อุ้มรักซาตานลวง (ซีรีส์ หลอกเด็ก) นิยาย บท 62

ช่อเอื้องรู้สึกอยากจะหายไปจากตรงนี้ ตรงที่เงยหน้าขึ้น เธอก็จะเห็นหรือสบตาเข้ากับท่านประธานแบดบอย เพราะอีกฝ่ายนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกับเธอ แต่หากหันไปมองทางขวา เธอก็จะเจอพี่รหัสสุดหล่อส่งยิ้มหวานมาให้ ซึ่งนั่นคงไม่ใช่เรื่องดีแน่

{เพียงแค่คำคำนี้ ยากเย็นเหลือเกินให้เธอได้รู้

เมื่อลองคิดดู ก็อยู่เพียงแค่ใจ

ได้แต่รอแต่รอ แล้วอีกเมื่อไร

โปรดเถิดใจ โปรดจงได้เอ่ยคำ

“นักร้องเสียงดีไหมคะบอส” แจงถามผู้เป็นนายยิ้มๆ

“ครับ” แม่ทัพพยักหน้ารับอย่างเห็นด้วย

“เขาร้องเพลงจีบน้องเอื้องค่ะ เห็นว่าเป็นรุ่นพี่ที่เรียนในมหาลัยเดียวกัน” จูนบอกพลางส่งยิ้มแซวเด็กสาวที่นั่งอายหน้าแดงอยู่

“เหรอครับ” คนที่ถูกมารดาโทร. มาต่อว่าและขีดเส้นตายให้คืนดีกับนางฟ้าใจร้ายเมื่อชั่วโมงก่อน ตนก็ตั้งใจว่าจะยอมเปิดใจคุยกันดูสักครั้ง เพราะกลัวว่ามารดาจะพาช่อเอื้องไปฝากเข้าทำงานที่บริษัทของเพื่อน ซึ่งตั้งอยู่ที่ต่างประเทศ แต่สิ่งที่รับรู้ในตอนนี้ทำให้เขาเริ่มจะไม่สบอารมณ์ขึ้นมานิดๆ

“ใช่ค่ะ แจงยังแอบเขินแทนเลย” ผู้ช่วยเลขาสาว ตอบด้วยสีหน้าซื่อๆ หารู้ไม่ว่า...ตนเองได้โยนเชื้อเพลิงลงไปในกองไฟแห่งความหึงหวงอย่างไม่รู้ตัว

จะบอกว่ารัก เธอจะซึ้งหรือเปล่า

อยากเอ่ยเรื่องราว ที่มันยังคั่งค้างใจ

ถ้าบอกกับเธอ เธอจะรักหรือไม่

ได้แต่ถอนใจ เก็บเอาไว้ไม่กล้าบอกเธอ}

{แสนจะทนทรมาน วอนให้ฝัน

ช่วยบันดาลภายในใจ ให้ตัวฉันมีกำลังจะพูดไป

เอ่ยความนัยจากใจนี้

รักเพียงเธอมายาวนาน พอจะบอกมันสั่นสะท้านทุกที

โอ้คนดี...ใจดวงนี้มีแต่เธอ}

ทันทีที่เพลงจบลง...เสียงปรบมือดังกึกก้องไปทั่วทั้งห้องอาหาร

{ขอบคุณครับ} ภีมรภัทรเอ่ยพร้อมกับส่งยิ้มไปให้น้องรหัสคนสวย

{เพื่อนผมขี้อายครับ แอบชอบ แอบมองมาหลายปี แต่ไม่กล้าจีบ วันนี้ต้องขอบคุณบลูเลเบิ้ลที่ช่วยเติมความกล้าให้} ธันวา มือเบสเอ่ยแซวเพื่อนรัก ที่ปกติจะคีพลุคนิ่งขรึม แต่วันนี้กลับหน้าด้านจีบสาวออกไมค์

{ใช่ครับ ต้องขอโทษที่ทำให้ทุกๆ ท่านตกใจ ยังไงพวกเราขอพักเบรกสักครู่ ช่วงหน้ามาพบกับเพลงสากล ท่านใดอยากฟังเพลงไหน หรือมอบให้กับใครก็ขอกันเข้ามาได้เลยนะครับ} ดีน มือกีต้าร์บอกจบก็ก้าวลงเวทีไปพร้อมกับสมาชิกในวงที่ยังคงหัวเราะในความหน้าด้านหน้ามึนของภีมรภัทรไม่เลิก

“ว้าย! เขาจะมาหาน้องเอื้องหรือเปล่าคะ” แจงหันไปเอ่ยกับทุกคนด้วย สีหน้าตื่นเต้น

หลินได้ฟังก็แอบกลอกตา พร้อมกับภาวนาขอให้ผู้เป็นนายอย่าลุกขึ้นมาทำอะไรบ้าๆ ในร้านอาหารแห่งนี้ ไม่อย่างนั้น...ได้เป็นข่าวกันยกทีมแน่ๆ

“ฉันว่ามานะ อ๊ะ! นั่นไง เดินมานั่นแล้ว” จูนออกความเห็น ก่อนจะร้องขึ้นอย่างดีใจ เมื่อเห็นนักร้องหนุ่มหล่อเดินตรงมาที่โต๊ะด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

“สวัสดีครับ” ภีมรภัทรยกมือไหว้ทุกคนอย่างมีมารยาท

“สวัสดีค่ะพี่ภีม สะ...สบายดีไหมคะ” ช่อเอื้องยกมือไหว้พี่รหัสอย่างทำตัวไม่ถูก ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะกล้ามาหาเธอที่โต๊ะ

“พี่สบายดีครับ” ภีมรภัทรฉีกยิ้มพร้อมกับจ้องมองน้องรหัสคนสวยที่ไม่ได้เห็นหน้ามานานนับปี

“เรียนมหาลัยเดียวกับน้องเอื้องเหรอคะ” จูนถามยิ้มๆ

“ใช่ครับ ผมเป็นพี่รหัสของน้องเอื้องครับ” ภีมรภัทรตอบตามตรง

“แหม...พี่รหัสหล่อนะคะน้องเอื้อง” แจงหันไปแซวทันใด

“พี่ภีมเขาเป็นเดือนของมหาลัยน่ะค่ะ” ชบาตอบแทนเพื่อนสาว ขณะเดียวกันก็แอบสะใจนิดๆ ที่เห็นแม่ทัพนิ่งขรึมไป