อุ้มรักซาตานลวง (ซีรีส์ หลอกเด็ก) นิยาย บท 43

ไลน์! ไลน์!

“รีบๆ ไปเถอะครับ” แม่ทัพหน้าตื่นขึ้นมาทันทีทันใด คิดว่าข้อความที่เด้งขึ้นมารัวๆ คงจะเป็นข้อความของมารดา

“แต่ว่ามีข้อความเข้าที่มือถือของหนู” ช่อเอื้องบอกก่อนจะเดินไปหยิบมือถือของตัวเองที่วางอยู่บนโต๊ะขึ้นมาดู แต่ก็ถูกเจ้าชายมาดดุ ชิงหยิบไปซะก่อน

“เดี๋ยวพี่จะจัดการให้ครับ” แม่ทัพบอกด้วยสีหน้ายิ้มๆ

“ขอมือถือค่ะ น่าจะเป็นแฮปปี้กับเอ็นจอย เพราะก่อนกลับหนูรับปากว่าถ้ามาถึงบ้านแล้วจะโทรบอก แต่ก็ลืม” ช่อเอื้องมองการกระทำของอีกฝ่ายอย่างรู้สึกแปลกใจนิดๆ

“นี่ครับ” แม่ทัพส่งมือถือคืนให้สาวเจ้าอย่างไม่มีทางเลี่ยง

ช่อเอื้องรับมือถือมาเตรียมจะเปิดอ่านแชต แต่ก็มีสายเรียกเข้าจากแฮปปี้ดังขึ้น เธอจึงรีบกดรับ

[เอื้อง! ถึงบ้านหรือยัง?

[ถึงแล้วจ้ะ ขอโทษด้วยนะ ว่าจะโทรบอกแต่ก็ลืมไปเลย]

[โอเค! พรุ่งนี้เจอกันที่มหาลัย]

[จ้ะ] ช่อเอื้องตอบก่อนจะกดวางสาย

“เอ่อ...เดี๋ยวพี่ชาร์จให้ครับ” แม่ทัพขันอาสาอย่างโล่งใจ คิดว่าตัวเองจะโป๊ะแตกซะแล้ว

“ขอบคุณค่ะ พี่ทัพน่ารักที่สุดเลย” ช่อเอื้องบอกก่อนจะส่งมือถือไปให้กับอีกฝ่ายอย่างรู้สึกปลื้ม ที่เขาใส่ใจและดูแลเธอในทุกๆ เรื่อง

“เสร็จแล้วครับ เราไปอาบน้ำกันดีกว่า” แม่ทัพหยิบมือถือไปชาร์จพร้อมกับกดปิดเสียง

“เอ่อ...คืนนี้หนูต้องทำรายงานต่อนะคะ” ช่อเอื้องอ้อนขอความเห็นใจ เพราะกลัวว่าอีกฝ่ายจะบ้าพลังหลายยก

“เดี๋ยวพี่ทำให้ครับ”

“ไม่เอาค่ะ แค่พี่ทัพอย่ากวนหนูเยอะก็พอ”

“โห...เจ็บนะเนี่ย” แม่ทัพตัดพ้อทันใด

“เมื่อคืนพี่ทัพกวนหนูจนเกือบจะเช้า ดีนะคะที่มีเรียนรอบบ่าย พรุ่งนี้มีเรียนตอนเก้าโมงเช้า หนูอยากพักผ่อนให้เต็มที่ค่ะ” ช่อเอื้องกัดฟันพูดเปิดอกแบบตรงๆ กับคนตรงหน้า เพราะอยากให้เขาลดระดับความร้อนแรงลงบ้าง ไม่อยากนั้นเทอมนี้เกรดเฉลี่ยเธอดิ่งแน่

“โอเค! งั้นหนูไปอาบน้ำแล้วทำรายงานต่อเถอะครับ พี่จะนั่งดูบอลที่ข้างนอก” คนหื่นบอกอย่างน้อยใจ

“แล้วไม่อาบน้ำด้วยกันเหรอคะ” ช่อเอื้องถามอย่างไม่เข้าใจ ว่าเหตุใดอีกฝ่ายถึงได้งอน ทั้งที่เธอก็แค่ขอลดจำนวนรอบลงก็เท่านั้น

“เอาไว้วันหลังก็ได้ครับ อาบด้วยกันเดี๋ยวพี่ก็จะกวนหนูอีก” แม่ทัพบอกก่อนจะเดินไปนั่งลงที่โซฟาตัวใหญ่ แล้วหยิบรีโมทกดเปิดดูฟุตบอล

“พี่ทัพ” ช่อเอื้องเรียกเสียงอ่อน

“พี่โอเคครับ ไม่ต้องห่วง” แม่ทัพหันไปบอกนางฟ้าคนสวย แล้วหันกลับมาดูฟุตบอลต่อ

‘แย่แล้ว! แบบนี้พี่ทัพงอนแน่ๆ เฮ้อ...เราไม่น่าพูดออกไปตรงๆ เลย’ ช่อเอื้องถอนหายใจ แล้วเดินเข้าไปในห้องนอนใหญ่อย่างครุ่นคิดว่าเธอจะง้ออีกฝ่ายยังไงดี

‘ให้ตายสิ! เรามีชีวิตเพื่อรอเธอกลับมาบ้าน แต่เธอดันมองว่าเราเป็นตัวก่อกวนอย่างนั้นเหรอเนี่ย เฮ้อ...ก็ใครมันจะไปห้ามอารมณ์ของตัวเองได้วะ ถ้าห้ามได้ป่านนี้คงบวชเป็นพระไปแล้ว’

คนหื่นที่อยากจะปลดปล่อยความต้องการต่อว่าในใจ ก่อนจะลุกเดินไปหยิบเบียร์ในตู้แช่มาเปิด แล้วยกขวดขึ้นดื่ม แต่อยู่ๆ ก็มีเสียงเรียกดังขึ้นจากด้านหลัง

“พี่ทัพคะ ไปอาบน้ำด้วยกันเถอะค่ะ” ช่อเอื้องทำใจกล้าเอ่ยชวนคนหื่นด้วยน้ำเสียงสั่นๆ

แม่ทัพหันไปมองแม่ยอดยาหยีที่ใส่เสื้อคลุมอาบน้ำมาง้อ พลัน! หัวใจของเขาก็แทบจะละลาย แต่กระนั้นก็ต้องไว้เชิง

“เร็วๆ สิคะ หนูรอนานแล้วนะ” ช่อเอื้องเอ่ยเร่งคนที่ยังนั่งนิ่งอยู่กับที่อย่างรู้สึกเขินๆ เพราะภายใต้เสื้อคลุมที่เธอสวมอยู่นี้ มีแค่เพียง...เนื้อตัวที่เปลือยเปล่า

“รู้ใช่ไหมว่าพี่จะไม่ได้แค่อาบน้ำอย่างเดียว” แม่ทัพถามพร้อมกับวางขวดเบียร์ลงที่บนโต๊ะใกล้ๆ

“ทุกครั้งพี่ทัพก็ไม่เคยอาบแค่น้ำอย่างเดียวนี่คะ อะ...อื้อ...” ช่อเอื้องพูดเสร็จ ก็ถูกคนหื่นดึงเข้าไปจูบอย่างดูดดื่ม

“อืม...” แม่ทัพครางเบาอย่างถูกใจ ก่อนจะค่อยๆ ถอนจูบ แล้วเอ่ยด้วยสีหน้านิ่งๆ “ห้ามมาบ่นทีหลังแล้วกัน”

“กะ...ก็เอาแค่พอดีสิคะ” ช่อเอื้องบอกเสียงสั่นๆ

“ยังไง?”

“สวัสดีครับ ทำอะไรกันอยู่เอ่ย” ภีมรภัทรที่ตอนนี้เข้าออกบ้านของสองสาวฝาแฝดเป็นว่าเล่น เอ่ยทักทายด้วยสีหน้ายิ้มๆ

“สวัสดีค่ะพี่ภีม พวกเรากำลังจะช่วยกันหาข้อมูลมาทำรายงานค่ะ” ช่อเอื้องยกมือไหว้พี่รหัส แล้วส่งไอแพดไปให้อีกฝ่ายดูเกี่ยวกับหัวข้อที่ได้รับมา

“อืม...รายงานนี้พี่เคยทำมาแล้วครับ ง่ายมาก” คนหล่อเรียนเก่งบอกพลางอมยิ้ม

“พี่ภีมนี่เหมือนฟ้ามาโปรดพวกเราเลยนะคะ” เอ็นจอยบอกด้วยสีหน้า ยิ้มแย้ม แม้ว่าเทอมที่ผ่านมาอีกฝ่ายจะเดินทางไปเรียนแลกเปลี่ยนที่อังกฤษ แต่ก็ยัง วีดีโคอลมาติวบางวิชาให้อย่างมีน้ำใจ

“เดี๋ยวพี่ติวให้ครับ แลกกับ...” ภีมรภัทรเอ่ยค้างไว้

“อะไรคะ?” แฮปปี้ถามอย่างอยากรู้ เพราะปกติอีกฝ่ายมักจะสอนแบบไม่มีข้อแลกเปลี่ยนใดๆ แต่วันนี้กลับมาแปลก

“ไปกินข้าวที่คุ้มแสนรักกับพี่” ภีมรภัทรบอกด้วยรอยยิ้ม

“เนื่องในโอกาสอะไรคะพี่ภีม” เอ็นจอยถามอย่างสงสัย แต่ลึกๆ ก็อยากจะเที่ยวคุ้มแสนรักดูสักครั้ง เพราะเคยได้ยินมาว่าสถานที่แห่งนี้สวยเป็นอย่างมาก

“พอดีวันนี้เป็นวันเกิดของคุณย่าพี่ครับ ว่าจะไปเซอร์ไพรส์ท่านสักหน่อย ไปนะครับ?”

“เอ่อ...” ช่อเอื้องอึกอักขึ้นมาทันใด

“ไปค่ะ ว่าแต่พวกเราต้องถอนสายบัวเวลาเจอคุณยายของพี่ภีมไหมคะ” แฮปปี้ถามด้วยสีหน้าจริงจัง เพราะเคยได้ยินมาว่าคุณยายของรุ่นพี่สืบเชื้อสายโดยตรงมาจากเจ้าเมืองสมัยก่อน

“ฮ่าๆๆ ไม่ต้องครับ ทำตัวปกติได้เลย” ภีมรภัทรหัวเราะขึ้นอย่างขำๆ กับคำถามที่แสนซื่อของรุ่นน้อง ที่คงจะไปได้ยินมาว่าตนและครอบครัวมีเชื้อเจ้าอยู่เป็นแน่ ทั้งที่จริงแล้ว บิดาของตนแค่ชื่นชมในความงดงามของคุ้มแสนรัก เลยรับซื้อต่อจากคนรู้จักเอาไว้เท่านั้น

“ไปนะเอื้อง” เอ็นจอยกระซิบคุยกับเพื่อนสาวที่มีท่าทีลังเล

“โอเค แต่เราอยู่ได้ไม่นานนะ” ช่อเอื้องตอบด้วยสีหน้ายิ้มๆ

“พวกเราไปทุกคนค่ะ แต่ว่าเอื้องอยู่นานไม่ได้” เอ็นจอยหันไปบอกรุ่นพี่

“โอเคครับ งั้นขับรถตามพี่มานะ แล้วพรุ่งนี้พี่สัญญาว่าจะมาติวให้ครับ” ภีมรภัทรบอกอย่างดีใจ ก่อนจะรีบเดินไปยังรถของตน

“ค่ะ/ค่ะ”สามสาวขานรับก่อนจะเดินไปยังรถของตัวเองอย่างไม่รอช้า