อุ้มรักซาตานลวง (ซีรีส์ หลอกเด็ก) นิยาย บท 52

“อ๋อ! นั่นไม่ใช่รถของเราหรอก เป็นของคุณมาลีนน่ะ ท่านใจดีให้เอามาใช้ บ้านของท่านอยู่อีกที่ หลังใหญ่อย่างกับวังแน่ะ” ช่อเอื้องบอกพลางนึกไปถึงคุณมาลีน ที่ช่วงหลังๆ แทบจะไม่ได้เจอกันเลย เพราะท่านไปร่วมทำบุญสร้างวัดบนดอย และตระเวนแจกทุนการศึกษาตามโรงเรียนที่อยู่ในถิ่นทุรกันดาร กับกลุ่มคณะของ คุณเพียงดาว คุณกังศมาและคนอื่นๆ ซึ่งมอบทุนการศึกษาในระดับปริญญาตรีให้กับนักเรียนที่เรียนดี แต่ฐานะทางบ้านยากจน โดยเป็นทุนให้เปล่า ไม่ต้องใช้คืน ภายใต้ข้อแม้เดียวคือ...เกรดเฉลี่ยของแต่ละเทอมต้องไม่ต่ำกว่า 2.50

“คุณมาลีนของเอื้องใจดีจัง” ชบาเอ่ยชมจากใจ

“ใช่ บางครั้งก็อยากให้ท่านเป็นแม่จริงๆ ของเรา” ช่อเอื้องบอกยังไม่ทันขาดคำก็มีเสียงเคาะประตูที่หน้าบ้านดังขึ้น

ก๊อกๆ

“เอื้อง! พาเพื่อนมากินข้าวกับป้าเร็ว” นิลยาตะโกนบอกเบาๆ หลังได้ยินเสียงสองสาวพูดคุยกันอยู่ข้างในบ้าน

“ค่ะ” ช่อเอื้องขานรับ ก่อนจะหันไปชวนเพื่อนสาว “ไปกินข้าวกันเถอะชบา ป้านิลทำกับข้าวอร่อยมากๆ เลยนะ”

“จ้ะ” ชบายิ้มก่อนจะลุกเดินตามเพื่อนสาวไปยังบ้านข้างๆ ด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

พอตกเย็น...สองสาวแฮปปี้กับเอ็นจอยก็ขับรถแวะมาหาช่อเอื้องที่บ้านหลังน้อยในสลัม ทั้งยังหิ้วของทะเลสดๆ และเนื้อหมักนุ่มๆ มาปาร์ตี้ปิ้งย่าง โดยไม่ลืมชวนนิลยาและคงศักดิ์มาร่วมวงสังสรรค์ด้วย พร้อมกับพูดคุยเรื่องเปิ่นๆ ของแต่ละคนตอนไปเรียนแลกเปลี่ยนที่อังกฤษให้ผู้ใหญ่ทั้งสองฟังอยากออกรส

ทำเอานิลยากับคงศักดิ์หัวเราะจนหน้าแดงก่ำกับมุขตลกร้ายของสองสาว ฝาแฝด ที่พอดื่มยาดองเข้าไปก็เล่าเรื่องและทำท่าประกอบหยอกล้อกันอย่างสนุกสนาน ปิดท้ายด้วยการเมาไม่ขับ พากันเข้าไปหลับที่บ้านของช่อเอื้องโดยไม่มีท่าทีรังเกียจใดๆ

สองวันต่อมา...บริษัท อังเดร คอร์ปอเรชั่น กรุ๊ป

ช่อเอื้องและชบาเดินทางมายังบริษัทใหญ่ เพื่อจะฝึกงานเป็นวันแรกด้วย สีหน้าตื่นเต้น ทันทีที่มาถึง...สองสาวก็ขึ้นลิฟต์ตรงไปยังชั้นบนสุด และได้แนะนำตัวกับ หลิน เลขาใหญ่ วัย 46 ปี สาวไทยเชื้อสายจีน ผู้มีบุคลิกนิ่งขรึมราวกับอาจารย์ใหญ่ กับผู้ช่วยเลขาอีกสองคน คือ จูนกับแจง ซึ่งอายุ 35 ปี เท่ากัน ท่าทางดู เฟรนด์ลี่สุดๆ

หลังจากทำความรู้จักกันเสร็จ หลินก็บอกเรื่องสำคัญให้กับสองสาวทราบ “เอ่อ...น้องชบา ได้ทำงานเกาะติดเป็นเลขาของคุณโดมนะคะ ส่วนน้องเอื้องได้อยู่ช่วยทำงานที่หน้าห้องของท่านประธานค่ะ”

“ค่ะ/ค่ะ” ช่อเอื้องกับชบาขานรับอย่างมึนๆ งงๆ ที่ถูกจับแยกกันตั้งแต่ วันแรก

“น้องชบาเชิญทางนี้ค่ะ เดี๋ยวพี่แจงจะพาไปแนะนำให้รู้จักกับหัวหน้างาน” แจงบอกพร้อมกับผายมือเชิญนักศึกษาด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

“ค่ะพี่แจง” ชบาขานรับด้วยสีหน้าเจื่อนๆ ก่อนหันไปบอกเพื่อนสาว “เราไปก่อนนะเอื้อง”

“จ้ะ เจอกันตอนพักเที่ยงนะ” ช่อเอื้องพยักหน้าตอบเพื่อนสาวเบาๆ

พอชบาลงลิฟต์ไปกับแจงเสร็จ หลินก็พาไปชมห้องประชุมใหญ่ ต่อด้วยห้องทำงานของท่านประธานใหญ่คร่าวๆ จากนั้นก็พาเดินกลับออกมาที่บาร์เครื่องดื่มด้านนอก แล้วสอนใช้เครื่องชงกาแฟสด โดยให้นักศึกษาฝึกงานคนสวยทดลองทำ ซึ่งก็ทำออกมาได้ดีราวกับมืออาชีพเลยทีเดียว

ติง ติ่ง ติ้ง!

ทันทีที่เสียงลิฟต์ของผู้บริหารดังขึ้น หลินก็รีบหันไปบอกนักศึกษาฝึกงานให้เตรียมตัวทำความเคารพ “ท่านประธานมาแล้วจ้ะ”

“สวัสดีค่ะบอส” จูนยกมือไหว้ท่านประธานสุดหล่อที่เปล่งประกายแสงออร่าออกมาซะจนทำให้สายตาของเธอพร่ามัวทุกเช้า

“สวัสดีครับ” แม่ทัพหันไปรับไหว้พนักงานสาวก่อนจะเดินตรงไปยังห้องทำงานของตนอย่างรวดเร็ว

“เอื้องจ๊ะ เดี๋ยวชงกาแฟเข้าไปให้บอสด้วยนะ” หลินบอกก่อนจะเดินไปหยิบแฟ้มงานขึ้นมาถือเตรียมจะออกไปคุยงานที่ข้างนอกบริษัทกับลูกค้า

“ค่ะคุณหลิน” คนที่เอาแต่จ้องมองตามหลังของท่านประธานใหญ่ หันไปพยักหน้ารับอย่างไม่อยากจะเชื่อว่าตัวเองจะถูกคุณหญิงมาลีนหลอกให้มาติดต่อฝึกงานในบริษัทของเจ้าชายมาดดุเข้าจนได้

“แหม...อิจฉาน้องเอื้องจังได้ชงกาแฟให้บอสด้วย” จูนเอ่ยแซวเด็กฝึกงานที่หน้าตาสวยระดับนางฟ้า แถมยังมีส่วนเว้าส่วนโค้งที่เพอร์เฟกต์ กำลังมองตามท่านประธานใหญ่ราวกับว่า...เคยรู้จักกันมาก่อน

“เอ่อ...ถ้างั้นเอื้องชงแล้วให้พี่จูนยกเข้าไปเสิร์ฟดีไหมคะ” ช่อเอื้องถามกลับยิ้มๆ เพราะเธอยังไม่พร้อมจะเผชิญหน้ากับแม่ทัพในตอนนี้