อุ้มรักซาตานลวง (ซีรีส์ หลอกเด็ก) 63

“คุณทัพก็สำคัญค่ะ เอื้องขอบคุณสำหรับทุกๆ อย่างที่ผ่านมา ถ้าไม่มีคุณทัพกับคุณมาลีน เอื้องก็คง...”
“ก็คงไม่รีบทิ้งฉันไปเรียนที่อังกฤษสินะ” แม่ทัพเอ่ยตัดบทอย่างรู้สึกเจ็บปวด ใช่! แม้ว่าเรื่องมันจะผ่านมาปีกว่า แต่ความรู้สึกในวันนั้นมันยังอยู่ครบทุกอย่าง ความรู้สึกที่ถูกทิ้งอย่างไม่ใยดี
“เอื้องไม่ได้ทิ้งคุณทัพค่ะ แค่ไปเรียนแลกเปลี่ยนเท่านั้น” ช่อเอื้องบอกน้ำตาคลอ แม้จะรู้ว่าถูกอีกฝ่ายตัดสินทุกอย่างไปแล้วก็ตาม
“เลิกเสแสร้งได้แล้วเอื้อง ยอมรับมาเถอะว่าเธอมันก็แค่ผู้หญิงทะเยอทะยานคนหนึ่ง” แม่ทัพเอ่ยเยาะ และจ้องมองหญิงสาวที่ตนเคยนอนกกกอดมาหลายปี ด้วยสายตาเหยียดๆ
“ถ้าหากมันจะทำให้คุณทัพสบายใจ เอื้องยอมรับก็ได้ค่ะ” ช่อเอื้องยกมือขึ้นปาดหยดน้ำตาที่กำลังจะไหลอาบแก้มทิ้งอย่างรู้สึกเจ็บจี๊ดไปทั้งหัวใจ
“หึ! ไม่ต้องร้องไห้หรอก น้ำตาของเธอมันไม่ส่งผลใดๆ กับตรงนี้ของฉัน อีกต่อไปแล้ว” แม่ทัพบอกพร้อมกับชี้ที่หน้าอกข้างซ้ายของตนด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“โกศของคุณพ่อยังอยู่ในห้องเดิมใช่ไหมคะ” ช่อเอื้องกลั้นใจถามเรื่องสำคัญอีกครั้ง
“ถามจริง! ถ้าไม่มีโกศของพ่อ ชาตินี้เธอจะกลับมาเหยียบที่นี่อีกไหม?” แม่ทัพเอ่ยถามด้วยหัวใจที่แหลกสลาย
“ฮึก...” ช่อเอื้องที่โดนจี้จุดก็ถึงกับหลั่งน้ำตา
“จะไปไหนก็ไปเถอะ ฉันไม่อยากจะเห็นหน้าของเธออีกแม้แต่วินาทีเดียว” แม่ทัพบอกด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด
ช่อเอื้องยกมือขึ้นเช็ดน้ำตา แล้วรีบเดินตรงไปยังห้องที่เก็บโกศของบิดาแต่ทว่า...พอเปิดประตูเข้าไปเธอกลับพบเพียงแค่ความว่างเปล่า จึงเดินแกมวิ่งกลับมาหาคนที่นั่งดื่มเหล้าอยู่ด้วยสีหน้าตื่นๆ
“คุณทัพคะ โกศของพ่อเอื้องอยู่ไหนคะ”
“ก็อยู่ในห้องเดิมนั่นแหละ” คนเมาบอกพลางยกแก้วบรั่นดีขึ้นดื่มอย่างไม่สนใจ
“ไม่มีค่ะ” เธอส่ายหน้าปฏิเสธหลังเห็นดอกไม้ธูปเทียนวางอยู่ครบเหมือนเพิ่งมีคนเข้ามาเปลี่ยนเมื่อวาน แต่โกศของพ่อเธอกลับไม่อยู่
“ไม่รู้สิ! ถ้างั้นแม่บ้านคงเอาไปทิ้งมั้ง หรือไม่ก็อยู่ที่เชียงราย” แม่ทัพหันไปบอกอย่างคนที่ถือไพ่เหนือกว่า ใช่! เขารอวินาทีนี้มานานแล้ว วินาทีที่จะสั่งสอนนางฟ้าใจร้ายให้รู้จักสำนึกถึงสิ่งสำคัญที่มีอยู่
“คุณทัพ” ช่อเอื้องน้ำตาไหลอาบแก้มเป็นทาง หลังได้ยินคำพูดที่ไม่แยแสของอีกฝ่าย
“ใครจะไปรู้ล่ะ! ก็ตอนที่เธอจะไปไม่เห็นจะไยดีอะไรสักอย่าง แล้วจะมาร้องห่มร้องไห้เอาอะไรตอนนี้ฮะ” แม่ทัพเอ่ยสวนกลับอย่างรู้สึกสะใจ ‘หึ! ร้องเลยร้องออกมาเยอะๆ ร้องให้มันสาสมกับเธอกล้าทิ้งฉันไป’
ช่อเอื้องเดินเข้าไปหาคนที่นั่งอยู่ แล้วคุกเข่าลงพร้อมกับยกมือขึ้นไหว้ขอความเห็นใจจากอีกฝ่าย “คืนโกศของพ่อมาให้เอื้องเถอะค่ะ เอื้องขอร้อง”
“นี่เธอ” แม่ทัพรีบขยับตัวหนี เมื่อเห็นสาวเจ้ากำลังจะก้มลงกราบที่เท้าของตน
“คืนให้เอื้องเถอะนะคะพี่ทัพ ฮือๆๆ” ช่อเอื้องปล่อยโฮออกมาทันใด
“อย่ามาแตะตัวฉัน เธอไม่มีสิทธิ์นั้นอีกต่อไปแล้ว” แม่ทัพปัดข้อมือบางที่เอื้อมมาแตะมือของตนออกทันทีทันใด
“ฮึก...จะให้เอื้องทำยังไงคุณทัพถึงจะคืนโกศของพ่อให้เอื้อง” เธอเช็ดน้ำตา แล้วจ้องมองคนตรงหน้านิ่ง รู้ดีว่าเขาแอบเอาโกศของบิดาไปซ่อน และจะไม่ยอมคืนให้ง่ายๆ ตราบใดที่เขายังไม่ได้ลงทัณฑ์เธอจนสาแก่ใจ
“...” แม่ทัพยกยิ้มที่มุมปากอย่างเข้าทาง
“บอกมาเถอะค่ะ เอื้องยินดีทำทุกอย่าง” ช่อเอื้องกัดฟันยื่นข้อเสนอ แม้จะรู้ว่ามันฟังดูโง่ แต่เธอไม่มีทางเลือกอื่นแล้วจริงๆ
“เป็นนางบำเรอให้ฉันจนกว่าฉันจะพอใจ แล้วจะคืนโกศของพ่อให้เอง”แม่ทัพเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“ฮึก...” ช่อเอื้องน้ำตาไหลทะลักออกมาราวกับเขื่อนแตกหลังได้ฟังคำตัดสิน
“ถ้าไม่ตกลงก็กลับไป แล้วก็ไม่ต้องเสนอหน้ามาเหยียบที่นี่อีก” คนที่ถือไพ่ตายเอาไว้ในมือบอกพร้อมกับลุกขึ้นยืน
“ก็ได้ค่ะ” ช่อเอื้องขานรับข้อเสนอทั้งน้ำตา
“งั้นก็ขึ้นไปรอที่บนเตียง” แม่ทัพยิ้มเยาะที่มุมปากอย่างรู้สึกขำ ที่ในที่สุดก็ถึงเวลาลงโทษนางฟ้าใจร้ายสักที
“ค่ะ” ช่อเอื้องขานรับพร้อมกับเช็ดน้ำตาที่ไหลอาบแก้มทิ้งอย่างรู้สึกเจ็บไปทั้งหัวใจ ที่ครั้งหนึ่งเคยอยู่ในฐานะคนรัก แต่วันนี้กลับเป็นได้แค่...นางบำเรอ
“เดี๋ยว!” แม่ทัพเอ่ยเรียกคนที่กำลังจะลุกเดินออกไป
“คะ” ช่อเอื้องหันไปถาม
“เธอจำทางไปห้องนอนได้ใช่ไหม?” แม่ทัพถามพลางหัวเราะออกมาเบาๆ
“ค่ะ” ช่อเอื้องตอบก่อนจะเดินตรงไปยังห้องนอน ขณะที่หยดน้ำอุ่นๆ ไหลอาบแก้มเป็นทาง กับถ้อยคำประชดประชันของอีกฝ่าย
20 นาทีต่อมา...
ช่อเอื้องมองร่างสูงที่ใส่เสื้อคลุมสีขาวเดินเข้ามาในห้องก็รู้ได้ทันทีว่าเขาไปอาบน้ำที่ห้องข้างๆ มา ภาพคืนวันเก่าๆ และสัมผัสของเขาทำให้เธอถึงกับเนื้อตัวสั่นขึ้นมาอย่างไม่ปี่มีขลุ่ย
“ถอดเสื้อผ้าออก” แม่ทัพสั่งเสียงเข้ม
“ค่ะ” ช่อเอื้องตอบก่อนจะกลั้นใจถอดชุดเดรสที่สวมออกอย่างช้าๆ
แม่ทัพจ้องมองเรือนร่างอรชรที่แสนจะเย้ายวน ซึ่งถูกโอบอุ้มเอาไว้ด้วยชั้นในลายลูกไม้สีฟ้าอ่อน ก็รีบสั่งงาน “คลานขึ้นไปบนเตียง”
“ค่ะ” ช่อเอื้องทำตามที่อีกฝ่ายบอก
เมื่อเห็นสาวเจ้าหันหลังให้และอยู่ในท่าด็อกกี้ แม่ทัพก็รีบเดินตรงเข้าไปหาแล้วดึงแพนตี้ตัวจิ๋วออกอย่างรวดเร็ว
“อ๊ะ!” ช่อเอื้องอุทานอย่างตกใจกับการกระทำของอีกฝ่าย ที่จู่โจมเร็ว ทั้งที่เมื่อครู่ยังยืนอยู่ตรงประตูห้องนอน
“แฉะไปหมดเลย สงสัยจะอยากจนตัวสั่นสิท่า” แม่ทัพเอ่ยเยาะหลังลูบไล้กลีบดอกไม้งาม แล้วพบว่ามันหยาดเยิ้มไปด้วยน้ำหวาน
ช่อเอื้องได้ฟังถึงกับหน้าชา ไม่คิดว่าเขาจะสรรหาคำพูดที่เจ็บแสบมาทำจิกกัดเธอได้ถึงเพียงนี้
“ฉันจะล่อเธอยันเช้าเลยคอยดู” แม่ทัพกระซิบก่อนจะจับขาเรียวงามแยกออกจากกัน แล้วจับความเป็นชายที่แข็งขืนของตน ถูไถตามร่องกลีบดอกไม้งามขึ้นลงช้าๆ จากนั้นก็ดันพรวดเข้าไปในทางรักที่คับแคบทันที
กึก!
รู้สึกปวดหนึบกับขนาดที่ใหญ่โตจนน้ำตาเล็ด ถึงแม้ว่าเธอจะเคยสัมผัสมันมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน แต่ช่วงเวลาที่ห่างหายไปปีกว่าๆ กลับทำให้รู้สึกเจ็บเหมือนกับครั้งแรกไม่มีผิด
แม่ทัพกระแทกความเป็นชายใส่ร่องของดอกไม้งามที่อวบอูมแรงๆ อย่างระบายอารมณ์ขุนเคือง หญิงสาวกัดปากตัวเองแน่น แม้จะทั้งจุกและปวดตุบๆ ตรงความเป็นหญิง แต่เธอก็ไม่ยอมให้เสียงเล็ดลอดออกไป
อุ้มรักซาตานลวง (ซีรีส์ หลอกเด็ก) 63 โดย yochita-uri
อ่าน 63 ของนิยาย อุ้มรักซาตานลวง (ซีรีส์ หลอกเด็ก) ที่นี่ นวนิยายชุด อุ้มรักซาตานลวง (ซีรีส์ หลอกเด็ก) ประเภท: นวนิยายโรแมนติกของจีนอัปเดตเป็น 63 อ่านนิยาย อุ้มรักซาตานลวง (ซีรีส์ หลอกเด็ก) ฉบับเต็มได้ที่ novelones.com
คำค้นหาที่เกี่ยวข้อง 63:
อุ้มรักซาตานลวง (ซีรีส์ หลอกเด็ก) 63
63