลับมา ผู้เชี่ยวชาญที่เธอพูดถึงอยู่ที่ไหนกัน? ผู้เชี่ยวชาญที่เธอจ้างให้เรา เพื่อครอบครัวคอลลินส์อยู่ที่ไหนกัน?”

เจดและมาร์คัส พวกเขาไม่ได้สัมพันธ์กันทางสายเลือดอย่างแท้จริง หลายปีก่อน พวกเขารู้จักกันในประเทศพม่าผ่านธุรกิจการค้าหยก เนื่องจากทั้งสองผ่านเรื่องหนักหนามาด้วยกัน จึงถือว่าเป็นเพื่อนที่ดีที่สุด สามัคคีกันด้วยความยากลำบากที่มีร่วมกัน ต่อมา พวกเขากลายเป็นพี่น้องร่วมสาบานตนและรักษาความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดอยู่เสมอ ซึ่งมักถือว่าใกล้ชิดกว่าพี่น้องที่แท้จริง

เจดเริ่มแนะนำตัว “พี่ใหญ่ นี่คือมิสเตอร์ซัมเมอร์ คุณไม่ต้องกังวลอีกต่อไป เมื่ออยู่กับมิสเตอร์ซัมเมอร์ ครอบครัวของคุณก็จะปลอดภัยแน่นอน”

มาร์คัสหันไปมองไทร์ทันที เพียงชำเลืองมอง ไฟในดวงตาของเขาก็เริ่มจางหายไป ‘นี่คือผู้เชี่ยวชาญที่เธอจ้างให้ตระกูลคอลลินส์เหรอ เจด? เธอล้อเล่นหรือเปล่า?’